Σαδισμός, το επώνυμο του πολιτισμού μας.

Αυτό το πράγμα δεν είναι Τέχνη, μοιάζει περισσότερο με ένα νέο
πείραμα στον πυρήνα της ηθικής του σημερινού πολιτισμού. Αν
ψάξει κάποιος στον χωρο της πληροφορίας θα βρει διάφορες
συζητήσεις που όλες και πολύ σωστά στρέφονται εναντίων της
ενέργειας αυτού του τύπου.

Ποια όμως είναι η ενέργεια;

Ένας τύπος βραβεύεται από τη "συνεργασία" του με ένα σκύλο. Τον
"εκθέτη" σε μια έκθεση (γκαλερι και βραβεύεται από τη μπιενάλε) και
ταυτόχρονα γίνεται "χρήση" toυ σαδιστικού του έργου σε ένα υπέρ
γιγαντωμένο δίκτυο πληροφόρησης (ιντερνετ και ΜΜΕ). Ο σκυλάκος
θα παίξει το ρόλο του βασανισμένου και ο τύπος τον ρόλο του
βασανιστή-σαδιστή, ντυμένου καλλιτέχνη.

Τα αποτελέσματα τρομακτικά, η πείνα του εκθεσιακού σκυλάκου θα
αλιεύσει συναισθήματα από δεκάδες ψυχές κυρίως στο Δυτικό κόσμο
που αδιαφορούσαν για την πείνα γενικότερα. Αυτός ο απαράδεκτος
σαδιστής έχει κάνει την απαράδεκτη δουλειά του, σε έναν απαράδεκτο
κόσμο.

Η ηθική θέαση της πείνας είναι σαδισμός;

Το σαδιστικό πείραμα έχει ολοκληρωθεί.
Ο τύπος σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες (από την ίδια την
ιδιοκτήτρια της έκθεσης) ταΐζει το σκυλάκο κατά τη μικρή διάρκεια
της έκθεσής αλλά και τον αφήνει ελεύθερο μετά το πέρας της
παγκόσμιας δοκιμασίας που έθεσε το αναμάρτητο δυτικό κοινό.
Ο
τύπος σαφώς και δεν έχει σχέση με την Τέχνη αλλά με το ΣΑΔΙΣΜΌ
κάτι που προκύπτει όχι μόνο από τη έτσι και αλλιώς απαράδεκτη
χρησιμοποίηση του σκυλάκου αλλά κυρίως από τη χρησιμοποίηση
ενός φαντάσματος που άνηκε σε αυτόν τον κόσμο και ακούει στο

όνομα Ηθική.

ΥΓ.1:Σχόλιο σχετικό με το βασανιστήριο που υπέστη ένας σκυλάκος στα ορια μιας σαδιστικής "έκθεσης".
2: Ιδιοκτητρια της εκθεσης,
http://harmonicminor.com/2008/04/07/the-guillermo-habacuc-vargas-hoax/