Γράμμα από τις φυλακές Κορυδαλλού του κρατούμενου Γιώργου Τσόλκα.

Ψάχνοντας μέσα στα ριζοσπαστικά κινήματα, επέλεξα να αγωνιστώ στο πλευρό του αναρχικού χώρου. Διάλεξα αυτόν γιατί είδα ότι είναι ο μόνος που παραμένει αγνός, ζωντανός, αληθινός και με ανθρώπους που τους χαρακτηρίζει η συντροφικότητα και η αλληλεγγύη, το πάθος, η δύναμη, η θέληση για ζωή. Επίσης επέλεξα το δρόμο της αντιπαράθεσης σαν τη μόνη λύση για να κερδίσω κάποια από τα χαμένα, αντιδρώντας σε ότι με καταπιέζει και έχοντας ως μοναδικό σκοπό να ζήσω μέσα σε μια ελεύθερη κοινωνία χωρίς θεσμούς και κανόνες, χωρίς σύνορα και έθνη. Στη διάρκεια της διαδρομής μου αυτής μέσα στους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες έχω συλληφθεί και καταδικαστεί για τις ιδέες και τον τρόπο ζωής μου. Σήμερα βρίσκομαι προφυλακισμένος στις Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού κατηγορούμενος με το ποινικό αδίκημα της ληστείας. Ας αναφερθώ λοιπόν σε αυτό παίρνοντας τα γεγονότα με τη σειρά τους. Στις 12 Ιουλίου 2006 πραγματοποιείται ληστεία στη περιοχή του Μενιδίου σε αποθήκη εμπορίας κυνηγετικών ειδών από την οποία αφαιρούνται κυνηγετικά όπλα και εξαρτήματα. Στις 2 Σεπτεμβρίου 2006, από δακτυλικό αποτύπωμα που βρέθηκε πάνω σε πλαστική σακούλα, σύμφωνα με τις αναφορές των μπάτσων, συλλαμβάνεται αναρχικός-αντιεξουσιαστής ο οποίος κατηγορείται από τις διωκτικές αρχές ότι συμμετείχε σε αυτήν και με συνοπτικές διαδικασίες προφυλακίζεται. Στις 26 Οκτωβρίου καθώς βγαίνω από το σπίτι μου συμμορίτες των αρχών ασφαλείας με προταγμένα τα όπλα με ακινητοποιούν και με σέρνουν στη ΓΑΔΑ. Εκεί υψηλόβαθμοι ασφ-αλήτες της ΕΛ.ΑΣ μου γνωστοποιούν ότι, μετά από έρευνα σε σπίτι «γιάφκα» βρέθηκε δακτυλικό μου αποτύπωμα πάνω σε τασάκι. Στις 31 Οκτωβρίου η 16^η ανακρίτρια αποφασίζει μόνο με αυτήν την ένδειξη, την οποία από την πρώτη στιγμή αρνούμαι και αμφισβητώ, και τίποτε παραπάνω την προφυλάκισή μου. Ενώ διανύω πλέον τον 11^ο μήνα εγκλεισμού στα δημοκρατικά κολαστήρια, χωρίς κανένα στοιχείο ενοχής, παρά μόνο της ένδειξης αυτής του δακτυλικού αποτυπώματοςστο τασάκι, αρχίζει να ξετυλίγεται σιγά-σιγά το κουβάρι. Μέσα από τις καταθέσεις των μπάτσων και τα στοιχεία που έχουν συλλέξει δεν αναφέρεται πουθενά η ύπαρξη του σταχτοδοχείου!! Τελικά τι επιδιώκουν οι δυνάστες μου; Επιδιώκουν τη ψυχική μου εξόντωση; Επιδιώκουν να υποτάξουν το ελεύθερο πνεύμα μου βασανίζοντάς το μέσω του εγκλεισμού ή μήπως να τρομοκρατήσουν όσους έρχονται σε κάθετη ρήξη με το υπάρχον φασιστικό καθεστώς; Ότι και να είναι αυτό αδέρφια να ξέρετε ότι αντλώ μεγάλη δύναμη απ’ όλους εσάς που συνεχίζεται αμείωτα τον αγώνα εκεί έξω από τα τείχη, στους δρόμους, στους χώρους εργασίας, στα σχολεία…Από τη μεριά μου όσο δύσκολες καταστάσεις κι αν βιώνω εδώ μέσα να είστε σίγουροι πως δεν πρόκειται να παραδοθώ στο μηχανισμό της φυλακής «σωφρόνισης» και τα γρανάζια της. Θα συνεχίσω να αγωνίζομαι με όσα μέσα διαθέτω για τη καταστροφή του τερατουργήματος που ονομάζεται φυλακή. Ξεκαθαρίζοντας λοιπόν τις προθέσεις τους οι κρατιστές δείχνουν το απάνθρωπο προσωπείο τους ενάντια στους ανυπόταχτους, αντιφρονούντες και σε αγωνιζόμενους ανθρώπους, με την πάντα πρόθυμη βοήθεια των ΜΜΕ που καλλιεργούν ένα κλίμα τρομοϋστερίας εξαπολύοντας την επίθεσή τους ενάντια στον αναρχικό-αντιεξουσιαστικό χώρο. Ένας χώρος ο οποίος τα τελευταία χρόνια απαντά στην όποιου είδους κρατική καταστολή με πολλές συνεχείς βίαιες ενέργειες οι οποίες έχουν κάνει τους εξουσιαστές να χάσουν τον ύπνο τους για το τι τους επιφυλάσσει το μέλλον. Τι κι αν μας βάζουν φυλακή, τι και αν προσπαθούν να μας συκοφαντήσουν. Δε λυγίζουμε, παραμένουμε δυνατοί, ενωμένοι και συνεχίζουμε. Ας τρέμουν. Κλείνοντας να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς μου σε όλους εσάς, τ’ αδέρφια μου, που μου συμπαραστέκονται όλο αυτό το διάστημα που βρίσκομαι εδώ μέσα, κάνοντάς με να κατανοήσω πραγματικά την μεγαλειώδη έννοια της αλληλεγγύης και πόσο σημαντικό ρόλο παίζει για όλους εμάς που βρισκόμαστε πίσω από τείχη. Επίσης να ευχαριστήσω και όσους θα επιλέξουν να σταθούν αλληλέγγυοι από εδώ και πέρα με οποιονδήποτε τρόπο, παρόλο που η υπόθεσή μου είναι αρκετά μπερδεμένη και δύσκολη. Όσο αφορά τη σιγή μου όλο αυτό τον καιρό, εκτός από το μούδιασμα που υπήρξε τους πρώτους μήνες μέσα στη φυλακή, μέχρι να αρχίζει να ξεκαθαρίζει το τοπίο γύρω από αυτή την ιστορία, υπήρξαν και κάποιοι προσωπικοί λόγοι που με ανάγκασαν να κρατήσω αυτή τη στάση. Σιγά-σιγά όμως όλες οι δυσκολίες ξεπεράστηκαν. Το δικαστήριο είναι στις 2Νοεμβρίου 2007. Να είστε όλοι καλά. ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΕΣ ΚΑΙ ΛΗΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΕΞΟΥΣΙΑΣΤΕΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΤΟΝΙΔΟΥ, ΣΤΟΝ Μ.ΤΣΟΥΡΑΠΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ Χ. ΚΟΝΤΟΡΕΒΥΘΑΚΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ Γ.ΔΗΜΗΤΡΑΚΗ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΓιώργοςΤσόλκας Δικαστικές Φυλακές Κορυδαλλού