ΚΑΛΕΣΜΑ για τη διοργάνωση εκδηλώσεων στην Αθήνα και πορείας στην Πάρνηθα

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΕΣ

Κάλεσμα για τη διοργάνωση

- μιας σειράς εκδηλώσεων ενάντια στην κρατική και καπιταλιστική επίθεση απέναντι στο φυσικό περιβάλλον και τις ανθρώπινες κοινωνίες

- και πορείας στην Πάρνηθα ενάντια στο Καζίνο

Η Ανοιχτή Συνέλευση από το Λόφο του Στρέφη δημιουργήθηκε μετά από ανοιχτό κάλεσμα το καλοκαίρι που μας πέρασε, από ανθρώπους που συναντήθηκαν με αφορμή το ολοκαύτωμα της Πάρνηθας. Σήμερα συνεχίζει να αποτελεί σημείο συνάντησης και ζύμωσης στα πλαίσια μιας ανοιχτής, αντι-ιεραρχικής και αυτοοργανωμένης συλλογικής διαδικασίας. Από την πρώτη στιγμή, θελήσαμε να μιλήσουμε για το βουνό, για αυτό που χάθηκε, για το τι σηματοδοτούσε μια τέτοια καταστροφή, κυρίως όμως να αγωνιστούμε. Να αντιπαραθέσουμε δηλαδή την αντίσταση σε μια διάχυτη μεν αλλά ανώδυνη θλίψη, εύκολα χειραγωγήσιμη από τα ΜΜΕ και τους μηχανισμούς πολιτικής διαμεσολάβησης οι οποίοι διαχέουν τη σύγχυση γύρω από τους πραγματικούς υπεύθυνους της καταστροφής και τη συνολικότητα των σχεδιασμών τους, ώστε να επιβληθεί η σιωπή και η συναίνεση. Μια συναίνεση που θα προσφέρει το μανδύα της «οικολογικής ευαισθησίας» σε μια πολιτική διαχείριση του ζητήματος με βασικές συνιστώσες το εξουσιαστικό πρόταγμα της ανάπτυξης, τον κοινωνικό έλεγχο και την καταστολή.

Καλώντας στην πορεία αντίστασης από την πόλη στο βουνό, που πραγματοποιήθηκε στις 27 Ιούλη, θέσαμε στο στόχαστρο το Καζίνο Μον Παρνές, αποκλείοντας για κάποιες ώρες την πρόσβαση σε αυτό το τερατούργημα που σήμερα δεσπόζει μέσα στα αποκαΐδια του δρυμού της Πάρνηθας –η οποία αφέθηκε να γίνει στάχτη για να σωθεί ο ναός του τζόγου, καταδεικνύοντας με τον πιο εύγλωττο τρόπο τη συνενοχή της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας στη λεηλασία της άγριας φύσης (Μια συνενοχή άλλωστε που έγινε περισσότερο από ορατή με την κατασταλτική επιχείρηση της 29^ης Ιούλη, όπου συνελήφθησαν στο βουνό 27 αγωνιστές μετά από συμβολική επίθεση με μπογιές στο Καζίνο).

Έχοντας ως βάση την κινητοποίησή μας για την Πάρνηθα και τη διάθεση να συνεχίσουμε αυτό τον αγώνα, δεν μπορούσαμε παρά να διευρύνουμε το λόγο και την προοπτική δράσης αυτής της συνέλευσης. Να συνδέσουμε την καταστροφή της Πάρνηθας με μια ευρύτερη συνθήκη επίθεσης στο φυσικό περιβάλλον με τη μορφή μεγάλων αναπτυξιακών έργων, για την υλοποίηση των οποίων η καταστροφή, όπως οι φωτιές, αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση. Δεν μπορούσαμε παρά να αναζητήσουμε έναν τρόπο να συναντηθούμε με όσους αγωνίζονται, είτε στην ύπαιθρο ενάντια σε τέτοιους σχεδιασμούς, είτε μέσα στις πόλεις, όπου οι δημόσιοι χώροι αναπλάθονται και εμπορευματοποιούνται με στόχο την κερδοσκοπική εκμετάλλευση τους και τον κοινωνικό έλεγχο.

Σε αυτά τα πλαίσια καλούμε σε μια σειρά εκδηλώσεων με στόχο την αντιπληροφόρηση, την κοινωνική απεύθυνση, την ενημέρωση γύρω από μέτωπα που ανοίγει η αναπτυξιακή λαίλαπα και την προώθηση της επικοινωνίας και της αλληλεγγύης μεταξύ των αγώνων που αναπτύσσονται.

Η σκέψη μας είναι η πρώτη μέρα αυτών των εκδηλώσεων (Παρασκευή 19 Οκτώβρη) να είναι αφιερωμένη στα δάση και τα βουνά που χτυπήθηκαν το καλοκαίρι με πυρκαγιές, στο τι συνετέλεσε σε αυτή την καταστροφή, στις συνέπειές της και στα αναπτυξιακά σχέδια που αποτελούν τη συνέχειά της. Ως Ανοιχτή συνέλευση από το λόφο του Στρέφη, έχοντας μια άμεση σχέση με την Πάρνηθα, θέλουμε να μοιραστούμε τις σκέψεις, τις συζητήσεις και τις εμπειρίες μας, να μιλήσουμε για τη ζωή του βουνού που πλήγηκε, για την πυρκαγιά, για το ρόλο του Καζίνο και ευρύτερα για τους επενδυτικούς, αναπτυξιακούς και οικοδομικούς σχεδιασμούς στην καρδιά και τις παρυφές της Πάρνηθας, καθώς επίσης για τις αντιστάσεις που εκδηλώθηκαν και τη συνέχισή τους. Αναζητώντας παράλληλα την επέκταση της ανάλυσής μας στις υπόλοιπες πυρκαγιές του καλοκαιριού, με αποκορύφωμα το ολοκαύτωμα στην Πελοπόννησο. Εκεί δηλαδή που η καταστροφή πήρε εφιαλτικές διαστάσεις, καταβροχθίζοντας δάση, ζώα και ανθρώπους, αποκαλύπτοντας το πιο αδηφάγο πρόσωπο της καπιταλιστικής ανάπτυξης και ταυτόχρονα τον κρατικό ολοκληρωτισμό (τόσο με την επιβολή ενός αστυνομικού καθεστώτος ελέγχου στο όνομα της προστασίας των δασών όσο και με την γκαιμπελική προπαγάνδα περί «ασύμμετρων απειλών» ώστε να στοχοποιηθούν όσοι αντιστέκονται στους εξουσιαστικούς σχεδιασμούς.

Η εκδήλωση της δεύτερης μέρας (Σάββατο 20 Οκτώβρη) θα κινηθεί γύρω από τρεις άξονες:

- την κρατική και καπιταλιστική επίθεση στη φύση (τα βουνά, τα ποτάμια, τις λίμνες, τα νησιά και τις ακτές) με αιχμή τους αγώνες που ξεσπούν ενάντια στα αναπτυξιακά σχέδια και έργα, όπως, για παράδειγμα, ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Β.Α. Χαλκιδική, την εκτροπή του ποταμού Αχελώου, τη δημιουργία νέου φράγματος στον Άραχθο, τη λειτουργία μεταλλείων στην Οίτη, τη δημιουργία γιγαντιαίου λιμανιού στη Νάξο κ.α.

- κριτική στο ιδεολόγημα της ανάπτυξης

- δυνατότητες συνάντησης και τρόποι δράσης.

Σε αυτά τα πλαίσια, καλούμε όσες συλλογικότητες ή πρωτοβουλίες συμμετέχουν σε τέτοιους αγώνες να έρθουν και να αναλάβουν εκείνοι μια παρουσίαση του ζητήματος με το οποίο ασχολούνται και να μοιραστούν εμπειρίες αγώνα.

Το διήμερο των συζητήσεων θέλουμε να ολοκληρωθεί με μια μεγάλη κινητοποίηση. Με μια συγκέντρωση και πορεία που, μετά τα γεγονότα του καλοκαιριού, θα επιστρέψει με συλλογικούς και δυναμικούς όρους στον τόπο του εγκλήματος, το βουνό της Πάρνηθας, επιμένοντας στην ανάδειξη του Καζίνο ως βασικού πυλώνα στην καταστροφή του βουνού. Η πορεία θα γίνει την Κυριακή 21 Οκτώβρη, θα ξεκινήσει από την Αγία Τριάδα –όπου θα μεταβούμε με πούλμαν- και από εκεί θα κατευθυνθεί, κινούμενη στον ασφαλτόδρομο και μέσα από τις καμένες εκτάσεις, προς το Καζίνο Μον Παρνές, για να επιστρέψει τελικά και πάλι στην Αγία Τριάδα όπου και θα ολοκληρωθεί.

Τέλος, υπάρχει από μεριάς μας η διάθεση για ένα ακόμα διήμερο εκδηλώσεων με θέμα την καταπάτηση, τον αποκλεισμό, την ανάπλαση, την εμπορευματοποίηση των ελεύθερων χώρων στην πόλη, και τις κοινωνικές αντιστάσεις για την προάσπιση και την επανοικειοποίησή τους. Τέτοια παραδείγματα είναι η ανάπλαση στην πλατεία Εξαρχείων, η καταπάτηση του Πεδίου του Άρεως από τα αυθαίρετα κτίσματα του Πανελληνίου, οι περιπτώσεις των ρεμάτων Χαλανδρίου και Πικροδάφνης, η περίφραξη του Λόφου Φιλοπάππου, ο πευκώνας στους Άγιους Ανάργυρους κ.α.

Ως συνέλευση από το λόφο του Στρέφη, ξεκινώντας από την Πάρνηθα, αναγνωρίζουμε ότι η καταστροφή της αποτελεί μέρος της συνολικότερης επίθεσης στο φυσικό περιβάλλον. Αλλά και η επέλαση για την καπιταλιστική ανάπτυξη και τον έλεγχο των δημόσιων χώρων είναι η άλλη πλευρά αυτής της επίθεσης, μέσα στον αστικό χώρο. Από αυτή την άποψη θέλουμε να ανοίξουμε αυτή τη συζήτηση, στην οποία κρίνουμε ως απαραίτητη τη συμμετοχή αγωνιστών από τοπικές πρωτοβουλίες και επιτροπές αγώνα, από καταλήψεις και αυτοδιαχειριζόμενα στέκια, αναζητώντας και πάλι έναν κοινό τόπο στην αυτοοργάνωση και την αντίσταση.

Ενδεικτικά τοποθετούμε την ημερομηνία πραγματοποίησης της εκδήλωσης στα τέλη Νοέμβρη – αρχές Δεκέμβρη, πράγμα που θα εξαρτηθεί τόσο από τις δικές μας συζητήσεις για το θέμα όσο και από τις διαθεσιμότητες όσων ανταποκριθούν σε αυτό το κάλεσμα.

Πιστεύουμε, όσον αφορά στις εκδηλώσεις, ότι πέρα από τις συζητήσεις θα βοηθούσε στην παρουσίαση η προβολή οπτικοακουστικού υλικού, η έκθεση φωτογραφιών και έντυπου υλικού που τυχόν υπάρχει γύρω από κάθε ζήτημα. Έτσι προσκαλούμε όσους και όσες συμμετάσχουν να συμβάλουν και με αυτό τον τρόπο στην πραγματοποίηση των εκδηλώσεων.

Ανοιχτή συνέλευση από το λόφο του Στρέφη

20 Σεπτέμβρη ‘07

Για επικοινωνία: SyneleysiStrefi@riseup.net

Η ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ, ΣΤΙΣ 7 μμ, ΣΤΟ ΛΟΦΟ ΤΟΥ ΣΤΡΕΦΗ

(Σε περίπτωση κακοκαιρίας μεταφέρεται στο Πολυτεχνείο)

Ανοιχτό κάλεσμα Πρωτοβουλίας αναρχικών ενάντια στις φυλακές

-Η κατάσταση στις φυλακές τώρα

-Καμπάνια ενάντια στα πειθαρχικά, τις μεταγωγές και την τρομοκρατία όσων κρατουμένων συμμετείχαν στις εξεγέρσεις

-Διοργάνωση συγκεντρώσεων έξω από τις φυλακές πανελλαδικά

Πρωτοβουλία αναρχικών ενάντια στις φυλακές
( Συνέλευση Πολυτεχνείο κτίριο Γκίνη Πέμπτη 4/10 στις 7μμ)


Μια πρωτοβουλία που πρέπει να προβληματίσει, μια πρωτοβουλία αλληλεγγύης(πανελλαδικά) που πρέπει να καταρρίψει το διαρκές βασανιστήριο των φυλακών. Στο εξωτερικό τέτοιες δράσεις αλληλεγγύης στους φυλακισμένους είναι πολύ διαδεδομένες και συμμετέχουν άνθρωποι που έχουν ξεχωρίσει όχι μόνο για την πολιτική τους δράση αλλά και για την προσφορά τους στην παγκόσμια παιδεία. Παράδειγμα κοινωνικού/πολιτικού αγωνιστή που ασχολήθηκε με το ζήτημα των φυλακών στο δυτικό κόσμο υπήρξε ο Μισέλ Φουκώ.

«..- Ο εγκλεισμός επεμβαίνει ακόμη στο επίπεδο διαμόρφωσης των ατόμων. Τιμωρεί, σε επίπεδο υπο-ποινικό, τρόπους ζωής, τύπους συζητήσεως, πολιτικά σχέδια ή προθέσεις, σεξουαλικές συμπεριφορές, άρνηση εξουσίας, παλληκαρισμούς, βιαιότητες κλπ. Εν ολίγοις, επεμβαίνει λιγότερο στο όνομα του νόμου και της τάξης. Το αντικανονικό, η ταραχή, το επικίνδυνο και η ατίμωση αποτελούν αιτία εγκλεισμού. Ενώ η ποινή τιμωρεί την παράβαση, ο εγκλεισμός τιμωρεί την αταξία....»

Η ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΤΙΜΩΡΟΣ - Michel Foucault

Γράμμα από τις φυλακές Κορυδαλλού του κρατούμενου Γιώργου Τσόλκα.

Ψάχνοντας μέσα στα ριζοσπαστικά κινήματα, επέλεξα να αγωνιστώ στο πλευρό του αναρχικού χώρου. Διάλεξα αυτόν γιατί είδα ότι είναι ο μόνος που παραμένει αγνός, ζωντανός, αληθινός και με ανθρώπους που τους χαρακτηρίζει η συντροφικότητα και η αλληλεγγύη, το πάθος, η δύναμη, η θέληση για ζωή. Επίσης επέλεξα το δρόμο της αντιπαράθεσης σαν τη μόνη λύση για να κερδίσω κάποια από τα χαμένα, αντιδρώντας σε ότι με καταπιέζει και έχοντας ως μοναδικό σκοπό να ζήσω μέσα σε μια ελεύθερη κοινωνία χωρίς θεσμούς και κανόνες, χωρίς σύνορα και έθνη. Στη διάρκεια της διαδρομής μου αυτής μέσα στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες έχω συλληφθεί και καταδικαστεί για τις ιδέες και τον τρόπο ζωής μου. Σήμερα βρίσκομαι προφυλακισμένος στις Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού κατηγορούμενος με το ποινικό αδίκημα της ληστείας. Ας αναφερθώ λοιπόν σε αυτό παίρνοντας τα γεγονότα με τη σειρά τους. Στις 12 Ιουλίου 2006 πραγματοποιείται ληστεία στη περιοχή του Μενιδίου σε αποθήκη εμπορίας κυνηγετικών ειδών από την οποία αφαιρούνται κυνηγετικά όπλα και εξαρτήματα. Στις 2 Σεπτεμβρίου 2006, από δακτυλικό αποτύπωμα που βρέθηκε πάνω σε πλαστική σακούλα, σύμφωνα με τις αναφορές των μπάτσων, συλλαμβάνεται αναρχικός-αντιεξουσιαστής ο οποίος κατηγορείται από τις διωκτικές αρχές ότι συμμετείχε σε αυτήν και με συνοπτικές διαδικασίες προφυλακίζεται. Στις 26 Οκτωβρίου καθώς βγαίνω από το σπίτι μου συμμορίτες των αρχών ασφαλείας με προταγμένα τα όπλα με ακινητοποιούν και με σέρνουν στη ΓΑΔΑ. Εκεί υψηλόβαθμοι ασφ-αλήτες της ΕΛ.ΑΣ μου γνωστοποιούν ότι, μετά από έρευνα σε σπίτι «γιάφκα» βρέθηκε δακτυλικό μου αποτύπωμα πάνω σε τασάκι. Στις 31 Οκτωβρίου η 16^η ανακρίτρια αποφασίζει μόνο με αυτήν την ένδειξη, την οποία από την πρώτη στιγμή αρνούμαι και αμφισβητώ, και τίποτε παραπάνω την προφυλάκισή μου. Ενώ διανύω πλέον τον 11^ο μήνα εγκλεισμού στα δημοκρατικά κολαστήρια, χωρίς κανένα στοιχείο ενοχής, παρά μόνο της ένδειξης αυτής του δακτυλικού αποτυπώματοςστο τασάκι, αρχίζει να ξετυλίγεται σιγά-σιγά το κουβάρι. Μέσα από τις καταθέσεις των μπάτσων και τα στοιχεία που έχουν συλλέξει δεν αναφέρεται πουθενά η ύπαρξη του σταχτοδοχείου!! Τελικά τι επιδιώκουν οι δυνάστες μου; Επιδιώκουν τη ψυχική μου εξόντωση; Επιδιώκουν να υποτάξουν το ελεύθερο πνεύμα μου βασανίζοντάς το μέσω του εγκλεισμού ή μήπως να τρομοκρατήσουν όσους έρχονται σε κάθετη ρήξη με το υπάρχον φασιστικό καθεστώς; Ότι και να είναι αυτό αδέρφια να ξέρετε ότι αντλώ μεγάλη δύναμη απ’ όλους εσάς που συνεχίζεται αμείωτα τον αγώνα εκεί έξω από τα τείχη, στους δρόμους, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία…Από τη μεριά μου όσο δύσκολες καταστάσεις κι αν βιώνω εδώ μέσα να είστε σίγουροι πως δεν πρόκειται να παραδοθώ στο μηχανισμό της φυλακής «σωφρόνισης» και τα γρανάζια της. Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι με όσα μέσα διαθέτω για τη καταστροφή του τερατουργήματος που ονομάζεται φυλακή. Ξεκαθαρίζοντας λοιπόν τις προθέσεις τους οι κρατιστές δείχνουν το απάνθρωπο προσωπείο τους ενάντια στους ανυπόταχτους, αντιφρονούντες και σε αγωνιζόμενους ανθρώπους, με την πάντα πρόθυμη βοήθεια των ΜΜΕ που καλλιεργούν ένα κλίμα τρομοϋστερίας εξαπολύοντας την επίθεσή τους ενάντια στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο. Ένας χώρος ο οποίος τα τελευταία χρόνια απαντά στην όποιου είδους κρατική καταστολή με πολλές συνεχείς βίαιες ενέργειες οι οποίες έχουν κάνει τους εξουσιαστές να χάσουν τον ύπνο τους για το τι τους επιφυλάσσει το μέλλον. Τι κι αν μας βάζουν φυλακή, τι και αν προσπαθούν να μας συκοφαντήσουν. Δε λυγίζουμε, παραμένουμε δυνατοί, ενωμένοι και συνεχίζουμε. Ας τρέμουν. Κλείνοντας να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου σε όλους εσάς, τ’ αδέρφια μου, που μου συμπαραστέκονται όλο αυτό το διάστημα που βρίσκομαι εδώ μέσα, κάνοντάς με να κατανοήσω πραγματικά την μεγαλειώδη έννοια της αλληλεγγύης και πόσο σημαντικό ρόλο παίζει για όλους εμάς που βρισκόμαστε πίσω από τείχη. Επίσης να ευχαριστήσω και όσους θα επιλέξουν να σταθούν αλληλέγγυοι από εδώ και πέρα με οποιονδήποτε τρόπο, παρόλο που η υπόθεσή μου είναι αρκετά μπερδεμένη και δύσκολη. Όσο αφορά τη σιγή μου όλο αυτό τον καιρό, εκτός από το μούδιασμα που υπήρξε τους πρώτους μήνες μέσα στη φυλακή, μέχρι να αρχίζει να ξεκαθαρίζει το τοπίο γύρω από αυτή την ιστορία, υπήρξαν και κάποιοι προσωπικοί λόγοι που με ανάγκασαν να κρατήσω αυτή τη στάση. Σιγά-σιγά όμως όλες οι δυσκολίες ξεπεράστηκαν. Το δικαστήριο είναι στις 2Νοεμβρίου 2007. Να είστε όλοι καλά. ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΤΟΝΙΔΟΥ, ΣΤΟΝ Μ.ΤΣΟΥΡΑΠΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ Χ. ΚΟΝΤΟΡΕΒΥΘΑΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ Γ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΓιώργοςΤσόλκας Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού

Μια παγκόσμια κρίση στους μηχανισμούς κέρδους των χρηματιστηρίων και των τοκογλυφικών διαστροφών των τραπεζών.

Dalli

Μια χρηματιστηριακή κρίση στα πέρατα ή τέρατα των ΗΠΑ ξεσηκώνει άσχημες εξελίξεις σε πολλές οικονομίες του κόσμου. Στις ΗΠΑ η χρηματιστηριακή κρίση ξεκινά από την παροχή δανείου με όρους όχι και τόσο ασφαλείς για την αποπληρωμή αλλά με τεράστια κέρδη για τις τράπεζες αν αποπληρωθούν. Η γενικότερη άσχημη κατάσταση στην οικονομία των ΗΠΑ οδηγεί εκατοντάδες χιλιάδες δανειολήπτες να μην ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των δανείων με υψηλό ρίσκο. Δεν είναι ακόμη σίγουρο αν είναι πραγματική κατάσταση ή φόβος των χρηματιστηρίων και των τραπεζών ή αν πράγματι ήμαστε μπροστά σε μια γενικευμένη ανυπακοή-αδυναμία πληρωμής των οφειλών προς τις τράπεζες. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ αναμασούν ότι στις ΗΠΑ, εκατομμύρια ακίνητα θα οδηγηθούν στις λαιμητόμους των δημοπρασιών.

Στην Ελλάδα τα πράματα είναι περίπου διαφορετικά. Η εξάπλωση των δανείων υψηλού ρίσκου είναι πολύ μικρή και δεν είναι διαδεδομένη πρακτική των τραπεζών. Η ζημιά αποτυπώθηκε περισσότερο στο χρηματιστήριο που χθές έπεσε κάτω από το προστατευτικό όριο των 4770-4800 μονάδων, αρχίζοντας μια νέα βουτιά που θα σταματήσει μάλλον αρκετά χαμηλά, υπολογίζουν κάπου στις 4500 μονάδες. Τις τελευταίες μέρες έχουν χαθεί από τις συνεδριάσεις μόνο καμιά 15ριά δίς εύρο ενώ μόνο την παρασκευή χάθηκαν 3 δις εύρο. Η προμελετημένη εισβολή του σαββατοκύριακου έσωσε την κατάσταση μιας και το χρηματιστήριο δουλεύει πενθήμερο.
Οι επιπτώσεις είναι τραγικές και για τα ελληνικά νοικοκυριά αλλά και για τα ασφαλιστικά ταμεία που τα χρήματα των ασφαλισμένων γίνονται αέρας κοπανιστός. Τα ελληνικά νοικοκυριά που έχουν πάρει δάνεια με όχι σταθερά επιτόκια θα έχουν προβλήματα μιας και είναι αυτοί που θα καλύψουν τους φόβους αλλά και την κερδοσκοπική-τοκογλυφική διάθεση των τραπεζών. Τα επιτόκια θα διαμορφωθούν εκ νέου και σύμφωνα με καθεστωτικά ΜΜΕ αν ένα δάνειο των 150.000 εύρο με 25 έτη αποπληρωμή είχε μηνιαία δόση 711 εύρο τώρα η δόση θα ξεπεράσει τα 900 εύρο. Συνολικά το χρόνο η επιβάρυνση θα είναι κάτι μεγαλύτερη από 2500 εύρο.

Οι κρίσεις στον καπιταλισμό δείχνουν την αδυναμία του συστήματος και μπορούν να δημιουργήσουν αυτοφυείς κοινωνικές εμπάθειες προς τους ναούς του π.χ τράπεζες. Μπορούν να αποκαλύψουν το εγκληματικό τους πρόσωπο ξεπουλώντας τις περιουσίες του κοσμάκη όπως και τις προσδοκίες των χαμηλότερων οικονομικά στρωμάτων που πίστεψαν ότι το καλοκάγαθο σύστημα θα του δώσει τα πάντα. Οι τραγικές συνέπειες που θα πληρώσουν τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα που είναι και τα πιο πολυπληθή είναι πέρα από επιλογές (θα μπορούσε και λανθασμένες) που έχουν κάνει οι ίδιοι.

Υπουργείο φυλετικής καθαρότητας στη γαλλία του σαρκοζί.

Δολοφονίες μεταναστών στη γαλλία με κοινή "αρχιτεκτονική" όπως και στην ελλάδα



Όταν πριν κάποια χρόνια σύντροφοί μου, μου τόνιζαν την ανάγκη δημιουργίας αντιρατσιστικών-αντιναζιστικών πυρήνων θεωρούσα αυτή την άποψη υπερβολική. Βλέποντας και τότε όλους αυτούς τους νεοναζιστές, ρατσιστές, όλη αυτή τη συσσωρευμένη βλακεία δεν πίστευα ότι θα ερχόταν πάλι εκείνη η ιστορική στιγμή της επανάληψης της ιστορίας.
Ένα άρθρο αναδημοσίευση και μετάφραση από άρθρο της ισπανικής ελ παίς μου έφερε μπροστά μου μια ζοφερή πραγματικότητα όχι εδώ στην Ελλάδα αλλά στη γαλλία. Να τονίσω ότι εδώ και κάποια χρόνια θεωρό (και όχι μόνο εγώ) τον ευρωπαϊκό χώρο σχεδόν ενιαίο και ένεκα αυτού και όπως έλεγαν και οι παλαιότερο "αν έρθει στη γειτονιά σου, περίμενέ το και στη γωνιά σου."

Στη γαλλία του σαρκοζί είναι ζοφερή πραγματικότητα το υπουργείο Εθνικής Ταυτότητας, Μετανάστευσης και Ενσωμάτωσης Είναι η πρώτη φορά μετά τη ναζιστική γερμανια που επιχειρείτε να δοθεί σε μια ανώτερη κρατική αρχή το καθήκον της διατήρησης της φυλετικής καθαρότητας. Ξεκίνησε στη γαλλία ένα πογκρόμ κατά εκατομμυρίων μεταναστών δεύτερης και τρίτης γενιάς*. Οργανώνουν τα τάγματα ασφαλείας της αστυνομίας να ζητούν ταυτότητες από αυτούς στους οποίους δεν δίνει το γαλλικό κράτος, απελαύνουν ανθρώπους και διαλύουν οικογένειες μεταναστών προσπαθώντας να αποδομήσουν τις κοινωνίες που οι ίδιοι οι μετανάστες είχαν φτιάξει. Τρομοκρατούν τους μετανάστες με τις μεθόδους που εφάρμοσαν οι ναζί στους εβραίους. Τους σκοτώνουν.

Η Δεξιά σε όλη την Ευρώπη παραγόμενη μέσα από ένα αστικόδημοκρατικό σύστημα προκαλεί με το φιλο ολοκληρωτικό της πρόσωπο και στρέφει την Ευρώπη στα άκρα του ρατσισμού και του αστυνομικού κράτους. Στα χαρακτηριστικά της συντηρητικής και ολοκληρωτικής νεοδεξιάς είναι και η απομάκρυνση των φιλελεύθερων δομών της, κάτι που συνέβη στη γαλλία αλλά και στην Ελλάδα με την εμφανή απομάκρυνση από το δεξιό χώρο των φιλελεύθερων προσωπικοτήτων π΄χ ανδριανόπουλος και μάνος, εν αντιθέσει με τα τσόλια του νεο συντηρητισμού πχ ο ξεγάνωτος πολύδωρας που έμειναν να επανιδρύσουν σεμνά και ταπεινά...... τη βλακεία.

Η απουσία της αριστεράς και η ήττα του σοσιαλιστικού κρατικίστικου μοντέλου αποβίβασε την αριστερά από τη διαχείριση δικαιωμάτων που είχε υπερασπισθεί με σχετική επιτυχία στα όρια της σοσιαλδημοκρατίας κατά τα μισά του περασμένου αιώνα. Η στροφή προς την νεοδεξιά, μιας γηρασμένης και φοβικής ευρωπαϊκής κοινωνίας φέρνει τα αναμενόμενα τραγικά αποτελέσματα για τους λαούς του ευρωπαϊκού χώρου. Ένα από αυτά είναι το νέο φασιστικό υπουργείο του σαρκοζί.


*Είναι προσβλητικός ο όρος δεύτερης και τρίτης γενιάς αλλά τον χρησιμοποιώ μόνο για να δείξω την πλήρη ενσωμάτωση αυτών των ανθρώπων στη γαλλική κοινωνία είναι τα νέα παιδιά της γαλλίας που δεν έχουν το φυλετικό χάρισμα του καθαρού γάλλου.

ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ. Οι μύθοι της “Αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας” και της “Χαμένης Ψήφου”

Σε μια εποχή όπου ο καπιταλισμός ελέγχει κάθε γωνιά του αέρα αυτού του πλανήτη συνεχίζουν να μπαίνουν διλήμματα ή καλύτερα ψευτοδιλήμματα για την τύχη της παρέμβασης των πολιτών. Η εκλογική διαδικασία στην αστική δημοκρατία είναι ένας από τους πιο σίγουρους μηχανισμούς όπου η εξουσία αντλεί την απαραίτητη συναίνεση, το ίδιο και οι αυριανές εκλογές.

Στην Ελλάδα οι εκλογές υπηρετούν με έναν ξεδιάντροπο τρόπο τον παραπάνω κανόνα : άντληση μιάς συναίνεσης για μια ολοκληρωτική διαχείριση. Το καθεστώς είναι συγκεκριμένο με καθορισμένα και αμετάκλητα χαρακτηριστικά και καλούνται να τα διαχειρισθούν πρόσωπα και σχηματισμοί κομμάτων παρωχημένα από όλες τις απόψεις.

Τα σημερινά πολιτικά πρόσωπα προέρχονται ως απόγονοι αμφισβητούμενων πολιτικών προσώπων του παρελθόντος και ως γνήσιοι επίγονοί απαιτούν τη συνέχεια των οικογενειακών τους “αυτοκρατοριών”. Αυτό αφορά κυρίως τα δύο μεγάλα κόμματα που ιδεολογικά ανήκουν το ένα στην σοσιαλδημοκρατία και το άλλο στο φιλελευθερισμό, μόνο όμως κατ’ επίφαση. Η σοσιαλδημοκρατία της οικογένειας των παπανδρέου ξεκινά απ’ τη σφαγή των δεκεμβριανών και φθάνει μέχρι το ποδήλατο του αμερικανόπνευστου Giorgakis. Η οικογένεια του καραμανλή είναι λίγο πιο σύντομη και ξεκινά από το θείο με τη συγκρότηση αυστηρών δεξιών αστυνομικών κυβερνήσεων όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα ήταν πολυτέλεια. Το ίδιο επιχείρησε και ο επίγονος κωστάκης με απόλυτη αποτυχία που γιγαντώθηκε από την ανικανότητα του να διοικήσει τον μηχανισμό της πυρόσβεσης, με αποτέλεσμα τεράστιες καταστροφές από τις επιλεκτικές φωτιές.

Τα κόμματα της αριστεράς συγκροτημένα με σταλινικά χαρακτηριστικά (κάτι που τους έχει κοστίσει σε πολιτική ανανέωση) έχουν από χρόνια χάσει κάθε πραγματική σύνδεση με την σημερινή πολυσύνθετη εποχή που απαιτεί ούτως ή άλλως πιο σκληρές (ίσως και επικίνδυνες) πολιτικές και ιδεολογικές αντιπαραθέσεις. Η συμμετοχή τους στο αστικό καθεστώς ως σχήματα εξουσίας μέσα από εκλογικές διαδικασίες, τα καθιστά πολιτικά και ιδεολογικά άκυρα. Η απλή ανάγνωση της Μαρξιστικής επιστήμης αλλά και της Λενινιστικής θεώρησης αποδεικνύει του λόγου το αληθές, γι’ αυτό και οι οπαδοί αυτών των σχημάτων την αποφεύγουν, κινούμενοι από μια απίστευτη ιδεολογική ένδεια.

Από τα κόμματα ή σχήματα της αριστεράς θα ξεχωρίσουμε το συνασπισμό, ως ένα πολιτικό σχήμα με δευτερεύουσα εξουσιαστική αξία μιας και λειτουργεί ως χώρος αποκομιδής των απογοητευμένων πρώην ψηφοφόρων που δεν είδαν χαΐρι, κυρίως από τον πολυσύνθετο χώρο του ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 έως τα μέσα του ’80 κατάφερε και ενσωμάτωσε όλες τις “ριζοσπαστικές” τάσεις της ρεφορμιστικής αριστεράς της περιόδου και τελικά τις εξαφάνισε. Αυτή τη λειτουργία, του μπλέντερ, την ακολουθεί πιστά και ο συνασπισμός, έχοντας μεγαλώσει την γκάμα του ξεκινώντας από πατριωτικά και κεντροδεξιά σχήματα (π.χ ΔΙΚΚΗ) και φθάνοντας μέχρι ότι να ναι. Εδώ δεν υπάρχει απλά ιδεολογική ένδεια μιας και εκλείπει κάθε αναφορά σε όποια ιδεολογία και αυτό που υπάρχει είναι μια ασφαλής για το ξετσίπωτο του πράγματος αναφορά σε κάποια απροσδιόριστη ιδεολογικά «αριστερά» που δεν έχει “υποχρεώσεις” και “διαδρομή” αλλά αλλάζει κατά το δοκούν.

Η Χαμένη Ψήφος είναι ένας μύθος που έχει υιοθετηθεί από το πλήθος των μικρών αριστερών κομμάτων και έχει να κάνει με διάφορους φόβους. Τα μικρά σχήματα κυρίως τα αριστερά ξέρουν ότι το σύστημα μπορεί και συντηρείται μέσα από οριζόντιες σχέσεις που έχουν οι ψηφοφόροι των μεγάλων κομμάτων με κάθε είδους συμφέροντα, από προσλήψεις στο δημόσιο έως χρηματοδοτήσεις επιχειρήσεων. Ξέρουν ότι δεν μπορούν να πείσουν ένα ευχαριστημένο ψηφοφόρο αυτών των σχημάτων. Ξέρουν ότι μπορούν να χτυπήσουν μόνο ψηφοφόρους δυσαρεστημένους, είτε γιατί δεν διορίστηκαν από κανέναν είτε γιατί γενικά δεν εξυπηρετήθηκαν από κάποιο κόμμα, είτε γιατί απλά υπάρχουν ψηφοφόροι που είναι άγνωστοι στα κομματικά επιτελεία. Αυτοί οι ψηφοφόροι δεν πρέπει να πάνε σε λύσεις είτε ασταύρωτου ψηφοδελτίου είτε να μην πάνε καθόλου να ψηφίσουν ή να ρίξουν κάποιο άκυρο. Η απουσία ιδεολογικής κατεύθυνσης εξυπηρετεί ανάμεσα στα άλλα και αυτό το “πλησίασμα” όλων και πράγματι υπάρχουν πολλές πιθανότητες ο ψηφοφόρος να “πέσει” εν τέλει σε κάποιο από τα μικρά κόμματα για να μην πάει “χαμένη η ψήφος”.

Ο μύθος της Χαμένης Ψήφου που δήθεν στηρίζει τα μεγάλα κόμματα είναι άλλο ένα σημείο υποβιβασμού κυρίως των αριστερών σχημάτων που εγκλωβίζουν ακόμη και αυτούς που θα ήθελαν να αποχωρήσουν από το στημένο παιχνίδι της αστικής δημοκρατίας και της πολιτικής παραίτησης και απαξίωσης της συνεχούς δράσης που αντικαθίσταται από την εκλογική συμμετοχή. Αυτός ο εγκλωβισμός ελαττώνει την απαίτηση για ανάδειξη νέων πολιτικών διαδικασιών οργάνωσης, αμεσοδημοκρατικών, με συνέπεια και πολιτική κατεύθυνση, σαφώς πιο αποτελεσματικών από τους υφιστάμενους και επαναφέρει τους απογοητευμένους πολίτες στην πλατφόρμα της εξουσίας.

Η μόνη Χαμένη Ψήφος είναι αυτή που θα πέσει μέσα στην κάλπη.

Οι εκλογές που θα γίνουν σήμερα δεν πρόκειται να εκλέξουν καμία πολιτική δύναμη που θα βελτιώσει την αδύναμη παρουσία των εργαζομένων, των μικρομεσαίων, των νέων ανθρώπων που σπουδάζουν που ονειρεύονται. Δεν πρόκειται να σας απομακρύνουν από την τηλεόραση του ελέγχου και τη υποταγής, δεν πρόκειται να προστατέψουν το περιβάλλον. Δεν πρόκειται να προστατέψουν τα ανθρώπινα δικαιώματα είτε των μεταναστών είτε οποιουδήποτε βρίσκεται σε αδύναμη θέση. Αντίθετα θα εντείνουν την αστυνομική καταστολή επιβάλλοντας τις μεταρρυθμίσεις που απαιτεί το σύστημα, για να μπορεί να ξεπερνά τις κρίσεις του. Συχνά οι κρίσεις του συστήματος έχουν να κάνουν με την άρνηση των πολιτών να υπακούσουν σε παράλογες πολιτικές κάτι που συνέβη με τις προσπάθειες για κατάργηση της δωρεάν παιδείας. Ο στόχος σε αυτές τις κρίσεις είμαστε όλοι εμείς.

Η αποχή από τις εκλογές πρέπει να είναι μια συνειδητή στάση, κάτι που γίνεται ξεκάθαρο με την άκυρη ψήφο. Το Άκυρο είναι η πιο επιθετική ψήφος, συμμετέχεις στην εκλογική διαδικασία και την ώρα που την συναντάς της καταθέτεις την Άρνησή σου, την απαξίωση όλων των σχημάτων εξουσίας. Το Άκυρο είναι το τρίψιμο στη μούρη ενός χαρτιού με μεγάλη πολιτική αξία που σε καθηλώνει μέχρι τις επόμενες εκλογές στη θέση του παραλήπτη των εξουσιαστικών διαστροφών. Η αποχή είναι δυνατόν αν είναι σε μεγάλη κλίμακα να τρομοκρατήσει την εξουσία καθώς θα σχηματοποιήσει ένα πολιτικό χώρο με έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων που ΔΕΝ θα χειραγωγούνται από κάποιων μηχανισμό εξουσίας, που θα αρνούνται να συναινέσουν σε ένα κλίμα ταξικής και κοινωνικής ειρήνης και που μπορεί να αναζητήσουν νέες μορφές πολιτικής οργάνωσης μακριά από κόμματα και εξουσιαστικά σχηματάκια. Επειδή μπορεί να ακούγεται ότι τα άκυρα ή τα λευκά ή οτιδήποτε προσμετράται στα μεγάλα κόμματα, αυτό είναι μια ενοχή που δεν πρέπει να απασχολεί αυτούς που δεν συμμετέχουν ή συμμετέχουν αρνητικά μιας και να θεωρήσετε δεδομένο ότι και αυτά να μην μέτραγαν οι εκλογές θα συνέχιζαν να είναι ένα στημένο από τα πριν παιχνίδι.

Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης-προσπάθεια επαναοικοδόμησης του Κρατικού Μεγαλείου μέσω του αυταρχισμού, της κρατικής βίας, του ελέγχου.

Διεθνή έκθεση Θεσσαλονίκης-προσπάθεια επαναοικοδόμησης του Κρατικού Μεγαλείου μέσω του αυταρχισμού, της κρατικής βίας, του ελέγχου.

.

Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκη και η ομιλία του αρχηγού της φυλής βρίσkετai στα τελευταία της προετοιμασίας της. Το αστυνομικό κράτος σχεδιάζει την παρουσία του, να υπερασπισθεί την ακεραιότητα της εικόνας που πρέπει να έχει. Ποια η εικόνα του κράτους: Δύναμη, πυγμή, μαζική παρουσία πραιτόρων εξού και οι χιλιάδες τόνοι πραιτόρων, εισαγγελείς, μπατσοδημοσιογράφοι, και λοιπές φυλές της επιβολής και του ελέγχου. Όλοι μαζί θα συνοδεύουν τους αξιωματούχους και όλα μαζί θα προσπαθήσουν να επαναδημιουργήσουν την μάλλον κατεστραμμένη εικόνα του «απαραίτητου και χρήσιμου» κράτους, μια συμπαγή εικόνα βίας και επιβολής που θα αποτελέσει την εγγύηση για όσα θα υποσχεθεί ο αρχηγός της φυλής κυρίως στους εκπροσώπους του κεφαλαίου. Στη Θεσσαλονίκη ο αρχηγός της φυλής κυρίως συναντάται με εκπροσώπους του κεφαλαίου είτε μέσω της έκθεσης είτε μέσω συναντήσεων με κορυφαία όργανα τους π΄χ ΣΕΒ Θεσσαλονίκης.

Η εποχή μας δεν είναι τόσο καλή ούτε βέβαια για τους εργαζόμενους αλλά ούτε και για το κεφάλαιο που ναι μεν βγάζει ακόμη κέρδη, ένα ζήτημα είναι μέχρι πότε, αλλά στην περιβόητη εποχή μας οι πιέσεις για καλύτερες συνθήκες στις γαλέρες των επιχειρήσεων μάλλον αυξάνονται και πλέον δεν μπορεί να χειραγωγηθούν από τα παραδοσιακά και ελεγχόμενα ως ένα βαθμό συνδικάτα. Υπάρχει μια πίεση Των από τα Κάτω που έστω και υπόγεια έστω και με μη συγκροτημένη δομή μπορεί και δημιουργεί μια συνθήκη τρόμου για τους αρχηγούς της φυλής και για το πότε θα εκφρασθεί και με ποιο τρόπο.

Η έκθεση της θεσσαλονίκης είναι μια προβολή και κατάθεση των προτάσεων του κεφαλαίου όχι μόνο για τη βόρεια έλλαδα αλλά γενικά για την ελλάδα, η παρουσία του αρχηγού της φυλής εκεί είναι η εγγύηση ότι αυτές οι επενδυτικές προτάσεις του κεφαλαίου θα έχουν την αμέριστη συμπαράσταση του κράτους για την υλοποίησή τους. Παλαιότερα η έκθεση είχε τεράστιο ενδιαφέρον για τους κατόχους και διακινητές των κεφαλαίων, ντόπιων και μη, αλλά και για τις επιχειρήσεις της περιοχής, σήμερα και μετά τις διαχρονικές παρεμβάσεις των εκάστοτε αρχηγών της κακιάς ώρας, αυτή η προβολή επενδυτικών κεφαλαίων έχει μπολιαστεί και με την κρατική προβολή όχι απλά για τη στήριξη του κεφαλαίου αλλά και για τη στήριξη και προβολή του κυβερνητικού έργου. Ο (εκάστοτε) αρχηγός της φυλής αναζητά την εμπιστοσύνη του μηχανισμού του κεφαλαίου και τους τάζει τα πάντα όπως παντού με τη διαφορά ότι σε αυτούς τα δίνει, τι θέλουν οι καπιταληστές; είναι απλό: ένα νόμιμο Ελ Ντοράντο. Ένα πεδίο ελεύθερο απο αγκυλώσεις κοινωνικής νομιμότητας, ένα πεδίο όπου κάθε επενδυτική διαστροφή δεν θα συναντά κανένα εμπόδιο είτε απο τις κοινωνίες είτε απο εργαζόμενους, αλλά και όταν θα υπάρχουν τέτοια «εμπόδια» να επεμβαίνει το κράτος. Σε αυτό το σημείο βρίσκεται και ο λόγος μαζί με την εγγύηση της επίσκεψης του αρχηγού της φυλής.

Σε αυτή τη χρονική συγκυρία πολιτικών γεγονότων η έκθεση της Θεσσαλονίκης παρουσιάζει αυξημένο εξουσιαστικό ενδιαφέρον. Μετά την εικόνα του διαλυμένου και άχρηστου κρατικού μηχανισμού όπως αυτό παρουσιάστηκε στην κτηνωδία των πυρκαγιών με την εικόνα του κρατικού μηχανισμού να καταρρέει είναι ανάγκη η εικόνα του κράτους να ρετουσαριστή, να αποκτήσει πάλι τη “χαμένη αίγλη του” κρατική βία, έλεγχος, επιβολή, βασανιστήρια όλα αυτά τα στοιχεία μιας συγκροτημένης και παράλογα απαραίτητης δομής εξουσίας. Να δοθεί και πάλι η εγγύηση ότι «το κράτος είναι εδώ» και βέβαια αυτή η εγγύηση δεν θα δοθεί στους εργαζόμενους, οι εργαζόμενοι, οι φοιτητές, οι ανυπάκουοι είναι οι Ταραξίες.

Η εγγύηση θα δοθεί στις επερχόμενες επενδυτικές προσπάθειες του κεφαλαίου, όσων θα θελήσουν να επενδύσουν σε μια καμένη από αυτούς χώρα και αυτοί οι επενδυτές δεν πρέπει να βρουν αντιστάσεις, το κράτος πρέπει να εγγυηθεί την ασφάλεια των επενδύσεων. Περισσότερη κρατική βία, περισσότερη και ακραία προπαγάνδα από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, περιορισμός έως ελαχιστοποίηση όσων θα καταθέτουν στο δρόμο τις διαφορετικές πολιτικές προτάσεις έστω και μη βίαια, κατασυκοφάντηση όσων θα επιμείνουν να κατεβαίνουν στο δρόμο και εν τέλει χαρακτηρισμός τους ως ταραξίες προκειμένου να νομιμοποιηθεί η καταστολή, είναι μερικά από τα κεφάλαια που επενδύουν οι σχεδιαστές της τάξης για την επαναφορά της εικόνα του “απαραίτητου και χρήσιμου” κράτους.

Τέλος Εποχής

Τέλος εποχής για ένα από τα πιο όμορφα κεφαλαία στην Τέχνη.

Ο Νίκος Νικολαΐδης δεν υπάρχει πλέον, συνεχίζει όμως να υπογράφει στις ζωές μας με τις ταινίες και τα βιβλία του.

Σημαντικότερες ταινίες του: Η Γλυκιά Συμμορία, Πρωινή Περίπολος, Ευρυδίκη, Τα Κουρέλια Τραγουδάνε Ακόμα, The Zero Years, Ο Χαμένος Τα Παίρνει Όλα, Θα Σε Δω Στην Κόλαση, Αγάπη Μου, Singapore Sling .

Βιβλία του: Οι Τυμβωρύχοι, Ο Οργισμένος Βαλκάνιος, Γουρούνια στον Άνεμο

ΟΙ ΚΡΕΤΙΝΟΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

ΟΙ ΚΡΕΤΙΝΟΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ

Η προεκλογική περίοδος συνεχίζετε παρόλα εκείνα τα γεγονότα που αμαυρώνουν την εικόνα των κάθε είδους υποψήφιων διαχειριστών-εξουσιαστών.
Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτές τις εκλογές θα παίξουν σαφώς οι φωτιές και η αντιμετώπισή τους από το κυρίαρχο και απαραίτητο για πολλούς κράτος. Αυτό το ρόλο τον έχουν είτε το θέλουν είτε όχι και οι πολιτικοί προϊστάμενοι των μηχανισμών του κράτους που διοίκησαν κατόπιν δικής τους επιμονής αυτούς τους μηχανισμούς. Κοινώς οι προηγούμενοι εκλεγμένοι διαχειριστές.
Ένας από αυτούς τους προηγούμενους εκλεγμένους διαχειριστές και όψιμος διαχειριστής και του μέλλοντος (αφού δεν ντρέπονται) έδωσε σήμερα συνέντευξη στην ελευθεροτυπία, πρόκειται για την ντόρα, κόρη μητσοτάκη, χήρα μπακογιάννη, νυν σύζυγο κούβελου. Πριν ξεκινήσουμε το σχολιασμό της συνέντευξης να θυμίσουμε ότι το συγκεκριμένο πλάσμα κατοικοεδρεύει εκτός της αμερικάνικης πρεσβείας και στο υπουργείο εξωτερικών ελληνικό είναι, αμερικάνικο είναι, θα σας γελάσουμε και δεν είναι και στις προθέσεις μας. Το συγκεκριμένο μητσοτακεϊκο πλάσμα με τις άριστες σχέσεις με την εν λόγω πρεσβεία δεν κατάφερε ή δεν ήθελε να καταφέρει και η Ελλάδα δεν πήρε την παραμικρή βοήθεια από την φιλεσπλανχη κατά τα άλλα χώρα των ΗΠΑ, το τονίζουμε ως εξόχως αδιανόητο γιατί αυτή η χώρα μας έχει φιλοδωρήσει ουκ ολίγες φορές κατά το παρελθόν με τα "βοηθήματα" της και τώρα σε αυτή τη δύσκολή ώρα τίποτε..... έτσι κάνουν οι φίλοι..

Στην συνέντευξη η ντορούλα δείχνει τις (και υπεραντλαντικές) προθέσεις της να κατασκευάσει ένα νέο κράτος γιατί αυτό της μεταπολίτευσης δεν τις κάνει, δεν μπορεί αυτό το μεταπολιτευτικό κράτος να ανταπεξέλθει στα σημερινά ζητήματα. Το αστυνομικό κράτος του ανόητου πολύδωρα θα χάσει σα παιδική χαρά μπρόστα στο κράτος γκουαντάμο της επόμενης δεξιάς. Τι ακριβώς όμως έχει η ντορούλα στο μυαλό της και οι αμερικάνοι στα σχέδια τους, μάλλον θα το δούμε την μεθεπόμενη τετραετία. Πάντως αυτό για το κράτος της μεταπολίτευσης καλό θα ήταν να σας προβληματίσει όλους ή τουλάχιστον όλους γιατί όπως έλεγε και ο θείος Μπρέχτ "Όταν κυνηγύσαν τους ...." τέλος πάντων.
Για τις φωτιές επιμένει το μητσοτακεϊκο πλάσμα να συνδέει πετάγωντας λασπούλα από το γνωστό σκατοκουβά του πατέρα της, γιατί έτσι έκανε και εκείνος, τους αναρχικούς, στοχεύοντας μάλλον γενικότερα και απαιτώντας συναίνεση στο υπό διαμόρφωση αστυνομικό/κατασταλτικό κράτος που στόχος του θα είναι ο εσωτερικός εχθρός δλδ όλοι όσοι θα δείχνουν αισθήματα αντίστασης στη σημερινή ολοκληρωτική συμπεριφορά του κράτους και του κεφαλαίου.
Αναριωτιέται η ντορούλα τι μπορεί να καταφέρουν εκείνοι που έκαψαν την παράγκα του τσολιά και μείς αναρωτιέμαστε τι μπορούν να καταφέρουν οι δολοφόνοι του Τεμπονέρα, οι αλήτες της Αποστασίας , οι κλεπαπτοδόχοι αρχαιοκάπηλοι του ελληνικού πολιτισμού με τις ιδιωτικές συλλογές αρχαίων έργων αλλά και το ξεπούλημά τους σε έκπτωτους βασιλιάδες της δεκάρας, οι υπάλληλοι της αμερικάνικης πρεσβείας και της ισραηλινής και μην ξεχνάμε ότι η αναγνώριση του ναζιστικού κράτους του Ισραήλ έγινε το 1992(;) από τον πανταχού παρών πατέρα της, όλα αυτά ενδεικτικά των δυνατοτήτων της "οικογένειας". Τι να σου κάνει λοιπόν μια καμένη παράγκα μπροστά σε αυτή τη χαβούζα γεγονότων της νεότερης ιστορίας

Τη συνέντευξη της ντορούλας αξίζει να τη διαβάσετε και να "συζητήσετε" μαζί της, αλλά μιας και θα μπείτε σε τέτοιους κόπους διαβάστε και τα συγχαρητήρια που στέλνει ο ξεγάνωτος πολύδωρας στον εαυτό του για το πόσο καλά τα κατάφερε και την εμπιστοσύνη που τρέφει στον αρχηγό της πυροσβεστικής μιας και «ο συντονισμός της πυροσβεστικής ήταν ο καλύτερος δυνατός»!!!!!!!!!!.
Και αναρωτηθείτε είναι υπερβολή ότι εκτός από ανίκανοι είναι και επικίνδυνοι δολοφόνοι;
Και μην ξεχνάτε τουλάχιστον εσείς τους 65 νεκρούς, τα δεκάδες καμένα χωριά και τις βλακείες με τις οποίες προσπαθούν να σας πείσουν, γιατί μπορεί...... και να το καταφέρουν.