Παρασκευή 30 Μαΐου 2008
Αποκοιμήθηκαν με την καλομοίρα και ξύπνησαν με τον αθανασόπουλο
Μετά τη διακοπή του νερού. Πριν τη διακοπή του νερού
Αφού νέκρωσαν τη όποια ζωή στο ποτάμι από το φράγμα έως και τον Αμβρακικό υπήρξαν δύο μη απαντήσεις. Η μία είχε κάνει με την δικαιολογία ότι υπήρξε αίτημα προς τη ΔΕΗ από υπηρεσία της νομαρχίας για διακοπή της ροής και η ΔΕΗ το ικανοποίησε. Η άλλη αφορά σχόλιο σε σελίδα που υποστηρίζει ότι ο πρόεδρος είδε τα αποθέματα νερού στο πουρνάρι και του φάνηκαν λίγα, προφανώς για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε ότι θα συνεχίσουν να καταστρέφουν.
Στην πρώτη περίπτωση έχουμε έναν υπάλληλο της ΔΕΗ να παραδέχεται το ανόητο και επικίνδυνο μιας ολόκληρης κατάστασης, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν μαθαίναμε αν το περιβόητο αίτημα των εργολάβων της νομαρχίας κατατέθηκε και εγγράφως. Τα αντλιοστάσια έχουν ειδικό μηχανισμό που διακόπτη τη ροή όταν δεν χρειάζεται και δεν κόβεται το νερό στο ποτάμι, αυτό ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ αδιανόητο. Η δέσμευση της ΔΕΗ για συνεχή ροή υπάρχει, αν θυμούνται οι παλαιότεροι την εποχή που γινόντανε λόγος για τα από σαθρωμένα θεμέλια του γεφυριού που είχαν φωτογραφίσει ντόπιοι φωτογράφοι τότε είχαν εκ νέου υποχρεωθεί οι παράγοντες να δεσμευτούν σε αδιάκοπη ροή του ποταμού μίας και οτιδήποτε άλλο θα ήταν καταστροφικό και για το γεφύρι. Ούτε το γεφύρι τους νοιάζει ούτε η ζωή του ποταμού, αυλάκι για τα σκουπίδια τους το θέλουν και τίποτε άλλο. Και κάτι άλλο πώς μπορεί η ίδια η νομαρχία να επιτρέπει την παραβίαση των περιβαλλοντολογικών όρων της ΔΕΗ ενώ θα έπρεπε να τους ελέγχει, σχετικά με την ολοκληρωτική και σε μεγάλη διάρκεια διακοπή της ροής του ποταμού θανατώνοντας τα ΠΑΝΤΑ.
Στη δεύτερη περίπτωση με τον πρόεδρο και τους παρατρεχάμενους να έχουν την ξετσίπωτη, την κυνική παραδοχή περί μειωμένων αποθεμάτων νερού όταν οι ίδιοι μεγαλοπαράγοντες της καταστροφής είχαν χρησιμοποιήσει τα νερά της λίμνης για υπερπαραγωγή τους τελευταίους μήνες του 2007. Τότε οι ίδιοι είχαν αυξήσει την λειτουργία κατά 70% περίπου όλων των φραγμάτων για να παρουσιάσουν κέρδη στη ΔΕΗ και βέβαια όχι για να καλύψουν ανάγκες που επίσης οι ίδιοι έκοβαν το ρεύμα από τα νοικοκυριά και το αυξάνανε στις επιχειρήσεις.
Το νερό ξανακύλησε στο ποτάμι αλλά η αναλγησία των παραγόντων είναι εδώ και θριαμβεύει. Με γελοίες δικαιολογίες σεβαστές λόγω του δικού τους ηλικιακού επιπέδου αλλά και μίας συντονισμένης σιωπής που συνόδευσε τη ζωή του ποταμού στην τελευταία της κατοικία.
Παράγοντες, σύμβουλοι, υπάλληλοι, κόμματα και στελέχια της αντιπολίτευσης των κινημάτων και της οικολογίας βεβαίως βεβαίως έβαλαν σιωπηλά τη σφραγίδα της αναλγησίας τους σε άλλο ένα έγκλημα κατά tου περιβάλλοντος. Η ζωή στο ποτάμι είχε εξαφανιστεί από τις πρώτες κιόλας ώρες της διακοπής του νερού σε μια πολύ μεγάλη διαδρομή από το φράγμα έως και τον Αμβρακικό. Οι υπηρεσίες έτρεχαν να συλλάβουν μαγιονέζες, ή να παίξουν στο «κυνήγι του χαμένου λαδιού» που δεν είχε περάσει στην Άρτα.
Και όμως μας έχουν συνηθίσει.
Πάνε αρκετές εβδομάδες(από τη μεγάλη Πέμπτη) από την μόλυνση που προκλήθηκε στον Αμβρακικό από λύματα και χημικά καθαριστικά που τα αποτελέσματα των ελέγχων ακόμα βγαίνουν.
Οι ίδιοι κάνουν παιχνίδι εδώ και χρόνια.
Είναι ανόητοι, πιστεύουν ότι τα παιδιά τους θα πίνουν νερό από τις πισίνες των «αφεντικών τους» θα αναπνέουν από τον αέρα των πούρων των αρχιστελεχών και θα τρων από το πιάτο σολομό των καθ ύλην «αρμόδιων» βολευτών, βεβαίως βεβαίως.
Δηλητηριάζουν τα πάντα, τα ξεπουλάν, χωρίς ντροπή, μισούν τους ανθρώπους, την κοινωνία, το λαό. Τα ζώα των υπηρεσιών και των κομμάτων της τοπικής αυτοδιοίκησης καθώς και οι φιλικές τους εφημερίδες έμειναν απαθείς μπροστά στο θάνατο της ζωής στον Άραχθο έστω και στο τμήμα από το φράγμα έως τον Αμβρακικό.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου