Ο έλεγχος, η ανελευθερία και η καταστροφή της ζωής των δημόσιων χώρων, δημιουργούν μη ανάλογες συμπεριφορές.

.



O έλεγχος και η ανελευθερία προχωρούν το μαζικό τους χαρακτήρα σχετικά γρήγορα παντού στην Ευρώπη(και όχι μόνο). Ακόμη και σε χώρες με μεγάλα φιλελεύθερα (πολιτικά) περιθώρια όπως η Γαλλία, οι νέες σχέσεις εξουσίας και διαχείριση του λαού, παρουσιάζουν "προβληματάκια".

Απέναντι στα νέα δεδομένα, διαμορφώνονται αντιλήψεις σε διαφορετικούς γεωγραφικούς χώρους και απο διαφορετικους λαούς(σύμφωνα με την κουλτουρα τους) που λίγο πολύ μοιάζουν . Μοιάζουν στο μέτρο που στέκονται απέναντι στην εξουσία και μοιάζουν να έχουν ίδια περίπου χαρακτηριστικά και στην Ελλάδα και στην Γαλλία και παντού.

Το κοινό σημείο δεν φαίνεται να είναι η "προλεταριακή καταγωγή" των υποκειμένων που αποτελούσε το βαθύ αιτιατό της επανάστασης σύμφωνα με τους μαρξιστές-λενινιστές, αλλά τα σύμβολα, οι χώροι της εξουσίας και η καταστροφή των δημόσιων χώρων.

Θα μπορούσε οι προηγούμενες τρείς σειρές να ήταν και θέμα για συζήτηση για παλαιούς αριστερούς.
Για τους νεότερους δεν το συζητάμε, το αυτοκινητάκι ο Μακουίν είναι το διδακτορικό τους στη σύγχρονη πολιτική σκέψη της αριστεράς.

Μεταφέρουμε το μανιφέστο μιας ομάδας καταληψιών του Γαλλικού πανεπιστημίου του Τολμπιακ

Απο το μανιφέστο της κατάληψης του Τολμπιάκ.


αυθόρμητη κατάληψη στο παρισινό πανεπιστήμιο Τολμπιάκ με κίνητρο την επιθυμία δημιουργίας χώρου απελευθέρωσης .

καλησπέρα σε όλους !!!
Αυτήν την στιγμή καταλαμβάνουν το Τολμπιάκ - χρειάζονται όσο το δυνατόν πιο πολύ κόσμο . Αν μπορείτε να φέρετε και φαγητό , θα ναι τέλεια! Ναϊμά
Εμείς οι φοιτητές του Τολμπιάκ , αλλα και των άλλων πανεπιστημίων , παρέα με τροβαδουρους , αγροίκους, τρομοκράτες , εν ολίγοις κάθε καρυδιάς καρύδι, αποφασίσαμε αυθορμήτως να καταλαβουμε το πανεπιστήμιο μας.
Αυτη η απόφαση που παρθηκε και ψηφίστηκε κατά την AG είναι το αποτέλεσμα μιας επιθυμίας να επανακτήσουμε τους χώρους όπου ζούμε , βολτάρουμε, συναντιόμαστε, αναπαραγόμαστε και καμμια φορά σπουδάζουμε.
Καταλαμβάνουμε αυτο τον χώρο, κενό την νύχτα, αποφασισμένοι να δημιουργησουμε έναν χώρο όπου θα απελευθερωθούμε από τις χρησιμοθηρικές σχέσεις της καθημερινότητας αυτής της καπιταλιστικής κοινωνίας. Στην Ιταλία , καμμια εικοσαριά πανεπιστημία τελούν υπό κατάληψη. Στην Ελλάδα αναχαίτιστες αγριες διαδηλωσεις λαμβάνουν χώρα κάθε μέρα . Στην Γουαδελούπη και στην Μαρτινίκα , εδώ και δυο εβδομάδες , η απεργία είναι γενική . Κάθε βράδυ τα νησιά καίγονται : τα οδοφράγματα γεννιούνται σε όλες τις γωνιές των δρόμων . Το να διαδηλώνεις μια φορά την εβδομάδα δεν εξυπηρετεί σε τιποτα.
Γι αυτό κι εμείς απόψε θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια άλλη μορφή στο κινημα μας.
Η συντροφιά των κρεολών
.


.

.