Συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί στη Γάζα με δεκάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες. Συνολικά έως σήμερα έχουν δολοφονηθεί περισσότεροι απο 350 άνθρωποι ενώ έχουν τραυματισθεί σοβαρά πάνω από 1500.Οι τραυματισμοί είναι ιδιαίτερα σοβαροί και σύμφωνα με τις ενημερώσεις που γίνονται από την Γάζα μιλούν για πολλούς ακρωτηριασμούς από τις βόμβες. Ο πολύχρονος αποκλεισμός της Γάζας από το ναζιστικό κράτος του Ισραήλ και τις γειτονικές χώρες , έχει αφαιρέσει από τις υποδομές της Γάζας κάθε δυνατότητα να αντιμετωπίσει μία τέτοια δολοφονική επίθεση. Τα νοσοκομεία είναι άδεια από φαρμακευτικό υλικό ενώ οι τεράστιες ανάγκες σε γιατρούς δύσκολα καλύπτονται.
Χθές Δευτέρα 29 του μηνός απέπλευσε από την Κύπρο πλοίο του Free Gaza με όνομα DIGNITY (Αξιοπρέπεια). Το πλοίο ήταν φορτωμένο με 3 τόνους ιατρικά είδη(κυρίως φάρμακα, γάζες κλπ) για να παραδοθεί ως ανθρωπιστική βοήθεια(αλληλεγγύη) στους τραυματίες των δολοφονικών βομβαρδισμών. Στο πλοίο επέβαιναν αριστεροί αγωνιστές, ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι ,μία βουλευτής(από Κύπρο)κλπ.
Το πλοίο χτυπήθηκε από του ναζιστές του Ισραήλ σε διεθνή ύδατα πρίν μπορέσει να φθάσει σε κάποιο λιμάνι της Γάζας ή έστω να παραδώσει τα φάρμακα. Αυτή τη στιγμή το πλοίο(DIGNITY) και το πλήρωμά του ΄πλέουν πρός το Λίβανο.
Και αυτή η δολοφονική ενέργεια των ισραηλινών ναζιστών έμεινε "ασχολίαστη" από τα ντόπια ΜΜΕ αλλά και απο τα ανδρείκελα του κυνοβουλίου.
Η αντίσταση των Παλαιστινίων έχει τεράστιες δυνατότητες. Αυτές οι δυνατότητες δεν έχουν να κάνουν με τη δημιουργία ενός στρατιωτικού πόλου που θα αντιπαρατεθεί με το ναζιστικό κράτος του Ισραήλ αλλά με την έμπνευση που δίνει αυτό ο λαός στους αγωνιζόμενους ανθρώπους όλου του κόσμου. Η αντίσταση των Παλαιστινίων χτυπά στις καρδιές των απλών ανθρώπων, των λαών παντού στον κόσμο ....
Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008
Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008
Ο παλαιστίνιος πρωθυπουργός Αμπάς, χτυπά παλαιστίνιους διαδηλωτές στη Δυτική Όχθη που διαμαρτύρωνται για την σφαγή στην Γάζα.
Απίστευτη "αποδοχή" γνωρίζει η μαζική σφαγή των Παλαιστινίων.
Οι αντιδράσεις είναι από χαλαρές έως ανύπαρκτες ενώ όλοι μα όλοι εξισώνουν την ναζιστική βία του Ισραήλ με την αντίσταση των παλαιστίνιων αγωνιστών, κυρίως της Χαμάς.
Από τις διεθνείς οργανώσεις έως μικρά και μεγάλα κράτη. Για παράδειγμα το συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ , είναι αλήθεια ότι έχει διαβρωθεί πλήρως από ανδρείκελα των υπηρεσιών της Νέας Τάξης, άρα και οι αντιδράσεις είναι ανάλογες και περιορίζονται στην "ανθρωπιστική βοήθεια" αλλά όχι και καταδίκη της γενοκτονίας. Μέχρι και η ντορούλα(μητσοτάκη-μπακογιάννη-κούβελου) υποσχέθηκε να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια.
Υπάρχει όμως και μία άλλη πληροφορία η οποία δείχνει την διάβρωση και των παλαιστινιακών οργανώσεων με δοτούς πολιτικούς που τώρα παίζουν το παιχνίδι των ναζιστών του Ισραήλ και που πολύ συχνά τους βλέπουμε να προβάλλονται φιλοξενούμενοι σε διάφορα διεθνή φόρα ή ενώσεις που είναι στημένες εξολοκλήρου από μυστικές υπηρεσίες. Ο λόγος για τον Παλαιστίνιο πρωθυπουργό Μαχμούτ Αμπάς που από την Δυτική Όχθη παρακολουθεί την γενοκτονία του λαού υποδυόμενος τον πρωθυπουργό του.
Σήμερα λοιπόν οι κατασταλτικές δυνάμεις της παλαιστινιακής αρχής οργανωμένες και εξοπλισμένες από το ναζιστικό κράτος του Ισραήλ επιτέθηκαν βίαια και διέλυσαν ειρηνικές συγκεντρώσεις παλαιστινίων που διαμαρτύρονταν για τις δολοφονίες των ναζιστών του ισραήλ. Και όλα αυτά στην Δυτική Όχθη που ζεί τη δική της βία όχι από τους ναζιστές του Ισραήλ αλλά από τα ανδρείκελα που ταΐζει.
ΥΓ: Ο Αμπάς είναι μόνιμος θαμώνας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που προεδρεύει ο giorgakis.
Οι αντιδράσεις είναι από χαλαρές έως ανύπαρκτες ενώ όλοι μα όλοι εξισώνουν την ναζιστική βία του Ισραήλ με την αντίσταση των παλαιστίνιων αγωνιστών, κυρίως της Χαμάς.
Από τις διεθνείς οργανώσεις έως μικρά και μεγάλα κράτη. Για παράδειγμα το συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ , είναι αλήθεια ότι έχει διαβρωθεί πλήρως από ανδρείκελα των υπηρεσιών της Νέας Τάξης, άρα και οι αντιδράσεις είναι ανάλογες και περιορίζονται στην "ανθρωπιστική βοήθεια" αλλά όχι και καταδίκη της γενοκτονίας. Μέχρι και η ντορούλα(μητσοτάκη-μπακογιάννη-κούβελου) υποσχέθηκε να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια.
Υπάρχει όμως και μία άλλη πληροφορία η οποία δείχνει την διάβρωση και των παλαιστινιακών οργανώσεων με δοτούς πολιτικούς που τώρα παίζουν το παιχνίδι των ναζιστών του Ισραήλ και που πολύ συχνά τους βλέπουμε να προβάλλονται φιλοξενούμενοι σε διάφορα διεθνή φόρα ή ενώσεις που είναι στημένες εξολοκλήρου από μυστικές υπηρεσίες. Ο λόγος για τον Παλαιστίνιο πρωθυπουργό Μαχμούτ Αμπάς που από την Δυτική Όχθη παρακολουθεί την γενοκτονία του λαού υποδυόμενος τον πρωθυπουργό του.
Σήμερα λοιπόν οι κατασταλτικές δυνάμεις της παλαιστινιακής αρχής οργανωμένες και εξοπλισμένες από το ναζιστικό κράτος του Ισραήλ επιτέθηκαν βίαια και διέλυσαν ειρηνικές συγκεντρώσεις παλαιστινίων που διαμαρτύρονταν για τις δολοφονίες των ναζιστών του ισραήλ. Και όλα αυτά στην Δυτική Όχθη που ζεί τη δική της βία όχι από τους ναζιστές του Ισραήλ αλλά από τα ανδρείκελα που ταΐζει.
ΥΓ: Ο Αμπάς είναι μόνιμος θαμώνας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που προεδρεύει ο giorgakis.
Εδώ και λίγες ώρες συμβαίνει μία απο τις πιο μαζικές σφαγές.
Από το sibilla-gr-sibilla.blogspot.com
Τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με τον ιταλό Vittorio Arrigoni, που βρίσκεται στη Γάζα (ώρα 14:10)
- Τι συμβαίνει τώρα στη Γάζα;
- Τα ισραηλινά F16 βομβαρδίζουν αδιάκοπα από τις 11:30. πρόκειται για σφαγείο! Οι νεκροί ξεπερνούν τους 200. Κτύπησαν και δύο πολυκατοικίες, κοντά στο σπίτι που μένω, στην περιοχή του λιμανιού. Σκοτώνουν αδιακρίτως!
- Ορισμένα δυτικά ΜΜΕ μεταδίδουν ότι βομβαρδίζονται «βάσεις τρομοκρατών»…
- Μαλακίες! Ντροπή τους! Δολοφονούν αθώους πολίτες, κάθε άλλο από τρομοκράτες! Δεν έχω ξαναδεί τόση βία στη Γάζα… Βομβαρδίζουν με αεροπλάνα και από τη θάλασσα με πολεμικά πλοία.
- Περιμένατε τέτοια επίθεση;
- Ειλικρινά, όχι. Χθες, μάλιστα, το Ισραήλ άνοιξε τον κλοιό και άφησε να περάσουν λίγα τρόφιμα. Το έκανε επίτηδες κι έτσι σήμερα έπιασε στον ύπνο τον λαό, τα παιδιά που σχολούσαν από τα σχολεία…Κλείνω, φεύγω για το νοσοκομείο ash-Shifa, έχουν ανάγκη από αίμα και βοήθεια…
Τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με τον ιταλό Vittorio Arrigoni, που βρίσκεται στη Γάζα (ώρα 14:10)
- Τι συμβαίνει τώρα στη Γάζα;
- Τα ισραηλινά F16 βομβαρδίζουν αδιάκοπα από τις 11:30. πρόκειται για σφαγείο! Οι νεκροί ξεπερνούν τους 200. Κτύπησαν και δύο πολυκατοικίες, κοντά στο σπίτι που μένω, στην περιοχή του λιμανιού. Σκοτώνουν αδιακρίτως!
- Ορισμένα δυτικά ΜΜΕ μεταδίδουν ότι βομβαρδίζονται «βάσεις τρομοκρατών»…
- Μαλακίες! Ντροπή τους! Δολοφονούν αθώους πολίτες, κάθε άλλο από τρομοκράτες! Δεν έχω ξαναδεί τόση βία στη Γάζα… Βομβαρδίζουν με αεροπλάνα και από τη θάλασσα με πολεμικά πλοία.
- Περιμένατε τέτοια επίθεση;
- Ειλικρινά, όχι. Χθες, μάλιστα, το Ισραήλ άνοιξε τον κλοιό και άφησε να περάσουν λίγα τρόφιμα. Το έκανε επίτηδες κι έτσι σήμερα έπιασε στον ύπνο τον λαό, τα παιδιά που σχολούσαν από τα σχολεία…Κλείνω, φεύγω για το νοσοκομείο ash-Shifa, έχουν ανάγκη από αίμα και βοήθεια…
Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΘΑ ΛΗΞΕΙ ΣΤΙΣ 12 ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΤΗΣ 24ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Από τις πρώτες στιγμές μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Ε. Κορκονέα στις 6 Δεκέμβρη και το ξέσπασμα των πρώτων συγκρούσεων στους δρόμους των Εξαρχείων, καταλαμβάνεται το Πολυτεχνείο και μετατρέπεται σε εστία για την εκδήλωση της κοινωνικής οργής. Αποτελώντας έναν χώρο ιστορικά και συμβολικά καταγεγραμμένο στη ζωντανή μνήμη των εξεγερμένων και μεγάλου κομματιού της κοινωνίας ως σημείο αναφοράς του αγώνα ενάντια στην Εξουσία, τόσο στους καιρούς της δικτατορίας όσο και της μεταπολίτευσης και της σύγχρονης ολοκληρωτικής δημοκρατίας, στο Πολυτεχνείο συσπειρώνονται αυθόρμητα, πολλές εκατοντάδες ανθρώπων: συντρόφων, νεολαίων και εργαζομένων, ανέργων, μαθητών, μεταναστών, φοιτητών…
Οι οδομαχίες που ξεκινούν με τις δυνάμεις καταστολής, τα πύρινα οδοφράγματα που στήνονται στους γύρω δρόμους γίνονται η σπίθα μιας εξέγερσης που εξαπλώνεται με αυθόρμητες πορείες στην πόλη, την κατάληψη της ΑΣΟΕΕ και της Νομικής, τις επιθέσεις σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους στο κέντρο και γειτονιές της Αθήνας και στις περισσότερες πόλεις της χώρας. Τις επόμενες μέρες, με συγκρουσιακές διαδηλώσεις που συνοδεύονται από επιθέσεις σε τράπεζες, υπουργεία και πολυκαταστήματα, με καταλήψεις σχολείων και δημοσίων κτιρίων, πολιορκίες και επιθέσεις νεολαίων σε αστυνομικά τμήματα, στις διμοιρίες που φρουρούν τις φυλακές Κορυδαλλού και στη Βουλή, γενικεύεται η εξέγερση. Η εξέγερση που ξέσπασε με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και πυροδοτήθηκε από την άμεση αντίδραση εκατοντάδων συντρόφων στην δολοφονική βία του κράτους, φτάνοντας να εμπνεύσει δυναμικές κινήσεις αλληλεγγύης πέρα από τα σύνορα, σε όλο τον κόσμο.
Αυτή η εξέγερση που σοβούσε μέσα στις συνθήκες της γενικευμένης επίθεσης του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία, στον καθημερινό θάνατο της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας που επιφυλάσσουν για τους καταπιεσμένους οι εντεινόμενοι αποκλεισμοί, η φτώχεια, η εκμετάλλευση, η καταστολή και ο έλεγχος. Αυτή η εξέγερση που ``προετοιμαζόταν`` επίμονα, ακόμα και στους πιο σκοτεινούς καιρούς κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας, μέσα από κάθε μικρή ή μεγάλη χειρονομία αντίστασης στα κυρίαρχα προτάγματα της υποταγής και της παραίτησης, κρατώντας ανοιχτό το δρόμο για τη συνάντηση πολλών περισσότερων στους δρόμους της εξέγερσης, όπως τελικά συνέβη.
Μέσα σε αυτή την εκρηκτική κοινωνική πραγματικότητα, το κατειλημμένο Πολυτεχνείο λειτούργησε ως σημείο της κατά μέτωπο αντιπαράθεσης με το κράτος, σε όλες τις μορφές και με όλα τα δυνατά μέσα, μέσα από αλλεπάλληλα συγκρουσιακά γεγονότα που πυρπολούν την τάξη και την ασφάλεια των αφεντικών και θρυμματίζουν την πλαστή εικόνα της συναίνεσης στους δολοφονικούς σχεδιασμούς τους. Λειτούργησε ως χώρος συνάντησης και ζύμωσης ανάμεσα σε εξεγερμένα πολιτικά και κοινωνικά υποκείμενα μέσα από τις συνελεύσεις του και την καθημερινή παρουσία ενός πλήθους εξεγερμένων στην κατάληψη, ως χώρος αντιπληροφόρησης μέσα από κείμενα και αφίσες, με τη λειτουργία ιστοσελίδας, ραδιοφωνικού σταθμού και μικροφωνικής. Αλλά και ως χώρος για την ανάληψη πρωτοβουλιών αντίστασης, όπως το κάλεσμα της συνέλευσης του Πολυτεχνείου για παγκόσμια ημέρα δράσης στις 20 Δεκέμβρη –μία κίνηση που είχε σαν αποτέλεσμα συντονισμένες κινητοποιήσεις σε περισσότερες από 50 πόλεις του εξωτερικού, και στο πλαίσιο της οποίας η κατάληψη του Πολυτεχνείου κάλεσε συγκέντρωση στον τόπο δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου-, η διοργάνωση συναυλίας αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης στους αιχμαλώτους της εξέγερσης, στις 22 Δεκέμβρη στο χώρο της κατάληψης, το κάλεσμα στην πορεία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες, η οποία είχε καλεστεί στις 24 Δεκέμβρη από συντρόφους-ισσες μετά από ανοιχτή συνέλευση στο κατειλημμένο κτήριο της ΓΣΕΕ
Ως σταθερό σημείο, για 18 ημέρες, της εξέγερσης που πλάτιασε, το κατειλημμένο Πολυτεχνείο αποτέλεσε ένα διαρκές κάλεσμα ανυποταξίας προς τους αντισεκόμενους όλου του κόσμου και ένα διαρκές νεύμα αλληλεγγύης προς τους αιχμαλώτους που μέσα από αυτό τον αγώνα βρέθηκαν στα χέρια του κράτους. Έγινε ένα κύτταρο για τη διάχυση των προταγμάτων της αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων, της αυτοοργάνωσής τους και της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης με στόχο τον κόσμο της εξουσίας, τους μηχανισμούς και τα σύμβολά του. Προταγμάτων που διαμόρφωσαν το έδαφος για τη συνάντηση των κολασμένων στους δρόμους της εξέγερσης, που όπλισαν τις συνειδήσεις, και που, ίσως για πρώτη φορά, έγιναν σε τόσο μεγάλο βαθμό οικειοποιήσιμα από πλήθος εκμεταλλευόμενων ανθρώπων, διαφορετικών ηλικιών και εθνικοτήτων, με τους οποίους αναρχικοί και αντιεξουσιαστές μοιραστήκαμε τα ίδια συνθήματα απέναντι στην αστυνομία, τον ίδιο λόγο, τις ίδιες πρακτικές, την ίδια οργή απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας, και πολλές φορές το ίδιο όραμα για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Γι` αυτό το λόγο, η καταστολή δεν εκφράστηκε μόνο με την ωμή βία, τους ξυλοδαρμούς, τις συλλήψεις και τις προφυλακίσεις διαδηλωτών, αλλά και με μία σφοδρή ιδεολογική επίθεση από το σύνολο του πολιτικού συστήματος –που είδε τα θεμέλιά του να τρίζουν όταν η καταστολή, στην οποία βασίζεται, όχι μόνο δεν στάθηκε ικανή να συγκρατήσει το κύμα της εξέγερσης αλλά έγινε η αιτία που το πυροδότησε. Μια επίθεση με επιλεκτική στόχευση στους αναρχικούς, ως πολιτικό και αδιαμοσολάβητο κομμάτι των εξεγερμένων, ακριβώς εξαιτίας της απήχησης της δράσης και του λόγου τους, και της επικινδυνότητας που έχει για το κράτος η συνάντησή τους με ένα πλήθος καταπιεσμένων. Σ`αυτό το πλαίσιο, υπήρξε υστερική προσπάθεια διαχωρισμού των εξεγερμένων σε ``καλούς μαθητές`` από τη μία ``κουκουλοφόρους`` ή ``μετανάστες-πλιατσικολόγους`` από την άλλη, μαζί με τα γνωστά παραμύθια περί προβοκατόρων, ώστε να χειραγωγηθεί η οργή για την κρατική δολοφονία, να εκτονωθεί η κοινωνική έκρηξη, να εγκληματοποιηθούν, να απομονωθούν και να χτυπηθούν τα σταθερά σημεία αναφοράς της εξέγερσης. [Πρόκειται εξ`άλλου για την ίδια ρητορική που όπλισε το χέρι του δολοφόνου Ε. Κορκονέα, η οποία αναγνωρίζει συγκεκριμένους πολιτικούς-κοινωνικούς χώρους και ανθρώπους ως ``εσωτερικό εχθρό`` πάνω στον οποίο θα πρέπει να εξαντληθεί η κρατική βία.]
Σ`αυτή την προσπάθεια από μεριάς του κράτους εντάχθηκε και η συνεχής στοχοποίηση και συκοφάντηση της κατάληψης του Πολυτεχνείου, μέσα από συνεχείς δηλώσεις πολιτικών και τη λασπολογία των ΜΜΕ, και η οποία έφτασε μέχρι την άρση του ασύλου και την απειλή εισβολής της αστυνομίας, παρακάμπτοντας τις πανεπιστημιακές αρχές, μετά τις πολύωρες συγκρούσεις του Σαββάτου 20 Δεκέμβρη, με στόχο να καταπνίξουν την εξέγερση χτυπώντας έναν από τους χώρους από όπου ξεκίνησε. Σχεδιασμοί που ανατράπηκαν από την άρνηση των καταληψιών να υπακούσουν σε οποιοδήποτε τελεσίγραφο, την αποφασιστικότητά τους να υπερασπιστούν αυτόν τον πολιτικό και κοινωνικό χώρο–κομμάτι της εξέγερσης, το ανοιχτό κάλεσμά τους σε συσπείρωση στο χώρο του Πολυτεχνείου και τη διεξαγωγή της προγραμματισμένης συναυλίας αλληλεγγύης στους κρατούμενους στις 22/12 που συγκέντρωσε πλήθος αγωνιζόμενων στο χώρο της κατάληψης. Οι απειλές για εισβολή επανήλθαν εντονότερες αυτή τη φορά στις 23 Δεκέμβρη, όταν ενώ διεξαγόταν η συνέλευση της κατάληψης με θέμα την ολοκλήρωση του εγχειρήματος, μεταφέρθηκε από πολιτικούς και πανεπιστημιακούς παράγοντες η απαίτηση του υπουργείου Εσωτερικών για άμεση αποχώρηση των καταληψιών από το χώρο, αλλιώς θα γινόταν εισβολή της αστυνομίας. Η απάντηση των καταληψιών ήταν ότι το Πολυτεχνείο δεν ανήκει ούτε στο υπουργείο ούτε στην αστυνομία για να τους το παραδώσουν, αλλά στους αγωνιζόμενους που αποφασίζουν μόνο με κινηματικά κριτήρια και δεν δέχονται εκβιασμούς και τελεσίγραφα από τους δολοφόνους. Έτσι η κατάληψη παρατάθηκε για μια ακόμη ημέρα, καλώντας παράλληλα στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στο Μοναστηράκι σε αλληλεγγύη με τους συλληφθέντες.
Καμία κατασταλτική μεθόδευση, καμία ιδεολογική επίθεση δεν στάθηκε και δεν θα σταθεί ικανή να εκβιάσει την επιστροφή στην ``ομαλότητα``, να επιβάλει την κοινωνική και ταξική ειρήνη. Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο! Το ξεπέρασμα του φόβου, της εξατομίκευσης και των κυρίαρχων διαχωρισμών ανάμεσα στους καταπιεσμένους οδήγησαν χιλιάδες νεολαίους, άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, μετανάστες και πρόσφυγες, άνεργους και εργάτες να σταθούν πλάι-πλάι στους δρόμους και τα οδοφράγματα ενάντια στους δυνάστες της ζωής, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας όλων μας. Και αυτή είναι μια πραγματικότητα που μέσα από τις φλόγες φωτίζει το μέλλον της εξέγερσης, την όξυνση και το βάθεμά της, μέχρι την καθολική ανατροπή του κόσμου των αφεντικών.
Γιατί φωνάξαμε με όλους τους τρόπους ότι αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη, του Μιχάλη Καλτεζά, του Κάρλο Τζουλιάνι, του Χριστόφορου Μαρίνου, του Μιχάλη Πρέκα, της Μαρίας Κουλούρη και όλων των συντρόφων που δολοφονήθηκαν από τους ένστολους φονιάδες του κράτους, δεν είναι όμως μέρες που ανήκουν στο θάνατο αλλά στη ΖΩΗ! Στη ζωή που αναπνέει στους αγώνες, στα οδοφράγματα, στην εξέγερση που συνεχίζεται.
Ολοκληρώνοντας μετά από 18 ημέρες την κατάληψη του Πολυτεχνείου, στέλνουμε τους πιο θερμούς χαιρετισμούς αλληλεγγύης σε όλες και όλους που με τον τρόπο τους έγιναν κομμάτια αυτής της εξέγερσης, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της Νότιας και της Βόρειας Αμερικής, της Ασίας και στην Αυστραλία. Σε όλους αυτούς που συναντηθήκαμε και θα παραμείνουμε μαζί, αγωνιζόμενοι για την απελευθέρωση των κρατούμενων της εξέγερσης, αλλά και για τη συνέχισή της μέχρι την κοινωνική απελευθέρωση. Για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά και δούλους, αστυνομίες και στρατούς, φυλακές και σύνορα.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ – ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ!
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Καλούμε στην ανοιχτή συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί
το Σάββατο 27 Δεκέμβρη, στις 4μμ στο Πολυτεχνείο, για την οργάνωση της αλληλεγγύης στους συλληφθέντες η οποία έχει καλεστεί από συντρόφους-ισσες
συνέλευσης που έγινε στην κατειλημμένη ΓΣΕΕ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Από τις πρώτες στιγμές μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Ε. Κορκονέα στις 6 Δεκέμβρη και το ξέσπασμα των πρώτων συγκρούσεων στους δρόμους των Εξαρχείων, καταλαμβάνεται το Πολυτεχνείο και μετατρέπεται σε εστία για την εκδήλωση της κοινωνικής οργής. Αποτελώντας έναν χώρο ιστορικά και συμβολικά καταγεγραμμένο στη ζωντανή μνήμη των εξεγερμένων και μεγάλου κομματιού της κοινωνίας ως σημείο αναφοράς του αγώνα ενάντια στην Εξουσία, τόσο στους καιρούς της δικτατορίας όσο και της μεταπολίτευσης και της σύγχρονης ολοκληρωτικής δημοκρατίας, στο Πολυτεχνείο συσπειρώνονται αυθόρμητα, πολλές εκατοντάδες ανθρώπων: συντρόφων, νεολαίων και εργαζομένων, ανέργων, μαθητών, μεταναστών, φοιτητών…
Οι οδομαχίες που ξεκινούν με τις δυνάμεις καταστολής, τα πύρινα οδοφράγματα που στήνονται στους γύρω δρόμους γίνονται η σπίθα μιας εξέγερσης που εξαπλώνεται με αυθόρμητες πορείες στην πόλη, την κατάληψη της ΑΣΟΕΕ και της Νομικής, τις επιθέσεις σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους στο κέντρο και γειτονιές της Αθήνας και στις περισσότερες πόλεις της χώρας. Τις επόμενες μέρες, με συγκρουσιακές διαδηλώσεις που συνοδεύονται από επιθέσεις σε τράπεζες, υπουργεία και πολυκαταστήματα, με καταλήψεις σχολείων και δημοσίων κτιρίων, πολιορκίες και επιθέσεις νεολαίων σε αστυνομικά τμήματα, στις διμοιρίες που φρουρούν τις φυλακές Κορυδαλλού και στη Βουλή, γενικεύεται η εξέγερση. Η εξέγερση που ξέσπασε με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και πυροδοτήθηκε από την άμεση αντίδραση εκατοντάδων συντρόφων στην δολοφονική βία του κράτους, φτάνοντας να εμπνεύσει δυναμικές κινήσεις αλληλεγγύης πέρα από τα σύνορα, σε όλο τον κόσμο.
Αυτή η εξέγερση που σοβούσε μέσα στις συνθήκες της γενικευμένης επίθεσης του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία, στον καθημερινό θάνατο της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας που επιφυλάσσουν για τους καταπιεσμένους οι εντεινόμενοι αποκλεισμοί, η φτώχεια, η εκμετάλλευση, η καταστολή και ο έλεγχος. Αυτή η εξέγερση που ``προετοιμαζόταν`` επίμονα, ακόμα και στους πιο σκοτεινούς καιρούς κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας, μέσα από κάθε μικρή ή μεγάλη χειρονομία αντίστασης στα κυρίαρχα προτάγματα της υποταγής και της παραίτησης, κρατώντας ανοιχτό το δρόμο για τη συνάντηση πολλών περισσότερων στους δρόμους της εξέγερσης, όπως τελικά συνέβη.
Μέσα σε αυτή την εκρηκτική κοινωνική πραγματικότητα, το κατειλημμένο Πολυτεχνείο λειτούργησε ως σημείο της κατά μέτωπο αντιπαράθεσης με το κράτος, σε όλες τις μορφές και με όλα τα δυνατά μέσα, μέσα από αλλεπάλληλα συγκρουσιακά γεγονότα που πυρπολούν την τάξη και την ασφάλεια των αφεντικών και θρυμματίζουν την πλαστή εικόνα της συναίνεσης στους δολοφονικούς σχεδιασμούς τους. Λειτούργησε ως χώρος συνάντησης και ζύμωσης ανάμεσα σε εξεγερμένα πολιτικά και κοινωνικά υποκείμενα μέσα από τις συνελεύσεις του και την καθημερινή παρουσία ενός πλήθους εξεγερμένων στην κατάληψη, ως χώρος αντιπληροφόρησης μέσα από κείμενα και αφίσες, με τη λειτουργία ιστοσελίδας, ραδιοφωνικού σταθμού και μικροφωνικής. Αλλά και ως χώρος για την ανάληψη πρωτοβουλιών αντίστασης, όπως το κάλεσμα της συνέλευσης του Πολυτεχνείου για παγκόσμια ημέρα δράσης στις 20 Δεκέμβρη –μία κίνηση που είχε σαν αποτέλεσμα συντονισμένες κινητοποιήσεις σε περισσότερες από 50 πόλεις του εξωτερικού, και στο πλαίσιο της οποίας η κατάληψη του Πολυτεχνείου κάλεσε συγκέντρωση στον τόπο δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου-, η διοργάνωση συναυλίας αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης στους αιχμαλώτους της εξέγερσης, στις 22 Δεκέμβρη στο χώρο της κατάληψης, το κάλεσμα στην πορεία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες, η οποία είχε καλεστεί στις 24 Δεκέμβρη από συντρόφους-ισσες μετά από ανοιχτή συνέλευση στο κατειλημμένο κτήριο της ΓΣΕΕ
Ως σταθερό σημείο, για 18 ημέρες, της εξέγερσης που πλάτιασε, το κατειλημμένο Πολυτεχνείο αποτέλεσε ένα διαρκές κάλεσμα ανυποταξίας προς τους αντισεκόμενους όλου του κόσμου και ένα διαρκές νεύμα αλληλεγγύης προς τους αιχμαλώτους που μέσα από αυτό τον αγώνα βρέθηκαν στα χέρια του κράτους. Έγινε ένα κύτταρο για τη διάχυση των προταγμάτων της αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων, της αυτοοργάνωσής τους και της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης με στόχο τον κόσμο της εξουσίας, τους μηχανισμούς και τα σύμβολά του. Προταγμάτων που διαμόρφωσαν το έδαφος για τη συνάντηση των κολασμένων στους δρόμους της εξέγερσης, που όπλισαν τις συνειδήσεις, και που, ίσως για πρώτη φορά, έγιναν σε τόσο μεγάλο βαθμό οικειοποιήσιμα από πλήθος εκμεταλλευόμενων ανθρώπων, διαφορετικών ηλικιών και εθνικοτήτων, με τους οποίους αναρχικοί και αντιεξουσιαστές μοιραστήκαμε τα ίδια συνθήματα απέναντι στην αστυνομία, τον ίδιο λόγο, τις ίδιες πρακτικές, την ίδια οργή απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας, και πολλές φορές το ίδιο όραμα για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Γι` αυτό το λόγο, η καταστολή δεν εκφράστηκε μόνο με την ωμή βία, τους ξυλοδαρμούς, τις συλλήψεις και τις προφυλακίσεις διαδηλωτών, αλλά και με μία σφοδρή ιδεολογική επίθεση από το σύνολο του πολιτικού συστήματος –που είδε τα θεμέλιά του να τρίζουν όταν η καταστολή, στην οποία βασίζεται, όχι μόνο δεν στάθηκε ικανή να συγκρατήσει το κύμα της εξέγερσης αλλά έγινε η αιτία που το πυροδότησε. Μια επίθεση με επιλεκτική στόχευση στους αναρχικούς, ως πολιτικό και αδιαμοσολάβητο κομμάτι των εξεγερμένων, ακριβώς εξαιτίας της απήχησης της δράσης και του λόγου τους, και της επικινδυνότητας που έχει για το κράτος η συνάντησή τους με ένα πλήθος καταπιεσμένων. Σ`αυτό το πλαίσιο, υπήρξε υστερική προσπάθεια διαχωρισμού των εξεγερμένων σε ``καλούς μαθητές`` από τη μία ``κουκουλοφόρους`` ή ``μετανάστες-πλιατσικολόγους`` από την άλλη, μαζί με τα γνωστά παραμύθια περί προβοκατόρων, ώστε να χειραγωγηθεί η οργή για την κρατική δολοφονία, να εκτονωθεί η κοινωνική έκρηξη, να εγκληματοποιηθούν, να απομονωθούν και να χτυπηθούν τα σταθερά σημεία αναφοράς της εξέγερσης. [Πρόκειται εξ`άλλου για την ίδια ρητορική που όπλισε το χέρι του δολοφόνου Ε. Κορκονέα, η οποία αναγνωρίζει συγκεκριμένους πολιτικούς-κοινωνικούς χώρους και ανθρώπους ως ``εσωτερικό εχθρό`` πάνω στον οποίο θα πρέπει να εξαντληθεί η κρατική βία.]
Σ`αυτή την προσπάθεια από μεριάς του κράτους εντάχθηκε και η συνεχής στοχοποίηση και συκοφάντηση της κατάληψης του Πολυτεχνείου, μέσα από συνεχείς δηλώσεις πολιτικών και τη λασπολογία των ΜΜΕ, και η οποία έφτασε μέχρι την άρση του ασύλου και την απειλή εισβολής της αστυνομίας, παρακάμπτοντας τις πανεπιστημιακές αρχές, μετά τις πολύωρες συγκρούσεις του Σαββάτου 20 Δεκέμβρη, με στόχο να καταπνίξουν την εξέγερση χτυπώντας έναν από τους χώρους από όπου ξεκίνησε. Σχεδιασμοί που ανατράπηκαν από την άρνηση των καταληψιών να υπακούσουν σε οποιοδήποτε τελεσίγραφο, την αποφασιστικότητά τους να υπερασπιστούν αυτόν τον πολιτικό και κοινωνικό χώρο–κομμάτι της εξέγερσης, το ανοιχτό κάλεσμά τους σε συσπείρωση στο χώρο του Πολυτεχνείου και τη διεξαγωγή της προγραμματισμένης συναυλίας αλληλεγγύης στους κρατούμενους στις 22/12 που συγκέντρωσε πλήθος αγωνιζόμενων στο χώρο της κατάληψης. Οι απειλές για εισβολή επανήλθαν εντονότερες αυτή τη φορά στις 23 Δεκέμβρη, όταν ενώ διεξαγόταν η συνέλευση της κατάληψης με θέμα την ολοκλήρωση του εγχειρήματος, μεταφέρθηκε από πολιτικούς και πανεπιστημιακούς παράγοντες η απαίτηση του υπουργείου Εσωτερικών για άμεση αποχώρηση των καταληψιών από το χώρο, αλλιώς θα γινόταν εισβολή της αστυνομίας. Η απάντηση των καταληψιών ήταν ότι το Πολυτεχνείο δεν ανήκει ούτε στο υπουργείο ούτε στην αστυνομία για να τους το παραδώσουν, αλλά στους αγωνιζόμενους που αποφασίζουν μόνο με κινηματικά κριτήρια και δεν δέχονται εκβιασμούς και τελεσίγραφα από τους δολοφόνους. Έτσι η κατάληψη παρατάθηκε για μια ακόμη ημέρα, καλώντας παράλληλα στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στο Μοναστηράκι σε αλληλεγγύη με τους συλληφθέντες.
Καμία κατασταλτική μεθόδευση, καμία ιδεολογική επίθεση δεν στάθηκε και δεν θα σταθεί ικανή να εκβιάσει την επιστροφή στην ``ομαλότητα``, να επιβάλει την κοινωνική και ταξική ειρήνη. Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο! Το ξεπέρασμα του φόβου, της εξατομίκευσης και των κυρίαρχων διαχωρισμών ανάμεσα στους καταπιεσμένους οδήγησαν χιλιάδες νεολαίους, άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, μετανάστες και πρόσφυγες, άνεργους και εργάτες να σταθούν πλάι-πλάι στους δρόμους και τα οδοφράγματα ενάντια στους δυνάστες της ζωής, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας όλων μας. Και αυτή είναι μια πραγματικότητα που μέσα από τις φλόγες φωτίζει το μέλλον της εξέγερσης, την όξυνση και το βάθεμά της, μέχρι την καθολική ανατροπή του κόσμου των αφεντικών.
Γιατί φωνάξαμε με όλους τους τρόπους ότι αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη, του Μιχάλη Καλτεζά, του Κάρλο Τζουλιάνι, του Χριστόφορου Μαρίνου, του Μιχάλη Πρέκα, της Μαρίας Κουλούρη και όλων των συντρόφων που δολοφονήθηκαν από τους ένστολους φονιάδες του κράτους, δεν είναι όμως μέρες που ανήκουν στο θάνατο αλλά στη ΖΩΗ! Στη ζωή που αναπνέει στους αγώνες, στα οδοφράγματα, στην εξέγερση που συνεχίζεται.
Ολοκληρώνοντας μετά από 18 ημέρες την κατάληψη του Πολυτεχνείου, στέλνουμε τους πιο θερμούς χαιρετισμούς αλληλεγγύης σε όλες και όλους που με τον τρόπο τους έγιναν κομμάτια αυτής της εξέγερσης, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της Νότιας και της Βόρειας Αμερικής, της Ασίας και στην Αυστραλία. Σε όλους αυτούς που συναντηθήκαμε και θα παραμείνουμε μαζί, αγωνιζόμενοι για την απελευθέρωση των κρατούμενων της εξέγερσης, αλλά και για τη συνέχισή της μέχρι την κοινωνική απελευθέρωση. Για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά και δούλους, αστυνομίες και στρατούς, φυλακές και σύνορα.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ – ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ!
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Καλούμε στην ανοιχτή συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί
το Σάββατο 27 Δεκέμβρη, στις 4μμ στο Πολυτεχνείο, για την οργάνωση της αλληλεγγύης στους συλληφθέντες η οποία έχει καλεστεί από συντρόφους-ισσες
συνέλευσης που έγινε στην κατειλημμένη ΓΣΕΕ
Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008
Κατατθέτουμε μία ψευδή ερμηνεία των δημοσκοπήσεων των παρακρατικών ΜΜΕ που παρουσιάστηκαν αυτές τις μέρες. .
Μεγάλες δημοσκοπήσεις έγιναν και για την εβδομάδα που μας πέρασε για λογαριασμό των παρακρατικών τηλεοπτικών κυρίως ΜΜΕ.
Τα ποσοστά που δίνονται στους μεγάλους πολιτικούς(;) αρχηγούς είναι πετσοκομμένα. Δεν κατάφεραν να διατηρήσουν την κοινωνική αφασία μετά τη δολοφονία ενός παιδιού και βέβαια οι παρακρατικοί μηχανισμοί των ΜΜΕ τους καταλογίζουν την ευθύνη. Το σύστημα διαταράχθηκε, τράπεζες κάηκαν, η ισοροποία που είναι απαραίτητη στο σύστημα χάθηκε προσωρινός, μαζί με το σύστημα.
Καταποντισμό επιφυλάσσουν οι παρακρατικοί των ΜΜΕ μέσω των δημοσκοπήσεων και για τα κόμματα. Αύξηση εμφανίζουν μόνο για το κώμα του ΚΚΕ λόγω της στάσης του στην καταστολή της εξέγερσης.
Καταλληλότερος πρωθυπουργός για την εβδομάδα που πέρασε, τα ΜΜΕ ορίζουν τον Επαμεινώνδα Κροκονέα. Μάλιστα αδυνατούν να τον ονομάσουν αλλά του δίνουν το μεγαλύτερο ποσοστό ακόμη και απο τους ηλίθιους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Είναι μια ακόμη ένδειξη αλληλεγγύης που τρέφουν όλοι οι παρακρατικοί για τους κρατικούς δολοφόνους.
Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις πήραν μέρος όλα τα ένστολα ζώα των ακροδεξιών κομμάτων, ακραιφνείς νοικοκυραίοι που ψηφίζουν πρωθυπουργό μέσω δημοσκοπήσεων κάθε εβδομάδα καθώς και το δημοσιογραφικό επιτελείο δημοσιογραφικής ομάδας που έχει κάμερα στην Στουρνάρη και ρουφιανεύει στους μπάτσους τις κινήσεις αγωνιστών.
Τα ποσοστά που δίνονται στους μεγάλους πολιτικούς(;) αρχηγούς είναι πετσοκομμένα. Δεν κατάφεραν να διατηρήσουν την κοινωνική αφασία μετά τη δολοφονία ενός παιδιού και βέβαια οι παρακρατικοί μηχανισμοί των ΜΜΕ τους καταλογίζουν την ευθύνη. Το σύστημα διαταράχθηκε, τράπεζες κάηκαν, η ισοροποία που είναι απαραίτητη στο σύστημα χάθηκε προσωρινός, μαζί με το σύστημα.
Καταποντισμό επιφυλάσσουν οι παρακρατικοί των ΜΜΕ μέσω των δημοσκοπήσεων και για τα κόμματα. Αύξηση εμφανίζουν μόνο για το κώμα του ΚΚΕ λόγω της στάσης του στην καταστολή της εξέγερσης.
Καταλληλότερος πρωθυπουργός για την εβδομάδα που πέρασε, τα ΜΜΕ ορίζουν τον Επαμεινώνδα Κροκονέα. Μάλιστα αδυνατούν να τον ονομάσουν αλλά του δίνουν το μεγαλύτερο ποσοστό ακόμη και απο τους ηλίθιους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Είναι μια ακόμη ένδειξη αλληλεγγύης που τρέφουν όλοι οι παρακρατικοί για τους κρατικούς δολοφόνους.
Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις πήραν μέρος όλα τα ένστολα ζώα των ακροδεξιών κομμάτων, ακραιφνείς νοικοκυραίοι που ψηφίζουν πρωθυπουργό μέσω δημοσκοπήσεων κάθε εβδομάδα καθώς και το δημοσιογραφικό επιτελείο δημοσιογραφικής ομάδας που έχει κάμερα στην Στουρνάρη και ρουφιανεύει στους μπάτσους τις κινήσεις αγωνιστών.
Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008
Σελίδα του υπό κατάληψη Πολυτεχνείου.
Αγωνιστές από την κατάληψη του Πολυτεχνείου δημιούργησαν μία σελίδα για την προβολή των δράσεων.
Σας μεταφέρω την διεύθυνση της σελίδας ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ που θα υπάρχει σε λίγο και στα μόνιμα πλαινά του
.Raδιο κλειδαρότρυπα.
Όσοι συμμετέχουμε σε αυτές τις προσπάθειες που έχουν διαμορφωθεί παντού στην Ελλάδα, αντιλαμβανόμαστε ότι τα κεντρικά ΜΜΕ καθώς και ορισμένα επαρχιακά είναι "μέρος του προβλήματος".
Αντιδρούμε και δεν υιοθετούμε καμία στρατηγική παραπληροφόρησης στην οποία έχουν επιδοθεί τα κεντρικά ΜΜΕ. Συντονίζουμε και προβάλλουμε τη δράση και τον πολιτικό λόγο όλων μας, χωρίς να τον μετατρέπουμε σε "τηλεοπτικό χρόνο" των ανεγκέφαλων και απολύτως διεφθαρμένων ΜΜΕ και των πολιτικών τους ταγών.
Σας μεταφέρω την διεύθυνση της σελίδας ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ που θα υπάρχει σε λίγο και στα μόνιμα πλαινά του
.Raδιο κλειδαρότρυπα.
Όσοι συμμετέχουμε σε αυτές τις προσπάθειες που έχουν διαμορφωθεί παντού στην Ελλάδα, αντιλαμβανόμαστε ότι τα κεντρικά ΜΜΕ καθώς και ορισμένα επαρχιακά είναι "μέρος του προβλήματος".
Αντιδρούμε και δεν υιοθετούμε καμία στρατηγική παραπληροφόρησης στην οποία έχουν επιδοθεί τα κεντρικά ΜΜΕ. Συντονίζουμε και προβάλλουμε τη δράση και τον πολιτικό λόγο όλων μας, χωρίς να τον μετατρέπουμε σε "τηλεοπτικό χρόνο" των ανεγκέφαλων και απολύτως διεφθαρμένων ΜΜΕ και των πολιτικών τους ταγών.
Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008
Σήμερα στις 8 το πρωί έγινε κατάληψη δημαρχείου Ιωαννίνων με σκοπό την αντιπληροφόρηση με μοιρασμα φυλλαδίων και μικροφωνική.
.
ΟΙ ΑΛΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΣΑΛΟΝΙΑ ΣΑΣ - ΣΑΣ ΜΙΛΑΝΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ - , ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Μετά τη δολοφονία 15χρονου στα εξάρχεια από σφαίρα μπάτσου (ειδικού φρουρού) το βράδυ του σαββάτου στις 6/12/08, κόσμος συγκεντρώνεται σε διάφορες περιοχές ανά την ελλάδα και εκδηλώνει την οργή του. Οργή που υπήρχε εδώ και πολύ καιρό και περίμενε απλά την αφορμή για να μετατραπεί σε έκρηξη. Το πρώτο βράδυ γίνονται οι πρώτες συγκεντρώσεις που καταλήγουν στις πρώτες επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και σε συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Τις επόμενες μέρες οι διαμαρτυρίες, οι επιθέσεις και οι συγκρούσεις γενικεύονται, παίρνοντας χαρακτηριστικά εξέγερσης. Οι διαδηλώσεις καταλήγουν σε εκτεταμένες συγκρούσεις με τους μπάτσους, γίνονται επιθέσεις με φρούτα, μπουκάλια, πέτρες ή οτιδήποτε άλλο στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα σε ολόκληρη την επικράτεια, καταστρέφονται υποκαταστήματα τραπεζών, πολλά από αυτά πυρπολούνται και σε αθήνα και θέσσαλονίκη καταστρέφονται και μαγαζιά του κέντρου από τα οποία γίνονται και ομαδικές απαλλοτριώσεις.
Η εξουσία καταλαβαίνοντας πως πρόκειται για γενικευμένο ξέσπασμα, αντιλαμβάνεται πως πρέπει να χρησιμοποιήσει όλους τους, δοκιμασμένους και μη, τρόπους αντιμετώπισης της κατάστασης.
Χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης κάνει αμέσως τους απαραίτητους διαχωρισμούς ανάμεσα στους καλούς ειρηνικούς διαδηλωτές και τους βάνδαλους των σύγχρονων μητροπόλεων, που χωρίς καμία συνείδηση επιδίδονται σε πράξεις τυφλής βίας. Συγκρίνει τις θεαματικές εικόνες με τις φωτιές, με τις δήθεν ειρηνικές πορείες των μαθητών, τη στιγμή που όλα τα μπατσομέγαρα δέχονται τις επιθέσεις των μαθητών και οι δρόμοι δονούνται από συνθήματα όπως ΄΄αίμα στο αίμα που έχυσε ο αλέξης΄΄. Και όταν αυτό δε μπορεί να αποκρυφτεί τότε επιστρατεύονται κάθε λογής ειδικοί για να αποφανθούν γιατί τα παιδιά μας κινούνται παραβατικά και παροτρύνουν την κάθε εξουσία, μέσω των θεσμών (κράτος, οικογένεια, σχολείο), να πάρει μέτρα βραχυπρόθεσμα ώστε η κατάσταση να εξομαλυνθεί και να επιστρέψει στην καθημερινή ρουτίνα και μακροπρόθεσμα ώστε τα παιδιά να γυρίσουν πίσω στην κανονικότητα της ΄΄υγιούς΄΄ κοινωνίας. Αφήνοντας για άλλη μια φορά άθικτη την ουσία των γεγονότων, την αρρώστια των ίδιων των εξουσιαστικών θεσμών.
Πολύ περισσότερο δημιουργεί την εντύπωση ΄΄πως εντάξει, έγινε ότι έγινε, να τελειώνουμε όμως τώρα΄΄.
Ας έχουν όμως κατά νου πως για κάθε δράση υπάρχει και αντίδραση. Ζώντας μέσα σε αυτή τη κοινωνία της εξατομίκευσης, της μίζερης παραγωγής και κατανάλωσης σκουπιδιών, της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης, του όλοι εναντίων όλων αλλά πάντα με τα αφεντικά κερδισμένα. Μια κοινωνία όπου η αντίσταση με δυναμικά μέσα θεωρείται παράπτωμα, που τείνει να καταλήξει σε μια απάνθρωπη, ολοκληρωτική οργουελικής μορφής, με την παρακολούθηση και το χαφιεδισμό να χρησιμοποιούνται για να μας απαλλάξουν από ανασφάλειες που οι ίδιες οι εξουσίες μας δημιουργούν ή τροφοδοτούν. Ζώντας λοιπόν εδώ επιλέγουμε το δρόμο της άρνησης στο υπάρχον. Ενώνουμε τις φωνές μας με αυτές των απανταχού καταπιεσμένων, με τους παρίες των σύγχρονων μητροπόλεων, τους μετανάστες που πλιατσικολογούν τα εμπορεύματα, βέβαιοι για τουλάχιστον ένα πράγμα...
...Πως στο δρόμο γεννιούνται οι συνειδήσεις, οι πολιτικές συνειδήσεις. Για να πράξουμε όλοι μαζί την αναρχία(απουσία αρχής, εξουσίας) , όχι το χάος...
κάποιοι αντιεξουσιαστές οι λεγόμενοι κουκουλοφόροι
ΟΙ ΑΛΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΣΑΛΟΝΙΑ ΣΑΣ - ΣΑΣ ΜΙΛΑΝΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ - , ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Μετά τη δολοφονία 15χρονου στα εξάρχεια από σφαίρα μπάτσου (ειδικού φρουρού) το βράδυ του σαββάτου στις 6/12/08, κόσμος συγκεντρώνεται σε διάφορες περιοχές ανά την ελλάδα και εκδηλώνει την οργή του. Οργή που υπήρχε εδώ και πολύ καιρό και περίμενε απλά την αφορμή για να μετατραπεί σε έκρηξη. Το πρώτο βράδυ γίνονται οι πρώτες συγκεντρώσεις που καταλήγουν στις πρώτες επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και σε συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Τις επόμενες μέρες οι διαμαρτυρίες, οι επιθέσεις και οι συγκρούσεις γενικεύονται, παίρνοντας χαρακτηριστικά εξέγερσης. Οι διαδηλώσεις καταλήγουν σε εκτεταμένες συγκρούσεις με τους μπάτσους, γίνονται επιθέσεις με φρούτα, μπουκάλια, πέτρες ή οτιδήποτε άλλο στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα σε ολόκληρη την επικράτεια, καταστρέφονται υποκαταστήματα τραπεζών, πολλά από αυτά πυρπολούνται και σε αθήνα και θέσσαλονίκη καταστρέφονται και μαγαζιά του κέντρου από τα οποία γίνονται και ομαδικές απαλλοτριώσεις.
Η εξουσία καταλαβαίνοντας πως πρόκειται για γενικευμένο ξέσπασμα, αντιλαμβάνεται πως πρέπει να χρησιμοποιήσει όλους τους, δοκιμασμένους και μη, τρόπους αντιμετώπισης της κατάστασης.
Χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης κάνει αμέσως τους απαραίτητους διαχωρισμούς ανάμεσα στους καλούς ειρηνικούς διαδηλωτές και τους βάνδαλους των σύγχρονων μητροπόλεων, που χωρίς καμία συνείδηση επιδίδονται σε πράξεις τυφλής βίας. Συγκρίνει τις θεαματικές εικόνες με τις φωτιές, με τις δήθεν ειρηνικές πορείες των μαθητών, τη στιγμή που όλα τα μπατσομέγαρα δέχονται τις επιθέσεις των μαθητών και οι δρόμοι δονούνται από συνθήματα όπως ΄΄αίμα στο αίμα που έχυσε ο αλέξης΄΄. Και όταν αυτό δε μπορεί να αποκρυφτεί τότε επιστρατεύονται κάθε λογής ειδικοί για να αποφανθούν γιατί τα παιδιά μας κινούνται παραβατικά και παροτρύνουν την κάθε εξουσία, μέσω των θεσμών (κράτος, οικογένεια, σχολείο), να πάρει μέτρα βραχυπρόθεσμα ώστε η κατάσταση να εξομαλυνθεί και να επιστρέψει στην καθημερινή ρουτίνα και μακροπρόθεσμα ώστε τα παιδιά να γυρίσουν πίσω στην κανονικότητα της ΄΄υγιούς΄΄ κοινωνίας. Αφήνοντας για άλλη μια φορά άθικτη την ουσία των γεγονότων, την αρρώστια των ίδιων των εξουσιαστικών θεσμών.
Πολύ περισσότερο δημιουργεί την εντύπωση ΄΄πως εντάξει, έγινε ότι έγινε, να τελειώνουμε όμως τώρα΄΄.
Ας έχουν όμως κατά νου πως για κάθε δράση υπάρχει και αντίδραση. Ζώντας μέσα σε αυτή τη κοινωνία της εξατομίκευσης, της μίζερης παραγωγής και κατανάλωσης σκουπιδιών, της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης, του όλοι εναντίων όλων αλλά πάντα με τα αφεντικά κερδισμένα. Μια κοινωνία όπου η αντίσταση με δυναμικά μέσα θεωρείται παράπτωμα, που τείνει να καταλήξει σε μια απάνθρωπη, ολοκληρωτική οργουελικής μορφής, με την παρακολούθηση και το χαφιεδισμό να χρησιμοποιούνται για να μας απαλλάξουν από ανασφάλειες που οι ίδιες οι εξουσίες μας δημιουργούν ή τροφοδοτούν. Ζώντας λοιπόν εδώ επιλέγουμε το δρόμο της άρνησης στο υπάρχον. Ενώνουμε τις φωνές μας με αυτές των απανταχού καταπιεσμένων, με τους παρίες των σύγχρονων μητροπόλεων, τους μετανάστες που πλιατσικολογούν τα εμπορεύματα, βέβαιοι για τουλάχιστον ένα πράγμα...
...Πως στο δρόμο γεννιούνται οι συνειδήσεις, οι πολιτικές συνειδήσεις. Για να πράξουμε όλοι μαζί την αναρχία(απουσία αρχής, εξουσίας) , όχι το χάος...
κάποιοι αντιεξουσιαστές οι λεγόμενοι κουκουλοφόροι
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
Στο καμένο Χριστουγεννιάτικο Δέντρο, τα "Στολίδια" στα καμμένα κλαδιά του δεν μπορει παρά να δείχνουν την ελπίδα του μέλλοντος.
Είμαστε στη διαδρομή μιας ξεχωριστής εξέγερσης με καθαρά ταξικά χαρακτηριστικά.
Από την μια ένα πλήθος διαφορετικών πολιτικά ανθρώπων να καταδιώκει μετά μανίας σύμβολα ενός παρηκμασμένου οικονομικού πολιτισμού.
Από την άλλη πανίσχυρα ΜΜΕ που ανήκουν στις ελάχιστες οικονομικές οικογένειες που χρόνια τώρα έχουν ένα και μόνο πάθος: να ξεβρακώνουν τον ελληνικό λαό και να τον μαϊμουδίζουν όπως τους γουστάρει. Σε αυτή την πλευρά μαζί με τα ΜΜΕ θα βρείτε και την Τάξη των πολιτικών που ως πραγματικά υποχείρια της οικονομικής κλίκας τρέχουν σήμερα τρομοκρατημένα ο ένας στον άλλον να δουν τι θα κάνουν τη "Λαϊκή Εντολή" που έχουν στα χεράκια τους. Να θυμίσουμε εδώ πώς με αυτή τη "Λαϊκή Εντολή" νομοθετούν εναντίων του λαού, φορολογούν ανάλογα, ψηφίζουν τις ξεδιάντροπες αυξήσεις στους μισθούς τους, ξεπουλάν τα πάντα και ενίοτε δολοφονούν.
Τα κόμματα στα οποία ανήκουν αυτοί οι γενίτσαροι πολιτικοί είναι εξ ολοκλήρου διεφθαρμένα από το πρώτο έως και το τελευταίο στέλεχός τους, χρόνια τώρα καταβροχθίζουν τον πλούτο του λαού και ας κόπτονται σήμερα για τα "καμένα μαγαζάκια" και το "πλιάτσικο".
Η κάθε λαϊκή εξέγερση δείχνει αδύναμη να υπερασπισθεί την αλήθεια που αποκαλύπτουν οι έντονοι συμβολισμοί της.
Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν πράγματι μετά από μια πολιτική δολοφονία και από ένα κομμάτι της κοινωνίας το οποίο συνεχίζει σε αυτές τις αντιρομαντικές εποχές να έλκεται από την απίστευτη ενέργεια της Ελευθερίας.
Ωραία λέξη.
Εκείνος που την δημιούργησε, του διέφυγε ότι έπρεπε να τη δώσει στους ανθρώπους και όχι να την παραδώσει σιδηροδέσμια στην εξουσία.
Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας, πολυάριθμο είναι η αλήθεια, λειτούργησε ως ο καταλυτής των εξελίξεων, η συνέχεια όμως δόθηκε απλόχερα σε Όλους.
Πολύ γρήγορα χιλιάδες ανθρώπων θα κατακλύσουν με οργή κάθε σπιθαμή αυτού του συστημικού κοινωνικού χώρου.
Ως συστημικό οικονομικό χώρο ορίζουμε την κάθε "σύγχρονη" πόλη που έχει από χρόνια αποδομήση την "ανθρώπινη αρχιτεκτονική" της και έχει μετατραπεί σε μια μικρή ή μεγάλη "Μονόπολη", γεμάτη από τα πραγματικά σύμβολα ενός απάνθρωπου συστήματος.
Τα κτήρια των τραπεζών, τα δημόσια κτήρια, οι πολυεθνικές που έδιωξαν τα μικρά εμπορικά καταστήματα και μετέτρεψαν σε φθηνό υπάλληλο τον λογοτεχνικό εμποράκο, αλλοίωσαν τις ζωές όλων μας και μας επέβαλλαν τους δικούς τους απάνθρωπους ρυθμούς Ζωής, αποφασίζοντας και διατάσοντας ότι στο εξής θα ζούμε με τους δικούς τους απάνθρωπους όρους.
Με δεδομένη τη γενικευμένη αποπολιτικοποίηση των συνειδήσεων, με ευθύνη και των διεφθαρμένων και μη, κομμάτων της αριστεράς ΔΕΝ είναι άξιο απορίας πώς χιλιάδες άνθρωποι παντού στην Ελλάδα στράφηκαν με τέτοια ΤΑΞΙΚΗ οργή κατά τραπεζών και δημόσιων κτηρίων, κυρίως δε της αστυνομίας και της εξουσίας(πχ νομαρχίες, υπουργεία κλπ).
Αυτό που βλέπεται στις οθόνες σας είναι το άρωμα του άμεσου μέλλοντος, δυστυχώς ή ευτυχώς δεν πρόκειται για στιγμές που ζήσατε αλλά για στιγμές που θα ζήσουμε, όσο αυτό το φοβερό και τρομερό οικονομικό σύστημα θα επενδύει στη φτώχια στην καταστολή στην απανθρωπιά των πολιτικών και των μηχανισμών του.
ΥΓ: Έχουν πλάκα όταν μιλούν για πλιάτσικο τα ΜΜΕ του Βαρδινογιάννη για παράδειγμα, όταν το πετρέλαιο διεθνώς σχεδόν χαρίζεται στις εταιρείες διύλισης και διάθεσης(κάτω από 40$ το βαρέλι) προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση και στην Ελλάδα σημειώνονται αυξήσεις στην τιμή λιανικής με ευθύνη την κερδοσκοπια των συγκεκριμενων εταιρειών.
Από την μια ένα πλήθος διαφορετικών πολιτικά ανθρώπων να καταδιώκει μετά μανίας σύμβολα ενός παρηκμασμένου οικονομικού πολιτισμού.
Από την άλλη πανίσχυρα ΜΜΕ που ανήκουν στις ελάχιστες οικονομικές οικογένειες που χρόνια τώρα έχουν ένα και μόνο πάθος: να ξεβρακώνουν τον ελληνικό λαό και να τον μαϊμουδίζουν όπως τους γουστάρει. Σε αυτή την πλευρά μαζί με τα ΜΜΕ θα βρείτε και την Τάξη των πολιτικών που ως πραγματικά υποχείρια της οικονομικής κλίκας τρέχουν σήμερα τρομοκρατημένα ο ένας στον άλλον να δουν τι θα κάνουν τη "Λαϊκή Εντολή" που έχουν στα χεράκια τους. Να θυμίσουμε εδώ πώς με αυτή τη "Λαϊκή Εντολή" νομοθετούν εναντίων του λαού, φορολογούν ανάλογα, ψηφίζουν τις ξεδιάντροπες αυξήσεις στους μισθούς τους, ξεπουλάν τα πάντα και ενίοτε δολοφονούν.
Τα κόμματα στα οποία ανήκουν αυτοί οι γενίτσαροι πολιτικοί είναι εξ ολοκλήρου διεφθαρμένα από το πρώτο έως και το τελευταίο στέλεχός τους, χρόνια τώρα καταβροχθίζουν τον πλούτο του λαού και ας κόπτονται σήμερα για τα "καμένα μαγαζάκια" και το "πλιάτσικο".
Η κάθε λαϊκή εξέγερση δείχνει αδύναμη να υπερασπισθεί την αλήθεια που αποκαλύπτουν οι έντονοι συμβολισμοί της.
Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν πράγματι μετά από μια πολιτική δολοφονία και από ένα κομμάτι της κοινωνίας το οποίο συνεχίζει σε αυτές τις αντιρομαντικές εποχές να έλκεται από την απίστευτη ενέργεια της Ελευθερίας.
Ωραία λέξη.
Εκείνος που την δημιούργησε, του διέφυγε ότι έπρεπε να τη δώσει στους ανθρώπους και όχι να την παραδώσει σιδηροδέσμια στην εξουσία.
Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας, πολυάριθμο είναι η αλήθεια, λειτούργησε ως ο καταλυτής των εξελίξεων, η συνέχεια όμως δόθηκε απλόχερα σε Όλους.
Πολύ γρήγορα χιλιάδες ανθρώπων θα κατακλύσουν με οργή κάθε σπιθαμή αυτού του συστημικού κοινωνικού χώρου.
Ως συστημικό οικονομικό χώρο ορίζουμε την κάθε "σύγχρονη" πόλη που έχει από χρόνια αποδομήση την "ανθρώπινη αρχιτεκτονική" της και έχει μετατραπεί σε μια μικρή ή μεγάλη "Μονόπολη", γεμάτη από τα πραγματικά σύμβολα ενός απάνθρωπου συστήματος.
Τα κτήρια των τραπεζών, τα δημόσια κτήρια, οι πολυεθνικές που έδιωξαν τα μικρά εμπορικά καταστήματα και μετέτρεψαν σε φθηνό υπάλληλο τον λογοτεχνικό εμποράκο, αλλοίωσαν τις ζωές όλων μας και μας επέβαλλαν τους δικούς τους απάνθρωπους ρυθμούς Ζωής, αποφασίζοντας και διατάσοντας ότι στο εξής θα ζούμε με τους δικούς τους απάνθρωπους όρους.
Με δεδομένη τη γενικευμένη αποπολιτικοποίηση των συνειδήσεων, με ευθύνη και των διεφθαρμένων και μη, κομμάτων της αριστεράς ΔΕΝ είναι άξιο απορίας πώς χιλιάδες άνθρωποι παντού στην Ελλάδα στράφηκαν με τέτοια ΤΑΞΙΚΗ οργή κατά τραπεζών και δημόσιων κτηρίων, κυρίως δε της αστυνομίας και της εξουσίας(πχ νομαρχίες, υπουργεία κλπ).
Αυτό που βλέπεται στις οθόνες σας είναι το άρωμα του άμεσου μέλλοντος, δυστυχώς ή ευτυχώς δεν πρόκειται για στιγμές που ζήσατε αλλά για στιγμές που θα ζήσουμε, όσο αυτό το φοβερό και τρομερό οικονομικό σύστημα θα επενδύει στη φτώχια στην καταστολή στην απανθρωπιά των πολιτικών και των μηχανισμών του.
ΥΓ: Έχουν πλάκα όταν μιλούν για πλιάτσικο τα ΜΜΕ του Βαρδινογιάννη για παράδειγμα, όταν το πετρέλαιο διεθνώς σχεδόν χαρίζεται στις εταιρείες διύλισης και διάθεσης(κάτω από 40$ το βαρέλι) προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση και στην Ελλάδα σημειώνονται αυξήσεις στην τιμή λιανικής με ευθύνη την κερδοσκοπια των συγκεκριμενων εταιρειών.
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008
Τα σύγχρονα Τάγματα Ασφαλείας μας δολοφονούν
Η Δημοκρατία τους δολοφονεί, μέσα σε ένα κλίμα γενικευμένης φτώχειας, ελέγχου, καταστολής και εκμετάλλευσης.
Η κρατική βία ένστολη αυτή τη φορά πυροβολεί και σκοτώνει.
Ένα μικρό παιδί, έναν νεαρό, από αυτούς που τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί της μίζας και της διαφθοράς αποκαλούν αλήτες.
Μια σφαίρα που βρίσκει τη δημοκρατία τους στο πιο ευαίσθητο σημείο και της χαρίζει το θάνατο.
Πάντα και παντού οι σφαίρες των δολοφόνων της αστυνομίας είχαν αυτή την δυνατότητα, να σκοτώνουν περισσότερα από αυτά που αρχικά πυροβολούσαν.
Ένα ολόκληρο σύστημα κρατικής και ιδιωτικής διαφθοράς, από δικαστές, αστυνόμους, πολιτικούς-βουλευτές, επενδυτές και τραπεζίτες, παπάδες και αστυνόμους. Με το μεγαλύτερο μέρος του λαού να βρίσκεται σε βαθύ και μόνιμο λήθαργο, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς ίχνος τσίπας, να χάφτει τις αηδίες που του προσφέρουν.
Σήμερα αυτός ο λαός θα κληθεί να αποδείξει την εμπιστοσύνη του σε αυτό το διεφθαρμένο σύστημα και να αποδεχθεί μία ακόμη θυσία, αυτή τη φορά ενός νεαρότατου μέλους, ενός παιδιού, ενός δολοφονημένου παιδιού.
Η κρατική βία πιο έντονη από ποτέ ελέγχει, παρακολουθεί, εξοπλίζεται, διοικείτε από κυνικούς δολοφόνους, απολαμβάνει ασυλίας, από τους διεφθαρμένους πολιτικούς που προστατεύει και τελικά δολοφονεί.
Η απανθρωπιά και η κτηνωδία ενός ολόκληρου συστήματος διασφαλίζει την ηθική και εξουσιαστική του συγκρότηση στα όπλα των φονιάδων της αστυνομίας.
Δεν θα υπογράψουμε πάνω στο σώμα του νεαρού συντρόφου μας καμία συνθήκη κοινωνικής και ταξικής "ειρήνης"
Ολα συνεχίζονται...
Η κρατική βία ένστολη αυτή τη φορά πυροβολεί και σκοτώνει.
Ένα μικρό παιδί, έναν νεαρό, από αυτούς που τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί της μίζας και της διαφθοράς αποκαλούν αλήτες.
Μια σφαίρα που βρίσκει τη δημοκρατία τους στο πιο ευαίσθητο σημείο και της χαρίζει το θάνατο.
Πάντα και παντού οι σφαίρες των δολοφόνων της αστυνομίας είχαν αυτή την δυνατότητα, να σκοτώνουν περισσότερα από αυτά που αρχικά πυροβολούσαν.
Ένα ολόκληρο σύστημα κρατικής και ιδιωτικής διαφθοράς, από δικαστές, αστυνόμους, πολιτικούς-βουλευτές, επενδυτές και τραπεζίτες, παπάδες και αστυνόμους. Με το μεγαλύτερο μέρος του λαού να βρίσκεται σε βαθύ και μόνιμο λήθαργο, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς ίχνος τσίπας, να χάφτει τις αηδίες που του προσφέρουν.
Σήμερα αυτός ο λαός θα κληθεί να αποδείξει την εμπιστοσύνη του σε αυτό το διεφθαρμένο σύστημα και να αποδεχθεί μία ακόμη θυσία, αυτή τη φορά ενός νεαρότατου μέλους, ενός παιδιού, ενός δολοφονημένου παιδιού.
Η κρατική βία πιο έντονη από ποτέ ελέγχει, παρακολουθεί, εξοπλίζεται, διοικείτε από κυνικούς δολοφόνους, απολαμβάνει ασυλίας, από τους διεφθαρμένους πολιτικούς που προστατεύει και τελικά δολοφονεί.
Η απανθρωπιά και η κτηνωδία ενός ολόκληρου συστήματος διασφαλίζει την ηθική και εξουσιαστική του συγκρότηση στα όπλα των φονιάδων της αστυνομίας.
Δεν θα υπογράψουμε πάνω στο σώμα του νεαρού συντρόφου μας καμία συνθήκη κοινωνικής και ταξικής "ειρήνης"
Ολα συνεχίζονται...
Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008
Αυξήσεις 14% φορτώθηκαν στις πλάτες του αρτινου λαού.Μερικές εκτιμήσεις
Αντίθετα με τις κυρίαρχες λογικές που υπάρχουν σχεδόν παντού στην Ελλάδα, στο δήμο της Άρταs αποφασίσθηκε μια τεράστια για τα σημερινά/τοπικά δεδομένα αύξηση των δημοτικών τελών. Ενώ παντού υπάρχει μια κατεύθυνση για περιορισμό των φορολογικών επιδρομών κυρίως σε κεντρικό επίπεδο αλλά και σε δήμους ανά τη χώρα, στην πόλη μας αυτές οι αυξήσεις είναι τριπλάσιες και από αυτές τις προβλεπόμενες που ήταν της τάξης των 3,5 με 4%. Για αυτή την συμπεριφορά των δημόσιων πολιτικών παραγόντων θα προσπαθήσουμε να καταθέσουμε μερικές πολιτικές εκτιμήσεις.
Η αύξηση του 14% είναι πέρα από κάθε αντικειμενική δυνατότητα του αρτινού λαού. Θα πρέπει να σκεφθούμε ότι η ανεργία στην πόλη είναι πολύ μεγάλη, ότι οι μισθοί είναι πολύ μικροί σε σχέση με άλλες περιοχές, ενώ όλος ο αγροτικός και κτηνοτροφικός τομέας είναι πολύ κάτω από τα όρια της φτώχιας. Τα τελευταία χρόνια, ο αγροκτηνοτροφικός τομέας, παρουσιάζει σταθερή απώλεια εισοδήματος και από τις πολύ χαμηλές τιμές πώλησης των προϊόντων αλλά \και από την αλματώδη αύξηση των φυτοφαρμάκων, των ζωοτροφών, του πετρελαίου αλλά και την ελαχιστοποίηση η διακοπή των χρηματοδοτήσεων.
Αυτό σημαίνει ότι τα λαϊκά στρώματα της περιοχής, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι άνεργοι αλλά και οι μικροεπαγγελματίες στους οποίους μεταφέρεται η φτώχεια ως έλλειψη καταναλωτικού κοινού, όλοι μαζί συνθέτουν μια τραγική συνολική οικονομική εικόνα.
Για τους μικροεπαγγελματίες να αναφέρουμε ότι όποιος θέλει να διαπιστώσει, όχι απλά την δυσπραγία αλλά την παντελή έλλειψη χρημάτων εν μέσω πάμπολων υποχρεώσεων, δεν έχει παρά να επισκεφθεί τα διοικητικά δικαστήρια όπου εκδικάζονται οι οφειλές προς το ΤΕΒΕ. Θα δει εκατοντάδες συμπολίτες μας να αγωνιούν μπροστά στα γκισέ της δικαιοσύνης για μία αναβολή ή για κάποια ρύθμιση των οφειλών.
Αυτή είναι πολύ συνοπτικά η οικονομική εικόνα των λαϊκών στρωμάτων στην Άρτα πάνω στους οποίους επιβλήθηκε αυτή η απαράδεκτη αύξηση.
Με αυτά τα δεδομένα καταλήγουμε στο εντελώς απαράδεκτο και πολιτικά απάνθρωπο που κρύβει αυτή η πολύ μεγάλη και παράκαιρη αύξηση.
Η περεταίρω εκτίμησής μας έχει δυο εκδοχές:
Α) Οι παράγοντες που αποφάσισαν αυτή την αύξηση δεν έχουν την παραμικρή εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στην τοπική κοινωνία. Βρίσκονται τελείως αποκομμένοι από τον κοινωνικό ιστό και διακατέχονται από ανύπαρκτες βεβαιότητες για του τις δυνατότητες ενός λαού από τον οποίο ζήτησαν και έλαβαν την εντολή να διοικήσουν. Οι συγκεκριμένοι παράγοντες εκτός από την αποκοπή τους από τον τοπικό κοινωνικό χώρο είναι και εντελώς αποκομμένοι και από την κατεύθυνση που δίνει ο άμεσος κομματικός τους χώρος, τουλάχιστον όπως εμφανίζεται αυτή η κομματική κατεύθυνση στα ΜΜΕ και στις τοποθετήσεις των μεγαλοπολιτικών στο κυνοβούλιο.
Β) Η συνεχής αύξηση των τελών καθαριότητας μας προβληματίζει και για άλλον έναν λόγο. Στην περιρέουσα νεοφιλελεύθερη αντίληψη κυριαρχεί η άποψη πώς το ζήτημα "καθαριότητα" μπορεί να γίνει μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για επενδύσεις από την πλευρά ιδιωτών, που ως άλλοι σωτήρες, θα αναλάβουν και αυτό το δύσκολο έργο, αυτό φυσικά θα γίνει για το κέρδος.
Υπάρχει όμως ένα ζήτημα που το είδαμε κατά την σταδιακή ιδιωτικοποίηση και άλλων δημόσιων υπηρεσιών(πχ ΔΕΗ και ΟΤΕ).
Για να φθάσουν να ικανοποιηθούν οι οικονομικές απαιτήσεις των επενδυτών που ενδεχομένως αναλάμβαναν την "καθαριότητα", θα έπρεπε τα τέλη να έφθαναν σε τέτοιο ύψος που θα είχε για τους ιδιώτες σημαντικά κέρδη.
Δες τε για παράδειγμα την περίπτωση της ΔΕΗ που ο όμιλος Μυτηλιναίου και του Λάτση (από την εκμετάλλευση των ΕΛΠΕ) πουλάνε στην ΔΕΗ το ρεύμα που παράγουν οι μονάδες τους, κατά 70€ την κιλοβατώρα όταν η ΔΕΗ την πουλά στους συνδρομητές απο 35 έως 45€. Οι συνεχείς αυξήσεις του Αθανασοπουλου θέλουν να φθάσουν την αξία του ρεύματος στα επίπεδα που πουλά ο Μυτηλιναίος και ο Λάτσης, γιατί εκεί υπάρχει κέρδος για τον "επενδυτή".
Αυτό λοιπόν που ίσως "οικοδομούν" σήμερα, είναι η απαιτούμενη αμοιβή των ιδιωτών του αύριο.
Οι συνεχείς και τραγικά μεγάλες αυξήσεις στα δημοτικά τέλη ίσως τελικά να εξυπηρετούν κάποιου είδους "χρονοδιάγραμμα" ιδιωτικοποίησης της "καθαριότητας", ίσως και όχι.
Θα είχε ξεχωριστεί σημασία αν οι σημερινοί παράγοντες, μας βεβαίωναν πως έστω και με αυτές τις απαράδεκτες αυξήσεις, μας οδηγούν σε μια σταθερά δημόσια και με ικανοποιητική λειτουργία υπηρεσία "καθαριότητας" και στο μέλλον, αλλά μάλλον μία τέτοια διαβεβαίωση είναι εντελώς στρεβλή με το αναπτυξιακό μέλλον που κυριαρχεί γύρω μας.
Η αύξηση του 14% είναι πέρα από κάθε αντικειμενική δυνατότητα του αρτινού λαού. Θα πρέπει να σκεφθούμε ότι η ανεργία στην πόλη είναι πολύ μεγάλη, ότι οι μισθοί είναι πολύ μικροί σε σχέση με άλλες περιοχές, ενώ όλος ο αγροτικός και κτηνοτροφικός τομέας είναι πολύ κάτω από τα όρια της φτώχιας. Τα τελευταία χρόνια, ο αγροκτηνοτροφικός τομέας, παρουσιάζει σταθερή απώλεια εισοδήματος και από τις πολύ χαμηλές τιμές πώλησης των προϊόντων αλλά \και από την αλματώδη αύξηση των φυτοφαρμάκων, των ζωοτροφών, του πετρελαίου αλλά και την ελαχιστοποίηση η διακοπή των χρηματοδοτήσεων.
Αυτό σημαίνει ότι τα λαϊκά στρώματα της περιοχής, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι άνεργοι αλλά και οι μικροεπαγγελματίες στους οποίους μεταφέρεται η φτώχεια ως έλλειψη καταναλωτικού κοινού, όλοι μαζί συνθέτουν μια τραγική συνολική οικονομική εικόνα.
Για τους μικροεπαγγελματίες να αναφέρουμε ότι όποιος θέλει να διαπιστώσει, όχι απλά την δυσπραγία αλλά την παντελή έλλειψη χρημάτων εν μέσω πάμπολων υποχρεώσεων, δεν έχει παρά να επισκεφθεί τα διοικητικά δικαστήρια όπου εκδικάζονται οι οφειλές προς το ΤΕΒΕ. Θα δει εκατοντάδες συμπολίτες μας να αγωνιούν μπροστά στα γκισέ της δικαιοσύνης για μία αναβολή ή για κάποια ρύθμιση των οφειλών.
Αυτή είναι πολύ συνοπτικά η οικονομική εικόνα των λαϊκών στρωμάτων στην Άρτα πάνω στους οποίους επιβλήθηκε αυτή η απαράδεκτη αύξηση.
Με αυτά τα δεδομένα καταλήγουμε στο εντελώς απαράδεκτο και πολιτικά απάνθρωπο που κρύβει αυτή η πολύ μεγάλη και παράκαιρη αύξηση.
Η περεταίρω εκτίμησής μας έχει δυο εκδοχές:
Α) Οι παράγοντες που αποφάσισαν αυτή την αύξηση δεν έχουν την παραμικρή εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στην τοπική κοινωνία. Βρίσκονται τελείως αποκομμένοι από τον κοινωνικό ιστό και διακατέχονται από ανύπαρκτες βεβαιότητες για του τις δυνατότητες ενός λαού από τον οποίο ζήτησαν και έλαβαν την εντολή να διοικήσουν. Οι συγκεκριμένοι παράγοντες εκτός από την αποκοπή τους από τον τοπικό κοινωνικό χώρο είναι και εντελώς αποκομμένοι και από την κατεύθυνση που δίνει ο άμεσος κομματικός τους χώρος, τουλάχιστον όπως εμφανίζεται αυτή η κομματική κατεύθυνση στα ΜΜΕ και στις τοποθετήσεις των μεγαλοπολιτικών στο κυνοβούλιο.
Β) Η συνεχής αύξηση των τελών καθαριότητας μας προβληματίζει και για άλλον έναν λόγο. Στην περιρέουσα νεοφιλελεύθερη αντίληψη κυριαρχεί η άποψη πώς το ζήτημα "καθαριότητα" μπορεί να γίνει μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για επενδύσεις από την πλευρά ιδιωτών, που ως άλλοι σωτήρες, θα αναλάβουν και αυτό το δύσκολο έργο, αυτό φυσικά θα γίνει για το κέρδος.
Υπάρχει όμως ένα ζήτημα που το είδαμε κατά την σταδιακή ιδιωτικοποίηση και άλλων δημόσιων υπηρεσιών(πχ ΔΕΗ και ΟΤΕ).
Για να φθάσουν να ικανοποιηθούν οι οικονομικές απαιτήσεις των επενδυτών που ενδεχομένως αναλάμβαναν την "καθαριότητα", θα έπρεπε τα τέλη να έφθαναν σε τέτοιο ύψος που θα είχε για τους ιδιώτες σημαντικά κέρδη.
Δες τε για παράδειγμα την περίπτωση της ΔΕΗ που ο όμιλος Μυτηλιναίου και του Λάτση (από την εκμετάλλευση των ΕΛΠΕ) πουλάνε στην ΔΕΗ το ρεύμα που παράγουν οι μονάδες τους, κατά 70€ την κιλοβατώρα όταν η ΔΕΗ την πουλά στους συνδρομητές απο 35 έως 45€. Οι συνεχείς αυξήσεις του Αθανασοπουλου θέλουν να φθάσουν την αξία του ρεύματος στα επίπεδα που πουλά ο Μυτηλιναίος και ο Λάτσης, γιατί εκεί υπάρχει κέρδος για τον "επενδυτή".
Αυτό λοιπόν που ίσως "οικοδομούν" σήμερα, είναι η απαιτούμενη αμοιβή των ιδιωτών του αύριο.
Οι συνεχείς και τραγικά μεγάλες αυξήσεις στα δημοτικά τέλη ίσως τελικά να εξυπηρετούν κάποιου είδους "χρονοδιάγραμμα" ιδιωτικοποίησης της "καθαριότητας", ίσως και όχι.
Θα είχε ξεχωριστεί σημασία αν οι σημερινοί παράγοντες, μας βεβαίωναν πως έστω και με αυτές τις απαράδεκτες αυξήσεις, μας οδηγούν σε μια σταθερά δημόσια και με ικανοποιητική λειτουργία υπηρεσία "καθαριότητας" και στο μέλλον, αλλά μάλλον μία τέτοια διαβεβαίωση είναι εντελώς στρεβλή με το αναπτυξιακό μέλλον που κυριαρχεί γύρω μας.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
