Συνεχίζονται οι βομβαρδισμοί στη Γάζα με δεκάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες. Συνολικά έως σήμερα έχουν δολοφονηθεί περισσότεροι απο 350 άνθρωποι ενώ έχουν τραυματισθεί σοβαρά πάνω από 1500.Οι τραυματισμοί είναι ιδιαίτερα σοβαροί και σύμφωνα με τις ενημερώσεις που γίνονται από την Γάζα μιλούν για πολλούς ακρωτηριασμούς από τις βόμβες. Ο πολύχρονος αποκλεισμός της Γάζας από το ναζιστικό κράτος του Ισραήλ και τις γειτονικές χώρες , έχει αφαιρέσει από τις υποδομές της Γάζας κάθε δυνατότητα να αντιμετωπίσει μία τέτοια δολοφονική επίθεση. Τα νοσοκομεία είναι άδεια από φαρμακευτικό υλικό ενώ οι τεράστιες ανάγκες σε γιατρούς δύσκολα καλύπτονται.
Χθές Δευτέρα 29 του μηνός απέπλευσε από την Κύπρο πλοίο του Free Gaza με όνομα DIGNITY (Αξιοπρέπεια). Το πλοίο ήταν φορτωμένο με 3 τόνους ιατρικά είδη(κυρίως φάρμακα, γάζες κλπ) για να παραδοθεί ως ανθρωπιστική βοήθεια(αλληλεγγύη) στους τραυματίες των δολοφονικών βομβαρδισμών. Στο πλοίο επέβαιναν αριστεροί αγωνιστές, ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι ,μία βουλευτής(από Κύπρο)κλπ.
Το πλοίο χτυπήθηκε από του ναζιστές του Ισραήλ σε διεθνή ύδατα πρίν μπορέσει να φθάσει σε κάποιο λιμάνι της Γάζας ή έστω να παραδώσει τα φάρμακα. Αυτή τη στιγμή το πλοίο(DIGNITY) και το πλήρωμά του ΄πλέουν πρός το Λίβανο.
Και αυτή η δολοφονική ενέργεια των ισραηλινών ναζιστών έμεινε "ασχολίαστη" από τα ντόπια ΜΜΕ αλλά και απο τα ανδρείκελα του κυνοβουλίου.
Η αντίσταση των Παλαιστινίων έχει τεράστιες δυνατότητες. Αυτές οι δυνατότητες δεν έχουν να κάνουν με τη δημιουργία ενός στρατιωτικού πόλου που θα αντιπαρατεθεί με το ναζιστικό κράτος του Ισραήλ αλλά με την έμπνευση που δίνει αυτό ο λαός στους αγωνιζόμενους ανθρώπους όλου του κόσμου. Η αντίσταση των Παλαιστινίων χτυπά στις καρδιές των απλών ανθρώπων, των λαών παντού στον κόσμο ....
Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008
Κυριακή 28 Δεκεμβρίου 2008
Ο παλαιστίνιος πρωθυπουργός Αμπάς, χτυπά παλαιστίνιους διαδηλωτές στη Δυτική Όχθη που διαμαρτύρωνται για την σφαγή στην Γάζα.
Απίστευτη "αποδοχή" γνωρίζει η μαζική σφαγή των Παλαιστινίων.
Οι αντιδράσεις είναι από χαλαρές έως ανύπαρκτες ενώ όλοι μα όλοι εξισώνουν την ναζιστική βία του Ισραήλ με την αντίσταση των παλαιστίνιων αγωνιστών, κυρίως της Χαμάς.
Από τις διεθνείς οργανώσεις έως μικρά και μεγάλα κράτη. Για παράδειγμα το συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ , είναι αλήθεια ότι έχει διαβρωθεί πλήρως από ανδρείκελα των υπηρεσιών της Νέας Τάξης, άρα και οι αντιδράσεις είναι ανάλογες και περιορίζονται στην "ανθρωπιστική βοήθεια" αλλά όχι και καταδίκη της γενοκτονίας. Μέχρι και η ντορούλα(μητσοτάκη-μπακογιάννη-κούβελου) υποσχέθηκε να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια.
Υπάρχει όμως και μία άλλη πληροφορία η οποία δείχνει την διάβρωση και των παλαιστινιακών οργανώσεων με δοτούς πολιτικούς που τώρα παίζουν το παιχνίδι των ναζιστών του Ισραήλ και που πολύ συχνά τους βλέπουμε να προβάλλονται φιλοξενούμενοι σε διάφορα διεθνή φόρα ή ενώσεις που είναι στημένες εξολοκλήρου από μυστικές υπηρεσίες. Ο λόγος για τον Παλαιστίνιο πρωθυπουργό Μαχμούτ Αμπάς που από την Δυτική Όχθη παρακολουθεί την γενοκτονία του λαού υποδυόμενος τον πρωθυπουργό του.
Σήμερα λοιπόν οι κατασταλτικές δυνάμεις της παλαιστινιακής αρχής οργανωμένες και εξοπλισμένες από το ναζιστικό κράτος του Ισραήλ επιτέθηκαν βίαια και διέλυσαν ειρηνικές συγκεντρώσεις παλαιστινίων που διαμαρτύρονταν για τις δολοφονίες των ναζιστών του ισραήλ. Και όλα αυτά στην Δυτική Όχθη που ζεί τη δική της βία όχι από τους ναζιστές του Ισραήλ αλλά από τα ανδρείκελα που ταΐζει.
ΥΓ: Ο Αμπάς είναι μόνιμος θαμώνας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που προεδρεύει ο giorgakis.
Οι αντιδράσεις είναι από χαλαρές έως ανύπαρκτες ενώ όλοι μα όλοι εξισώνουν την ναζιστική βία του Ισραήλ με την αντίσταση των παλαιστίνιων αγωνιστών, κυρίως της Χαμάς.
Από τις διεθνείς οργανώσεις έως μικρά και μεγάλα κράτη. Για παράδειγμα το συμβούλιο ασφαλείας του ΟΗΕ , είναι αλήθεια ότι έχει διαβρωθεί πλήρως από ανδρείκελα των υπηρεσιών της Νέας Τάξης, άρα και οι αντιδράσεις είναι ανάλογες και περιορίζονται στην "ανθρωπιστική βοήθεια" αλλά όχι και καταδίκη της γενοκτονίας. Μέχρι και η ντορούλα(μητσοτάκη-μπακογιάννη-κούβελου) υποσχέθηκε να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια.
Υπάρχει όμως και μία άλλη πληροφορία η οποία δείχνει την διάβρωση και των παλαιστινιακών οργανώσεων με δοτούς πολιτικούς που τώρα παίζουν το παιχνίδι των ναζιστών του Ισραήλ και που πολύ συχνά τους βλέπουμε να προβάλλονται φιλοξενούμενοι σε διάφορα διεθνή φόρα ή ενώσεις που είναι στημένες εξολοκλήρου από μυστικές υπηρεσίες. Ο λόγος για τον Παλαιστίνιο πρωθυπουργό Μαχμούτ Αμπάς που από την Δυτική Όχθη παρακολουθεί την γενοκτονία του λαού υποδυόμενος τον πρωθυπουργό του.
Σήμερα λοιπόν οι κατασταλτικές δυνάμεις της παλαιστινιακής αρχής οργανωμένες και εξοπλισμένες από το ναζιστικό κράτος του Ισραήλ επιτέθηκαν βίαια και διέλυσαν ειρηνικές συγκεντρώσεις παλαιστινίων που διαμαρτύρονταν για τις δολοφονίες των ναζιστών του ισραήλ. Και όλα αυτά στην Δυτική Όχθη που ζεί τη δική της βία όχι από τους ναζιστές του Ισραήλ αλλά από τα ανδρείκελα που ταΐζει.
ΥΓ: Ο Αμπάς είναι μόνιμος θαμώνας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που προεδρεύει ο giorgakis.
Εδώ και λίγες ώρες συμβαίνει μία απο τις πιο μαζικές σφαγές.
Από το sibilla-gr-sibilla.blogspot.com
Τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με τον ιταλό Vittorio Arrigoni, που βρίσκεται στη Γάζα (ώρα 14:10)
- Τι συμβαίνει τώρα στη Γάζα;
- Τα ισραηλινά F16 βομβαρδίζουν αδιάκοπα από τις 11:30. πρόκειται για σφαγείο! Οι νεκροί ξεπερνούν τους 200. Κτύπησαν και δύο πολυκατοικίες, κοντά στο σπίτι που μένω, στην περιοχή του λιμανιού. Σκοτώνουν αδιακρίτως!
- Ορισμένα δυτικά ΜΜΕ μεταδίδουν ότι βομβαρδίζονται «βάσεις τρομοκρατών»…
- Μαλακίες! Ντροπή τους! Δολοφονούν αθώους πολίτες, κάθε άλλο από τρομοκράτες! Δεν έχω ξαναδεί τόση βία στη Γάζα… Βομβαρδίζουν με αεροπλάνα και από τη θάλασσα με πολεμικά πλοία.
- Περιμένατε τέτοια επίθεση;
- Ειλικρινά, όχι. Χθες, μάλιστα, το Ισραήλ άνοιξε τον κλοιό και άφησε να περάσουν λίγα τρόφιμα. Το έκανε επίτηδες κι έτσι σήμερα έπιασε στον ύπνο τον λαό, τα παιδιά που σχολούσαν από τα σχολεία…Κλείνω, φεύγω για το νοσοκομείο ash-Shifa, έχουν ανάγκη από αίμα και βοήθεια…
Τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με τον ιταλό Vittorio Arrigoni, που βρίσκεται στη Γάζα (ώρα 14:10)
- Τι συμβαίνει τώρα στη Γάζα;
- Τα ισραηλινά F16 βομβαρδίζουν αδιάκοπα από τις 11:30. πρόκειται για σφαγείο! Οι νεκροί ξεπερνούν τους 200. Κτύπησαν και δύο πολυκατοικίες, κοντά στο σπίτι που μένω, στην περιοχή του λιμανιού. Σκοτώνουν αδιακρίτως!
- Ορισμένα δυτικά ΜΜΕ μεταδίδουν ότι βομβαρδίζονται «βάσεις τρομοκρατών»…
- Μαλακίες! Ντροπή τους! Δολοφονούν αθώους πολίτες, κάθε άλλο από τρομοκράτες! Δεν έχω ξαναδεί τόση βία στη Γάζα… Βομβαρδίζουν με αεροπλάνα και από τη θάλασσα με πολεμικά πλοία.
- Περιμένατε τέτοια επίθεση;
- Ειλικρινά, όχι. Χθες, μάλιστα, το Ισραήλ άνοιξε τον κλοιό και άφησε να περάσουν λίγα τρόφιμα. Το έκανε επίτηδες κι έτσι σήμερα έπιασε στον ύπνο τον λαό, τα παιδιά που σχολούσαν από τα σχολεία…Κλείνω, φεύγω για το νοσοκομείο ash-Shifa, έχουν ανάγκη από αίμα και βοήθεια…
Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2008
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ
Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ ΘΑ ΛΗΞΕΙ ΣΤΙΣ 12 ΤΑ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ ΤΗΣ 24ης ΔΕΚΕΜΒΡΗ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Από τις πρώτες στιγμές μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Ε. Κορκονέα στις 6 Δεκέμβρη και το ξέσπασμα των πρώτων συγκρούσεων στους δρόμους των Εξαρχείων, καταλαμβάνεται το Πολυτεχνείο και μετατρέπεται σε εστία για την εκδήλωση της κοινωνικής οργής. Αποτελώντας έναν χώρο ιστορικά και συμβολικά καταγεγραμμένο στη ζωντανή μνήμη των εξεγερμένων και μεγάλου κομματιού της κοινωνίας ως σημείο αναφοράς του αγώνα ενάντια στην Εξουσία, τόσο στους καιρούς της δικτατορίας όσο και της μεταπολίτευσης και της σύγχρονης ολοκληρωτικής δημοκρατίας, στο Πολυτεχνείο συσπειρώνονται αυθόρμητα, πολλές εκατοντάδες ανθρώπων: συντρόφων, νεολαίων και εργαζομένων, ανέργων, μαθητών, μεταναστών, φοιτητών…
Οι οδομαχίες που ξεκινούν με τις δυνάμεις καταστολής, τα πύρινα οδοφράγματα που στήνονται στους γύρω δρόμους γίνονται η σπίθα μιας εξέγερσης που εξαπλώνεται με αυθόρμητες πορείες στην πόλη, την κατάληψη της ΑΣΟΕΕ και της Νομικής, τις επιθέσεις σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους στο κέντρο και γειτονιές της Αθήνας και στις περισσότερες πόλεις της χώρας. Τις επόμενες μέρες, με συγκρουσιακές διαδηλώσεις που συνοδεύονται από επιθέσεις σε τράπεζες, υπουργεία και πολυκαταστήματα, με καταλήψεις σχολείων και δημοσίων κτιρίων, πολιορκίες και επιθέσεις νεολαίων σε αστυνομικά τμήματα, στις διμοιρίες που φρουρούν τις φυλακές Κορυδαλλού και στη Βουλή, γενικεύεται η εξέγερση. Η εξέγερση που ξέσπασε με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και πυροδοτήθηκε από την άμεση αντίδραση εκατοντάδων συντρόφων στην δολοφονική βία του κράτους, φτάνοντας να εμπνεύσει δυναμικές κινήσεις αλληλεγγύης πέρα από τα σύνορα, σε όλο τον κόσμο.
Αυτή η εξέγερση που σοβούσε μέσα στις συνθήκες της γενικευμένης επίθεσης του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία, στον καθημερινό θάνατο της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας που επιφυλάσσουν για τους καταπιεσμένους οι εντεινόμενοι αποκλεισμοί, η φτώχεια, η εκμετάλλευση, η καταστολή και ο έλεγχος. Αυτή η εξέγερση που ``προετοιμαζόταν`` επίμονα, ακόμα και στους πιο σκοτεινούς καιρούς κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας, μέσα από κάθε μικρή ή μεγάλη χειρονομία αντίστασης στα κυρίαρχα προτάγματα της υποταγής και της παραίτησης, κρατώντας ανοιχτό το δρόμο για τη συνάντηση πολλών περισσότερων στους δρόμους της εξέγερσης, όπως τελικά συνέβη.
Μέσα σε αυτή την εκρηκτική κοινωνική πραγματικότητα, το κατειλημμένο Πολυτεχνείο λειτούργησε ως σημείο της κατά μέτωπο αντιπαράθεσης με το κράτος, σε όλες τις μορφές και με όλα τα δυνατά μέσα, μέσα από αλλεπάλληλα συγκρουσιακά γεγονότα που πυρπολούν την τάξη και την ασφάλεια των αφεντικών και θρυμματίζουν την πλαστή εικόνα της συναίνεσης στους δολοφονικούς σχεδιασμούς τους. Λειτούργησε ως χώρος συνάντησης και ζύμωσης ανάμεσα σε εξεγερμένα πολιτικά και κοινωνικά υποκείμενα μέσα από τις συνελεύσεις του και την καθημερινή παρουσία ενός πλήθους εξεγερμένων στην κατάληψη, ως χώρος αντιπληροφόρησης μέσα από κείμενα και αφίσες, με τη λειτουργία ιστοσελίδας, ραδιοφωνικού σταθμού και μικροφωνικής. Αλλά και ως χώρος για την ανάληψη πρωτοβουλιών αντίστασης, όπως το κάλεσμα της συνέλευσης του Πολυτεχνείου για παγκόσμια ημέρα δράσης στις 20 Δεκέμβρη –μία κίνηση που είχε σαν αποτέλεσμα συντονισμένες κινητοποιήσεις σε περισσότερες από 50 πόλεις του εξωτερικού, και στο πλαίσιο της οποίας η κατάληψη του Πολυτεχνείου κάλεσε συγκέντρωση στον τόπο δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου-, η διοργάνωση συναυλίας αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης στους αιχμαλώτους της εξέγερσης, στις 22 Δεκέμβρη στο χώρο της κατάληψης, το κάλεσμα στην πορεία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες, η οποία είχε καλεστεί στις 24 Δεκέμβρη από συντρόφους-ισσες μετά από ανοιχτή συνέλευση στο κατειλημμένο κτήριο της ΓΣΕΕ
Ως σταθερό σημείο, για 18 ημέρες, της εξέγερσης που πλάτιασε, το κατειλημμένο Πολυτεχνείο αποτέλεσε ένα διαρκές κάλεσμα ανυποταξίας προς τους αντισεκόμενους όλου του κόσμου και ένα διαρκές νεύμα αλληλεγγύης προς τους αιχμαλώτους που μέσα από αυτό τον αγώνα βρέθηκαν στα χέρια του κράτους. Έγινε ένα κύτταρο για τη διάχυση των προταγμάτων της αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων, της αυτοοργάνωσής τους και της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης με στόχο τον κόσμο της εξουσίας, τους μηχανισμούς και τα σύμβολά του. Προταγμάτων που διαμόρφωσαν το έδαφος για τη συνάντηση των κολασμένων στους δρόμους της εξέγερσης, που όπλισαν τις συνειδήσεις, και που, ίσως για πρώτη φορά, έγιναν σε τόσο μεγάλο βαθμό οικειοποιήσιμα από πλήθος εκμεταλλευόμενων ανθρώπων, διαφορετικών ηλικιών και εθνικοτήτων, με τους οποίους αναρχικοί και αντιεξουσιαστές μοιραστήκαμε τα ίδια συνθήματα απέναντι στην αστυνομία, τον ίδιο λόγο, τις ίδιες πρακτικές, την ίδια οργή απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας, και πολλές φορές το ίδιο όραμα για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Γι` αυτό το λόγο, η καταστολή δεν εκφράστηκε μόνο με την ωμή βία, τους ξυλοδαρμούς, τις συλλήψεις και τις προφυλακίσεις διαδηλωτών, αλλά και με μία σφοδρή ιδεολογική επίθεση από το σύνολο του πολιτικού συστήματος –που είδε τα θεμέλιά του να τρίζουν όταν η καταστολή, στην οποία βασίζεται, όχι μόνο δεν στάθηκε ικανή να συγκρατήσει το κύμα της εξέγερσης αλλά έγινε η αιτία που το πυροδότησε. Μια επίθεση με επιλεκτική στόχευση στους αναρχικούς, ως πολιτικό και αδιαμοσολάβητο κομμάτι των εξεγερμένων, ακριβώς εξαιτίας της απήχησης της δράσης και του λόγου τους, και της επικινδυνότητας που έχει για το κράτος η συνάντησή τους με ένα πλήθος καταπιεσμένων. Σ`αυτό το πλαίσιο, υπήρξε υστερική προσπάθεια διαχωρισμού των εξεγερμένων σε ``καλούς μαθητές`` από τη μία ``κουκουλοφόρους`` ή ``μετανάστες-πλιατσικολόγους`` από την άλλη, μαζί με τα γνωστά παραμύθια περί προβοκατόρων, ώστε να χειραγωγηθεί η οργή για την κρατική δολοφονία, να εκτονωθεί η κοινωνική έκρηξη, να εγκληματοποιηθούν, να απομονωθούν και να χτυπηθούν τα σταθερά σημεία αναφοράς της εξέγερσης. [Πρόκειται εξ`άλλου για την ίδια ρητορική που όπλισε το χέρι του δολοφόνου Ε. Κορκονέα, η οποία αναγνωρίζει συγκεκριμένους πολιτικούς-κοινωνικούς χώρους και ανθρώπους ως ``εσωτερικό εχθρό`` πάνω στον οποίο θα πρέπει να εξαντληθεί η κρατική βία.]
Σ`αυτή την προσπάθεια από μεριάς του κράτους εντάχθηκε και η συνεχής στοχοποίηση και συκοφάντηση της κατάληψης του Πολυτεχνείου, μέσα από συνεχείς δηλώσεις πολιτικών και τη λασπολογία των ΜΜΕ, και η οποία έφτασε μέχρι την άρση του ασύλου και την απειλή εισβολής της αστυνομίας, παρακάμπτοντας τις πανεπιστημιακές αρχές, μετά τις πολύωρες συγκρούσεις του Σαββάτου 20 Δεκέμβρη, με στόχο να καταπνίξουν την εξέγερση χτυπώντας έναν από τους χώρους από όπου ξεκίνησε. Σχεδιασμοί που ανατράπηκαν από την άρνηση των καταληψιών να υπακούσουν σε οποιοδήποτε τελεσίγραφο, την αποφασιστικότητά τους να υπερασπιστούν αυτόν τον πολιτικό και κοινωνικό χώρο–κομμάτι της εξέγερσης, το ανοιχτό κάλεσμά τους σε συσπείρωση στο χώρο του Πολυτεχνείου και τη διεξαγωγή της προγραμματισμένης συναυλίας αλληλεγγύης στους κρατούμενους στις 22/12 που συγκέντρωσε πλήθος αγωνιζόμενων στο χώρο της κατάληψης. Οι απειλές για εισβολή επανήλθαν εντονότερες αυτή τη φορά στις 23 Δεκέμβρη, όταν ενώ διεξαγόταν η συνέλευση της κατάληψης με θέμα την ολοκλήρωση του εγχειρήματος, μεταφέρθηκε από πολιτικούς και πανεπιστημιακούς παράγοντες η απαίτηση του υπουργείου Εσωτερικών για άμεση αποχώρηση των καταληψιών από το χώρο, αλλιώς θα γινόταν εισβολή της αστυνομίας. Η απάντηση των καταληψιών ήταν ότι το Πολυτεχνείο δεν ανήκει ούτε στο υπουργείο ούτε στην αστυνομία για να τους το παραδώσουν, αλλά στους αγωνιζόμενους που αποφασίζουν μόνο με κινηματικά κριτήρια και δεν δέχονται εκβιασμούς και τελεσίγραφα από τους δολοφόνους. Έτσι η κατάληψη παρατάθηκε για μια ακόμη ημέρα, καλώντας παράλληλα στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στο Μοναστηράκι σε αλληλεγγύη με τους συλληφθέντες.
Καμία κατασταλτική μεθόδευση, καμία ιδεολογική επίθεση δεν στάθηκε και δεν θα σταθεί ικανή να εκβιάσει την επιστροφή στην ``ομαλότητα``, να επιβάλει την κοινωνική και ταξική ειρήνη. Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο! Το ξεπέρασμα του φόβου, της εξατομίκευσης και των κυρίαρχων διαχωρισμών ανάμεσα στους καταπιεσμένους οδήγησαν χιλιάδες νεολαίους, άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, μετανάστες και πρόσφυγες, άνεργους και εργάτες να σταθούν πλάι-πλάι στους δρόμους και τα οδοφράγματα ενάντια στους δυνάστες της ζωής, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας όλων μας. Και αυτή είναι μια πραγματικότητα που μέσα από τις φλόγες φωτίζει το μέλλον της εξέγερσης, την όξυνση και το βάθεμά της, μέχρι την καθολική ανατροπή του κόσμου των αφεντικών.
Γιατί φωνάξαμε με όλους τους τρόπους ότι αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη, του Μιχάλη Καλτεζά, του Κάρλο Τζουλιάνι, του Χριστόφορου Μαρίνου, του Μιχάλη Πρέκα, της Μαρίας Κουλούρη και όλων των συντρόφων που δολοφονήθηκαν από τους ένστολους φονιάδες του κράτους, δεν είναι όμως μέρες που ανήκουν στο θάνατο αλλά στη ΖΩΗ! Στη ζωή που αναπνέει στους αγώνες, στα οδοφράγματα, στην εξέγερση που συνεχίζεται.
Ολοκληρώνοντας μετά από 18 ημέρες την κατάληψη του Πολυτεχνείου, στέλνουμε τους πιο θερμούς χαιρετισμούς αλληλεγγύης σε όλες και όλους που με τον τρόπο τους έγιναν κομμάτια αυτής της εξέγερσης, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της Νότιας και της Βόρειας Αμερικής, της Ασίας και στην Αυστραλία. Σε όλους αυτούς που συναντηθήκαμε και θα παραμείνουμε μαζί, αγωνιζόμενοι για την απελευθέρωση των κρατούμενων της εξέγερσης, αλλά και για τη συνέχισή της μέχρι την κοινωνική απελευθέρωση. Για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά και δούλους, αστυνομίες και στρατούς, φυλακές και σύνορα.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ – ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ!
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Καλούμε στην ανοιχτή συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί
το Σάββατο 27 Δεκέμβρη, στις 4μμ στο Πολυτεχνείο, για την οργάνωση της αλληλεγγύης στους συλληφθέντες η οποία έχει καλεστεί από συντρόφους-ισσες
συνέλευσης που έγινε στην κατειλημμένη ΓΣΕΕ
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ...
Από τις πρώτες στιγμές μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Ε. Κορκονέα στις 6 Δεκέμβρη και το ξέσπασμα των πρώτων συγκρούσεων στους δρόμους των Εξαρχείων, καταλαμβάνεται το Πολυτεχνείο και μετατρέπεται σε εστία για την εκδήλωση της κοινωνικής οργής. Αποτελώντας έναν χώρο ιστορικά και συμβολικά καταγεγραμμένο στη ζωντανή μνήμη των εξεγερμένων και μεγάλου κομματιού της κοινωνίας ως σημείο αναφοράς του αγώνα ενάντια στην Εξουσία, τόσο στους καιρούς της δικτατορίας όσο και της μεταπολίτευσης και της σύγχρονης ολοκληρωτικής δημοκρατίας, στο Πολυτεχνείο συσπειρώνονται αυθόρμητα, πολλές εκατοντάδες ανθρώπων: συντρόφων, νεολαίων και εργαζομένων, ανέργων, μαθητών, μεταναστών, φοιτητών…
Οι οδομαχίες που ξεκινούν με τις δυνάμεις καταστολής, τα πύρινα οδοφράγματα που στήνονται στους γύρω δρόμους γίνονται η σπίθα μιας εξέγερσης που εξαπλώνεται με αυθόρμητες πορείες στην πόλη, την κατάληψη της ΑΣΟΕΕ και της Νομικής, τις επιθέσεις σε κρατικούς και καπιταλιστικούς στόχους στο κέντρο και γειτονιές της Αθήνας και στις περισσότερες πόλεις της χώρας. Τις επόμενες μέρες, με συγκρουσιακές διαδηλώσεις που συνοδεύονται από επιθέσεις σε τράπεζες, υπουργεία και πολυκαταστήματα, με καταλήψεις σχολείων και δημοσίων κτιρίων, πολιορκίες και επιθέσεις νεολαίων σε αστυνομικά τμήματα, στις διμοιρίες που φρουρούν τις φυλακές Κορυδαλλού και στη Βουλή, γενικεύεται η εξέγερση. Η εξέγερση που ξέσπασε με αφορμή τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου και πυροδοτήθηκε από την άμεση αντίδραση εκατοντάδων συντρόφων στην δολοφονική βία του κράτους, φτάνοντας να εμπνεύσει δυναμικές κινήσεις αλληλεγγύης πέρα από τα σύνορα, σε όλο τον κόσμο.
Αυτή η εξέγερση που σοβούσε μέσα στις συνθήκες της γενικευμένης επίθεσης του κράτους και των αφεντικών στην κοινωνία, στον καθημερινό θάνατο της ελευθερίας και της αξιοπρέπειας που επιφυλάσσουν για τους καταπιεσμένους οι εντεινόμενοι αποκλεισμοί, η φτώχεια, η εκμετάλλευση, η καταστολή και ο έλεγχος. Αυτή η εξέγερση που ``προετοιμαζόταν`` επίμονα, ακόμα και στους πιο σκοτεινούς καιρούς κρατικής και παρακρατικής τρομοκρατίας, μέσα από κάθε μικρή ή μεγάλη χειρονομία αντίστασης στα κυρίαρχα προτάγματα της υποταγής και της παραίτησης, κρατώντας ανοιχτό το δρόμο για τη συνάντηση πολλών περισσότερων στους δρόμους της εξέγερσης, όπως τελικά συνέβη.
Μέσα σε αυτή την εκρηκτική κοινωνική πραγματικότητα, το κατειλημμένο Πολυτεχνείο λειτούργησε ως σημείο της κατά μέτωπο αντιπαράθεσης με το κράτος, σε όλες τις μορφές και με όλα τα δυνατά μέσα, μέσα από αλλεπάλληλα συγκρουσιακά γεγονότα που πυρπολούν την τάξη και την ασφάλεια των αφεντικών και θρυμματίζουν την πλαστή εικόνα της συναίνεσης στους δολοφονικούς σχεδιασμούς τους. Λειτούργησε ως χώρος συνάντησης και ζύμωσης ανάμεσα σε εξεγερμένα πολιτικά και κοινωνικά υποκείμενα μέσα από τις συνελεύσεις του και την καθημερινή παρουσία ενός πλήθους εξεγερμένων στην κατάληψη, ως χώρος αντιπληροφόρησης μέσα από κείμενα και αφίσες, με τη λειτουργία ιστοσελίδας, ραδιοφωνικού σταθμού και μικροφωνικής. Αλλά και ως χώρος για την ανάληψη πρωτοβουλιών αντίστασης, όπως το κάλεσμα της συνέλευσης του Πολυτεχνείου για παγκόσμια ημέρα δράσης στις 20 Δεκέμβρη –μία κίνηση που είχε σαν αποτέλεσμα συντονισμένες κινητοποιήσεις σε περισσότερες από 50 πόλεις του εξωτερικού, και στο πλαίσιο της οποίας η κατάληψη του Πολυτεχνείου κάλεσε συγκέντρωση στον τόπο δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου-, η διοργάνωση συναυλίας αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης στους αιχμαλώτους της εξέγερσης, στις 22 Δεκέμβρη στο χώρο της κατάληψης, το κάλεσμα στην πορεία αλληλεγγύης στους συλληφθέντες, η οποία είχε καλεστεί στις 24 Δεκέμβρη από συντρόφους-ισσες μετά από ανοιχτή συνέλευση στο κατειλημμένο κτήριο της ΓΣΕΕ
Ως σταθερό σημείο, για 18 ημέρες, της εξέγερσης που πλάτιασε, το κατειλημμένο Πολυτεχνείο αποτέλεσε ένα διαρκές κάλεσμα ανυποταξίας προς τους αντισεκόμενους όλου του κόσμου και ένα διαρκές νεύμα αλληλεγγύης προς τους αιχμαλώτους που μέσα από αυτό τον αγώνα βρέθηκαν στα χέρια του κράτους. Έγινε ένα κύτταρο για τη διάχυση των προταγμάτων της αλληλεγγύης μεταξύ των καταπιεσμένων, της αυτοοργάνωσής τους και της κοινωνικής και ταξικής αντεπίθεσης με στόχο τον κόσμο της εξουσίας, τους μηχανισμούς και τα σύμβολά του. Προταγμάτων που διαμόρφωσαν το έδαφος για τη συνάντηση των κολασμένων στους δρόμους της εξέγερσης, που όπλισαν τις συνειδήσεις, και που, ίσως για πρώτη φορά, έγιναν σε τόσο μεγάλο βαθμό οικειοποιήσιμα από πλήθος εκμεταλλευόμενων ανθρώπων, διαφορετικών ηλικιών και εθνικοτήτων, με τους οποίους αναρχικοί και αντιεξουσιαστές μοιραστήκαμε τα ίδια συνθήματα απέναντι στην αστυνομία, τον ίδιο λόγο, τις ίδιες πρακτικές, την ίδια οργή απέναντι στη λεηλασία της ζωής μας, και πολλές φορές το ίδιο όραμα για έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας και αλληλεγγύης.
Γι` αυτό το λόγο, η καταστολή δεν εκφράστηκε μόνο με την ωμή βία, τους ξυλοδαρμούς, τις συλλήψεις και τις προφυλακίσεις διαδηλωτών, αλλά και με μία σφοδρή ιδεολογική επίθεση από το σύνολο του πολιτικού συστήματος –που είδε τα θεμέλιά του να τρίζουν όταν η καταστολή, στην οποία βασίζεται, όχι μόνο δεν στάθηκε ικανή να συγκρατήσει το κύμα της εξέγερσης αλλά έγινε η αιτία που το πυροδότησε. Μια επίθεση με επιλεκτική στόχευση στους αναρχικούς, ως πολιτικό και αδιαμοσολάβητο κομμάτι των εξεγερμένων, ακριβώς εξαιτίας της απήχησης της δράσης και του λόγου τους, και της επικινδυνότητας που έχει για το κράτος η συνάντησή τους με ένα πλήθος καταπιεσμένων. Σ`αυτό το πλαίσιο, υπήρξε υστερική προσπάθεια διαχωρισμού των εξεγερμένων σε ``καλούς μαθητές`` από τη μία ``κουκουλοφόρους`` ή ``μετανάστες-πλιατσικολόγους`` από την άλλη, μαζί με τα γνωστά παραμύθια περί προβοκατόρων, ώστε να χειραγωγηθεί η οργή για την κρατική δολοφονία, να εκτονωθεί η κοινωνική έκρηξη, να εγκληματοποιηθούν, να απομονωθούν και να χτυπηθούν τα σταθερά σημεία αναφοράς της εξέγερσης. [Πρόκειται εξ`άλλου για την ίδια ρητορική που όπλισε το χέρι του δολοφόνου Ε. Κορκονέα, η οποία αναγνωρίζει συγκεκριμένους πολιτικούς-κοινωνικούς χώρους και ανθρώπους ως ``εσωτερικό εχθρό`` πάνω στον οποίο θα πρέπει να εξαντληθεί η κρατική βία.]
Σ`αυτή την προσπάθεια από μεριάς του κράτους εντάχθηκε και η συνεχής στοχοποίηση και συκοφάντηση της κατάληψης του Πολυτεχνείου, μέσα από συνεχείς δηλώσεις πολιτικών και τη λασπολογία των ΜΜΕ, και η οποία έφτασε μέχρι την άρση του ασύλου και την απειλή εισβολής της αστυνομίας, παρακάμπτοντας τις πανεπιστημιακές αρχές, μετά τις πολύωρες συγκρούσεις του Σαββάτου 20 Δεκέμβρη, με στόχο να καταπνίξουν την εξέγερση χτυπώντας έναν από τους χώρους από όπου ξεκίνησε. Σχεδιασμοί που ανατράπηκαν από την άρνηση των καταληψιών να υπακούσουν σε οποιοδήποτε τελεσίγραφο, την αποφασιστικότητά τους να υπερασπιστούν αυτόν τον πολιτικό και κοινωνικό χώρο–κομμάτι της εξέγερσης, το ανοιχτό κάλεσμά τους σε συσπείρωση στο χώρο του Πολυτεχνείου και τη διεξαγωγή της προγραμματισμένης συναυλίας αλληλεγγύης στους κρατούμενους στις 22/12 που συγκέντρωσε πλήθος αγωνιζόμενων στο χώρο της κατάληψης. Οι απειλές για εισβολή επανήλθαν εντονότερες αυτή τη φορά στις 23 Δεκέμβρη, όταν ενώ διεξαγόταν η συνέλευση της κατάληψης με θέμα την ολοκλήρωση του εγχειρήματος, μεταφέρθηκε από πολιτικούς και πανεπιστημιακούς παράγοντες η απαίτηση του υπουργείου Εσωτερικών για άμεση αποχώρηση των καταληψιών από το χώρο, αλλιώς θα γινόταν εισβολή της αστυνομίας. Η απάντηση των καταληψιών ήταν ότι το Πολυτεχνείο δεν ανήκει ούτε στο υπουργείο ούτε στην αστυνομία για να τους το παραδώσουν, αλλά στους αγωνιζόμενους που αποφασίζουν μόνο με κινηματικά κριτήρια και δεν δέχονται εκβιασμούς και τελεσίγραφα από τους δολοφόνους. Έτσι η κατάληψη παρατάθηκε για μια ακόμη ημέρα, καλώντας παράλληλα στη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στο Μοναστηράκι σε αλληλεγγύη με τους συλληφθέντες.
Καμία κατασταλτική μεθόδευση, καμία ιδεολογική επίθεση δεν στάθηκε και δεν θα σταθεί ικανή να εκβιάσει την επιστροφή στην ``ομαλότητα``, να επιβάλει την κοινωνική και ταξική ειρήνη. Τίποτα δεν είναι πια το ίδιο! Το ξεπέρασμα του φόβου, της εξατομίκευσης και των κυρίαρχων διαχωρισμών ανάμεσα στους καταπιεσμένους οδήγησαν χιλιάδες νεολαίους, άντρες και γυναίκες κάθε ηλικίας, μετανάστες και πρόσφυγες, άνεργους και εργάτες να σταθούν πλάι-πλάι στους δρόμους και τα οδοφράγματα ενάντια στους δυνάστες της ζωής, της αξιοπρέπειας και της ελευθερίας όλων μας. Και αυτή είναι μια πραγματικότητα που μέσα από τις φλόγες φωτίζει το μέλλον της εξέγερσης, την όξυνση και το βάθεμά της, μέχρι την καθολική ανατροπή του κόσμου των αφεντικών.
Γιατί φωνάξαμε με όλους τους τρόπους ότι αυτές οι μέρες είναι του Αλέξη, του Μιχάλη Καλτεζά, του Κάρλο Τζουλιάνι, του Χριστόφορου Μαρίνου, του Μιχάλη Πρέκα, της Μαρίας Κουλούρη και όλων των συντρόφων που δολοφονήθηκαν από τους ένστολους φονιάδες του κράτους, δεν είναι όμως μέρες που ανήκουν στο θάνατο αλλά στη ΖΩΗ! Στη ζωή που αναπνέει στους αγώνες, στα οδοφράγματα, στην εξέγερση που συνεχίζεται.
Ολοκληρώνοντας μετά από 18 ημέρες την κατάληψη του Πολυτεχνείου, στέλνουμε τους πιο θερμούς χαιρετισμούς αλληλεγγύης σε όλες και όλους που με τον τρόπο τους έγιναν κομμάτια αυτής της εξέγερσης, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, της Νότιας και της Βόρειας Αμερικής, της Ασίας και στην Αυστραλία. Σε όλους αυτούς που συναντηθήκαμε και θα παραμείνουμε μαζί, αγωνιζόμενοι για την απελευθέρωση των κρατούμενων της εξέγερσης, αλλά και για τη συνέχισή της μέχρι την κοινωνική απελευθέρωση. Για έναν κόσμο χωρίς αφεντικά και δούλους, αστυνομίες και στρατούς, φυλακές και σύνορα.
ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ – ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!
ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ!
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ…
Καλούμε στην ανοιχτή συνέλευση που θα πραγματοποιηθεί
το Σάββατο 27 Δεκέμβρη, στις 4μμ στο Πολυτεχνείο, για την οργάνωση της αλληλεγγύης στους συλληφθέντες η οποία έχει καλεστεί από συντρόφους-ισσες
συνέλευσης που έγινε στην κατειλημμένη ΓΣΕΕ
Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2008
Κατατθέτουμε μία ψευδή ερμηνεία των δημοσκοπήσεων των παρακρατικών ΜΜΕ που παρουσιάστηκαν αυτές τις μέρες. .
Μεγάλες δημοσκοπήσεις έγιναν και για την εβδομάδα που μας πέρασε για λογαριασμό των παρακρατικών τηλεοπτικών κυρίως ΜΜΕ.
Τα ποσοστά που δίνονται στους μεγάλους πολιτικούς(;) αρχηγούς είναι πετσοκομμένα. Δεν κατάφεραν να διατηρήσουν την κοινωνική αφασία μετά τη δολοφονία ενός παιδιού και βέβαια οι παρακρατικοί μηχανισμοί των ΜΜΕ τους καταλογίζουν την ευθύνη. Το σύστημα διαταράχθηκε, τράπεζες κάηκαν, η ισοροποία που είναι απαραίτητη στο σύστημα χάθηκε προσωρινός, μαζί με το σύστημα.
Καταποντισμό επιφυλάσσουν οι παρακρατικοί των ΜΜΕ μέσω των δημοσκοπήσεων και για τα κόμματα. Αύξηση εμφανίζουν μόνο για το κώμα του ΚΚΕ λόγω της στάσης του στην καταστολή της εξέγερσης.
Καταλληλότερος πρωθυπουργός για την εβδομάδα που πέρασε, τα ΜΜΕ ορίζουν τον Επαμεινώνδα Κροκονέα. Μάλιστα αδυνατούν να τον ονομάσουν αλλά του δίνουν το μεγαλύτερο ποσοστό ακόμη και απο τους ηλίθιους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Είναι μια ακόμη ένδειξη αλληλεγγύης που τρέφουν όλοι οι παρακρατικοί για τους κρατικούς δολοφόνους.
Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις πήραν μέρος όλα τα ένστολα ζώα των ακροδεξιών κομμάτων, ακραιφνείς νοικοκυραίοι που ψηφίζουν πρωθυπουργό μέσω δημοσκοπήσεων κάθε εβδομάδα καθώς και το δημοσιογραφικό επιτελείο δημοσιογραφικής ομάδας που έχει κάμερα στην Στουρνάρη και ρουφιανεύει στους μπάτσους τις κινήσεις αγωνιστών.
Τα ποσοστά που δίνονται στους μεγάλους πολιτικούς(;) αρχηγούς είναι πετσοκομμένα. Δεν κατάφεραν να διατηρήσουν την κοινωνική αφασία μετά τη δολοφονία ενός παιδιού και βέβαια οι παρακρατικοί μηχανισμοί των ΜΜΕ τους καταλογίζουν την ευθύνη. Το σύστημα διαταράχθηκε, τράπεζες κάηκαν, η ισοροποία που είναι απαραίτητη στο σύστημα χάθηκε προσωρινός, μαζί με το σύστημα.
Καταποντισμό επιφυλάσσουν οι παρακρατικοί των ΜΜΕ μέσω των δημοσκοπήσεων και για τα κόμματα. Αύξηση εμφανίζουν μόνο για το κώμα του ΚΚΕ λόγω της στάσης του στην καταστολή της εξέγερσης.
Καταλληλότερος πρωθυπουργός για την εβδομάδα που πέρασε, τα ΜΜΕ ορίζουν τον Επαμεινώνδα Κροκονέα. Μάλιστα αδυνατούν να τον ονομάσουν αλλά του δίνουν το μεγαλύτερο ποσοστό ακόμη και απο τους ηλίθιους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Είναι μια ακόμη ένδειξη αλληλεγγύης που τρέφουν όλοι οι παρακρατικοί για τους κρατικούς δολοφόνους.
Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις πήραν μέρος όλα τα ένστολα ζώα των ακροδεξιών κομμάτων, ακραιφνείς νοικοκυραίοι που ψηφίζουν πρωθυπουργό μέσω δημοσκοπήσεων κάθε εβδομάδα καθώς και το δημοσιογραφικό επιτελείο δημοσιογραφικής ομάδας που έχει κάμερα στην Στουρνάρη και ρουφιανεύει στους μπάτσους τις κινήσεις αγωνιστών.
Σάββατο 13 Δεκεμβρίου 2008
Σελίδα του υπό κατάληψη Πολυτεχνείου.
Αγωνιστές από την κατάληψη του Πολυτεχνείου δημιούργησαν μία σελίδα για την προβολή των δράσεων.
Σας μεταφέρω την διεύθυνση της σελίδας ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ που θα υπάρχει σε λίγο και στα μόνιμα πλαινά του
.Raδιο κλειδαρότρυπα.
Όσοι συμμετέχουμε σε αυτές τις προσπάθειες που έχουν διαμορφωθεί παντού στην Ελλάδα, αντιλαμβανόμαστε ότι τα κεντρικά ΜΜΕ καθώς και ορισμένα επαρχιακά είναι "μέρος του προβλήματος".
Αντιδρούμε και δεν υιοθετούμε καμία στρατηγική παραπληροφόρησης στην οποία έχουν επιδοθεί τα κεντρικά ΜΜΕ. Συντονίζουμε και προβάλλουμε τη δράση και τον πολιτικό λόγο όλων μας, χωρίς να τον μετατρέπουμε σε "τηλεοπτικό χρόνο" των ανεγκέφαλων και απολύτως διεφθαρμένων ΜΜΕ και των πολιτικών τους ταγών.
Σας μεταφέρω την διεύθυνση της σελίδας ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ που θα υπάρχει σε λίγο και στα μόνιμα πλαινά του
.Raδιο κλειδαρότρυπα.
Όσοι συμμετέχουμε σε αυτές τις προσπάθειες που έχουν διαμορφωθεί παντού στην Ελλάδα, αντιλαμβανόμαστε ότι τα κεντρικά ΜΜΕ καθώς και ορισμένα επαρχιακά είναι "μέρος του προβλήματος".
Αντιδρούμε και δεν υιοθετούμε καμία στρατηγική παραπληροφόρησης στην οποία έχουν επιδοθεί τα κεντρικά ΜΜΕ. Συντονίζουμε και προβάλλουμε τη δράση και τον πολιτικό λόγο όλων μας, χωρίς να τον μετατρέπουμε σε "τηλεοπτικό χρόνο" των ανεγκέφαλων και απολύτως διεφθαρμένων ΜΜΕ και των πολιτικών τους ταγών.
Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου 2008
Σήμερα στις 8 το πρωί έγινε κατάληψη δημαρχείου Ιωαννίνων με σκοπό την αντιπληροφόρηση με μοιρασμα φυλλαδίων και μικροφωνική.
.
ΟΙ ΑΛΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΣΑΛΟΝΙΑ ΣΑΣ - ΣΑΣ ΜΙΛΑΝΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ - , ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Μετά τη δολοφονία 15χρονου στα εξάρχεια από σφαίρα μπάτσου (ειδικού φρουρού) το βράδυ του σαββάτου στις 6/12/08, κόσμος συγκεντρώνεται σε διάφορες περιοχές ανά την ελλάδα και εκδηλώνει την οργή του. Οργή που υπήρχε εδώ και πολύ καιρό και περίμενε απλά την αφορμή για να μετατραπεί σε έκρηξη. Το πρώτο βράδυ γίνονται οι πρώτες συγκεντρώσεις που καταλήγουν στις πρώτες επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και σε συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Τις επόμενες μέρες οι διαμαρτυρίες, οι επιθέσεις και οι συγκρούσεις γενικεύονται, παίρνοντας χαρακτηριστικά εξέγερσης. Οι διαδηλώσεις καταλήγουν σε εκτεταμένες συγκρούσεις με τους μπάτσους, γίνονται επιθέσεις με φρούτα, μπουκάλια, πέτρες ή οτιδήποτε άλλο στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα σε ολόκληρη την επικράτεια, καταστρέφονται υποκαταστήματα τραπεζών, πολλά από αυτά πυρπολούνται και σε αθήνα και θέσσαλονίκη καταστρέφονται και μαγαζιά του κέντρου από τα οποία γίνονται και ομαδικές απαλλοτριώσεις.
Η εξουσία καταλαβαίνοντας πως πρόκειται για γενικευμένο ξέσπασμα, αντιλαμβάνεται πως πρέπει να χρησιμοποιήσει όλους τους, δοκιμασμένους και μη, τρόπους αντιμετώπισης της κατάστασης.
Χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης κάνει αμέσως τους απαραίτητους διαχωρισμούς ανάμεσα στους καλούς ειρηνικούς διαδηλωτές και τους βάνδαλους των σύγχρονων μητροπόλεων, που χωρίς καμία συνείδηση επιδίδονται σε πράξεις τυφλής βίας. Συγκρίνει τις θεαματικές εικόνες με τις φωτιές, με τις δήθεν ειρηνικές πορείες των μαθητών, τη στιγμή που όλα τα μπατσομέγαρα δέχονται τις επιθέσεις των μαθητών και οι δρόμοι δονούνται από συνθήματα όπως ΄΄αίμα στο αίμα που έχυσε ο αλέξης΄΄. Και όταν αυτό δε μπορεί να αποκρυφτεί τότε επιστρατεύονται κάθε λογής ειδικοί για να αποφανθούν γιατί τα παιδιά μας κινούνται παραβατικά και παροτρύνουν την κάθε εξουσία, μέσω των θεσμών (κράτος, οικογένεια, σχολείο), να πάρει μέτρα βραχυπρόθεσμα ώστε η κατάσταση να εξομαλυνθεί και να επιστρέψει στην καθημερινή ρουτίνα και μακροπρόθεσμα ώστε τα παιδιά να γυρίσουν πίσω στην κανονικότητα της ΄΄υγιούς΄΄ κοινωνίας. Αφήνοντας για άλλη μια φορά άθικτη την ουσία των γεγονότων, την αρρώστια των ίδιων των εξουσιαστικών θεσμών.
Πολύ περισσότερο δημιουργεί την εντύπωση ΄΄πως εντάξει, έγινε ότι έγινε, να τελειώνουμε όμως τώρα΄΄.
Ας έχουν όμως κατά νου πως για κάθε δράση υπάρχει και αντίδραση. Ζώντας μέσα σε αυτή τη κοινωνία της εξατομίκευσης, της μίζερης παραγωγής και κατανάλωσης σκουπιδιών, της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης, του όλοι εναντίων όλων αλλά πάντα με τα αφεντικά κερδισμένα. Μια κοινωνία όπου η αντίσταση με δυναμικά μέσα θεωρείται παράπτωμα, που τείνει να καταλήξει σε μια απάνθρωπη, ολοκληρωτική οργουελικής μορφής, με την παρακολούθηση και το χαφιεδισμό να χρησιμοποιούνται για να μας απαλλάξουν από ανασφάλειες που οι ίδιες οι εξουσίες μας δημιουργούν ή τροφοδοτούν. Ζώντας λοιπόν εδώ επιλέγουμε το δρόμο της άρνησης στο υπάρχον. Ενώνουμε τις φωνές μας με αυτές των απανταχού καταπιεσμένων, με τους παρίες των σύγχρονων μητροπόλεων, τους μετανάστες που πλιατσικολογούν τα εμπορεύματα, βέβαιοι για τουλάχιστον ένα πράγμα...
...Πως στο δρόμο γεννιούνται οι συνειδήσεις, οι πολιτικές συνειδήσεις. Για να πράξουμε όλοι μαζί την αναρχία(απουσία αρχής, εξουσίας) , όχι το χάος...
κάποιοι αντιεξουσιαστές οι λεγόμενοι κουκουλοφόροι
ΟΙ ΑΛΗΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΣΑΛΟΝΙΑ ΣΑΣ - ΣΑΣ ΜΙΛΑΝΕ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ - , ΟΧΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ
Μετά τη δολοφονία 15χρονου στα εξάρχεια από σφαίρα μπάτσου (ειδικού φρουρού) το βράδυ του σαββάτου στις 6/12/08, κόσμος συγκεντρώνεται σε διάφορες περιοχές ανά την ελλάδα και εκδηλώνει την οργή του. Οργή που υπήρχε εδώ και πολύ καιρό και περίμενε απλά την αφορμή για να μετατραπεί σε έκρηξη. Το πρώτο βράδυ γίνονται οι πρώτες συγκεντρώσεις που καταλήγουν στις πρώτες επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και σε συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Τις επόμενες μέρες οι διαμαρτυρίες, οι επιθέσεις και οι συγκρούσεις γενικεύονται, παίρνοντας χαρακτηριστικά εξέγερσης. Οι διαδηλώσεις καταλήγουν σε εκτεταμένες συγκρούσεις με τους μπάτσους, γίνονται επιθέσεις με φρούτα, μπουκάλια, πέτρες ή οτιδήποτε άλλο στα κατά τόπους αστυνομικά τμήματα σε ολόκληρη την επικράτεια, καταστρέφονται υποκαταστήματα τραπεζών, πολλά από αυτά πυρπολούνται και σε αθήνα και θέσσαλονίκη καταστρέφονται και μαγαζιά του κέντρου από τα οποία γίνονται και ομαδικές απαλλοτριώσεις.
Η εξουσία καταλαβαίνοντας πως πρόκειται για γενικευμένο ξέσπασμα, αντιλαμβάνεται πως πρέπει να χρησιμοποιήσει όλους τους, δοκιμασμένους και μη, τρόπους αντιμετώπισης της κατάστασης.
Χρησιμοποιώντας τα μέσα μαζικής αποχαύνωσης κάνει αμέσως τους απαραίτητους διαχωρισμούς ανάμεσα στους καλούς ειρηνικούς διαδηλωτές και τους βάνδαλους των σύγχρονων μητροπόλεων, που χωρίς καμία συνείδηση επιδίδονται σε πράξεις τυφλής βίας. Συγκρίνει τις θεαματικές εικόνες με τις φωτιές, με τις δήθεν ειρηνικές πορείες των μαθητών, τη στιγμή που όλα τα μπατσομέγαρα δέχονται τις επιθέσεις των μαθητών και οι δρόμοι δονούνται από συνθήματα όπως ΄΄αίμα στο αίμα που έχυσε ο αλέξης΄΄. Και όταν αυτό δε μπορεί να αποκρυφτεί τότε επιστρατεύονται κάθε λογής ειδικοί για να αποφανθούν γιατί τα παιδιά μας κινούνται παραβατικά και παροτρύνουν την κάθε εξουσία, μέσω των θεσμών (κράτος, οικογένεια, σχολείο), να πάρει μέτρα βραχυπρόθεσμα ώστε η κατάσταση να εξομαλυνθεί και να επιστρέψει στην καθημερινή ρουτίνα και μακροπρόθεσμα ώστε τα παιδιά να γυρίσουν πίσω στην κανονικότητα της ΄΄υγιούς΄΄ κοινωνίας. Αφήνοντας για άλλη μια φορά άθικτη την ουσία των γεγονότων, την αρρώστια των ίδιων των εξουσιαστικών θεσμών.
Πολύ περισσότερο δημιουργεί την εντύπωση ΄΄πως εντάξει, έγινε ότι έγινε, να τελειώνουμε όμως τώρα΄΄.
Ας έχουν όμως κατά νου πως για κάθε δράση υπάρχει και αντίδραση. Ζώντας μέσα σε αυτή τη κοινωνία της εξατομίκευσης, της μίζερης παραγωγής και κατανάλωσης σκουπιδιών, της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης, του όλοι εναντίων όλων αλλά πάντα με τα αφεντικά κερδισμένα. Μια κοινωνία όπου η αντίσταση με δυναμικά μέσα θεωρείται παράπτωμα, που τείνει να καταλήξει σε μια απάνθρωπη, ολοκληρωτική οργουελικής μορφής, με την παρακολούθηση και το χαφιεδισμό να χρησιμοποιούνται για να μας απαλλάξουν από ανασφάλειες που οι ίδιες οι εξουσίες μας δημιουργούν ή τροφοδοτούν. Ζώντας λοιπόν εδώ επιλέγουμε το δρόμο της άρνησης στο υπάρχον. Ενώνουμε τις φωνές μας με αυτές των απανταχού καταπιεσμένων, με τους παρίες των σύγχρονων μητροπόλεων, τους μετανάστες που πλιατσικολογούν τα εμπορεύματα, βέβαιοι για τουλάχιστον ένα πράγμα...
...Πως στο δρόμο γεννιούνται οι συνειδήσεις, οι πολιτικές συνειδήσεις. Για να πράξουμε όλοι μαζί την αναρχία(απουσία αρχής, εξουσίας) , όχι το χάος...
κάποιοι αντιεξουσιαστές οι λεγόμενοι κουκουλοφόροι
Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008
Στο καμένο Χριστουγεννιάτικο Δέντρο, τα "Στολίδια" στα καμμένα κλαδιά του δεν μπορει παρά να δείχνουν την ελπίδα του μέλλοντος.
Είμαστε στη διαδρομή μιας ξεχωριστής εξέγερσης με καθαρά ταξικά χαρακτηριστικά.
Από την μια ένα πλήθος διαφορετικών πολιτικά ανθρώπων να καταδιώκει μετά μανίας σύμβολα ενός παρηκμασμένου οικονομικού πολιτισμού.
Από την άλλη πανίσχυρα ΜΜΕ που ανήκουν στις ελάχιστες οικονομικές οικογένειες που χρόνια τώρα έχουν ένα και μόνο πάθος: να ξεβρακώνουν τον ελληνικό λαό και να τον μαϊμουδίζουν όπως τους γουστάρει. Σε αυτή την πλευρά μαζί με τα ΜΜΕ θα βρείτε και την Τάξη των πολιτικών που ως πραγματικά υποχείρια της οικονομικής κλίκας τρέχουν σήμερα τρομοκρατημένα ο ένας στον άλλον να δουν τι θα κάνουν τη "Λαϊκή Εντολή" που έχουν στα χεράκια τους. Να θυμίσουμε εδώ πώς με αυτή τη "Λαϊκή Εντολή" νομοθετούν εναντίων του λαού, φορολογούν ανάλογα, ψηφίζουν τις ξεδιάντροπες αυξήσεις στους μισθούς τους, ξεπουλάν τα πάντα και ενίοτε δολοφονούν.
Τα κόμματα στα οποία ανήκουν αυτοί οι γενίτσαροι πολιτικοί είναι εξ ολοκλήρου διεφθαρμένα από το πρώτο έως και το τελευταίο στέλεχός τους, χρόνια τώρα καταβροχθίζουν τον πλούτο του λαού και ας κόπτονται σήμερα για τα "καμένα μαγαζάκια" και το "πλιάτσικο".
Η κάθε λαϊκή εξέγερση δείχνει αδύναμη να υπερασπισθεί την αλήθεια που αποκαλύπτουν οι έντονοι συμβολισμοί της.
Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν πράγματι μετά από μια πολιτική δολοφονία και από ένα κομμάτι της κοινωνίας το οποίο συνεχίζει σε αυτές τις αντιρομαντικές εποχές να έλκεται από την απίστευτη ενέργεια της Ελευθερίας.
Ωραία λέξη.
Εκείνος που την δημιούργησε, του διέφυγε ότι έπρεπε να τη δώσει στους ανθρώπους και όχι να την παραδώσει σιδηροδέσμια στην εξουσία.
Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας, πολυάριθμο είναι η αλήθεια, λειτούργησε ως ο καταλυτής των εξελίξεων, η συνέχεια όμως δόθηκε απλόχερα σε Όλους.
Πολύ γρήγορα χιλιάδες ανθρώπων θα κατακλύσουν με οργή κάθε σπιθαμή αυτού του συστημικού κοινωνικού χώρου.
Ως συστημικό οικονομικό χώρο ορίζουμε την κάθε "σύγχρονη" πόλη που έχει από χρόνια αποδομήση την "ανθρώπινη αρχιτεκτονική" της και έχει μετατραπεί σε μια μικρή ή μεγάλη "Μονόπολη", γεμάτη από τα πραγματικά σύμβολα ενός απάνθρωπου συστήματος.
Τα κτήρια των τραπεζών, τα δημόσια κτήρια, οι πολυεθνικές που έδιωξαν τα μικρά εμπορικά καταστήματα και μετέτρεψαν σε φθηνό υπάλληλο τον λογοτεχνικό εμποράκο, αλλοίωσαν τις ζωές όλων μας και μας επέβαλλαν τους δικούς τους απάνθρωπους ρυθμούς Ζωής, αποφασίζοντας και διατάσοντας ότι στο εξής θα ζούμε με τους δικούς τους απάνθρωπους όρους.
Με δεδομένη τη γενικευμένη αποπολιτικοποίηση των συνειδήσεων, με ευθύνη και των διεφθαρμένων και μη, κομμάτων της αριστεράς ΔΕΝ είναι άξιο απορίας πώς χιλιάδες άνθρωποι παντού στην Ελλάδα στράφηκαν με τέτοια ΤΑΞΙΚΗ οργή κατά τραπεζών και δημόσιων κτηρίων, κυρίως δε της αστυνομίας και της εξουσίας(πχ νομαρχίες, υπουργεία κλπ).
Αυτό που βλέπεται στις οθόνες σας είναι το άρωμα του άμεσου μέλλοντος, δυστυχώς ή ευτυχώς δεν πρόκειται για στιγμές που ζήσατε αλλά για στιγμές που θα ζήσουμε, όσο αυτό το φοβερό και τρομερό οικονομικό σύστημα θα επενδύει στη φτώχια στην καταστολή στην απανθρωπιά των πολιτικών και των μηχανισμών του.
ΥΓ: Έχουν πλάκα όταν μιλούν για πλιάτσικο τα ΜΜΕ του Βαρδινογιάννη για παράδειγμα, όταν το πετρέλαιο διεθνώς σχεδόν χαρίζεται στις εταιρείες διύλισης και διάθεσης(κάτω από 40$ το βαρέλι) προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση και στην Ελλάδα σημειώνονται αυξήσεις στην τιμή λιανικής με ευθύνη την κερδοσκοπια των συγκεκριμενων εταιρειών.
Από την μια ένα πλήθος διαφορετικών πολιτικά ανθρώπων να καταδιώκει μετά μανίας σύμβολα ενός παρηκμασμένου οικονομικού πολιτισμού.
Από την άλλη πανίσχυρα ΜΜΕ που ανήκουν στις ελάχιστες οικονομικές οικογένειες που χρόνια τώρα έχουν ένα και μόνο πάθος: να ξεβρακώνουν τον ελληνικό λαό και να τον μαϊμουδίζουν όπως τους γουστάρει. Σε αυτή την πλευρά μαζί με τα ΜΜΕ θα βρείτε και την Τάξη των πολιτικών που ως πραγματικά υποχείρια της οικονομικής κλίκας τρέχουν σήμερα τρομοκρατημένα ο ένας στον άλλον να δουν τι θα κάνουν τη "Λαϊκή Εντολή" που έχουν στα χεράκια τους. Να θυμίσουμε εδώ πώς με αυτή τη "Λαϊκή Εντολή" νομοθετούν εναντίων του λαού, φορολογούν ανάλογα, ψηφίζουν τις ξεδιάντροπες αυξήσεις στους μισθούς τους, ξεπουλάν τα πάντα και ενίοτε δολοφονούν.
Τα κόμματα στα οποία ανήκουν αυτοί οι γενίτσαροι πολιτικοί είναι εξ ολοκλήρου διεφθαρμένα από το πρώτο έως και το τελευταίο στέλεχός τους, χρόνια τώρα καταβροχθίζουν τον πλούτο του λαού και ας κόπτονται σήμερα για τα "καμένα μαγαζάκια" και το "πλιάτσικο".
Η κάθε λαϊκή εξέγερση δείχνει αδύναμη να υπερασπισθεί την αλήθεια που αποκαλύπτουν οι έντονοι συμβολισμοί της.
Οι συγκρούσεις ξεκίνησαν πράγματι μετά από μια πολιτική δολοφονία και από ένα κομμάτι της κοινωνίας το οποίο συνεχίζει σε αυτές τις αντιρομαντικές εποχές να έλκεται από την απίστευτη ενέργεια της Ελευθερίας.
Ωραία λέξη.
Εκείνος που την δημιούργησε, του διέφυγε ότι έπρεπε να τη δώσει στους ανθρώπους και όχι να την παραδώσει σιδηροδέσμια στην εξουσία.
Αυτό το κομμάτι της κοινωνίας, πολυάριθμο είναι η αλήθεια, λειτούργησε ως ο καταλυτής των εξελίξεων, η συνέχεια όμως δόθηκε απλόχερα σε Όλους.
Πολύ γρήγορα χιλιάδες ανθρώπων θα κατακλύσουν με οργή κάθε σπιθαμή αυτού του συστημικού κοινωνικού χώρου.
Ως συστημικό οικονομικό χώρο ορίζουμε την κάθε "σύγχρονη" πόλη που έχει από χρόνια αποδομήση την "ανθρώπινη αρχιτεκτονική" της και έχει μετατραπεί σε μια μικρή ή μεγάλη "Μονόπολη", γεμάτη από τα πραγματικά σύμβολα ενός απάνθρωπου συστήματος.
Τα κτήρια των τραπεζών, τα δημόσια κτήρια, οι πολυεθνικές που έδιωξαν τα μικρά εμπορικά καταστήματα και μετέτρεψαν σε φθηνό υπάλληλο τον λογοτεχνικό εμποράκο, αλλοίωσαν τις ζωές όλων μας και μας επέβαλλαν τους δικούς τους απάνθρωπους ρυθμούς Ζωής, αποφασίζοντας και διατάσοντας ότι στο εξής θα ζούμε με τους δικούς τους απάνθρωπους όρους.
Με δεδομένη τη γενικευμένη αποπολιτικοποίηση των συνειδήσεων, με ευθύνη και των διεφθαρμένων και μη, κομμάτων της αριστεράς ΔΕΝ είναι άξιο απορίας πώς χιλιάδες άνθρωποι παντού στην Ελλάδα στράφηκαν με τέτοια ΤΑΞΙΚΗ οργή κατά τραπεζών και δημόσιων κτηρίων, κυρίως δε της αστυνομίας και της εξουσίας(πχ νομαρχίες, υπουργεία κλπ).
Αυτό που βλέπεται στις οθόνες σας είναι το άρωμα του άμεσου μέλλοντος, δυστυχώς ή ευτυχώς δεν πρόκειται για στιγμές που ζήσατε αλλά για στιγμές που θα ζήσουμε, όσο αυτό το φοβερό και τρομερό οικονομικό σύστημα θα επενδύει στη φτώχια στην καταστολή στην απανθρωπιά των πολιτικών και των μηχανισμών του.
ΥΓ: Έχουν πλάκα όταν μιλούν για πλιάτσικο τα ΜΜΕ του Βαρδινογιάννη για παράδειγμα, όταν το πετρέλαιο διεθνώς σχεδόν χαρίζεται στις εταιρείες διύλισης και διάθεσης(κάτω από 40$ το βαρέλι) προκειμένου να ξεπεραστεί η κρίση και στην Ελλάδα σημειώνονται αυξήσεις στην τιμή λιανικής με ευθύνη την κερδοσκοπια των συγκεκριμενων εταιρειών.
Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 2008
Τα σύγχρονα Τάγματα Ασφαλείας μας δολοφονούν
Η Δημοκρατία τους δολοφονεί, μέσα σε ένα κλίμα γενικευμένης φτώχειας, ελέγχου, καταστολής και εκμετάλλευσης.
Η κρατική βία ένστολη αυτή τη φορά πυροβολεί και σκοτώνει.
Ένα μικρό παιδί, έναν νεαρό, από αυτούς που τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί της μίζας και της διαφθοράς αποκαλούν αλήτες.
Μια σφαίρα που βρίσκει τη δημοκρατία τους στο πιο ευαίσθητο σημείο και της χαρίζει το θάνατο.
Πάντα και παντού οι σφαίρες των δολοφόνων της αστυνομίας είχαν αυτή την δυνατότητα, να σκοτώνουν περισσότερα από αυτά που αρχικά πυροβολούσαν.
Ένα ολόκληρο σύστημα κρατικής και ιδιωτικής διαφθοράς, από δικαστές, αστυνόμους, πολιτικούς-βουλευτές, επενδυτές και τραπεζίτες, παπάδες και αστυνόμους. Με το μεγαλύτερο μέρος του λαού να βρίσκεται σε βαθύ και μόνιμο λήθαργο, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς ίχνος τσίπας, να χάφτει τις αηδίες που του προσφέρουν.
Σήμερα αυτός ο λαός θα κληθεί να αποδείξει την εμπιστοσύνη του σε αυτό το διεφθαρμένο σύστημα και να αποδεχθεί μία ακόμη θυσία, αυτή τη φορά ενός νεαρότατου μέλους, ενός παιδιού, ενός δολοφονημένου παιδιού.
Η κρατική βία πιο έντονη από ποτέ ελέγχει, παρακολουθεί, εξοπλίζεται, διοικείτε από κυνικούς δολοφόνους, απολαμβάνει ασυλίας, από τους διεφθαρμένους πολιτικούς που προστατεύει και τελικά δολοφονεί.
Η απανθρωπιά και η κτηνωδία ενός ολόκληρου συστήματος διασφαλίζει την ηθική και εξουσιαστική του συγκρότηση στα όπλα των φονιάδων της αστυνομίας.
Δεν θα υπογράψουμε πάνω στο σώμα του νεαρού συντρόφου μας καμία συνθήκη κοινωνικής και ταξικής "ειρήνης"
Ολα συνεχίζονται...
Η κρατική βία ένστολη αυτή τη φορά πυροβολεί και σκοτώνει.
Ένα μικρό παιδί, έναν νεαρό, από αυτούς που τα ΜΜΕ και οι πολιτικοί της μίζας και της διαφθοράς αποκαλούν αλήτες.
Μια σφαίρα που βρίσκει τη δημοκρατία τους στο πιο ευαίσθητο σημείο και της χαρίζει το θάνατο.
Πάντα και παντού οι σφαίρες των δολοφόνων της αστυνομίας είχαν αυτή την δυνατότητα, να σκοτώνουν περισσότερα από αυτά που αρχικά πυροβολούσαν.
Ένα ολόκληρο σύστημα κρατικής και ιδιωτικής διαφθοράς, από δικαστές, αστυνόμους, πολιτικούς-βουλευτές, επενδυτές και τραπεζίτες, παπάδες και αστυνόμους. Με το μεγαλύτερο μέρος του λαού να βρίσκεται σε βαθύ και μόνιμο λήθαργο, χωρίς αξιοπρέπεια, χωρίς ίχνος τσίπας, να χάφτει τις αηδίες που του προσφέρουν.
Σήμερα αυτός ο λαός θα κληθεί να αποδείξει την εμπιστοσύνη του σε αυτό το διεφθαρμένο σύστημα και να αποδεχθεί μία ακόμη θυσία, αυτή τη φορά ενός νεαρότατου μέλους, ενός παιδιού, ενός δολοφονημένου παιδιού.
Η κρατική βία πιο έντονη από ποτέ ελέγχει, παρακολουθεί, εξοπλίζεται, διοικείτε από κυνικούς δολοφόνους, απολαμβάνει ασυλίας, από τους διεφθαρμένους πολιτικούς που προστατεύει και τελικά δολοφονεί.
Η απανθρωπιά και η κτηνωδία ενός ολόκληρου συστήματος διασφαλίζει την ηθική και εξουσιαστική του συγκρότηση στα όπλα των φονιάδων της αστυνομίας.
Δεν θα υπογράψουμε πάνω στο σώμα του νεαρού συντρόφου μας καμία συνθήκη κοινωνικής και ταξικής "ειρήνης"
Ολα συνεχίζονται...
Τρίτη 2 Δεκεμβρίου 2008
Αυξήσεις 14% φορτώθηκαν στις πλάτες του αρτινου λαού.Μερικές εκτιμήσεις
Αντίθετα με τις κυρίαρχες λογικές που υπάρχουν σχεδόν παντού στην Ελλάδα, στο δήμο της Άρταs αποφασίσθηκε μια τεράστια για τα σημερινά/τοπικά δεδομένα αύξηση των δημοτικών τελών. Ενώ παντού υπάρχει μια κατεύθυνση για περιορισμό των φορολογικών επιδρομών κυρίως σε κεντρικό επίπεδο αλλά και σε δήμους ανά τη χώρα, στην πόλη μας αυτές οι αυξήσεις είναι τριπλάσιες και από αυτές τις προβλεπόμενες που ήταν της τάξης των 3,5 με 4%. Για αυτή την συμπεριφορά των δημόσιων πολιτικών παραγόντων θα προσπαθήσουμε να καταθέσουμε μερικές πολιτικές εκτιμήσεις.
Η αύξηση του 14% είναι πέρα από κάθε αντικειμενική δυνατότητα του αρτινού λαού. Θα πρέπει να σκεφθούμε ότι η ανεργία στην πόλη είναι πολύ μεγάλη, ότι οι μισθοί είναι πολύ μικροί σε σχέση με άλλες περιοχές, ενώ όλος ο αγροτικός και κτηνοτροφικός τομέας είναι πολύ κάτω από τα όρια της φτώχιας. Τα τελευταία χρόνια, ο αγροκτηνοτροφικός τομέας, παρουσιάζει σταθερή απώλεια εισοδήματος και από τις πολύ χαμηλές τιμές πώλησης των προϊόντων αλλά \και από την αλματώδη αύξηση των φυτοφαρμάκων, των ζωοτροφών, του πετρελαίου αλλά και την ελαχιστοποίηση η διακοπή των χρηματοδοτήσεων.
Αυτό σημαίνει ότι τα λαϊκά στρώματα της περιοχής, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι άνεργοι αλλά και οι μικροεπαγγελματίες στους οποίους μεταφέρεται η φτώχεια ως έλλειψη καταναλωτικού κοινού, όλοι μαζί συνθέτουν μια τραγική συνολική οικονομική εικόνα.
Για τους μικροεπαγγελματίες να αναφέρουμε ότι όποιος θέλει να διαπιστώσει, όχι απλά την δυσπραγία αλλά την παντελή έλλειψη χρημάτων εν μέσω πάμπολων υποχρεώσεων, δεν έχει παρά να επισκεφθεί τα διοικητικά δικαστήρια όπου εκδικάζονται οι οφειλές προς το ΤΕΒΕ. Θα δει εκατοντάδες συμπολίτες μας να αγωνιούν μπροστά στα γκισέ της δικαιοσύνης για μία αναβολή ή για κάποια ρύθμιση των οφειλών.
Αυτή είναι πολύ συνοπτικά η οικονομική εικόνα των λαϊκών στρωμάτων στην Άρτα πάνω στους οποίους επιβλήθηκε αυτή η απαράδεκτη αύξηση.
Με αυτά τα δεδομένα καταλήγουμε στο εντελώς απαράδεκτο και πολιτικά απάνθρωπο που κρύβει αυτή η πολύ μεγάλη και παράκαιρη αύξηση.
Η περεταίρω εκτίμησής μας έχει δυο εκδοχές:
Α) Οι παράγοντες που αποφάσισαν αυτή την αύξηση δεν έχουν την παραμικρή εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στην τοπική κοινωνία. Βρίσκονται τελείως αποκομμένοι από τον κοινωνικό ιστό και διακατέχονται από ανύπαρκτες βεβαιότητες για του τις δυνατότητες ενός λαού από τον οποίο ζήτησαν και έλαβαν την εντολή να διοικήσουν. Οι συγκεκριμένοι παράγοντες εκτός από την αποκοπή τους από τον τοπικό κοινωνικό χώρο είναι και εντελώς αποκομμένοι και από την κατεύθυνση που δίνει ο άμεσος κομματικός τους χώρος, τουλάχιστον όπως εμφανίζεται αυτή η κομματική κατεύθυνση στα ΜΜΕ και στις τοποθετήσεις των μεγαλοπολιτικών στο κυνοβούλιο.
Β) Η συνεχής αύξηση των τελών καθαριότητας μας προβληματίζει και για άλλον έναν λόγο. Στην περιρέουσα νεοφιλελεύθερη αντίληψη κυριαρχεί η άποψη πώς το ζήτημα "καθαριότητα" μπορεί να γίνει μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για επενδύσεις από την πλευρά ιδιωτών, που ως άλλοι σωτήρες, θα αναλάβουν και αυτό το δύσκολο έργο, αυτό φυσικά θα γίνει για το κέρδος.
Υπάρχει όμως ένα ζήτημα που το είδαμε κατά την σταδιακή ιδιωτικοποίηση και άλλων δημόσιων υπηρεσιών(πχ ΔΕΗ και ΟΤΕ).
Για να φθάσουν να ικανοποιηθούν οι οικονομικές απαιτήσεις των επενδυτών που ενδεχομένως αναλάμβαναν την "καθαριότητα", θα έπρεπε τα τέλη να έφθαναν σε τέτοιο ύψος που θα είχε για τους ιδιώτες σημαντικά κέρδη.
Δες τε για παράδειγμα την περίπτωση της ΔΕΗ που ο όμιλος Μυτηλιναίου και του Λάτση (από την εκμετάλλευση των ΕΛΠΕ) πουλάνε στην ΔΕΗ το ρεύμα που παράγουν οι μονάδες τους, κατά 70€ την κιλοβατώρα όταν η ΔΕΗ την πουλά στους συνδρομητές απο 35 έως 45€. Οι συνεχείς αυξήσεις του Αθανασοπουλου θέλουν να φθάσουν την αξία του ρεύματος στα επίπεδα που πουλά ο Μυτηλιναίος και ο Λάτσης, γιατί εκεί υπάρχει κέρδος για τον "επενδυτή".
Αυτό λοιπόν που ίσως "οικοδομούν" σήμερα, είναι η απαιτούμενη αμοιβή των ιδιωτών του αύριο.
Οι συνεχείς και τραγικά μεγάλες αυξήσεις στα δημοτικά τέλη ίσως τελικά να εξυπηρετούν κάποιου είδους "χρονοδιάγραμμα" ιδιωτικοποίησης της "καθαριότητας", ίσως και όχι.
Θα είχε ξεχωριστεί σημασία αν οι σημερινοί παράγοντες, μας βεβαίωναν πως έστω και με αυτές τις απαράδεκτες αυξήσεις, μας οδηγούν σε μια σταθερά δημόσια και με ικανοποιητική λειτουργία υπηρεσία "καθαριότητας" και στο μέλλον, αλλά μάλλον μία τέτοια διαβεβαίωση είναι εντελώς στρεβλή με το αναπτυξιακό μέλλον που κυριαρχεί γύρω μας.
Η αύξηση του 14% είναι πέρα από κάθε αντικειμενική δυνατότητα του αρτινού λαού. Θα πρέπει να σκεφθούμε ότι η ανεργία στην πόλη είναι πολύ μεγάλη, ότι οι μισθοί είναι πολύ μικροί σε σχέση με άλλες περιοχές, ενώ όλος ο αγροτικός και κτηνοτροφικός τομέας είναι πολύ κάτω από τα όρια της φτώχιας. Τα τελευταία χρόνια, ο αγροκτηνοτροφικός τομέας, παρουσιάζει σταθερή απώλεια εισοδήματος και από τις πολύ χαμηλές τιμές πώλησης των προϊόντων αλλά \και από την αλματώδη αύξηση των φυτοφαρμάκων, των ζωοτροφών, του πετρελαίου αλλά και την ελαχιστοποίηση η διακοπή των χρηματοδοτήσεων.
Αυτό σημαίνει ότι τα λαϊκά στρώματα της περιοχής, οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι άνεργοι αλλά και οι μικροεπαγγελματίες στους οποίους μεταφέρεται η φτώχεια ως έλλειψη καταναλωτικού κοινού, όλοι μαζί συνθέτουν μια τραγική συνολική οικονομική εικόνα.
Για τους μικροεπαγγελματίες να αναφέρουμε ότι όποιος θέλει να διαπιστώσει, όχι απλά την δυσπραγία αλλά την παντελή έλλειψη χρημάτων εν μέσω πάμπολων υποχρεώσεων, δεν έχει παρά να επισκεφθεί τα διοικητικά δικαστήρια όπου εκδικάζονται οι οφειλές προς το ΤΕΒΕ. Θα δει εκατοντάδες συμπολίτες μας να αγωνιούν μπροστά στα γκισέ της δικαιοσύνης για μία αναβολή ή για κάποια ρύθμιση των οφειλών.
Αυτή είναι πολύ συνοπτικά η οικονομική εικόνα των λαϊκών στρωμάτων στην Άρτα πάνω στους οποίους επιβλήθηκε αυτή η απαράδεκτη αύξηση.
Με αυτά τα δεδομένα καταλήγουμε στο εντελώς απαράδεκτο και πολιτικά απάνθρωπο που κρύβει αυτή η πολύ μεγάλη και παράκαιρη αύξηση.
Η περεταίρω εκτίμησής μας έχει δυο εκδοχές:
Α) Οι παράγοντες που αποφάσισαν αυτή την αύξηση δεν έχουν την παραμικρή εικόνα της κατάστασης που επικρατεί στην τοπική κοινωνία. Βρίσκονται τελείως αποκομμένοι από τον κοινωνικό ιστό και διακατέχονται από ανύπαρκτες βεβαιότητες για του τις δυνατότητες ενός λαού από τον οποίο ζήτησαν και έλαβαν την εντολή να διοικήσουν. Οι συγκεκριμένοι παράγοντες εκτός από την αποκοπή τους από τον τοπικό κοινωνικό χώρο είναι και εντελώς αποκομμένοι και από την κατεύθυνση που δίνει ο άμεσος κομματικός τους χώρος, τουλάχιστον όπως εμφανίζεται αυτή η κομματική κατεύθυνση στα ΜΜΕ και στις τοποθετήσεις των μεγαλοπολιτικών στο κυνοβούλιο.
Β) Η συνεχής αύξηση των τελών καθαριότητας μας προβληματίζει και για άλλον έναν λόγο. Στην περιρέουσα νεοφιλελεύθερη αντίληψη κυριαρχεί η άποψη πώς το ζήτημα "καθαριότητα" μπορεί να γίνει μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για επενδύσεις από την πλευρά ιδιωτών, που ως άλλοι σωτήρες, θα αναλάβουν και αυτό το δύσκολο έργο, αυτό φυσικά θα γίνει για το κέρδος.
Υπάρχει όμως ένα ζήτημα που το είδαμε κατά την σταδιακή ιδιωτικοποίηση και άλλων δημόσιων υπηρεσιών(πχ ΔΕΗ και ΟΤΕ).
Για να φθάσουν να ικανοποιηθούν οι οικονομικές απαιτήσεις των επενδυτών που ενδεχομένως αναλάμβαναν την "καθαριότητα", θα έπρεπε τα τέλη να έφθαναν σε τέτοιο ύψος που θα είχε για τους ιδιώτες σημαντικά κέρδη.
Δες τε για παράδειγμα την περίπτωση της ΔΕΗ που ο όμιλος Μυτηλιναίου και του Λάτση (από την εκμετάλλευση των ΕΛΠΕ) πουλάνε στην ΔΕΗ το ρεύμα που παράγουν οι μονάδες τους, κατά 70€ την κιλοβατώρα όταν η ΔΕΗ την πουλά στους συνδρομητές απο 35 έως 45€. Οι συνεχείς αυξήσεις του Αθανασοπουλου θέλουν να φθάσουν την αξία του ρεύματος στα επίπεδα που πουλά ο Μυτηλιναίος και ο Λάτσης, γιατί εκεί υπάρχει κέρδος για τον "επενδυτή".
Αυτό λοιπόν που ίσως "οικοδομούν" σήμερα, είναι η απαιτούμενη αμοιβή των ιδιωτών του αύριο.
Οι συνεχείς και τραγικά μεγάλες αυξήσεις στα δημοτικά τέλη ίσως τελικά να εξυπηρετούν κάποιου είδους "χρονοδιάγραμμα" ιδιωτικοποίησης της "καθαριότητας", ίσως και όχι.
Θα είχε ξεχωριστεί σημασία αν οι σημερινοί παράγοντες, μας βεβαίωναν πως έστω και με αυτές τις απαράδεκτες αυξήσεις, μας οδηγούν σε μια σταθερά δημόσια και με ικανοποιητική λειτουργία υπηρεσία "καθαριότητας" και στο μέλλον, αλλά μάλλον μία τέτοια διαβεβαίωση είναι εντελώς στρεβλή με το αναπτυξιακό μέλλον που κυριαρχεί γύρω μας.
Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2008
H ανάλυση μιας "είδησης"
Tις τελευταίες μέρες έγινε στην Αθήνα, στο παλιό κτήριο του Χημείου(μεγάλη ιστορία για τους παλαιότερους) μία εκδήλωση της ΔΑΠ. Η εκδήλωση αυτή είχε θέμα κάτι για την ψυχολογία των παιδιών, συμμετείχαν διάφοροι καθηγητές όπου ανάμεσά τους και ένας από αυτούς που είχαν "δουλέψει" στις ανακρίσεις του Σάββα Ξηρού.
Η εκδήλωση χτυπήθηκε από αγωνιστές του αναρχικού xώρου.
Κατά την επίθεση χτυπήθηκε ελαφρά ο καθηγητής Παπαδάκος που ήταν και ο συμμετέχων στις ανακρίσεις του Σάββα. Για το συγκεκριμένο ζήτημα ακούστηκαν από τα ΜΜΕ των καναλαρχών και της πρεσβείας πολλά, μίλησαν για βαριοπούλες, για επικίνδυνες σωματικές βλάβες για...για.. για.. Τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά και ευδιάκριτα για αυτό και τα ΜΜΕ δεν πρόβαλαν καθόλου το όνομα και την ιδιότητα του πολυάσχολου καθηγητή αντίθετα πρόβαλλαν την επίθεση ως τυφλή κάτι που μόνο αυτό δεν ήταν.
Ακολουθεί μια απαλλοτριωμένη ανακοίνωση που δίνει κάποιες πληροφορίες, που μας ξεφωνίζει το "αίτιο και αιτιατό" της ενέργειας
"Οι σύγχρονοι βασανιστές είναι ώρα να πάρουν αυτό που τους αξίζει.
Το πρωί της Πέμπτης μέσα στο γενικότερο κλίμα κομματικής φιέστας και επιβολής ενός καριερίστικου τρόπου ζωής, η κυβερνητική νεολαιίστικη φάμπρικα μελλοντικών βουλευτών και αφεντικών (ΔΑΠ) πραγματοποίησε ένα σεμινάριο σχετικό με την σωστή επιβολή της ψυχολογίας των μεγάλων στα παιδιά που πρωτοπάνε στο σχολείο. Βέβαια οι αντιδραστικές αυτές μελέτες σχετικά με την διαμόρφωση χαρακτήρων (που είναι προφανώς βασισμένη σε ολοκληρωτικό πλαίσιο ομοιογένειας και κοινωνικής 'καθαρότητας') χρειάζονται και τους αντίστοιχους εκφραστές για να παρουσιαστούν ώς εφικτές και επιθυμητές. . . Η φασίστρια Τζανή και ο βασανιστής Παπαδάτος....
Η πρώτη με μια συνεχή παρουσία στα τηλεοπτικά και τα εθνικιστικά δημόσια παραληρήματα με διάφορη θεματολογία μέχρι και την στήριξη του δολοφόνου ναζιστή Πλεύρη (ακόμη και στο τελευταίο του δικαστήριο)
Ο δεύτερος δεν επιλέγει να δρά στα φώτα της δημοσιότητας όπως το πρώτο νούμερο αλλά στα σκοτεινά υπόγεια της Ασφάλειας.... Όπως και στο νοσοκομείο, που βρισκόταν ο πολυτραυματίας Ξηρός σε κατάσταση ευάλωτη (με μειωμένη όραση και διαλυμένο οργανισμό), που πήρε εκείνη την περιβόητη κατάθεση με τις διάφορες χημείες που χορήγησαν στον Ξηρό, αλλά και τα απαραίτητα για να πάρουν ομολογία μετά την χορήγηση του ορού σωματικά και ψυχολογικά βασανιστήρια. Βέβαια ο κόσμος ξεχνάει, το σκάνδαλο με τα βασανιστήρια ξεχάστηκε και έτσι η δημοκρατία αποφάσισε να τιμήσει αυτούς που με κόπο και αίμα (άλλων) την υπηρετούν. Ο κύριος αυτός εξαργύρωσε τα βασανιστόσημά του με την κοινωνική ανέλιξη και με μία ωραία θεσούλα (αυτή του προέδρου του παιδαγωγικού τμήματος)
Και τώρα ας έρθουμε στην δράση. Ο αναρχικός λόγος δεν μπορεί να είναι αποκομμένος και από την ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ δράση. Αν όχι πλήρως πρέπει να υπάρχει μια κάποια αντιστοίχιση λόγου και δράσης. Τα γιαούρτια και τα αυγά είναι σίγουρα πράξη αναντίστοιχη ως προς κάθε υποθετικό άξονα. Έτσι επιλέξαμε μια ομάδα συντρόφων να παρέμβουμε με διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που κάποιοι άλλοι επέλεξαν να δράσουν. Όχι σε ένα πλαίσιο ανταγωνιστικό (ποίος είναι ο περισσότερο επαναστάτης ή άλλες τέτοιες μπούρδες) αλλά σε μία προσπάθεια να εξωτερικεύσουμε ποιά θα είναι η στάση μας απέναντι σε κάθε βασανιστή και τσιράκι των κυρίαρχων συμφερόντων.
Κάνοντας μια δημόσια κριτική στην ίδια την ενέργεια ίσως ένα ψεγάδι να είναι ότι δεν έμεινε στο τόπο ο συγκεκριμένος βασανιστής. Ειδικά μετά από την φράση που είπε σχετικά με την υπόθεση της 17Ν και τις μεθόδους που χρησιμοποίησαν όλα αυτά τα καθάρματα: 'Εμείς για να μάθουμε την αλήθεια το κάναμε'.
Εσείς με την (κυρίαρχη) αλήθεια εμείς στους αγώνες
αναρχικοί ενάντια στην διαιώνηση της εκμετάλλευσης και της ρουφιανίας "
Η εκδήλωση χτυπήθηκε από αγωνιστές του αναρχικού xώρου.
Κατά την επίθεση χτυπήθηκε ελαφρά ο καθηγητής Παπαδάκος που ήταν και ο συμμετέχων στις ανακρίσεις του Σάββα. Για το συγκεκριμένο ζήτημα ακούστηκαν από τα ΜΜΕ των καναλαρχών και της πρεσβείας πολλά, μίλησαν για βαριοπούλες, για επικίνδυνες σωματικές βλάβες για...για.. για.. Τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά και ευδιάκριτα για αυτό και τα ΜΜΕ δεν πρόβαλαν καθόλου το όνομα και την ιδιότητα του πολυάσχολου καθηγητή αντίθετα πρόβαλλαν την επίθεση ως τυφλή κάτι που μόνο αυτό δεν ήταν.
Ακολουθεί μια απαλλοτριωμένη ανακοίνωση που δίνει κάποιες πληροφορίες, που μας ξεφωνίζει το "αίτιο και αιτιατό" της ενέργειας
"Οι σύγχρονοι βασανιστές είναι ώρα να πάρουν αυτό που τους αξίζει.
Το πρωί της Πέμπτης μέσα στο γενικότερο κλίμα κομματικής φιέστας και επιβολής ενός καριερίστικου τρόπου ζωής, η κυβερνητική νεολαιίστικη φάμπρικα μελλοντικών βουλευτών και αφεντικών (ΔΑΠ) πραγματοποίησε ένα σεμινάριο σχετικό με την σωστή επιβολή της ψυχολογίας των μεγάλων στα παιδιά που πρωτοπάνε στο σχολείο. Βέβαια οι αντιδραστικές αυτές μελέτες σχετικά με την διαμόρφωση χαρακτήρων (που είναι προφανώς βασισμένη σε ολοκληρωτικό πλαίσιο ομοιογένειας και κοινωνικής 'καθαρότητας') χρειάζονται και τους αντίστοιχους εκφραστές για να παρουσιαστούν ώς εφικτές και επιθυμητές. . . Η φασίστρια Τζανή και ο βασανιστής Παπαδάτος....
Η πρώτη με μια συνεχή παρουσία στα τηλεοπτικά και τα εθνικιστικά δημόσια παραληρήματα με διάφορη θεματολογία μέχρι και την στήριξη του δολοφόνου ναζιστή Πλεύρη (ακόμη και στο τελευταίο του δικαστήριο)
Ο δεύτερος δεν επιλέγει να δρά στα φώτα της δημοσιότητας όπως το πρώτο νούμερο αλλά στα σκοτεινά υπόγεια της Ασφάλειας.... Όπως και στο νοσοκομείο, που βρισκόταν ο πολυτραυματίας Ξηρός σε κατάσταση ευάλωτη (με μειωμένη όραση και διαλυμένο οργανισμό), που πήρε εκείνη την περιβόητη κατάθεση με τις διάφορες χημείες που χορήγησαν στον Ξηρό, αλλά και τα απαραίτητα για να πάρουν ομολογία μετά την χορήγηση του ορού σωματικά και ψυχολογικά βασανιστήρια. Βέβαια ο κόσμος ξεχνάει, το σκάνδαλο με τα βασανιστήρια ξεχάστηκε και έτσι η δημοκρατία αποφάσισε να τιμήσει αυτούς που με κόπο και αίμα (άλλων) την υπηρετούν. Ο κύριος αυτός εξαργύρωσε τα βασανιστόσημά του με την κοινωνική ανέλιξη και με μία ωραία θεσούλα (αυτή του προέδρου του παιδαγωγικού τμήματος)
Και τώρα ας έρθουμε στην δράση. Ο αναρχικός λόγος δεν μπορεί να είναι αποκομμένος και από την ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ δράση. Αν όχι πλήρως πρέπει να υπάρχει μια κάποια αντιστοίχιση λόγου και δράσης. Τα γιαούρτια και τα αυγά είναι σίγουρα πράξη αναντίστοιχη ως προς κάθε υποθετικό άξονα. Έτσι επιλέξαμε μια ομάδα συντρόφων να παρέμβουμε με διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά που κάποιοι άλλοι επέλεξαν να δράσουν. Όχι σε ένα πλαίσιο ανταγωνιστικό (ποίος είναι ο περισσότερο επαναστάτης ή άλλες τέτοιες μπούρδες) αλλά σε μία προσπάθεια να εξωτερικεύσουμε ποιά θα είναι η στάση μας απέναντι σε κάθε βασανιστή και τσιράκι των κυρίαρχων συμφερόντων.
Κάνοντας μια δημόσια κριτική στην ίδια την ενέργεια ίσως ένα ψεγάδι να είναι ότι δεν έμεινε στο τόπο ο συγκεκριμένος βασανιστής. Ειδικά μετά από την φράση που είπε σχετικά με την υπόθεση της 17Ν και τις μεθόδους που χρησιμοποίησαν όλα αυτά τα καθάρματα: 'Εμείς για να μάθουμε την αλήθεια το κάναμε'.
Εσείς με την (κυρίαρχη) αλήθεια εμείς στους αγώνες
αναρχικοί ενάντια στην διαιώνηση της εκμετάλλευσης και της ρουφιανίας "
Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2008
ΠΑΣΠ και πάλι ΠΑΣΠ ή αλλιώς Η άνοδος της ελεεινότητας (αντί της καστοριαδικής ασημαντότητας. ).
Έστω και αν απασχολήσουμε, αντί του απογοητεύσουμε, τους εκατοντάδες χιλιάδες φίλους του μπλοκ οφείλουμε με βαρύ πόνο καρδίας να παραδεχθούμε μερικές μισές αλήθειες. Αν πληρωνόμα$ταν από κάπου θα τις λέγαμε και ολόκληρες, τώρα ποσώς.
Η ΠΑΣΠ που λέτε, γιατί περί της ΠΑΣΠ ο λόγος, ο άλογος, έχει στην κατοχή της τη σημαία του Πολυτεχνείου. Του 73 όταν μπήκαν τα τανκς της χούντας.
Είναι χρήσιμο να λέμε του ποτέ και του ποιανού Πολυτεχνείου γιατί ως γνωστό στο Πολυτεχνείο είχαν μπει και το 95' τα ζώα, όχι της χούντας αλλά των σοσιαληστών.
Το 73' λοιπόν υπήρξε ένα ζήτημα με μια σημαία και το 95' υπήρξε αλλά τότε ήταν άλλες οι "ποιοτικές διαφορές".
Τέλος πάντων το 73' μια σημαία ματώθηκε από τους φοιτητές και ξεσκίστηκε από τα τανκς και τους μεταπολιτευτικούς σοσιαληστές ήρωες και τελικά αυτή η χιλιοπονεμένη σημαία έφθασε στα χέρια των λαθρόβιων νέο-σοσιαληστών και παραμένει στα χέρια τους έως και σήμερα.
Σήμερα λοιπόν έγινε/γίνετε μία κουβέντα να επιστραφεί η σημαία κάπου αλλού μιας και το ΠΑΣΟΚ έχει τη δικιά του με την αστερόεσσα και αυτή του Πολυτεχνείου του περισσεύει.
Βγηκε λοιπόν αυτό το πράγμα ο Ραγκούσης, δημοσιογράφος του ΠΑΣΟΚ (μας αρέσει το κους κους) και μας είπε πως η σημαία του 73, το τονίζουμε το 73' γιατί η άλλη του 95' είναι φλαμπέ, θα δοθεί στη βουλή, στο κυνοβούλιο.
Μέχρι εδώ καλά.
Να σου όμως το μαθαίνει η νεολαία του ΠΑΣΟΚ, η επονομαζόμενη και (Ε.Ο) ΠΑΣΠ και τραβάει ένα μανίκι στα ιστορικά στελέχια και τους λέει πως αυτοί , της ΠΑΣΠ ντε, θα συνεχίσουν να σηκώνουν το βάσανο της προστασίας της σημαίας(σιγά μην την έδιναν).
Και δίκιο έχουν και καλά θα κάνουν, μη δείχνετε εμπιστοσύνη σε κανέναν, πολύ δε περισσότερο στα "τμήματα αντρών" του κινήματος δλδ στο ΠΑ$ΟΚ.
Διότι αν την αφήσετε εσείς της ΠΣΠ και την πάρουν ας πούμε τώρα, τίποτε αναρχικοί θα έχουμε πιθανώς τα γνωστά αποτελέσματα, αν την πάρει η Ελληνοφρένεια θα τη βάλει ανάποδα, ενώ αν την πάρει ο giorgaκis θα τι βάλει στο ντουλάπι με την τρόμπα του ποδηλάτου.
Τι να την κάνει δλδ ο giorgakis την σημαία του Πολυτεχνείου, αφού έχει εκείνη την ωραία με τα πολλά τα αστέρια.
Σημειωτέων ότι η σημαία του Πολυτεχνείου του 73', μοιάζει σύμφωνα με φήμες με αυτή την ελληνική αλλά που να την ξεχωρίσεις έτσι όπως την έκαναν τα τανκς και οι καφέδες που πέσαν πάνω της σε κάτι τρελά πάρτυ της ΠΑΣΠ.
Το .Raδιο κλειδαρότρυπα με την σοβαρότητα που το διακρίνει και παίρνοντας και ερεθίσματα από το περιβάλλον, έχει πρόταση.
Να αξιοποιήσουμε τη σημαία μέσω ΣΔΙΤ.
Να την κόψουμε κομματάκια όπως έκαναν οι παπαδοτραγοι με την Αγία Ζώνη, να μοιράσουμε τα κομμάτια της σημαίας σε κάθε θεσμικό παράγοντα του ΠΑΣΟΚ και πριν από κάποιο "έργο ανάπτυξης", τσουπ να την παρουσιάζει, αφενός να ξεματιάζει το "έργο" από τα κακά τα μάτια αλλά και αφετέρου να κλείνει τα στόματα όλων αυτών των αντιδραστικών, των....,των..., των...; που λένε(στα μούτρα τους) πως το ΠΑΣΟΚ είναι ένα διεφθαρμένο και αλήτικο κόμμα που έχει ξεπεράσει ακόμη και αυτές τις κακές εποχές της δεξιάς.
Η ΠΑΣΠ που λέτε, γιατί περί της ΠΑΣΠ ο λόγος, ο άλογος, έχει στην κατοχή της τη σημαία του Πολυτεχνείου. Του 73 όταν μπήκαν τα τανκς της χούντας.
Είναι χρήσιμο να λέμε του ποτέ και του ποιανού Πολυτεχνείου γιατί ως γνωστό στο Πολυτεχνείο είχαν μπει και το 95' τα ζώα, όχι της χούντας αλλά των σοσιαληστών.
Το 73' λοιπόν υπήρξε ένα ζήτημα με μια σημαία και το 95' υπήρξε αλλά τότε ήταν άλλες οι "ποιοτικές διαφορές".
Τέλος πάντων το 73' μια σημαία ματώθηκε από τους φοιτητές και ξεσκίστηκε από τα τανκς και τους μεταπολιτευτικούς σοσιαληστές ήρωες και τελικά αυτή η χιλιοπονεμένη σημαία έφθασε στα χέρια των λαθρόβιων νέο-σοσιαληστών και παραμένει στα χέρια τους έως και σήμερα.
Σήμερα λοιπόν έγινε/γίνετε μία κουβέντα να επιστραφεί η σημαία κάπου αλλού μιας και το ΠΑΣΟΚ έχει τη δικιά του με την αστερόεσσα και αυτή του Πολυτεχνείου του περισσεύει.
Βγηκε λοιπόν αυτό το πράγμα ο Ραγκούσης, δημοσιογράφος του ΠΑΣΟΚ (μας αρέσει το κους κους) και μας είπε πως η σημαία του 73, το τονίζουμε το 73' γιατί η άλλη του 95' είναι φλαμπέ, θα δοθεί στη βουλή, στο κυνοβούλιο.
Μέχρι εδώ καλά.
Να σου όμως το μαθαίνει η νεολαία του ΠΑΣΟΚ, η επονομαζόμενη και (Ε.Ο) ΠΑΣΠ και τραβάει ένα μανίκι στα ιστορικά στελέχια και τους λέει πως αυτοί , της ΠΑΣΠ ντε, θα συνεχίσουν να σηκώνουν το βάσανο της προστασίας της σημαίας(σιγά μην την έδιναν).
Και δίκιο έχουν και καλά θα κάνουν, μη δείχνετε εμπιστοσύνη σε κανέναν, πολύ δε περισσότερο στα "τμήματα αντρών" του κινήματος δλδ στο ΠΑ$ΟΚ.
Διότι αν την αφήσετε εσείς της ΠΣΠ και την πάρουν ας πούμε τώρα, τίποτε αναρχικοί θα έχουμε πιθανώς τα γνωστά αποτελέσματα, αν την πάρει η Ελληνοφρένεια θα τη βάλει ανάποδα, ενώ αν την πάρει ο giorgaκis θα τι βάλει στο ντουλάπι με την τρόμπα του ποδηλάτου.
Τι να την κάνει δλδ ο giorgakis την σημαία του Πολυτεχνείου, αφού έχει εκείνη την ωραία με τα πολλά τα αστέρια.
Σημειωτέων ότι η σημαία του Πολυτεχνείου του 73', μοιάζει σύμφωνα με φήμες με αυτή την ελληνική αλλά που να την ξεχωρίσεις έτσι όπως την έκαναν τα τανκς και οι καφέδες που πέσαν πάνω της σε κάτι τρελά πάρτυ της ΠΑΣΠ.
Το .Raδιο κλειδαρότρυπα με την σοβαρότητα που το διακρίνει και παίρνοντας και ερεθίσματα από το περιβάλλον, έχει πρόταση.
Να αξιοποιήσουμε τη σημαία μέσω ΣΔΙΤ.
Να την κόψουμε κομματάκια όπως έκαναν οι παπαδοτραγοι με την Αγία Ζώνη, να μοιράσουμε τα κομμάτια της σημαίας σε κάθε θεσμικό παράγοντα του ΠΑΣΟΚ και πριν από κάποιο "έργο ανάπτυξης", τσουπ να την παρουσιάζει, αφενός να ξεματιάζει το "έργο" από τα κακά τα μάτια αλλά και αφετέρου να κλείνει τα στόματα όλων αυτών των αντιδραστικών, των....,των..., των...; που λένε(στα μούτρα τους) πως το ΠΑΣΟΚ είναι ένα διεφθαρμένο και αλήτικο κόμμα που έχει ξεπεράσει ακόμη και αυτές τις κακές εποχές της δεξιάς.
Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008
Άρτα-Δημόσια Συζήτηση για τους δημόσιους χώρους-Σάββατο 15 Νοεμβρίου.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι μια μικρή περιγραφεί των οσων υπόθηκαν στην Δημόσια Συζήτηση που έγινε στην Άρτα το Σάββατο 15 Νοεμβρίου, για την υπεράσπιση των δημόσιων χώρων. Συγκεκριμένα η συζήτηση κινήθηκε ενάντια στην κατασκευή ιδιωτικού παρκιγκ σε δημοσια πλατεία.
Μετά από μία σειρά από τοπικές δράσεις (στην Άρτα), η Ανοιχτή Συνέλευση Εργαζομένων-Φοιτητών-Ανέργων διοργάνωσε, το Σάββατο 15 Νοεμβρίου, μια Δημόσια Συζήτηση στο Εργατικό κέντρο Άρτας με θέμα τον αγώνα για την Δημόσια Γη και την Ελευθερία.
Τα συμπεράσματα αυτής της Δημόσιας Συζήτησης είναι μόνο θετικά.
Ο κόσμος ήταν περισσότερος από κάθε άλλη φορά και αυτό είναι από μόνο του ένα μήνυμα, προς τις απειλές και συκοφαντίες που εκτοξεύονταν το τελευταίο διάστημα σε όσους αντιστέκονται στην εκμετάλλευση της δημόσιας γης, αλλά και την οικονομική εκμετάλλευση όλων μας, που θα ακολουθήσει το έργο της κατασκευής του ιδιωτικού πάρκιγκ στη δημόσια πλατεία. Οι πολίτες που συμμετείχαν ανήκαν σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους και αυτή η πολυσυνθετότητα των “πολιτικών πολιτών” είναι το δεύτερο θετικό μήνυμα αυτής της Συζήτησης αλλά και της κοινωνικής αποδοχής των αντιστάσεων που έχουν δημιουργηθεί.
Το ενδιαφέρον όλων εστιάστηκε στο έργο του ιδιωτικού πάρκιγκ που θα γίνει στην δημόσια πλατεία Σκουφά, απέναντι από την Παρηγορήτισσα.
Η πεποίθηση όλων είναι ότι το συγκεκριμένο έργο έχει δύο στόχους, αφενώς τη δημόσια περιουσία και αφετέρου τα υπερκέρδη που θα αποκομισθούν από την χρήση του σε κάποια εταιρεία ή κάποιον ιδιώτη. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρόκειται για ένα έργο “ανάπτυξης”, ενώ είναι ένα έργο εκμετάλλευσεις, ένα έργο που θα εκμεταλλευτεί δημόσιους χώρους, που θα εκμεταλλευτεί οικονομικά τους πολίτες της πόλης, μιας και μετά την παραχώρηση των δημόσιων χώρων στον ιδιώτη, όταν ο πολίτης θα ξαναχρησιμοποιήσει αυτούς τους χώρους θα πρέπει να πληρώσει αδρά. Σήμερα αυτοί οι δημόσιοι χώροι του ανήκουν.
Στη συζήτηση αναφέρθηκε και η λύση του κυκλοφοριακού, που θεωρήθηκε ως πρόφαση των ιδιωτών. Είναι πρόφαση η εξυπηρέτηση του πολίτη(επί πληρωμή πάντα), από τη κατασκευή του ιδιωτικού πάρκιγκ στο κέντρο της πόλης, όταν οι δημόσιες υπηρεσίες απομακρύνονται και πολύ σωστά από το κέντρο της πόλης.
Επίσης το κυκλοφοριακό δεν μπορεί να λυθεί με αύξηση των οχημάτων εντός της πόλης. Αυτή η αύξηση των οχημάτων είναι μια τραγική πραγματικότητα που θα δημιουργήσει η κατασκευή του πάρκιγκ, ενώ σημειώθηκε ότι το κέντρο της πόλης διαθέτει μόνο δύο κεντρικούς δρόμους, που η γιγαντιώδης αύξηση των οχημάτων θα τους μπλόκαρε τελείως
Πολίτες καταθέτοντας την εμπειρία που είχαν τόνισαν ότι στις σύγχρονες ευρωπαϊκές πόλεις η πολιτική τακτική θέλει τα πάρκιγκ στην περιφέρεια των πόλεων και όχι στο κέντρο τους. Αντίθετα το κέντρο των πόλεων είναι πεζοδρομημένο με διατηρημένα τα παλιά κτήρια, με πλατείες και δημόσιους χώρους γεμάτους πράσινο που αποδίδονται στους πολίτες και στους επισκέπτες, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής της καθημερινότητας και όχι εμπορευματοποιώντας την. Αντίθετα με αυτό που γίνεται στην Άρτα, όπου οι τελευταίες γωνιές με πράσινο τσιμεντοποιούνται, γίνονται θυσία στα κέρδη των λίγων.
.
Η κατασκευή του ιδιωτικού πάρκιγκ στην δημόσια πλατεία Σκουφά και απέναντι από την Παρηγορήτισσα θεωρήθηκε και πολύ σωστά, ότι θέτει σε άμεσο κίνδυνο το Βυζαντινό μνημείο, ενώ οι αρνητικές εντυπώσεις για την τύχη που επιφυλάσσεται στα ιστορικά μνημεία συζητήθηκε για όλα τα μνημεία, που μένουν είτε στην τύχη τους (στην καλύτερη περίπτωση) είτε πέφτουν πάνω στους σχεδιασμούς για “ανάπτυξη” κάποιου ιδιώτη(στην χειρότερη περίπτωση).
Για τα ιστορικά μνημεία αλλά και για την ποιότητα ζωής στην πόλη συζητήθηκε να υπάρξει προσπάθεια για κατάθεση μιας πιο συνολικής πρότασης.
Επίσης συζητήθηκε το επικίνδυνο που ενέχεται στην κατασκευή του ιδιωτικού πάρκιγκ και όσον αφορά τα παιδιά των σχολείων που βρίσκονται στα διπλανά σχολεία.
Αξίζει να σημειωθεί πώς σε αυτή τη Δημόσια Συζήτηση δεν υπήρξε ούτε μια θετική νύξη για την εκμετάλλευση του δημόσιου χώρου και την κατασκευή ιδιωτικού πάρκιγκ.
Σε αυτή την συζήτηση έγιναν αναφορές και στους φυλακισμένους κρατούμενους που βρίσκονται σε απεργία πείνας. Όλοι τάχθηκαν στο πλευρό των κρατουμένων δηλώνοντας την αλληλεγγύη στον αγώνα τους για τη δημιουργία καλύτερων συνθηκών ζωής.
Η Ανοιχτή Συνέλευση συμμετείχε και στην πορεία για το Πολυτεχνείο τη Δευτέρα 17 Νοέμβρη. Συμμετείχε στις εκδηλώσεις για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, μιας εξέγερσης που τα μηνύματα της αντίστασης των απλών ανθρώπων, των λαών, απέναντι στους λίγους, πρέπει οπωσδήποτε να μείνουν ζωντανά και σήμερα.
Ανοιχτή Συνέλευση Εργαζομένων-Φοιτητών-Ανέργων. ( Άρτα)
Μετά από μία σειρά από τοπικές δράσεις (στην Άρτα), η Ανοιχτή Συνέλευση Εργαζομένων-Φοιτητών-Ανέργων διοργάνωσε, το Σάββατο 15 Νοεμβρίου, μια Δημόσια Συζήτηση στο Εργατικό κέντρο Άρτας με θέμα τον αγώνα για την Δημόσια Γη και την Ελευθερία.
Τα συμπεράσματα αυτής της Δημόσιας Συζήτησης είναι μόνο θετικά.
Ο κόσμος ήταν περισσότερος από κάθε άλλη φορά και αυτό είναι από μόνο του ένα μήνυμα, προς τις απειλές και συκοφαντίες που εκτοξεύονταν το τελευταίο διάστημα σε όσους αντιστέκονται στην εκμετάλλευση της δημόσιας γης, αλλά και την οικονομική εκμετάλλευση όλων μας, που θα ακολουθήσει το έργο της κατασκευής του ιδιωτικού πάρκιγκ στη δημόσια πλατεία. Οι πολίτες που συμμετείχαν ανήκαν σε διαφορετικούς πολιτικούς χώρους και αυτή η πολυσυνθετότητα των “πολιτικών πολιτών” είναι το δεύτερο θετικό μήνυμα αυτής της Συζήτησης αλλά και της κοινωνικής αποδοχής των αντιστάσεων που έχουν δημιουργηθεί.
Το ενδιαφέρον όλων εστιάστηκε στο έργο του ιδιωτικού πάρκιγκ που θα γίνει στην δημόσια πλατεία Σκουφά, απέναντι από την Παρηγορήτισσα.
Η πεποίθηση όλων είναι ότι το συγκεκριμένο έργο έχει δύο στόχους, αφενώς τη δημόσια περιουσία και αφετέρου τα υπερκέρδη που θα αποκομισθούν από την χρήση του σε κάποια εταιρεία ή κάποιον ιδιώτη. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι πρόκειται για ένα έργο “ανάπτυξης”, ενώ είναι ένα έργο εκμετάλλευσεις, ένα έργο που θα εκμεταλλευτεί δημόσιους χώρους, που θα εκμεταλλευτεί οικονομικά τους πολίτες της πόλης, μιας και μετά την παραχώρηση των δημόσιων χώρων στον ιδιώτη, όταν ο πολίτης θα ξαναχρησιμοποιήσει αυτούς τους χώρους θα πρέπει να πληρώσει αδρά. Σήμερα αυτοί οι δημόσιοι χώροι του ανήκουν.
Στη συζήτηση αναφέρθηκε και η λύση του κυκλοφοριακού, που θεωρήθηκε ως πρόφαση των ιδιωτών. Είναι πρόφαση η εξυπηρέτηση του πολίτη(επί πληρωμή πάντα), από τη κατασκευή του ιδιωτικού πάρκιγκ στο κέντρο της πόλης, όταν οι δημόσιες υπηρεσίες απομακρύνονται και πολύ σωστά από το κέντρο της πόλης.
Επίσης το κυκλοφοριακό δεν μπορεί να λυθεί με αύξηση των οχημάτων εντός της πόλης. Αυτή η αύξηση των οχημάτων είναι μια τραγική πραγματικότητα που θα δημιουργήσει η κατασκευή του πάρκιγκ, ενώ σημειώθηκε ότι το κέντρο της πόλης διαθέτει μόνο δύο κεντρικούς δρόμους, που η γιγαντιώδης αύξηση των οχημάτων θα τους μπλόκαρε τελείως
Πολίτες καταθέτοντας την εμπειρία που είχαν τόνισαν ότι στις σύγχρονες ευρωπαϊκές πόλεις η πολιτική τακτική θέλει τα πάρκιγκ στην περιφέρεια των πόλεων και όχι στο κέντρο τους. Αντίθετα το κέντρο των πόλεων είναι πεζοδρομημένο με διατηρημένα τα παλιά κτήρια, με πλατείες και δημόσιους χώρους γεμάτους πράσινο που αποδίδονται στους πολίτες και στους επισκέπτες, βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής της καθημερινότητας και όχι εμπορευματοποιώντας την. Αντίθετα με αυτό που γίνεται στην Άρτα, όπου οι τελευταίες γωνιές με πράσινο τσιμεντοποιούνται, γίνονται θυσία στα κέρδη των λίγων.
.
Η κατασκευή του ιδιωτικού πάρκιγκ στην δημόσια πλατεία Σκουφά και απέναντι από την Παρηγορήτισσα θεωρήθηκε και πολύ σωστά, ότι θέτει σε άμεσο κίνδυνο το Βυζαντινό μνημείο, ενώ οι αρνητικές εντυπώσεις για την τύχη που επιφυλάσσεται στα ιστορικά μνημεία συζητήθηκε για όλα τα μνημεία, που μένουν είτε στην τύχη τους (στην καλύτερη περίπτωση) είτε πέφτουν πάνω στους σχεδιασμούς για “ανάπτυξη” κάποιου ιδιώτη(στην χειρότερη περίπτωση).
Για τα ιστορικά μνημεία αλλά και για την ποιότητα ζωής στην πόλη συζητήθηκε να υπάρξει προσπάθεια για κατάθεση μιας πιο συνολικής πρότασης.
Επίσης συζητήθηκε το επικίνδυνο που ενέχεται στην κατασκευή του ιδιωτικού πάρκιγκ και όσον αφορά τα παιδιά των σχολείων που βρίσκονται στα διπλανά σχολεία.
Αξίζει να σημειωθεί πώς σε αυτή τη Δημόσια Συζήτηση δεν υπήρξε ούτε μια θετική νύξη για την εκμετάλλευση του δημόσιου χώρου και την κατασκευή ιδιωτικού πάρκιγκ.
Σε αυτή την συζήτηση έγιναν αναφορές και στους φυλακισμένους κρατούμενους που βρίσκονται σε απεργία πείνας. Όλοι τάχθηκαν στο πλευρό των κρατουμένων δηλώνοντας την αλληλεγγύη στον αγώνα τους για τη δημιουργία καλύτερων συνθηκών ζωής.
Η Ανοιχτή Συνέλευση συμμετείχε και στην πορεία για το Πολυτεχνείο τη Δευτέρα 17 Νοέμβρη. Συμμετείχε στις εκδηλώσεις για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, μιας εξέγερσης που τα μηνύματα της αντίστασης των απλών ανθρώπων, των λαών, απέναντι στους λίγους, πρέπει οπωσδήποτε να μείνουν ζωντανά και σήμερα.
Ανοιχτή Συνέλευση Εργαζομένων-Φοιτητών-Ανέργων. ( Άρτα)
Τετάρτη 12 Νοεμβρίου 2008
Για τα καταγώγια μας...
Μεταμεσονύkτιες απόπειρες ποιητικής συγκρότησης, ενάντια στους τιποτάδες του καθωσπρεπισμού της εξουσίας που έμαθαν να πίνουν τους χυμούς της κοινωνίας απο χρυσούς λεμονοστίφτες, μα και αυτούς κλεμμένους στο όνομα του λαού.
Mες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ' η παρέα πίναμ' εψές•
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.
Για τους λακέδες της εξουσίας που χρόνια τώρα έχουν στο στόχαστρό τους ανθρώπινες ζωές, της δικής μας Τάξης.
Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής.
Ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους να τυραννιέται,
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.
Που δε σέβονται τίποτε, εξουσιαστικά ανθρωπάρια, υπάνθρωποι των μηχανισμών.
Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ' άσωτ' ουρανού!
Ω! της αβγής κροκάτη γάζα,
γαρούφαλα του δειλινού,
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!
Σέρνονται στα σαλόνια μιας διεφθαρμένης εξουσίας και βρίζουν τον λαό που καρτερικά περιμένει το ....θαύμα
Tου ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος, ίδιο στοιχειό•
τ' άλλου κοντόημερ' η γυναίκα
στο σπίτι λυώνει από χτικιό•
στο Παλαμήδι ο γιος του Mάζη
κ' η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.
Ζόρικα τα πράγματα... απλοί οι άνθρωποι...
― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
― Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
― Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
― Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα
δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα.
Και ασχημονούν οι λακέδες και κατακλέβουν και ζούν τα ανθρωπάρια εις βάρος των πραγματικών ανθρώπων.
Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
Γιατί τους υπάνθρωπους της εξουσίας καμιά εξέλιξη δεν τους εμπόδισε να παραμείνουν υπάνθρωποι και να κλέβουν Zωή απο αυτούς που την "παράγουν"..
Στον Φίλο Κωστή.
Mες την υπόγεια την ταβέρνα,
μες σε καπνούς και σε βρισές
(απάνω στρίγγλιζε η λατέρνα)
όλ' η παρέα πίναμ' εψές•
εψές, σαν όλα τα βραδάκια,
να πάνε κάτου τα φαρμάκια.
Για τους λακέδες της εξουσίας που χρόνια τώρα έχουν στο στόχαστρό τους ανθρώπινες ζωές, της δικής μας Τάξης.
Σφιγγόταν ένας πλάι στον άλλο
και κάπου εφτυούσε καταγής.
Ω! πόσο βάσανο μεγάλο
το βάσανο είναι της ζωής!
Όσο κι ο νους να τυραννιέται,
άσπρην ημέρα δε θυμιέται.
Που δε σέβονται τίποτε, εξουσιαστικά ανθρωπάρια, υπάνθρωποι των μηχανισμών.
Ήλιε και θάλασσα γαλάζα
και βάθος τ' άσωτ' ουρανού!
Ω! της αβγής κροκάτη γάζα,
γαρούφαλα του δειλινού,
λάμπετε, σβήνετε μακριά μας,
χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!
Σέρνονται στα σαλόνια μιας διεφθαρμένης εξουσίας και βρίζουν τον λαό που καρτερικά περιμένει το ....θαύμα
Tου ενού ο πατέρας χρόνια δέκα
παράλυτος, ίδιο στοιχειό•
τ' άλλου κοντόημερ' η γυναίκα
στο σπίτι λυώνει από χτικιό•
στο Παλαμήδι ο γιος του Mάζη
κ' η κόρη του Γιαβή στο Γκάζι.
Ζόρικα τα πράγματα... απλοί οι άνθρωποι...
― Φταίει το ζαβό το ριζικό μας!
― Φταίει ο Θεός που μας μισεί!
― Φταίει το κεφάλι το κακό μας!
― Φταίει πρώτ' απ' όλα το κρασί!
Ποιος φταίει; ποιος φταίει; Kανένα στόμα
δεν τό βρε και δεν τό πε ακόμα.
Και ασχημονούν οι λακέδες και κατακλέβουν και ζούν τα ανθρωπάρια εις βάρος των πραγματικών ανθρώπων.
Έτσι στη σκοτεινή ταβέρνα
πίνουμε πάντα μας σκυφτοί.
Σαν τα σκουλήκια, κάθε φτέρνα
όπου μας έβρει μας πατεί.
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα,
προσμένουμε, ίσως, κάποιο θάμα!
Γιατί τους υπάνθρωπους της εξουσίας καμιά εξέλιξη δεν τους εμπόδισε να παραμείνουν υπάνθρωποι και να κλέβουν Zωή απο αυτούς που την "παράγουν"..
Στον Φίλο Κωστή.
Κυριακή 9 Νοεμβρίου 2008
Αγώνες φυλακισμένων.Ένα από τα πιο ωραία πολιτικά και κοινωνικά κινήματα αναπτύσσεται τις τελευταίες μέρες.
Αφορά τους κρατούμενους των ελληνικών φυλακών που μετά από συντονισμένη οργάνωση κατεβαίνουν μαζικά σε αποχή συσσιτίου αλλά και απεργίες πείνας(περίπου 1300 κρατούμενοι). Παράλληλα με τις αγωνιστικές δράσεις των κρατουμένων οργανώνεται και έξω από τα τείχη των φυλακών ένα πολυσύνθετο κίνημα, με εκδηλώσεις, πορείες έξω από φυλακές και λοιπές δράσεις που δημοσιοποιούν και στηρίζουν τα αιτήματα των κρατουμένων.
Τα αιτήματα των κρατουμένων είναι συνολικά 16 και ουσιαστικά αλλάζουν ως το πιο ανθρώπινο τους όρους κράτησης τους.
Είναι η πρώτη φορά που οι κρατούμενοι επιλέγουν μαζικά και χωρίς τουλάχιστον το παρόν βίαιες ενέργειες, για να φέρουν στο προσκήνιο τις απάνθρωπες συνθήκες που υπάρχουν στις ελληνικές φυλακές.
Από την άλλη έξω από τις φυλακές σύλλογοι, για παράδειγμα, δικηγόρων αλλά και απλοί πολίτες συγκεντρώνουν υπογραφές στήριξης των αιτημάτων των φυλακισμένων.
Καταφέρνουν οι φυλακισμένοι να πολιτικοποιήσουν με αγνά χαρακτηριστικά των αγώνα τους και να βάλουν την κουβέντα των όρων φυλάκισης συνολικά στην κοινωνία.
Όλα τα αιτήματά τους έχουν δοθεί στο υπουργείο και μέχρι στιγμής και σύμφωνα με πληροφορίες, σε κάποια απο αυτά υπάρχει σοβαρή διάθεση από το υπουργείο για την ικανοποίηση τους.
Ο αγώνας των φυλακισμένων δεν βρίσκεται στο τελικό στάδιο και αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν ακόμη περιθώρια πίεσης.
Ένα από τα κυρίαρχα αιτήματα των κρατουμένων είναι η κατάργηση των πειθαρχικών ποινών. Οι πειθαρχικές ποινές είναι ένα εξωντοτικό (εσωτερικό) σύστημα ποινών που προσαρμόζεται πάνω στην ποινή που κάποιος έχει για κάποια πράξη μετά από κάποιο αδίκημα και αφορά την συμπεριφορά του κρατούμενου μέσα στη φυλακή. Έτσι αν κάποιος κρατούμενος κάνει κάποιο παράπτωμα εντός της φυλακής(π΄χ τσακωθεί με κάποιον ανθρωποφυλακα) θα πάει πειθαρχείο και αμέσως μετά θα του επιβληθεί πειθαρχική ποινή και για διάστημα έως και δύο χρόνια δεν θα μπορεί να τυγχάνει ευεργετημάτων του νόμου, πχ άδειες, εργασία, αναστολή της ποινής κλπ. Αν σε αυτά τα δύο χρόνια ξανακάνει κάποιο πειθαρχικό αδίκημα, κατά τους ανθρωποφύλακες, τα δύο χρόνια γίνονται τέσσερα... κοκ, ουσιαστικά αυξάνοντας την αρχική ποινή. Με αυτό τον τρόπο παρατείνουν τις ποινές φυλάκισης σε δεκάδες κρατούμενους που δεν έγιναν ρουφιάνοι ή δεν έκαναν "δουλειές" των ανθρωποφυλάκων και οχι μόνο.
Επίσης πάνω σε αυτό το αίτημα οι κρατούμενοι ζητάνε και την διαγραφή παλαιοτέρων πειθαρχικών ποινών που κρατάν στη φυλακή δεκάδες φυλακισμένους και που με την χρήση των ευεργετημάτων θα ήταν ελεύθεροι.
Το κίνημα των φυλακισμένων έχει καθολική συμμετοχή ενώ διακρίνεται και για τα αυτοργανωτικά του χαρακτηριστικά.
Δύο λόγια για την αποχή συσσιτίου και την απεργία πείνας.
Η αποχή συσσιτίου είναι η αποχή των κρατουμένων από το φαγητό της φυλακής και η συντήρησή τους από δικά τους φαγητά. Αυτό σημαίνει ότι οι κρατούμενοι έχουν ήδη κάνει κάποιες προμήθειες που υπάρχουν στα κελιά τους και βέβαια μπορούν να έχουν το φαγητό που ενδεχομένως τους ετοιμάζουν συγγενείς τους. Υπήρξε όμως ένα ζήτημα ότι υπήρξαν κρατούμενοι που και δεν είχαν χρήματα αλλά και οι συγγενείς τους ήταν μακριά η τέλος πάντων δεν μπορούσαν να τους βοηθήσουν. Οι ίδιοι οι κρατούμενοι ανέπτυξαν δράσεις στήριξης σε φαγητό και για τους συγκρατούμενούς τους αναδεικνύοντας την αλληλεγγύη σε βασικό εργαλείο αγώνα.
Η απεργία πείνας είναι ένας τρόπος αγώνα που είναι κατοχυρωμένος και νομικά(περιλαμβάνεται στον σωφρονιστικό κώδικα). Ο κρατούμενος που θέλει να προχωρήσει σε απεργία πείνας ενημερώνει εγγράφως την διεύθυνση της φυλακής, αφήνει έξω από το κελί του όσα τυχόν τρόφιμα διαθέτει και ξεκινά την απεργία πείνας. Καθ΄ όλη τη διάρκεια της απεργίας πείνας η διεύθυνση της φυλακής είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για την προστασία της ζωής του κρατουμένου. Σήμερα βρίσκονται σε απεργία πείνας περίπου 1300 κρατούμενοι. Η απεργία πείνας είναι από τις πιο εξοντωτικές ενέργειες για τον ίδιο τον άνθρωπο και πολύ συχνά δημιουργεί μόνιμες βλάβες στον οργανισμό.
Τα αιτήματα των φυλακισμένων είναι μόνο ανθρώπινα και έρχονται να ρυθμίσουν την απανθρωπιά ενός ολόκληρου συστήματος που θέλει να λέγεται "ανθρώπινο".
Κυριακή 2 Νοεμβρίου 2008
Νέα διαμαρτυρία στην Άρτα ενάντια στην καταστροφή της πλατείας Σκουφά.
Συνέχεια των δράσεων διαμαρτυρίας στην Άρτα ενάντια στην καταστροφή της πλατείας Σκουφά και την κατασκευή ιδιωτικού πάρκιγκ.
Μία νέα διαμαρτυρία ενάντια στην καταστροφή της πλατείας Σκουφά έγινε το Σάββατο 1 Νοεμβρίου στις 13:00 το μεσημέρι.
Η Ανοιχτή Συνέλευση Εργατών-Φοιτητών-Ανέργων, διοργάνωσε ποδηλατοπορεία σε συνέχεια των επαναλαμβανόμενων δράσεων κατά της καταστροφής της πλατείας Σκουφά και την κατασκευή εκεί ιδιωτικού πάρκιγκ.
Η συγκέντρωση είχε οριστεί στις 12:00 ενώ η ποδηλατοπορεια ξεκίνησε περίπου στις 13:00 το μεσημέρι. Στο μεταξύ χρονικό διάστημα έγιναν επισκευές σε όσα ποδήλατα χρειάζονταν, ενώ έγινε και μια μικρή σε χρονική διάρκεια συνέλευση.
Η πορεία διέσχισε τον κεντρικό πεζόδρομο όπου πετάχτηκαν τρικάκια και φωνάχτηκαν συνθήματα και κατέληξε στο Δημαρχείο της πόλης. Εκεί τοποθετήθηκαν δύο πανό που κατήγγειλαν το πλιάτσικο των δημόσιων χώρων. Ο κόσμος παρέμεινε για λίγη ώρα μπροστά στο δημαρχείο και στη συνέχεια επέστρεψε στον χώρο της πλατείας Σκουφά.
Τα δυο πανό που τοποθετήθηκαν έξω από το Δημαρχείο κατέβηκαν μετά από λίγες ώρες μετά από επέμβαση ανθρώπων του δημάρχου. Να σημειωθεί εδώ πως τις τελευταίες μέρες διάφοροι πολίτες τοποθετούν πανό διαμαρτυρίας σε κεντρικά σημεία της πόλης καταγγέλλοντας το πλιάτσικο της δημόσιας πλατείας αλλά και γενικά των δημόσιων χώρων. Από την άλλη υπάλληλοι του δήμου ή καλύτερα του δημάρχου έχουν αναλάβει το κατέβασμα αυτών των πανό διαμαρτυρίας.
Και λίγα λόγια γενικά για την κατάσταση που επικρατεί με το συγκεκριμένο έργο.
Το συγκεκριμένο εργο-έκτρωμα έχει απονομιμοποιηθεί πλήρως στα μάτια της τοπικής κοινωνίας, ενώ συνέχεια δημοσιεύονται πληροφορίες που καταδεικνύουν τον παράνομο χαρακτήρα του έργου. Τελευταία υπήρξε δημοσιοποίηση σοβαρών επιφυλάξεων που εκφράζονται από την πλευρά υπηρεσιών ακόμη και για την νομιμότητα των τευχών δημοπράτησης του έργου. Αυτή την περίοδο και εώς τις 18/11 είμαστε σε περίοδο δημοπράτησης του έργου. Φανταστείτε ότι αυτές οι υπηρεσίες(περιφέρεια) δεν έχουν δείξει εδώ και καιρό καμία κοινωνική ευαισθησία, το αντίθετο μάλλον, απλά το συγκεκριμένο έργο ακόμα και για αυτούς είναι εξόφθαλμα παράνομο.
Οι δράσεις της ανοιχτής συνέλευσης βρίσκουν θετική ανταπόκριση από την τοπική κοινωνία αν και υπήρξαν σαφέστατες ενδείξεις ότι ο φιλικός τύπος αλλά κυρίως το ραδιόφωνο του δήμου(υπεύθυνος είναι ένας δημοσιογράφος της πλάκας, του δημάρχου) προσπάθησαν και να υποβαθμίσουν αλλά και να συκοφαντήσουν τις αντί-δράσεις της ανοιχτής συνέλευσης.
Oι αντιδράσεις έχουν απλωθεί σε πολλούς χώρους, τις τελευταίες μέρες είδαμε τοπικούς συλλόγους να εναντιώνονται στο έργο, τοπικά ΜΜΕ να φιλοξενούν άρθρα και απόψεις που στέκονται ενάντια στο πλιάτσικο της πλατείας και στην κατασκευή του πάρκιγκ, ενώ υπάρχουν σε καθημερινή βάση ραδιοφωνικές εκπομπές που φέρνουν συνέχεια το θέμα στην τοπική επικαιρότητα και το αναλύουν από όλες τις πλευρές. Εδώ να τονίσουμε την σημαντική προσφορά τοπικού ραδιοφώνου(Ράδιο Άρτα) στην προβολή και έρευνα της υπόθεσης, ενώ οι συντελεστές του σταθμού έχουν παραχωρήσει και ραδιοφωνικό χρόνο για σποτάκι της ανοιχτής συνέλευσης που παίζει καθημερινά και καταγγέλλει την καταστροφή της πλατείας, οι συγκεκριμένοι ραδιοφωνικοί παραγωγοί συμμετέχουν και στα πλαίσια των συζητήσεων και δράσεων της ανοιχτής συνέλευσης.
Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008
Η χαβούζα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Παρκιγκ, εκμετάλλευση καμένων δασών, δημόσιοι χώροι αποχαρακτηρίζονται και μετατρέπονται σε ιδιωτικούς.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει μετατραπεί σε ένα χρήσιμο εργαλείο για κάθε λογής λαμόγια που έχουν υφάνει ένα πρωτοφανές πλιάτσικο εναντίων των ανθρώπων και των τόπων τους.
Με αυτόν τον πολύ πετυχημένο τίτλο, κατά γενικήν ομολογία, χαρακτηρίζουμε με μεγάλη ακρίβεια έναν ακόμη μηχανισμό εξουσίας και διοίκησης που στριμώχνεται μέσα στα όρια των Δήμων, δομούμενο κυρίως με πρόσωπα από τις ίδιες περιοχές. Θα λέγε κανείς πως αυτό συνέβη για την καλύτερη διασφάλιση της επιτυχίας των όποιων διεφθαρμένων παρεμβάσεων και την καλύτερη οικονομική αφαίμαξη, αλλά αυτό θα ήθελε μεγάλη φαντασία.
Ο τυπικός λόγος ύπαρξης είναι ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση στελεχώνεται από ντόπιους, αθώους και ηθικούς υποψήφιους που ψηφίζονται για αυτούς και μόνο τους λόγους.
Η αναπαραγωγή της εξουσίας όμως έχει να μας υποδείξει άλλες διαδικασίες. Ποτέ η αστική δημοκρατία δεν προχώρησε στην εκλογή εξουσιαστών που ήταν αντίθετοι με τα συμφέροντα των λίγων, που κινούν τα πάντα. Ποτέ στα πλαίσια της ελληνικής αστικής δημοκρατίας δεν ξεχώρισαν πολιτικοί που να μην ήταν διεφθαρμένοι-σατράπηδες-φασίστες κλπ χαρίσματα της ράτσας που γεννιέται σε όλα τα αστικά κόμματα(δεξιά και αριστερά) . Τυχαίο ή απλά δείγμα της καλής λειτουργίας των μηχανισμών που φιλτράρουν και καταλήγουν τελικά στο ουσιώδες; Μάλλον το δεύτερο, έτσι και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση τα πράγματα είναι απλά και αναμενόμενα .
Τα στελέχη των σχημάτων εξουσίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι κατά γενικήν ομολογίαν(δις) κομματικά στελέχη με μικρή και μάλλον αδόκιμη διαδρομή στα κοινοβουλευτικά πράγματα. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε να κάνουμε με τελειωμένα κυνοβουλευτικα στελέχη που όμως ξέροντας τις μηχανορραφίες που χρειάζονται και πριν αλλά και μετά την εκλογή τους, αποδεικνύονται χρήσιμα. Υπάρχουν παραδείγματα πολλά και σε κάποια θα αναφερθούμε και παρακάτω.
Ένα δεύτερο φυτώριο είναι πάλι από τα κόμματα από δευτεροκλασάτα στελέχη που δεν έκαναν καθόλου καριέρα στον κοινοβουλευτισμό όχι λόγω ιδεολογίας αλλά λόγω..ανταγωνισμού. Αυτά τα στελέχη υστερούν από την πρώτη κατηγορία της κακής πρόσφυσης στο γνωστό πεδίο της κεντρικής κρατικής διαφθοράς που είναι γνωστό στους πρώτους.
Η χαβούζα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τα τελευταία 10+ χρόνια ενισχύθηκε με πλασματικό κύρος από τα ΜΜΕ, με χρήμα από την υπέρ εκμετάλλευση 'αρμοδιοτήτων' αλλά ενισχύθηκε και νομικά προκειμένου να ενσωματωθεί καλύτερα στο πνεύμα της εποχής που θέλει την εξουσία και τα τσιράκια της, να λυμαίνονται τους ανθρώπους και την κοινωνία συνολικά, κατακλέβοντας τα πάντα. Ο νόμος των ΣΔΙΤ, όπως του γίνετε κριτική ανάλυση παραπάνω και σας παρακαλώ ειλικρινά να διαβάσεται αποτελεί και το πρώτο μέρος αυτής της παράξενης τριλογίας, ο νόμος λοιπών των ΣΔΙΤ είναι τυπικό μέρος του νομικού εξοπλισμού της διαφθοράς, του πλιάτσικου και της εκμετάλλευσης του δημόσιου πλούτου. Ο συγκεκριμένος νόμος προδίδει την πολιτική του άγριου νεοφιλελευθερισμού που εισήγαγε ο Σημίτης και βελτίωσε με συμπληρωματικό νόμο η ΝΔ. Ο συμπληρωματικός νόμος έρχεται να διευθετήσει γοργά και σταθερά ζητήματα αρχαιολογικών ζητημάτων και περιβάλλοντος κλπ .
Σας παραθέτω μερικές ελάχιστες (σε σχέση με την ένταση) αλλά ξεχωριστές περιπτώσεις από τη χαβούζα της τοπικής αυτοδιοίκησης, συμβατές απολύτως με το περιβόητο πνεύμα της εποχής.
Στο Δήμο Αθήνας οι δυο τελευταίοι δήμαρχοι συναινούν και παραδίδουν τεράστια δημόσια έκταση(και μικρές ιδιοκτησίες) σε εταιρείες των Βαρδινογιάννη και Βωβού. Η έκταση είναι μέρος του Βοτανικού με αρχαιολογική ενδιαφέρον, μέσα στην Αθήνα και μετά από υποσχέσεις ετών ότι θα μετατραπεί σε χώρο πρασίνου.
Επίσης ο Δήμος Ζαχάρως εμφανίζεται να υπονομεύει μεγάλο τμήμα από εκεί που έγιναν οι τεράστιες καταστροφές από φωτιά προς όφελος των εργολάβων αλλά και ξενοδόχων.
Τα Ιωάννινα όπου έδωσαν την κεντρική τους πλατεία και το χώρο του Ξενία σε ιδιώτες.
Η πόλη της Άρτας, σχεδόν ομόφωνα με ελάχιστες διαφωνίες και όχι ουσίας παραδίδει δημόσια γη σε οποίον δώσει τα περισσότερα, ....μόλις 68 χρόνια μετά το "ηρωικό έπος" του 40'.
ΥΓ: Η τριλογία συνεχίζεται ...
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει μετατραπεί σε ένα χρήσιμο εργαλείο για κάθε λογής λαμόγια που έχουν υφάνει ένα πρωτοφανές πλιάτσικο εναντίων των ανθρώπων και των τόπων τους.
Με αυτόν τον πολύ πετυχημένο τίτλο, κατά γενικήν ομολογία, χαρακτηρίζουμε με μεγάλη ακρίβεια έναν ακόμη μηχανισμό εξουσίας και διοίκησης που στριμώχνεται μέσα στα όρια των Δήμων, δομούμενο κυρίως με πρόσωπα από τις ίδιες περιοχές. Θα λέγε κανείς πως αυτό συνέβη για την καλύτερη διασφάλιση της επιτυχίας των όποιων διεφθαρμένων παρεμβάσεων και την καλύτερη οικονομική αφαίμαξη, αλλά αυτό θα ήθελε μεγάλη φαντασία.
Ο τυπικός λόγος ύπαρξης είναι ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση στελεχώνεται από ντόπιους, αθώους και ηθικούς υποψήφιους που ψηφίζονται για αυτούς και μόνο τους λόγους.
Η αναπαραγωγή της εξουσίας όμως έχει να μας υποδείξει άλλες διαδικασίες. Ποτέ η αστική δημοκρατία δεν προχώρησε στην εκλογή εξουσιαστών που ήταν αντίθετοι με τα συμφέροντα των λίγων, που κινούν τα πάντα. Ποτέ στα πλαίσια της ελληνικής αστικής δημοκρατίας δεν ξεχώρισαν πολιτικοί που να μην ήταν διεφθαρμένοι-σατράπηδες-φασίστες κλπ χαρίσματα της ράτσας που γεννιέται σε όλα τα αστικά κόμματα(δεξιά και αριστερά) . Τυχαίο ή απλά δείγμα της καλής λειτουργίας των μηχανισμών που φιλτράρουν και καταλήγουν τελικά στο ουσιώδες; Μάλλον το δεύτερο, έτσι και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση τα πράγματα είναι απλά και αναμενόμενα .
Τα στελέχη των σχημάτων εξουσίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι κατά γενικήν ομολογίαν(δις) κομματικά στελέχη με μικρή και μάλλον αδόκιμη διαδρομή στα κοινοβουλευτικά πράγματα. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε να κάνουμε με τελειωμένα κυνοβουλευτικα στελέχη που όμως ξέροντας τις μηχανορραφίες που χρειάζονται και πριν αλλά και μετά την εκλογή τους, αποδεικνύονται χρήσιμα. Υπάρχουν παραδείγματα πολλά και σε κάποια θα αναφερθούμε και παρακάτω.
Ένα δεύτερο φυτώριο είναι πάλι από τα κόμματα από δευτεροκλασάτα στελέχη που δεν έκαναν καθόλου καριέρα στον κοινοβουλευτισμό όχι λόγω ιδεολογίας αλλά λόγω..ανταγωνισμού. Αυτά τα στελέχη υστερούν από την πρώτη κατηγορία της κακής πρόσφυσης στο γνωστό πεδίο της κεντρικής κρατικής διαφθοράς που είναι γνωστό στους πρώτους.
Η χαβούζα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τα τελευταία 10+ χρόνια ενισχύθηκε με πλασματικό κύρος από τα ΜΜΕ, με χρήμα από την υπέρ εκμετάλλευση 'αρμοδιοτήτων' αλλά ενισχύθηκε και νομικά προκειμένου να ενσωματωθεί καλύτερα στο πνεύμα της εποχής που θέλει την εξουσία και τα τσιράκια της, να λυμαίνονται τους ανθρώπους και την κοινωνία συνολικά, κατακλέβοντας τα πάντα. Ο νόμος των ΣΔΙΤ, όπως του γίνετε κριτική ανάλυση παραπάνω και σας παρακαλώ ειλικρινά να διαβάσεται αποτελεί και το πρώτο μέρος αυτής της παράξενης τριλογίας, ο νόμος λοιπών των ΣΔΙΤ είναι τυπικό μέρος του νομικού εξοπλισμού της διαφθοράς, του πλιάτσικου και της εκμετάλλευσης του δημόσιου πλούτου. Ο συγκεκριμένος νόμος προδίδει την πολιτική του άγριου νεοφιλελευθερισμού που εισήγαγε ο Σημίτης και βελτίωσε με συμπληρωματικό νόμο η ΝΔ. Ο συμπληρωματικός νόμος έρχεται να διευθετήσει γοργά και σταθερά ζητήματα αρχαιολογικών ζητημάτων και περιβάλλοντος κλπ .
Σας παραθέτω μερικές ελάχιστες (σε σχέση με την ένταση) αλλά ξεχωριστές περιπτώσεις από τη χαβούζα της τοπικής αυτοδιοίκησης, συμβατές απολύτως με το περιβόητο πνεύμα της εποχής.
Στο Δήμο Αθήνας οι δυο τελευταίοι δήμαρχοι συναινούν και παραδίδουν τεράστια δημόσια έκταση(και μικρές ιδιοκτησίες) σε εταιρείες των Βαρδινογιάννη και Βωβού. Η έκταση είναι μέρος του Βοτανικού με αρχαιολογική ενδιαφέρον, μέσα στην Αθήνα και μετά από υποσχέσεις ετών ότι θα μετατραπεί σε χώρο πρασίνου.
Επίσης ο Δήμος Ζαχάρως εμφανίζεται να υπονομεύει μεγάλο τμήμα από εκεί που έγιναν οι τεράστιες καταστροφές από φωτιά προς όφελος των εργολάβων αλλά και ξενοδόχων.
Τα Ιωάννινα όπου έδωσαν την κεντρική τους πλατεία και το χώρο του Ξενία σε ιδιώτες.
Η πόλη της Άρτας, σχεδόν ομόφωνα με ελάχιστες διαφωνίες και όχι ουσίας παραδίδει δημόσια γη σε οποίον δώσει τα περισσότερα, ....μόλις 68 χρόνια μετά το "ηρωικό έπος" του 40'.
ΥΓ: Η τριλογία συνεχίζεται ...
Σάββατο 25 Οκτωβρίου 2008
Η ΦΡΙΚΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΔΙΤ
Μας πουλάν συνολικά, βρήκαν τον τρόπο να μας "επενδύσουν", το ονόμασαν όλο το κολπάκι ΣΔΙΤ. Υπάρχει μια φρίκη που κάποιοι την ετοιμάζουν ως "λύση μας". Αν δεν υπάρξει μια γρήγορη αντίσταση θα βρεθούμε στα χαρτοφυλάκια τους, εμείς, τα παιδιά μας, οι τόποι μας, οι ανάγκες μας.
Διαβάστε το παρακάτω άρθρο, κάντε την καρδιά σας πέτρα και αποφασίστε να ασχοληθείτε λίγο παραπάνω με ένα σπουδαίο κείμενο.
το παρακάτω πολύ σημαντικό κείμενο είναι απαλοτροιωμενο
όλο και πιο πολλά δημόσια έργα γίνονται με αυτή τη διαδικασία. Τι είναι αυτή όμως και για πιο λόγο επιλέγεται;
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΣΔΙΤ
Ο όρος σύμπραξη μας παραπέμπει σε συνεργασία .
Άρα οι ΣΔΙΤ είναι μια μορφή συνεργασίας ανάμεσα στο Δημόσιο τομέα και στον κόσμο των επιχειρήσεων για την κατασκευή και την λειτουργία κοινωφελών έργων.
«Οι ΣΔΙΤ είναι μορφές συνεργασίας των δημοσίων αρχών με τον κόσμο των επιχειρήσεων, που αποσκοπούν στην εξασφάλιση της χρηματοδότησης, της κατασκευής, της ανακαίνισης, της διαχείρισης και της συντήρησης μιας υποδομής ή στην παροχή μιας υπηρεσίας, σε τομείς της εθνικής οικονομίας, όπου η απελευθέρωση της αγοράς είναι είτε ανέφικτη είτε μη επιθυμητή»
ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟΣ ΝΤΟΡΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΔΙΤ
Μα μορφές συνεργασίας είχαμε και παλιότερα και στην Ευρώπη και στη χώρα μας.
Το σιδηροδρομικό δίκτυο της Ευρώπης κατασκευάστηκε με μια τέτοια συνεργασία.
Στη χώρα μας.
Με την ΟΥΛΕΝ (ύδρευση) και την ΠΑΟΥΕΡ (ενέργεια)
Πριν από λίγα χρόνια με το αεροδρόμιο των Σπάτων που το εκμεταλλεύεται η Γερμανική Χόχτιφ, την Αττική οδό με την κοινοπραξία που έφτιαξε ο Μπόμπολας ,η γέφυρα Ρίου-Αντίρριου όπου κουμάντο κάνει η Γαλλική πολυεθνική κλπ.
Τότε γιατί ενώ οι αναθέσεις έργων από το Δημόσιο προς τους ιδιώτες ανθούν εδώ και δεκαετίες ,γίνεται τόσος ντόρος ;
Θα μπορέσουμε να δώσουμε μια απάντηση αν δούμε τους τρόπους με τους οποίους κατασκευάζονταν και κατασκευάζονται, λειτουργούσαν και λειτουργούν τα δημόσια έργα στη χώρα μας.
Μέχρι πριν λίγο καιρό κυριαρχούσαν έργα που προκήρυσσε το Δημόσιο και ανελάμβαναν να παραδώσουν οι εταιρείες, έναντι αμοιβής.
Τα έργα χρηματοδοτούνταν από το ΠΔΕ (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων)
Η αξιοποίηση του έργου, η λειτουργία του και η συντήρησή του ανήκει στο Δημόσιο
Ο ρόλος του ιδιώτη αρχίζει και τελειώνει με την κατασκευή του έργου.
Τα έργα αυτά ήταν βασικά προς όφελος της κεφαλαιοκρατικής αναπαραγωγής, (πχ δρόμοι για την ταχύτερη και ασφαλέστερη διακίνηση εμπορευμάτων) κάλυπταν όμως και ορισμένες κοινωνικές ανάγκες(τη γρηγορότερη και ασφαλέστερη μετακίνηση των πολιτών).
Το πέρασμα στο νέο στάδιο, με την πιο άμεση εμπλοκή του ιδιωτικού κεφαλαίου σε όλη τη σφαίρα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής, οδηγεί στη φάση των έργων παραχώρησης ή συγχρηματοτοδότησης.
Εδώ έχουμε τώρα την άμεση πλέον υπαγωγή των έργων στο ιδιωτικό επιχειρηματικό κεφάλαιο.
Πρόκειται για το μοντέλο της Αττικής Οδού και της γέφυρας Ρίου-Αντίρριου.
Το έργο μετά το πέρας κατασκευής του ανήκει στο ελληνικό Δημόσιο, το οποίο όμως το παραχωρεί στον χρηματοδότη -ιδιώτη προς εκμετάλλευση για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα που καθορίζεται από την σύμβαση(20-30 χρόνια).Μετά την πάροδο αυτού του διαστήματος περνάει και η εκμετάλλευση του έργου στο Δημόσιο.
Σε αυτές τις περιπτώσεις χρηματοδότες του έργου είναι το Δημόσιο και οι ιδιώτες είτε με δικά τους κεφάλαια είτε και με δάνεια από πιστωτικά ιδρύματα.
Επίσης για τα έργα που κατασκευάζονται με σύμβαση παραχώρησης οι διαδικασίες ανάθεσης και κατασκευής είναι σύμφωνες με το νομοθετικό πλαίσιο περί δημοσίων έργων και λόγω υψηλών προϋπολογισμών υπόκεινται σε ελέγχους από το ελεγκτικό συνέδριο και κυρώνονται από τη Βουλή.
Τώρα έχουμε το νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων με τη νέα μορφή ΣΔΙΤ
Η νέα αυτή μορφή δεν περιλαμβάνει μόνο κατασκευή υποδομών αλλά και παροχή υπηρεσιών και μάλιστα ιδιαίτερα σπουδαίας κοινωνικής σημασίας.
Το έργο από τη μελέτη ,κατασκευή, λειτουργία ,διαχείριση δεν ανήκει πλέον στο δημόσιο παρά μόνο μετά το πέρας της σύμβασης. Στη διάρκεια της σύμβασης (που είναι μακροχρόνια) το έργο ανήκει στον ιδιώτη ,ο οποίος είτε το ενοικιάζει στο Δημόσιο για να παρέχει τις υπηρεσίες του και συγχρόνως εκμεταλλεύεται τις όποιες κερδοφόρες υπηρεσίες διαθέτει και ίσως και τη διοίκησή του είτε το εκμεταλλεύεται ο ίδιος επιβάλλοντας στους χρήστες του έργου ανταποδοτικά τέλη (πχ. διόδια)
Η χρηματοδότηση του έργου γίνεται από τον ιδιώτη τόσο με ίδια κεφάλαια αλλά κυρίως με δάνεια.
Οι συμβάσεις ΣΔΙΤ δεν υφίστανται προσυμβατικό έλεγχο από το Ελεγκτικό Συνέδριο ούτε υπάρχει η δυνατότητα άσκησης κοινοβουλευτικού ελέγχου επί των συμβάσεων αυτών.
Αποφασίζονται από την Διυπουργική επιτροπή ΣΔΙΤ(υπουργός οικονομίας και οικονομικών, υπουργός ανάπτυξης ,υπουργός Περιβάλλοντος Χωροταξίας και Δημοσίων έργων και σαν έκτακτο μέλος ο Υπουργός που εποπτεύει τον φορέα στον οποίο θα γίνει η ΣΔΙΤ).
Καλύπτονται, εν πολλοίς, από ένα πέπλο αδιαφάνειας.
Ακόμα και το μοναδικό έγγραφο που αποτελεί εχέγγυο για την διαφύλαξη του Δημόσιου συμφέροντος δηλαδή το σχέδιο σύμβασης του έργου δεν περιλαμβάνεται στα τεύχη δημοπράτησης του έργου ΣΔΙΤ και δεν δημοσιοποιείται.
Το καινούριο δηλαδή τελικά είναι ότι με τις σύγχρονες ΣΔΙΤ έχουμε μια προώθηση παραπέρα και μια γενίκευση της διαδικασίας ιδιωτικοποίησης των κοινωφελών έργων υποδομής και των κοινωφελών υπηρεσιών .
ΓΙΑΤΙ ΛΟΙΠΟΝ ΕΠΙΛΕΧΘΗΚΑΝ ΟΙ ΣΔΙΤ;
Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η οικονομική ολιγαρχία στην ΕΕ συνολικά και στην Ελλάδα επίσης, είναι διπλό.
Α) Μέσα σε συνθήκες συνεχών εξελίξεων στον τομέα της τεχνολογίας και αδιάλειπτης έντασης του ανταγωνισμού, οι αποδόσεις των κεφαλαίων, και ειδικότερα τα μέσα ποσοστά κέρδους, πιέζονται όλο και περισσότερο.
Β) Οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου και της οικονομικής ολιγαρχίας, μετά από πολλές δεκαετίες ληστρικής εκμετάλλευσης των εργαζομένων και λεηλασίας των οικονομικών πόρων της κοινωνίας, έχουν στη διάθεσή τους τεράστια κεφάλαια, πολλά από τα οποία παραμένουν αναξιοποίητα. Αυτά λοιπόν τα λιμνάζοντα κεφάλαια «πρέπει» οπωσδήποτε να τοποθετηθούν σε επικερδείς δραστηριότητες.
Και επειδή ακριβώς μία από τις μορφές με τις οποίες εμφανίζεται η σύγχρονη κρίση του συστήματος είναι η δυσκολία κερδοφόρων τοποθετήσεων στους υπάρχοντες κλάδους και τομείς της οικονομίας, το δημόσιο, οι κυβερνήσεις δηλαδή που ελέγχονται από την οικονομική ολιγαρχία, αναλαμβάνει να βρει διέξοδο και να παραχωρήσει ζωτικό χώρο για την κερδοφόρα δράση του κεφαλαίου.
Οι «συμπράξεις» δηλαδή είναι η ...νέας γενιάς μορφή στήριξης του κεφαλαίου, από το αστικό κράτος που μπορεί εν μέρει να δοκιμάστηκε και τα προηγούμενα χρόνια, αλλά τώρα φαίνεται πως τείνει να αποκτήσει πιο μαζικό χαρακτήρα, με στόχο να γίνει κυρίαρχη στα πλαίσια της ΕΕ και της Ελλάδας.
Αν η παραχώρηση ή συγχρηματοδότηση δημόσιων έργων ήταν στο παρελθόν η διαδικασία για την απόσπαση του κέρδους που αφορούσε στην εκτέλεση μιας επένδυσης, σήμερα οι ΣΔΙΤ προσφέρουν στους επιχειρηματικούς ομίλους πολύ περισσότερα πλεονεκτήματα.
TI ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΚΑΙ ΑΣΤΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΔΙΤ
* Καταρχήν την οικονομική δραστηριότητα αυτή καθαυτή σε μια εποχή που σε πολλούς κλάδους της οικονομίας η ύφεση είναι παραπάνω από υπαρκτή.
* Η εξασφάλιση εσόδων- κερδών όχι εφάπαξ ή μόνο για την περίοδο που διανύουμε, αλλά για το απώτερο μέλλον, αφού μιλάμε για μακροχρόνιες συμβάσεις αρκετών δεκαετιών.
* Η εξασφάλιση ιδιαίτερα επωφελών χρηματοδοτικών σχημάτων, που πολλές φορές μειώνουν στο ελάχιστο την αναγκαία συμμετοχή με ίδια κεφάλαια.
* Παράδειγμα η Αττική οδός .
* Αρχικό ύψος Σύμβασης παραχώρησης ήταν 432 δις. δρχ από τα οποία το δημόσιο προβλεπόταν να διαθέσει τα 144 δις-33%, η κοινοπραξία τα 54 -13% και τα πιστωτικά ιδρύματα 235-54%.
* Το τελικό κατασκευαστικό κόστος έφτασε τα 900 δις από τα οποία το δημόσιο κάλυψε τελικά τα 612 δις -68% ,ενώ η συμμετοχή της κοινοπραξίας παρέμεινε στα 54 δις -6% και τα τραπεζικά δάνεια στα 234 δις -26%.
* Παρεμπιπτόντως στα τρία πρώτα χρόνια λειτουργίας της ,τα έσοδα από την Αττική οδό ανήλθαν σε 555 εκατ. ευρώ.(Δηλ.192 δις περίπου)
* Γέφυρα Ρίου-Αντίρριου
* Κόστισε 816 εκατ. Ευρώ από τα οποία 370 εκατ. ήταν δάνειο , 62,5 εκατ. ήταν ίδια κεφάλαια και 384 εκατ. ήταν η συμβολή του Δημοσίου.
* Για τα τρία μεγάλα έργα που έγιναν με τη μέθοδο παραχώρησης(αεροδρόμιο Σπάτων, Ζεύξη Ρίου -Αντίρριου, Αττική οδός το συνολικό κόστος επένδυσης ήταν 4,1 δις ευρώ από τα οποία το 56% προήλθε από τραπεζικό δανεισμό ,κεφάλαια του ιδιωτικού τομέα κάλυψαν το 10% ,το υπόλοιπο κομμάτι 34% καλύφθηκε από το Ελληνικό Δημόσιο και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
* Τα ελκυστικά περιθώρια κέρδους, που εξασφαλίζουν όσοι επενδυτές αναλαμβάνουν την εκτέλεση επενδύσεων δημόσιου ενδιαφέροντος, με τα γνωστά «πανωπροίκια», φορολογικές ελαφρύνσεις ,δυνατότητα κατά περιόδους ανακοστολόγησης, δυνατότητα έκδοσης ομολόγων και μετοχών κλπ
* Η κατά τεκμήριο γρηγορότερη διεκπεραίωση διαφόρων διαδικασιών και -κυρίως - η παράκαμψη νομικών και άλλων κωλυμάτων(εκδόσεις αδειών, αρχαιολογικά ευρήματα, προστασία περιβάλλοντος, απαλλοτριώσεις, εργασίες Δημοσίων υπηρεσιών και Οργανισμών Κοινής Ωφέλειας).
* Η πλήρης απουσία ανταγωνιστών, όχι μόνο για σήμερα, αλλά και για όλες τις επόμενες δεκαετίες.
* Απαλλάσσει το αστικό κράτος από οποιαδήποτε διαδικασία προώθησης των δημόσιων επενδύσεων στο πεδίο κάλυψης των συλλογικών κοινωνικών αναγκών
* Επιτυγχάνει τη δημοσιονομική «εξυγίανση» μέσα από την καθαίρεση θεμελιωδών κοινωνικών λειτουργιών του κράτους
* Μειώνει τα δημοσιονομικά ελλείμματα σε επίπεδα κάτω του 3%(σύμφωνο σταθερότητας)
* Αποφεύγει οποιαδήποτε φορολογική επιβάρυνση της επιχειρηματικής δραστηριότητας
* Εμφανίζει την είσοδο του κεφαλαίου ως έκφραση αναπτυξιακής διαδικασίας ενώ στην ουσία πρόκειται για αντικατάσταση των δημόσιων κοινωφελών επενδύσεων από την ιδιωτική επιχειρηματική δραστηριότητα πράγμα που αντιπροσωπεύει μια ιστορικών διαστάσεων μετάλλαξη του σύγχρονου αστικού κράτους.
Το εύρος των τομέων για τις «συμπράξεις» στη χώρα μας μπορεί να μην είναι σήμερα δεδομένο, θα είναι ευμετάβλητο και στο μέλλον, αλλά ήδη υπάρχουν οι πρώτοι σχηματοποιημένοι προσανατολισμοί.
Κύρια σε τομείς στους οποίους το κεφάλαιο, στη χώρα μας είναι καλά οργανωμένο και προβάλλει ποικιλόμορφα τις αξιώσεις του.
Ο τομέας των κατασκευών είναι σε πρώτο πλάνο, το εφοπλιστικό κεφάλαιο, μαζί και διάφοροι όμιλοι που δραστηριοποιούνται στον τομέα της διοίκησης υγειονομικών συστημάτων, ασφαλιστικές εταιρίες, τράπεζες.
Για το σημερινό τεχνικό κεφάλαιο διαμορφώνεται μια επενδυτική ,κατασκευαστική και κερδοφόρα διέξοδος στη χρηματοοικονομική κρίση που έχει εισέλθει στις οικονομικές χρήσεις της τελευταίας διετίας, ως αποτέλεσμα της υπερσυσσώρευσης που έχει πραγματοποιηθεί(ο κύκλος εργασιών των εισηγμένων στο ΧΑΑ ηγεμονικών εργοληπτικών εταιρειών παρέμεινε στάσιμος, οι δανειακές τους υποχρεώσεις επιβαρύνθηκαν ακόμη περισσότερο, η κερδοφορία τους παρουσίασε πτωτική τάση αν και παρέμεινε σε σχετικά υψηλά επίπεδα)
Τέλος για τις Ελληνικές Τράπεζες που έχουν εξασφαλίσει πολυσήμαντη κερδοφορία με την αλματώδη επέκταση τους στη πίστωση των λαϊκών νοικοκυριών και έγιναν αποδέκτες κεφαλαίων από τα μεσαία κοινωνικά στρώματα , και αφού έχουν επιτύχει την «εξάρτηση» σημαντικών τμημάτων των κατασκευαστικών εταιρειών μέσω των δανειοδοτήσεων τους , η αυτοχρηματοδότηση των τεχνικών κατασκευών διανοίγει πεδίο επενδυτικής δράσης και διασφαλισμένης κερδοφορίας .
ΠΟΙΕΣ ΜΟΡΦΕΣ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΣΔΙΤ
Υπάρχουν διάφορες μορφές που παίρνουν οι ΣΔΙΤ εξαρτώμενες κυρίως από το σε ποιον θα ανήκει η κυριότητα του έργου ,αν όλο αυτό το κόστος λειτουργίας θα πληρώνεται απευθείας από τον χρήστη ή από το Δημόσιο ή αν θα πληρώνεται και από τους δυο. κλπ.
Χονδρικά όμως χωρίζονται σε δυο μεγάλες κατηγορίες
Τα λεγόμενα ανταποδοτικά ή μη ανταποδοτικά έργα
όλες οι ΣΔΙΤ όμως διατηρούν ένα ελάχιστο κοινό περιεχόμενο: την ολική ή μερική ιδιωτική χρηματοδότηση, τον πρωταρχικό ρόλο των ιδιωτικών φορέων, που διασφαλίζουν τις οικονομικές παραμέτρους του έργου.
Το δημόσιο απλά διατηρεί τη δυνατότητα να διασφαλίζει το δημόσιο συμφέρον
Τώρα τι διασφάλιση κάνει το «δημόσιο», δηλαδή το αστικό κράτος, το βλέπουμε στην Αττική Οδό, στο Αεροδρόμιο των Σπάτων κλπ με τη συνεχή άνοδο των διοδίων και τελών .
ΤΙ ΡΟΛΟ ΠΑΙΖΕΙ Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΝΔ (3389/2005)
Απλά το νομοθέτημα της ΝΔ για τις συμπράξεις ήλθε να ρυθμίσει και να λύσει προς όφελος βέβαια των επιχειρηματιών όλα τα σχετικά ζητήματα που αφορούν τον τρόπο εκτέλεσης και λειτουργίας των δημοσίων έργων. Επιδιώκει να καταστήσει κατηγορηματική, αδιαμφισβήτητη και καθολική την διαδικασία της ιδιωτικοποίησης των κάθε είδους κοινωφελών τεχνικών έργων
Επιταχύνει και ρυθμίζει προς όφελος βέβαια των ιδιωτών επιχειρηματιών όλες αυτές τις διαδικασίες που αφορούν περιβαλλοντικές επιπτώσεις, αρχαιολογικά ευρήματα ,προστασία κοινωνικών ομάδων από τα έργα, διαδικασίες απαλλοτριώσεων ,πολεοδομικές ρυθμίσεις ,κύρωση από κοινοβούλιο κλπ)
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΔΙΤ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ
Οι ΣΔΙΤ εφαρμόζονται ήδη σε πολλές χώρες του κόσμου αλλά ιδιαίτερα σε χώρες της ΕΕ όπως η Μ. Βρετανία, Ισπανία, Πορτογαλία, Γερμανία, Ιταλία.
Στις περισσότερες χώρες οι ΣΔΙΤ εφαρμόζονται στην αρχή στις μεταφορές και κατόπιν επεκτείνονται και σε άλλος τομείς (παιδεία ,υγεία, ενέργεια, επεξεργασία αποβλήτων κλπ).
Αγγλία, Πορτογαλία, Ισπανία Ιταλία προωθούν εκτεταμένα προγράμματα ΣΔΙΤ στην Υγεία.
Ο τομέας των μεταφορών έχει τη μεγαλύτερη εφαρμογή σε έργα ΣΔΙΤ.
Στη Βρετανία υπάρχει η σημαντικότερη ανάπτυξη (πάνω από 700 έργα από τα οποία τα 200 είναι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης)
Στην Βρετανία ήδη το 11% των δημόσιων επενδύσεων έχει υποκατασταθεί από τις ΣΔΙΤ. Σύντομα προβλέπεται ότι θα ξεπεράσει το 15%.
Ποσοστιαία η Βρετανία, που είναι και η πρώτη διδάξασα κατέχει τα πρωτεία στις ανά τον κόσμο εκτελούμενες ΣΔΙΤ ΜΕ 66% ,η υπόλοιπη Ευρώπη με 20% , η ΗΠΑ με 6% και η Ασία με 8%.
Άρα όταν θέλουμε να κάνουμε ένα έλεγχο των αποτελεσμάτων και να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα πρέπει να ανατρέξουμε κυρίως στην Βρετανική εμπειρία αλλά βεβαίως και στην εμπειρία άλλων χωρών .
Oι ΣΔΙΤ στην Αγγλία ξεκίνησαν από την κυβέρνηση των Συντηρητικών του John Major το 1992 και συνέχισαν και επεκτάθηκαν με τους εργατικούς. Το 2002 στο συνέδριο των Εργατικών πέρασε ψήφισμα κατά των ΣΔΙΤ αλλά η κυβέρνηση των εργατικών συνέχισε απτόητη το έργο της.
Αποτελέσματα ερευνών του ΝΑΟ (National Audit Office),της ACCA (Association of Chartered Certified Accountants),της UNISON κλπ. δείχνουν ότι :
1)σε ένα 20% των έργων ΣΔΙΤ γίνεται υπέρβαση του προϋπολογισμού ποσοστό που είναι μικρότερο από αυτό των έργων που γίνονται με συμβατικές μεθόδους δημοπράτησης..
2)Ένα 24% των έργων γίνεται με υπέρβαση του χρονοδιαγράμματος.
Ποσοστό που είναι και αυτό μικρότερο από αυτό των έργων που γίνονται με συμβατικές μεθόδους δημοπράτησης.
3.)Στην Βρετανία υπάρχει ιδιαίτερη επιλεκτικότητα στην επιλογή των έργων από τον ιδιωτικό τομέα .Έτσι τα έργα επιλέγονται όχι με βάση το ποιες κοινωνικές ανάγκες υπάρχουν και πρέπει να καλυφθούν αλλά με βάση το ποια κρίνονται συμφέροντα από πλευράς κερδών.
4)Ήδη στη Βρετανία ένα μεγάλο κομμάτι του ΠΔΕ πηγαίνει για εξόφληση των ΣΔΙΤ και σε επίπεδο τοπικής αυτοδιοίκησης υπάρχει μεγάλη οικονομική πίεση με αποτέλεσμα να μεταφέρονται κονδύλια που πήγαιναν για άλλες υπηρεσίες στην απόσβεση χρεών, κλείνουν υπηρεσίες ή αυξάνονται τα λεγόμενα δημοτικά τέλη για να ανταπεξέλθουν στις υποχρεώσεις τους .
Νοσοκομεία μειώνουν τα κρεβάτια τους ,απολύουν προσωπικό, εντατικοποιούν την εργασία του προσωπικού, για να μπορέσουν να καλύψουν τα αυξημένα κόστη λειτουργίας τους.
Η αφαίμαξη των πόρων του ΠΔΕ για την απόσβεση των ΣΔΙΤ δείχνει πόσο έωλα είναι τα επιχειρήματα αυτών που λέγουν ότι μέσω των ΣΔΙΤ θα εξοικονομηθούν χρήματα του ΠΔΕ για κάλυψη άλλων κοινωνικών αναγκών. Παράδειγμα η Πορτογαλία
5) Οι επιχειρήσεις εκμεταλλευόμενες την πίεση πάνω στο ΠΔΕ ανεβάζουν στις διαπραγματεύσεις συνεχώς το κόστος οδηγώντας σε ένα φαύλο κύκλο.
6)Υπάρχουν σοβαρά κατασκευαστικά προβλήματα που αφορούν κυρίως την ποιότητα των υλικών και του εξοπλισμού που χρησιμοποιούνται
( Στα έργα που αφορούν σχολεία και Νοσοκομεία υπάρχουν προβλήματα στεγανότητας, αερισμού, ελεύθερων χώρων, λειτουργικότητας χώρων, ηχομόνωσης)
7) όλες οι μελέτες δείχνουν ότι το κατασκευαστικό και λειτουργικό κόστος είναι μεγαλύτερο από αυτό που θα ήταν αν τα έργα κατασκευάζονταν με τις συμβατικές μεθόδους.
Ο ιδιωτικός τομέας δανείζεται με υψηλότερα επιτόκια από ότι ο Δημόσιος τομέας και αυτό το κόστος μεταβιβάζεται στα έργα και στους τελικούς χρήστες.
Στην ουσία τα έργα αυτά είναι ένας πανάκριβος δανεισμός του Δημοσίου από τους Ιδιώτες. .
Στην Βρετανική Βουλή ο σκιώδης υπουργός Υγείας των Συντηρητικών Andrew Lansley αποκάλυψε ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας θα πληρώσει στις ιδιωτικές επιχειρήσεις 53 δις στερλίνες για έργα αξίας 8 δις .
8) Σε νοσοκομεία που έχουν κατασκευαστεί και λειτουργούν με ιδιώτη μάνατζερ υπάρχει ένα κοσκίνισμα περιστατικών με τέτοιο τρόπο ώστε να κρατούν περιστατικά που αφήνουν μεγάλο κέρδος ενώ βαριά και χρόνια περιστατικά παραπέμπονται σε νοσοκομεία που λειτουργούν με το κλασικό Δημόσιο Τομέα.
9) Σε ορισμένους κλάδους και κυρίως στις μεταφορές(δρόμοι, σιδηρόδρομοι κλπ) όπου τα έργα είναι ανταποδοτικά ή μη ανταποδοτικά ή μικτού τύπου τα κέρδη των ιδιωτών είναι αστρονομικά.
Σε μια έρευνα που έγινε από την ACCA (Association of Chartered Certified Accountants-Ένωση Πιστοποιημένων Ορκωτών Λογιστών -με 115.000 μέλη σε 170 χώρες) το 2004 σε οκτώ πρώτες ΣΔΙΤ που αφορούσαν το οδικό δίκτυο στη Βρετανία , βρέθηκε ότι οι εταιρείες που το διαχειρίζονται είχαν σε δυο χρόνια λειτουργικά κέρδη της τάξης του 68%
Στους δρόμους αυτούς που διαχειρίζεται ένα κονσορτσιουμ και το οποίο πληρώνεται όχι από τους χρήστες αλλά από το κράτος με βάση τον αριθμό των διελεύσεων ,βρέθηκε ότι οι εταιρείες σε τρία χρόνια πήραν 618 εκατ. στερλίνες όταν το έργο κόστισε 590 εκατ. Στερλίνες
Λάβετε υπόψη ότι η σύμβαση θα διαρκέσει 30 χρόνια και υπολογίζεται ότι θα κοστίσει στο κράτος και κατΆ επέκταση στους πολίτες 6 δις στερλίνες !
Ο κατασκευαστικός όμιλος που έχτισε τη φυλακή Altcourse στο Λίβερπουλ ,έκανε απόσβεση της επένδυσης σε 2,5 χρόνια από τα 25 συνολικά της σύμβασης οπότε από δω και πέρα θα απολαμβάνει μόνο κέρδη.
10) Στην Πορτογαλία υπάρχει σοβαρότατο πρόβλημα συνολικά στο ΠΔΕ.
11)Εργαζόμενοι που δούλευαν στο Δημόσιο τομέα αναγκάστηκαν να περάσουν στον ιδιωτικό τομέα με μείωση αποδοχών και σαφώς χειρότερες εργασιακές σχέσεις όταν οι υπηρεσίες τους παραδόθηκαν στον Ιδιώτη.
Τέτοιος κίνδυνος υπάρχει και στη χώρα μας
Κίνδυνος απόλυσης υπαλλήλων (Νέος Δημοσιοϋπαλληλικός Κώδικας άρθρο 39 παράγραφος 1, άρθρο 99 παράγραφος 1 και 3, άρθρο 101 παράγραφος 1 και 2, άρθρο 154 παράγραφος 1,2,3,4.)
Θέση της UNISON(Βρετανική Ομοσπονδία Δημοσίων Υπαλλήλων) -
Πέντε λόγοι που απορρίπτει τις ΣΔΙΤ
Α)στην ουσία είναι δανεισμός από τον ιδιωτικό φορέα και μάλιστα με πολύ δυσβάσταχτους όρους από ότι αν έπαιρνε δάνειο η γενική κυβέρνηση από το εξωτερικό. Η εκτίμηση είναι ότι είναι δανεισμός 30% περισσότερο. Επιβάρυνση σε μακροπρόθεσμη βάση του προϋπολογισμού και του ΠΔΕ.
Β) Οι ιδιώτες κατασκευάζουν και λειτουργούν κοινωφελείς υποδομές με βάση το κέρδος ενώ δεν διακατέχει τέτοιο ήθος το Δημόσιο
Γ) Οι υποδομές και οι υπηρεσίες δεν φτιάχνονται εκεί που υπάρχει ανάγκη αλλά εκεί που συμφέρει το ιδιωτικό κεφάλαιο.
Δ) Αλλαγή στις εργασιακές θέσεις των εργαζομένων στο Δημόσιο Τομέα.
Θέσεις που πριν παρέχονταν από δημόσιους υπαλλήλους ,τώρα με τη απόδοση στους ιδιώτες των αντίστοιχων υπηρεσιών, οι επιχειρηματίες φέρνουν το δικό τους προσωπικό με υποβαθμισμένες εργασιακές σχέσεις και μισθούς.
Ε)Κακή ποιότητα κτιριακών εγκαταστάσεων και υποδομών και εξοπλισμού και φτωχό Value for money καθώς οι επιχειρήσεις προσπαθούν να κρατήσουν όσο το δυνατόν χαμηλότερα το πραγματικό κόστος κατασκευής , εξοπλισμού λειτουργίας και συντήρησης.
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΣΥΜΠΡΑΞΕΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Έχουμε μέχρι στιγμής αποτελέσματα συμπράξεων με τη μορφή παραχώρησης
Δεν έχουμε έργα ακόμη μέσω της νέας μορφής ΣΔΙΤ
Αεροδρόμιο Σπάτων
Γέφυρα Ρίου-Αντίρριου
Αττική οδός
Τεράστια κέρδη για τις εταιρείες που τις εκμεταλλεύονται
Αττική οδός .Το 2004 οι διευθύνοντες της Αττική οδού δημοσιοποίησαν μια σειρά από στοιχεία.
Τα ημερησίως διερχόμενα αυτοκίνητα έφταναν περίπου τα 200000
Από τα έσοδα τής εταιρείας το 30-35% προορίζεται για τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης της επιχείρησης και το 65-70% για αποπληρωμή δανείων. Τα δάνεια προβλέπεται να έχουν εξοφληθεί το
2009-2010,οπότε και θα αρχίσει η ουσιαστική κερδοφορία της εταιρείας. Κι αυτό με βάση τα τιμολόγια του 2004.
To 2006 μέση κυκλοφορία 270000 οχημάτων, τα έσοδα της επιχείρησης έφτασαν τα 225 εκατ. Ευρώ.
Τον Οκτώβρη του 2005 ο Διευθύνων Σύμβουλος της εταιρείας που διαχειρίζεται την Αττική οδό πρότεινε στον ΥΠΕΧΩΔΕ να κατασκευάσει η εταιρεία του την επέκταση των οδικών αξόνων της Αττικής οδού προς Λαύριο και Ραφήνα χωρίς το Δημόσιο να βάλει ούτε ένα σεντ και μόνο μια αύξηση των διοδίων σε 3 ευρώ αρκεί να επεκτεινόταν η Σύμβαση παραχώρησης για άλλα 5-8 χρόνια.
Σήμερα με βάση την σύμβαση η παραχώρηση εκμετάλλευσης των διοδίων είναι έως το 2025.
Υπολογίζεται ότι όταν σε 2-3 χρόνια εξοφλήσουν τα δάνεια θα έχουν καθαρά κέρδη πάνω από 1 εκατομ. ευρώ ημερησίως
Η εκμετάλλευση της γέφυρας Ρίου -Αντίρριου έφερε το 2006 έσοδα 43 εκατ. ευρώ και κέρδη 5,5, εκατ. ευρώ.(διάρκεια σύμβασης 42 έτη)
Πάμε σε ένα μικρότερης κλίμακας έργο.
Στη Λάρισα ο Δήμος της πόλης ανέθεσε σε μια ιδιωτική εταιρεία με τη μέθοδο παραχώρησης την κατασκευή ενός πάρκινγκ στο χώρο του παλιού ΟΥΗΛ (Οργανισμός Ύδρευσης και Ηλεκτρισμού Λάρισας) . Η εταιρεία θα εκμεταλλεύεται το έργο για 25 χρόνια και θα αποδίδει στο Δήμο 4% επί των ακαθάριστων κερδών της.
Η εταιρεία δεν πλήρωσε για το οικόπεδο 800 τμ στο κέντρο της πόλης, ενώ για κάθε μια από τις 280 θέσεις παρκαρίσματος που δημιουργήθηκαν επιδοτήθηκε με 4.100 ευρώ.
Η συνολική επιδότηση που προβλέπεται από το νόμο 2601/98 ανέρχεται σε 1.148.000 ευρώ.
Σύμφωνα με απόφαση της εταιρείας για κάθε ώρα στάθμευσης ενός αυτοκινήτου ο χρήστης πληρώνει 3,5 ευρώ για δυο ώρες 5 ευρώ και 0,50 ευρώ για κάθε επί πλέον ώρα. Η μηνιαία μίσθωση ανέρχεται στα 125 ευρώ.
Αντιλαμβάνεσθε ότι τα κέρδη της εν λόγω εταιρείας αναμένεται να είναι μεγάλα δεδομένου του μεγάλου προβλήματος από χώρους στάθμευσης που υπάρχουν στη Λάρισα και του μακρόχρονου της σύμβασης. Ήδη έχουν κατασκευαστεί με την ίδια μέθοδο αλλά 2 πάρκινγκ.
Επειδή δε ο Δήμος έχει και ένα ποσοστό από τα ακαθάριστα κέρδη της εταιρείας έχει Μέσω της Δημοτικής Αστυνομίας εξαπολύσει ένα πογκρομ κλήσεων παράνομων σταθμεύσεων .
Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2008
Απο Άρτα, δράσεις για την απεργία αλλά και ενάντια στην καταστροφή δημόσιας πλατείας
Ενημέρωση για την χθεσινή πορεία της απεργίας στην Άρτα αλλά και για τις δράσεις ενάντια στην κατασκευή πάρκιγκ σε κεντρική δημόσια πλατεία της πόλης.
Πορεία και στην Άρτα για τη γενική απεργια της 21ης. Η συνολική εικόνα της πορείας ήταν αρκετά καλή με τη συμμετοχή και αρκετών μαθητών. Η πορεία κινήθηκε στο κέντρο της πόλης και ακούστηκαν συνθήματα κατά των οικονομικών μέτρων, υπέρ των εργαζομένων, των μεταναστών αλλά και κατά της επικείμενης κατασκευής πάρκιγκ σε δημόσια πλατεία. Τα συνθήματα κατά του πάρκιγκ φωνάχθηκαν από το μπλοκ της ανοιχτής συνέλευσης
Στην εκδήλωση του Σαββάτου(18/10) είχε αποφασισθεί η συμμετοχή στην πορεία και η δημοσιοποίηση της καταγγελίας της κατασκευής του πάρκιγκ. Μετά την συνέλευση του Σαββάτου έγινε γλέντι με ποτά και μεζέδες που ετοιμάστηκαν στο χώρο της πλατείας. Μετά την χθεσινή πορεία έγινε νέα συνέλευση στην πλατεία όπου αποφασίσθηκε το Σάββατο 25/10 στις 5:00 το απόγευμα νέο ραντεβού στην πλατεία και στη συνέχεια να ακολουθήσει προβολή της ταινίας με τίτλο «της κακομοίρας».
Το πανό της ανοιχτής συνέλευσης ήταν : Αντίσταση Σημαίνει Επίθεση.
Συνθήματα που ακούστηκαν:
Λαμόγια μεσίτες ακούστε το καλά
Κάτω τα ξερά σας από την πλατεία Σκουφά.
Μέσα στα μπετά θάβεται τα παιδιά σας
Για να χουν θέσεις στάθμευσης τα αυτοκίνητά σας.
Δεν θέλουμε γκαράζ στην περιοχή μας
Έχετε παρκάρει πάνω στη ζωή μας.
Τρομοκρατία είναι η μισθωτή σκλαβιά καμιά ειρήνη με τα αφεντικά
Μπάτσοι γουρούνια δολοφόνοι
Από το 50Ά η ίδια ιστορία Κράτος και αφεντικά κλέβουν τα ταμεία.
Κλπ.
Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2008
Βήμα το Βήμα η οργάνωση αντίστασης στο πλιάτσικο της πλατείας Σκουφά.
Oι κολαούζοι της ντόπιας εξουσίας μας λένε στα πρωτοσέλιδά τους (ΗΧΩ-15/10), πως η αφετηρία του αιτήματος της μετατροπής της πλατείας Σκουφά σε πάρκιγκ, είναι απαίτηση των πολιτών εδώ και 35 χρόνια. Αίτημα της χούντας λοιπόν, μιας και οι τότε πολίτες μάλλον δεν ήταν σε θέση να απαιτήσουν. Σήμερα 35 χρόνια μετά έρχονται τα υλοποιήσουν τα χουντικά οράματα. Η χούντα των τανκς συνάντησε τη χούντα των ιδιωτών, των εργολάβων και των παραγόντων.
Είναι ψεύτες
Όταν μας λένε ότι τους ενδιαφέρει η λύση του κυκλοφοριακού προβλήματος. Ο χρυσοπληρωμένος σύμβουλος στον οποίο απευθύνθηκαν σύμφωνα και με τα πρακτικά του δήμου(αρ. 416/2007) δεν αναφέρει ούτε μια φορά τη φράση «λύση του κυκλοφοριακού». Aντίθετα επαναλαμβάνει συνεχώς και στηρίζει όλη την μελέτη του σε τρεις (3) πλιατσικολόγες εκφράσεις: επιχείρηση-βιωσιμότητα-κερδοφορία. Η μελέτη δεν έγινε για τη λύση του κυκλοφοριακού, αλλά για να στήσουν, με τους καλύτερους όρους για τους ιδιώτες-εργολάβους μια διεστραμμένη επιχειρηματική δράση.
Είναι ψεύτες
Όταν λένε οι παράγοντες της συμφοράς, ότι οι «αντιδρώντες» εκτός της αντίδρασης δεν έχουν πρόταση. Έχουμε πρόταση και μάλιστα δεν θα κοστίσει και τίποτε στον πολίτη, γιατί εκτός των άλλων έχει ήδη υλοποιηθεί. Η πόλη της Άρτας έχει τέσσερα περιφερειακά πάρκιγκ, όπου η πληρότητά τους δεν ξεπερνά τις ώρες αιχμής το 50% των θέσεων που διαθέτουν. Άρα χώροι στάθμευσης υπάρχουν και μάλιστα αρκετοί, σε απόσταση τριών λεπτών από το κέντρο της πόλης. Για τους ντόπιους μεγαλοαστούς της κακιάς ώρας που θέλουν στεγασμένο πάρκιγκ για τα πολυτελή τους αυτοκίνητα δεν μας περισσεύουν λύσεις.
Είναι ψεύτες
Όταν μας λένε ότι θα ακολουθήσουν όλες τις νόμιμες διαδικασίες. Οι πρώτες εργασίες που ξεκίνησαν μέσα στην πλατεία, έγιναν από τροχοφόρα μηχανήματα που εισέβαλαν καταστροφικά στην πλατεία, χωρίς να φέρουν ούτε πινακίδες κυκλοφορίας, όπως όφειλαν, ούτε διακριτικά της επιχείρησης που ανήκαν, ούτε λαμβάνοντας μέτρα ασφαλείας εργασιών κλπ.
Επίσης μια πρόχειρη ανάγνωση των νόμων δείχνει ότι είναι παράνομη η κατασκευή πάρκιγκ σε απόσταση τόσο κοντινή σε βυζαντινό μνημείο(Παρηγορίτισσα), όπως επίσης είναι παράνομη η κατασκευή πάρκιγκ σε απόσταση αναπνοής από τρία σχολεία, από τα πιο πολυάριθμα της πόλης.
Είμαστε εξαιρετικά καχύποπτοι στις μεθοδεύσεις τους, μιας και ζούμε σε ένα κράτος, υπηρεσιών και κομματικών παραγόντων, που συστήνουν ένα ολόκληρο σύστημα διαφθοράς, κάθετης και θεσμικής.
Είναι ψεύτες
Όταν μας λένε ότι το πλιάτσικο της πλατείας θα είναι υπέρ του πολίτη. Η καθημερινότητα του πολίτη της πόλης, μετά από μία ενδεχόμενη κατασκευή του πάρκιγκ, θα είναι αισθητικά πολύ χειρότερη, μιας και η πράσινη πλατεία θα έχει αντικατασταθεί από ένα τρισάθλιο άδειο και άμορφο τσιμεντένιο έκτρωμα, αλλά θα επιβαρυνθεί και ο πολίτης με ένα ακόμη χαράτσι. Αυτό το χαράτσι της στάθμευσης που θα εισπράττουν οι φορατζήδες του ιδιώτη σε όλο το δήμο.
Είναι ψεύτες
Γιατί σέρνουν την αποσυντιθέμενη σοσιαλιστική ή καλύτερα σοσιαληστρική τους συνείδηση σε ακροδεξιές και ακροφιλελεύθερες αντιλαϊκές πρακτικές
Ανοιχτή συνέλευση Εργατών-Φοιτητών-Ανέργων.
YΓ:Η ΗΧΩ είναι τοπική εφημερίδα που στηρίζει την κατασκευή του ιδιωτικού πάρκιγκ καταστρέφοντας τη δημόσια πλατεία.
Είναι ψεύτες
Όταν μας λένε ότι τους ενδιαφέρει η λύση του κυκλοφοριακού προβλήματος. Ο χρυσοπληρωμένος σύμβουλος στον οποίο απευθύνθηκαν σύμφωνα και με τα πρακτικά του δήμου(αρ. 416/2007) δεν αναφέρει ούτε μια φορά τη φράση «λύση του κυκλοφοριακού». Aντίθετα επαναλαμβάνει συνεχώς και στηρίζει όλη την μελέτη του σε τρεις (3) πλιατσικολόγες εκφράσεις: επιχείρηση-βιωσιμότητα-κερδοφορία. Η μελέτη δεν έγινε για τη λύση του κυκλοφοριακού, αλλά για να στήσουν, με τους καλύτερους όρους για τους ιδιώτες-εργολάβους μια διεστραμμένη επιχειρηματική δράση.
Είναι ψεύτες
Όταν λένε οι παράγοντες της συμφοράς, ότι οι «αντιδρώντες» εκτός της αντίδρασης δεν έχουν πρόταση. Έχουμε πρόταση και μάλιστα δεν θα κοστίσει και τίποτε στον πολίτη, γιατί εκτός των άλλων έχει ήδη υλοποιηθεί. Η πόλη της Άρτας έχει τέσσερα περιφερειακά πάρκιγκ, όπου η πληρότητά τους δεν ξεπερνά τις ώρες αιχμής το 50% των θέσεων που διαθέτουν. Άρα χώροι στάθμευσης υπάρχουν και μάλιστα αρκετοί, σε απόσταση τριών λεπτών από το κέντρο της πόλης. Για τους ντόπιους μεγαλοαστούς της κακιάς ώρας που θέλουν στεγασμένο πάρκιγκ για τα πολυτελή τους αυτοκίνητα δεν μας περισσεύουν λύσεις.
Είναι ψεύτες
Όταν μας λένε ότι θα ακολουθήσουν όλες τις νόμιμες διαδικασίες. Οι πρώτες εργασίες που ξεκίνησαν μέσα στην πλατεία, έγιναν από τροχοφόρα μηχανήματα που εισέβαλαν καταστροφικά στην πλατεία, χωρίς να φέρουν ούτε πινακίδες κυκλοφορίας, όπως όφειλαν, ούτε διακριτικά της επιχείρησης που ανήκαν, ούτε λαμβάνοντας μέτρα ασφαλείας εργασιών κλπ.
Επίσης μια πρόχειρη ανάγνωση των νόμων δείχνει ότι είναι παράνομη η κατασκευή πάρκιγκ σε απόσταση τόσο κοντινή σε βυζαντινό μνημείο(Παρηγορίτισσα), όπως επίσης είναι παράνομη η κατασκευή πάρκιγκ σε απόσταση αναπνοής από τρία σχολεία, από τα πιο πολυάριθμα της πόλης.
Είμαστε εξαιρετικά καχύποπτοι στις μεθοδεύσεις τους, μιας και ζούμε σε ένα κράτος, υπηρεσιών και κομματικών παραγόντων, που συστήνουν ένα ολόκληρο σύστημα διαφθοράς, κάθετης και θεσμικής.
Είναι ψεύτες
Όταν μας λένε ότι το πλιάτσικο της πλατείας θα είναι υπέρ του πολίτη. Η καθημερινότητα του πολίτη της πόλης, μετά από μία ενδεχόμενη κατασκευή του πάρκιγκ, θα είναι αισθητικά πολύ χειρότερη, μιας και η πράσινη πλατεία θα έχει αντικατασταθεί από ένα τρισάθλιο άδειο και άμορφο τσιμεντένιο έκτρωμα, αλλά θα επιβαρυνθεί και ο πολίτης με ένα ακόμη χαράτσι. Αυτό το χαράτσι της στάθμευσης που θα εισπράττουν οι φορατζήδες του ιδιώτη σε όλο το δήμο.
Είναι ψεύτες
Γιατί σέρνουν την αποσυντιθέμενη σοσιαλιστική ή καλύτερα σοσιαληστρική τους συνείδηση σε ακροδεξιές και ακροφιλελεύθερες αντιλαϊκές πρακτικές
Ανοιχτή συνέλευση Εργατών-Φοιτητών-Ανέργων.
YΓ:Η ΗΧΩ είναι τοπική εφημερίδα που στηρίζει την κατασκευή του ιδιωτικού πάρκιγκ καταστρέφοντας τη δημόσια πλατεία.
Οι αγώνες για την Γη των απλών ανθρώπων επανέρχονται γιατί ποτέ δεν έλειψαν τα κοράκια που ήθελαν να την αρπάξουν.
Σήμερα το απόγευμα μεγάλη πορεία των κατοίκων των Ελληνικού στα Ιωάννινα στις 6:00μμ, στη Νομαρχία Ιωαννίνων.
Ήδη έχουν δηλωσει τη συμμετοχή τους, το εργατικο κέντρο της πολης και δεκάδες πολιτικές οργανώσεις.
Η οργή ξεχειλίζει μετά τη δολοφονική επίθεση της αστυνομίας και των εισαγγελέων που συνόδευαν ως πραγματικοί νταβαντζήδες τους εργολάβους. Κομματικά στελέχη της εξουσίας σε θέσεις εξουσίας στήριξαν αυτή την επίθεση κατά των ανθρώπων του Ελληνικού, σήμερα το απογευμα να τους βάλουμε και τυπικά απέναντι από την κοινωνία.
Δεν αξίζει να αφήσουμε ούτε σπιθαμή από τον κοινωνικό μας χώρο, οπουδήποτε, είτε στα Ιωαννινα, είτε στο Ελληνικό, είτε στην Άρτα, στα λαμόγια που καταληστευουν τις ζωές και τους τόπου μας.
Ήδη έχουν δηλωσει τη συμμετοχή τους, το εργατικο κέντρο της πολης και δεκάδες πολιτικές οργανώσεις.
Η οργή ξεχειλίζει μετά τη δολοφονική επίθεση της αστυνομίας και των εισαγγελέων που συνόδευαν ως πραγματικοί νταβαντζήδες τους εργολάβους. Κομματικά στελέχη της εξουσίας σε θέσεις εξουσίας στήριξαν αυτή την επίθεση κατά των ανθρώπων του Ελληνικού, σήμερα το απογευμα να τους βάλουμε και τυπικά απέναντι από την κοινωνία.
Δεν αξίζει να αφήσουμε ούτε σπιθαμή από τον κοινωνικό μας χώρο, οπουδήποτε, είτε στα Ιωαννινα, είτε στο Ελληνικό, είτε στην Άρτα, στα λαμόγια που καταληστευουν τις ζωές και τους τόπου μας.
Δευτέρα 13 Οκτωβρίου 2008
Λίγα λόγια για την εκδήλωση της Κυριακής 12 Οκτ, που εγινε στην πλατεία Σκουφά με αφορμή την καταστροφή και μετατροπή της σε πάρκιγκ.
Tην Κυριακή 12 του Οκτώβρη μαζευτήκαμε στην πλατεία Σκουφά προκειμένου να οργανώσουμε την αντίστασή μας απέναντι στα σχέδια μετατροπής του δημόσιου και ελεύθερου χαρακτήρα της πλατείας Σκουφά σε ένα πλιάτσικο κερδοσκοπίας, που κατασκευάζει εκεί ένα ιδιωτικό πάρκινγκ.
Ένας χώρος πρασίνου θέλουν να αντικατασταθεί από ένα τσιμεντένιο και άθλιο αρχιτεκτονικά έκτρωμα.
Η πλατεία Σκουφά βρίσκεται απέναντι από την Παρηγορήτισσα και είναι ένας από τους ελάχιστους (αν όχι ο τελευταίος ) χώρους πρασίνου εντός της Άρτας που κάποιοι θέλουν να εξαφανιστεί από προσώπου γης, στο βωμό μιας αμφιλεγόμενης «ανάπτυξης».
Θέλουν να υλοποιήσουν εκεί ένα ιδιωτικό πάρκινγκ, να ελέγξουν όλες τις θέσεις στάθμευσης στην πόλη, να αναπτύξουν εκεί επιχειρήσεις που θα κάνουν την βιωσιμότητα της επιχείρησης πιο κερδοφόρα, πάντα για τον ιδιώτη. Στην κατασκευή του ξεχωρίζουμε, τις εξόδους που οδηγούν κατευθείαν πάνω στις αυλές των απέναντι σχολείων, τους υπόγειους ορόφους που η κατασκευή τους θέτει σε άμεσο κίνδυνο τα απέναντι βυζαντινά μνημεία και όλα αυτά υπό την παραγοντίστικη λογική της «κοινωνικής προσφοράς» που προσβάλει την νοημοσύνη όλων μας μιας και το μόνο που εξυπηρετεί είναι τα κέρδη των ελάχιστων.
Απέναντι στην ιδεολογία του ξεπουλήματος των δημόσιων χώρων, επιλέγουμε την στάση της αντίστασης. Απέναντι στους παράγοντες-μεσίτες που χαρίζουν τους δημόσιους χώρους οργανώνουμε την αντίσταση των απλών ανθρώπων.
Τα ζόμπι των μηχανισμών του κράτους και του κεφαλαίου υποθηκεύουν τις ζωές όλων μας σε μια βίαιη εκμετάλλευση των κοινωνικών μας χώρων.
Στην πόλη της Άρτας τσιμεντόψυχοι παράγοντες από το πάνελ των διεφθαρμένων αστικών κομμάτων αποφάσισαν την μετατροπή του δημόσιου χαρακτήρα της πλατείας Σκουφά σε μία ακόμη διεστραμμένη αντικοινωνική ιδιωτική επιχειρηματική δράση.
Το τσιμεντένιο έκτρωμα θα αντικαταστήσει μια πανέμορφη πλατειούλα.
Μια μικρή γωνιά μέσα στην πόλη που φιλοξενούσε ανθρώπους θα μετατραπεί στα διεστραμμένα τους μυαλά σε μία ακόμη αντιανθρώπινη κατάσταση μέσα στην πόλη.
Στην εκδήλωση συμμετείχαν αρκετοί πολίτες όπου όλοι εξέφρασαν την αντίθεσή τους στην καταστροφή της πλατείας.
Στη διάρκεια της εκδήλωσης διοργανώθηκε χαριστικό/ανταλακτικό παζάρι. Ότι μαζεύτηκε θα δοθεί σε μετανάστες εργαζόμενους της περιοχής σε ένδειξη αλληλεγγύης. Επίσης στο χώρο της πλατείας φυτεύτηκαν φυτά και δεντράκια(ελιές) ως απάντηση στην μεθοδευμένη και χρόνια υπονόμευση της πλατείας από την πλευρά του δήμου, ενώ τοποθετήθηκε και κάδος απορριμμάτων.
Κατά τη διάρκεια της συνέλευσης συμφωνήθηκε να συνεχισθούν οι δράσεις αντίστασης ενάντια στην καταστροφή της πλατείας. Έτσι την πέμπτη 16 του μηνός, νωρίς το απόγευμα θα γίνει μικροφωνική παρέμβαση στο κέντρο της πόλης(στον άγιο Δημήτριο στις 19:00μμ) και το Σάββατο το απόγευμα(17:00μμ) στην πλατεία Σκουφά, θα διοργανωθεί συζήτηση/συνέλευση και στη συνέχεια γλέντι γα την επανοικειοποίηση της ζωντάνιας του χώρου.
ΥΓ: Κατά την παραμονή μας εκεί γνωρίσαμε και "παράξενο προσωπικό" που ήθελε να κάνει εργασίες στην πλατεία. Φορτηγό εταιρείας "αγνώστου πατρός" και χωρίς πινακίδες κυκλοφορίας, προσπάθησε να μπει Κυριακή μεσημέρι στο χώρο της πλατείας για να ξεκινήσει εργασίες νωρίς την επομένη. Οι σύντροφοι που ήταν εκεί δεν επέτρεψαν την είσοδο στο χώρο και το "ακηδεμόνευτο" εταιρικό φορτηγό πάρκαρε έξω από το χώρο. Το συγκεκριμένο περιστατικό το αναφέρουμε για να τονίσουμε ότι έχουν ξεκινήσει εργασίες υπό μια περίεργη μυστικοπάθεια(δεν μας απάντησαν ούτε ποια εταιρεία ήταν ούτε τι εργασίες και για ποιόν πραγματοποιούσαν στο χώρο).
Ανοιχτή Συνέλευση, Εργαζομένων-Φοιτητών-Ανέργων.
Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008
Εκδήλωση για τους ελεύθερους χώρους στην πλατεία Σκουφά (απέναντι από την Παρηγορήτρια) στην Άρτα.
Εκδήλωση για τους ελεύθερους χώρους στην πλατεία Σκουφά (απέναντι από την Παρηγορήτρια) στην Άρτα θα γίνει την Κυριακή 12 Οκτώβρη.
Συζήτηση στις 5 για την επανοικειοποίηση των ελεύθερων χώρων και πιο συγκεκριμένα για την πλατεία Σκουφά που κινδυνεύει να γίνει πάρκιγκ (και τώρα τελευταία κάτι ακούγεται για εμπορικό κέντρο).
Θα υπάρχει χαριστικό/ανταλλακτικό παζάρι, μικροφωνική απο νωρίτερα.
Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2008
ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ στις 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Ενάντια στους γενίτσαρους του κεφαλαίου που έχουν "μετοχοποίηση" τη δική μας φτώχεια και εκμετάλλευση και που σήμερα μας καλούν να τους τη χρηματοδοτήσουμε κιόλας.
Ενάντια στους καλοθελητές της εξουσίας και στα κόμματά τους που μας σέρβίρουν λύσεις που το "κυρίως πιάτο" είμαστε Εμείς.
Ενάντια στις πολιτικές των "επιδομάτων θέρμανσης και φτώχειας" και τις υπόλοιπες ελεημοσύνες που στηρίζουν μια χαρά τις πολιτικές της άγριας εκμετάλλευσης του εργατικού έργου/πλούτου των εργαζομένων από τους μηχανισμούς του κράτους και του κεφαλαίου. Την επιστροφή του πλούτου που παράγουμε δεν την θέλουμε σε "επιδόματα θέρμανσης και λοιπές ελεημοσύνες", αλλά σε σχοινί που θα τους κρεμάσει όλους τους.
Η απεργία της 21ης Οκτωβρίου είναι μια στιγμή που πρέπει να βρεθούμε στο δρόμο, που πρέπει να δώσουμε το κατάλληλο σχήμα, όχι απλά στη διαμαρτυρία μας για ότι συμβαίνει, αλλά να βρεθούμε εκεί με πραγματικούς όρους αντίστασης και ανυπακοής.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
