Εργασιακό απαρτχάιντ

Ακούμε εδώ και καιρό για τις νέες ρυθμίσεις στο ασφαλιστικό και μάλλον είμαστε πολύ κοντά και στην υλοποίησή τους. Σε αυτό το παιχνίδι παρελαύνουν κόμματα και πολιτικοί, συνδικαλιστικές οργανώσεις και φυσικά τα καθεστωτικά ΜΜΕ. Μέχρι στιγμής απουσιάζουν οι εργαζόμενοι αυτοί καθ εαυτοί. Θα επισημάνουμε ορισμένα ζητήματα σχετικά με το ασφαλιστικό. Το ασφαλιστικό έχει σημαντικές παραμέτρους που ξεφεύγουν από το απλοϊκό ενδιαφέρον μόνο της συνταξιοδότησης που βέβαια είναι ένα σημαντικό κεφάλαιο.
Μερικά ζητήματα που δεν πρέπει να μας διαφεύγουν είναι τα εργασιακά και πολιτικά δικαιώματα όπως αυτά έχουν διαμορφωθεί μέσα από αγώνες και κινήματα, πχ γυναικεία κινήματα που κατέκτησαν σειρά δικαιωμάτων όπως άδειες, πρόωρη συνταξιοδότηση κλπ.

Για την εργασία στην ελλάδα : Από τα 1995 και εντεύθεν καταργήθηκαν θεμελιώδη εργασιακά δικαιώματα και εμφυτεύτηκαν στο σώμα των εργαζομένων λογικές πλήρους απαξίωσης οποιασδήποτε αγωνιστικής λογικής. Συρρικνώθηκαν τα σωματεία ενώ η πολιτική των μεγάλων οργανώσεων σαν τη ΓΣΣΕ τοποθέτησε τους εργαζόμενους στη λαιμητόμο των εκσυγχρονιστικών πειραμάτων και υπονόμευσαν συνολικά το εργατικό κίνημα. Ο κόσμος της εργασίας θα γνωρίσει την ουσιαστική κατάργησης του 8ωρου και της συρρίκνωσης των μισθών, αντίθετα θα απελευθερωθεί η δυνατότητα των εργοδοτών για απολύσεις, ανασφάλιστη εργασία κλπ ...... Οι εργαζόμενοι θα γνωρίσουν τον πλήρη υποτέλεια και από δω και στο εξής θα νοικιάζονται από εργοδότη σε εργοδότη λες και αποτελούν αντικείμενα του. Να τονίσουμε εδώ ότι η εργατοώρα στην ελλάδα κοστολογείτε με 7,7 ευρώ ενώ ο μέσος όρος στην ευρώπη των 15 είναι 23,5 ευρώ. Οι έλληνες εργοδότες και πολιτικοί επιφυλάσσουν για τους έλληνες εργαζόμενους τις χειρότερες και πιο άδικες συνθήκες.

Τα Κοινωνικά εργατικά δικαιώματα είναι τα πολιτικά δικαιώματα. όλων μας. Η συντριβή των εργατικών δικαιωμάτων αποδυνάμωσε τη θέση των εργαζομένων και πολιτικά ενώ αντίθετα δυνάμωσε και έφερε στην εξουσία, τις δυνάμεις της αντίδρασης και τους ανθρώπους-τσιράκια των εργοδοτών, οι οποίοι με τη σειρά τους θα δουλέψουν όχι για τους εργαζόμενους αλλά για την εξυπηρέτηση της εργασιακής εκμετάλλευσης..

Τα ασφαλιστικά ταμεία έχουν τη δική τους ιστορία. Από το 1950 που αρχίζουν να οργανώνονται τα ασφαλιστικά ταμεία, συγκεντρώνονται εκεί τεράστια ποσά, από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Για τριάντα περίπου χρόνια αυτά τα χρήματα των εργαζομένων θα βρεθούν να στηρίζουν τις επενδύσεις των ιδιωτών. Τι συμβαίνει; Οι επιχειρηματίες με τη βοήθεια των πολιτικών τραβούν χρήματα από τα ταμεία με ελάχιστο επιτόκιο (περ 3%). Όταν τα ταμεία δανείζονται από τις τράπεζες παίρνουν επιτόκια 30%. Στις μέρες μας και μετά το άγγιγμα θανάτου των σοσιαλδημοκρατικών τα χρήματα των ταμείων στήριξαν τη χολιγιουτιανή υπέρ παραγωγή του χρηματιστηρίου και των περιβόητων ομολόγων, ένα διαρκές σκάνδαλο δεξιών και αριστερών εις βάρος του ελληνικού λαού.. Τέτοια ήταν η αρπαγή του πλούτου και αυτό το ονόμασαν διαχείριση.

Για τη φτώχεια .
Ζούμε σε μια από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης και στην πιο φτωχή της Ευρώπης των 15. Η φτώχια στην Ελλάδα δεν έχει χαρακτηριστικά υπερηφάνειας και αξιοπρέπειας αλλά αντίθετα υποτέλειας, εκφασισμού, διαφθοράς, δεν έχει να κάνει με τη φτώχια του μεσοπολέμου ή μετά τον πόλεμο όπου με περίσσια υπομονή οι άνθρωποι πάλευαν για τη βιωσιμότητά τους. Σήμερα η φτώχια αφορά περίπου 2 εκατομμύρια έλληνες πολίτες (2.200.000). Η κυβέρνηση θέλει από τις αρχές του επόμενου χρόνου να αύξηση τον ΦΠΑ, ένα απαράδεκτο μέτρο μιας και θα αυξηθούν είδη πρώτης ανάγκης κατά 22% περίπου από μια άνοδο του ΦΠΑ της τάξης των 2 μονάδων κάτι που δεν θα ακολουθήσουν οι μισθοί και οι συντάξεις και που φυσικά θα πλήξει ακόμη περισσότερο τον αγοραστική δύναμη συρρικνώνοντας την αγορά προς όφελος των μεγαλοκαταστημάτων και διαλύοντας τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις..


Έχει κηρυχθεί Γενική Απεργία για τις 12 Δεκεμβρίου με εκδηλώσεις που έχουν οργανωθεί ή θα οργανωθούν παντού και από πολλά πολιτικά σχήματα.