Ο Αμβρακικός χάνεται. Οι τοπικές κοινωνίες αντιστέκονται.

Ο Αμβρακικός κόλπος χάνεται και μαζί του χάνεται και μια εικόνα σπάνιας ομορφιάς και ζωής. Η μόλυνση έχει προχωρήσει σε επικίνδυνο σημείο και η αντίδρασή μας πρέπει να είναι άμεση, διαρκείας, μαζική και όσο το δυνατό πιο δυναμική. Οι λόγοι για τους οποίους έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό η μόλυνση αυτού του σπουδαίου οικοσυστήματος είναι γνωστοί και τους συναντάμε παντού, όπου η σχέση κεφαλαίου-κέρδους και περιβάλλον εμφανίζονται σε κοινά πεδία. Η εφαρμογή διεστραμμένων κερδοσκοπικών πολιτικών τα τελευταία χρόνια φέρνει σήμερα μπροστά μας ορατότατα τα θλιβερά τους αποτελέσματα. Δεκάδες διαφορετικές επιχειρηματικές ιδέες βρήκαν χώρο εφαρμογής τους το πανέμορφο περιβάλλον του Αμβρακικού. Έχοντας την συνεργασία ντόπιων πολιτικών αξιωματούχων αλλά και την αμέριστη συμπαράσταση υπηρεσιών που οι υπάλληλοί τους είχαν βολευτεί από την προηγούμενη κατηγορία πολιτικών έδρασαν από κοινού με τους πάντα πρόθυμους “ιδιώτες” της ανάπτυξης δημιουργώντας σήμερα αυτή τη φοβερή προοπτική του Αμβρακικού.

Άνθρωποι από τις γύρω περιοχές βρέθηκαν και καλλιέργησαν αρχικά την ιδέα και στην συνέχεια τη συνεργασία για την δημιουργία από κοινού δράσεων στην προσπάθειά τους να σταματήσουν την επέλαση της μολυσματικής ανάπτυξης και την προπαγάνδιση της κατάστασης. Αποφασίσθηκε να οργανωθούν μικρές εκδηλώσεις (μικροφονικές, μοίρασμα εντύπων, προπαγάνδα) σε γειτονικές πόλεις όπως η Άρτα, το Αγρίνιο και στο Μενίδι (Αιτωλοακαρνανίας). Εκδόθηκαν μια κοινή προκήρυξη και μια αφίσα καταγγελίας. Το τέλος αυτών των δράσεων και η αρχή των επόμενων θα ολοκληρωθεί με μία κεντρική εκδήλωση στην Αμφιλοχία στις 11 Μαΐου. Στην Αμφιλοχία βρίσκεται ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον Αμβρακικό, βρίσκονται εκεί οι αποθήκες καυσίμων μεγάλων εταιρειών (ΕΚΟ και SHEL) που απειλούν με ολοκληρωτικό αφανισμό τον Αμβρακικό.

Το κάλεσμα είναι ανοιχτό και καλεί όλους και όλες να συμμαχήσουν με κείνες τις δυνάμεις που θα προστατέψουν τον Αμβρακικό. Καλούμε τον κάθε σύντροφο και συντρόφισσα να συμμετάσχει στις εκδηλώσεις που θα γίνουν στις παραπάνω πόλεις και να συναντηθούμε όλοι μαζί στην κεντρική εκδήλωση της Αμφιλοχίας στις 11 Μαΐου.

Παρακάτω ακολουθεί το πρόγραμμα των κυκλικών δράσεων με αποκορύφωμα την εκδήλωση στην Αμφιλοχία και η προκήρυξη που βγήκε.

Σάββατο 3 Μαΐου εκδήλωση(μικροφωνική, πανό, μοίρασμα προκηρύξεων κλπ) στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου στις 7:00 το απόγευμα.

Κυριακή 4 Μαΐου εκδήλωση στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας στην κεντρική πλατεία(μικροφωνική, πανό, μοίρασμα προκηρύξεων κλπ) στις 11:00 το πρωί.

Παρασκευή 9 Μαΐου στις 7:00μμ, εκδήλωση(μικροφωνική, πανό, μοίρασμα προκηρύξεων κλπ) στην Άρτα στην κεντρική πλατεία.

Κυριακή 11 Μαΐου η κεντρική εκδήλωση στην Αμφιλοχία, συγκέντρωση και πορεία στις 11:00 το πρωί.

ΥΓ: Αν αλλάξει κάτι με τις ώρες ή ημέρες των δράσεων θα υπάρξει άμεση ενημέρωση.

Ακολουθεί η κοινή προκήρυξη που εκδόθηκε

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

     Οι πρόσφατες φυσικές καταστροφές (καύσωνες, πλημμύρες, φωτιές)

 στον

πλανήτη οφείλονται σε κλιματολογικές αλλαγές από την υπερθέρμανση του,

σύμφωνα με τη φιλολογία και προπαγάνδα των κρατών, των Μ.Μ.Ε. και

διάφορων περιβαλλοντικών Μ.Κ.Ο. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να

αποκρύψουν, να συσκοτίσουν και να μεταθέσουν τις ευθύνες και τις αιτίες

σχετικά με το ποιοι είναι πραγματικά οι υπεύθυνοι για την ΄΄εκδίκηση

 της

φύσης΄΄, για το θάνατο χιλιάδων  ανθρώπων από φαινόμενα που δεν είναι

καθόλου φυσικά, για την καταστροφή του περιβάλλοντος.

     Η ατέλειωτη κούρσα για τη συσσώρευση κερδών από το κεφάλαιο δεν

αφήνει άθικτη καμιά πλευρά της ανθρώπινης ζωής και της φύσης. Οι

κυβερνήσεις νομοθετώντας κατά παραγγελία των αφεντικών αυτού του κόσμου

διασφαλίζουν το ιδιοκτησιακό δικαίωμά τους πάνω σε αυτά που μας

 κλέβουν.

Η άγρια ζωή- τα ζώα, τα δάση, τα ποτάμια, υποφέρουν από τα ίδια

 αφεντικά, 

που αλαζονικά την καρπώνονται, την καταστρέφουν. Ο,τι μπορεί να

 αποφέρει

κέρδος λεηλατείται μέχρι τέλους. Από τους πολέμους που διεξάγονται για

την καταλήστευση των φυσικών πόρων, την καταστροφή των δασών και των

ποταμών της λατινικής Αμερικής, τη λιμοκτονία μιας ολόκληρης ηπείρου,

 της 

Αφρικής, μέχρι την ολοκληρωτική εξαφάνιση κάθε είδους ζωής και την

καταστροφή του ίδιου του πλανήτη.

     Κομμάτι αυτής της καταστροφής αποτελεί το χρόνιο έγκλημα στον

Αμβρακικό. Ο Αμβρακικός κόλπος αποτελεί ένα φυσικό κάλος για την

 περιοχή

της δυτικής Ελλάδας, τεράστιας ζωτικής σημασίας, με μεγάλη

 βιοποικιλότητα 

σε ψάρια και σπάνια είδη πουλιών, χλωρίδας και πανίδας γενικά.

Επιπρόσθετα αποτελούσε και αποτελεί πηγή ζωής για τους ανθρώπους των

παράκτιων και γύρω περιοχών, που αποκλειστική τους ενασχόληση ήταν

ανέκαθεν η αλιεία, η γεωργία και η κτηνοτροφία.

     Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '60 άνθρωποι και περιβάλλον

χαρακτηρίζονταν από μια ισορροπημένη σχέση (με άλλα λόγια, η

 εκμετάλλευση 

των φυσικών πόρων, εκ των πραγμάτων, ήταν περιορισμένη πράγμα που η

 φύση

μπορούσε να ''αντέξει'' και να αναπληρώσει). Στις αρχές της δεκαετίας

 του 

'70 η έξαρση των καπιταλιστικών ρυθμών παραγωγής που επέβαλλαν τη

βιομηχανοποίηση κάθε έκφανσης της εργασίας και αντικατέστησαν το

ανταλλακτικό εμπόριο και την παραγωγή του υποκειμένου για την

 κατανάλωση

από αυτό, συντέλεσαν ώστε η κυριαρχία του ανθρώπου στη φύση (που έτσι

 κι

αλλιώς υπήρχε) να στραφεί ενάντιά της με ολέθρια αποτελέσματα.  

     Σήμερα σε αυτό το οικοσύστημα συντελείται μια μεγάλη καταστροφή

προερχόμενη από την καπιταλιστική λεηλασία. 

Η ζωή στον Αμβρακικό σβήνει...

... από τα φράγματα σε ζωτικούς για αυτόν ποταμούς όπως ο Λούρος και ο

 Άραχθος.

     Φράγματα που εμποδίζουν την πορεία των νερών στερώντας έτσι την

ανανέωση, την οξυγόνωση και τον εμπλουτισμό του κόλπου με ωφέλιμες

οργανικές και ανόργανες ύλες, για να ποτίζεται η όλο και αυξανόμενη

βιομηχανοποιημένη γεωργία.  

... από την αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, 

από τα παντός είδους απόβλητα μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων. 

     Αντίθετα ο Αμβρακικός “εμπλουτίζεται” με λιπάσματα και

φάρμακα από τις νέες καλλιέργειες καθώς και από τα λύματα

 ελαιοτριβείων,

κτηνοτροφικών μονάδων, και άλλων επιχειρήσεων που μέσα από τα ρέματα

διοχετεύουν τα λύματα τους, στο όνομα της ανάπτυξης, χωρίς κανένα

 έλεγχο

ή ενδοιασμό, μπρος στο τεράστιο πρόβλημα που δημιουργούν, σε έναν, από

 τη 

φύση του, κλειστό κόλπο που είναι σίγουρο ότι δε θα μπορέσει ποτέ να

 τις

μεταβολίσει. Εδώ αξίζει να αναφερθεί η τεράστια μόλυνση που προκαλεί το

εργοτάξιο κατασκευής γύψου της knauf, λίγο έξω από την Αμφιλοχία. Το εν

λόγο εργοτάξιο χρησιμοποιεί τον Αμβρακικό κόλπο αποκλειστικά σαν

σκουπιδοτενεκέ όλων  των άχρηστων υλικών, σκουπιδιών και μπάζων. Φυσικά

με την ανοχή των κρατικών και θεσμικών φορέων και εκμεταλλευόμενο την

ανοχή της έτσι κι αλλιώς ''τυφλής'' δικαιοσύνης.  

... από τη ζεύξη Ακτίου-Πρέβεζας και τις μαρίνες πολυτελείας που

εμποδίζουν την ανανέωση των νερών.  

     Η πολεοδομία της ''ανάπτυξης'' στοχεύει στην ολοένα γρηγορότερη

μετακίνηση των εμπορευμάτων, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στο

περιβάλλον. Με την ίδια εγκληματική αδιαφορία ως προς τον Αμβρακικό και

ενάντια σε επιστημονικά πορίσματα και μελέτες κατασκευάστηκε η ζεύξη

Ακτίου-Πρέβεζας. Εξαιτίας του εν λόγο έργου η μόνη φυσική διέξοδος προς

τη θάλασσα έχει περιοριστεί σε βαθμό που τα θαλάσσια ρεύματα δε μπορούν

να κάνουν πλέον αυτό που η φύση είχε σοφά προβλέψει για τη διατήρηση

 της

ζωής στον κόλπο. Η κατάσταση αυτή κινδυνεύει να χειροτερεύσει, με

ανυπολόγιστες συνέπειες από την επικείμενη υλοποίηση των σχεδίων για

δημιουργία, στην είσοδο του Αμβρακικού, μαρίνας πολυτελείας για γιοτ

 και

θαλαμηγούς, που θα εξυπηρετούν τον “άγιο” τουρισμό για ''τα

πολλά χρήματα που θα φέρει'', αδιαφορώντας για τη καταστροφή που θα

προκαλέσει στον ήδη βεβαρημένο Αμβρακικό. 

... από τις ιχθυοκαλλιέργειες, την υπεραλιεία και τους ανύπαρκτους,

απαρχαιωμένους ή ανεπαρκείς βιολογικούς καθαρισμούς.

      Η όποια ζωή έχει απομείνει χάνεται σταδιακά από την υπεραλίευση,

 με 

νέα ολοκληρωτικά μέσα (τράτες) που οργώνοντας και ερημοποιώντας

κυριολεκτικά το βυθό, καταστρέφουν το γόνο των ψαριών και εκατοντάδες

είδη φυκιών και κοραλλιών, χωρίς να υπάρχει περιθώριο για τη

 δημιουργίας

νέας ζωής. Οι παραδοσιακοί ψαράδες που για χρόνια ζούσαν από αυτό το

επάγγελμα πλέον δεν έχουν κανένα μέλλον. Το κενό σε ψάρια έρχονται τώρα

να καλύψουν, με το χειρότερο τρόπο οι ιχθυοκαλλιέργειες, με κλειστά

συστήματα εκτροφής ψαριών, σε ελεγχόμενες συνθήκες, έτσι ώστε να

επιτευχθεί το μέγιστο δυνατό σε παραγωγή αμφιβόλου ποιότητας ψαριών. Τα

κατάλοιπα από τα ιχθυάλευρα που χρησιμοποιούνται για την τροφή των

 ψαριών 

σε τεράστιες ποσότητες (έτσι ώστε να υπάρξει ταχεία ανάπτυξή τους)

δημιουργούν ένα στρώμα επιβλαβούς ιζήματος, που απλώνεται με το χρόνο

 σε

όλη την έκταση του βυθού του κόλπου, συμπληρώνοντας την καταστροφή.

(Μεγάλο κομμάτι του επενδυτικού κεφαλαίου στις ιχθυοκαλλιέργειες,

επομένως και μεγάλο κομμάτι ευθύνης, κατέχει η εταιρεία

“Ανδρμέδα” που ανήκει σε όμιλο εταιρειών της Εurobnk.) 

... από τις δεξαμενές υγρών καυσίμων της Shell και Εκο, την επέκταση

 τους 

και το ενδεχόμενο ενός ''ατυχήματος''. 

      Τη μεγαλύτερη απειλή στην περιοχή αποτελούν οι δεξαμενές υγρών

καυσίμων της Shell και Εκο. Η αναμενόμενη επέκτασή τους και το

 ενδεχόμενο 

ενός ''ατυχήματος'' είναι ένα εν δυνάμει ολοκαύτωμα στην περιοχή (1979

πυρκαγιά στις δυο μονάδες,   ). Οι κάτοικοι των περιοχών πέριξ του

Αμβρακικού δεν μπορούν παρά να μην θέλουν αυτή την επέκταση αφού και οι

ίδιοι γνωρίζουν τις συνέπειες που θα επακολουθήσουν ενός τέτοιου

''ατυχήματος'' αλλά και τη μηδαμινή συνεισφορά αυτών των εταιριών στην

περιοχή, το μύθευμα της ανάπτυξης μέσω των επενδύσεων των εταιριών

πετρελαίου στην περιοχή  καθώς και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας

επιβεβαιώνεται ως τέτοιο, μιας και η αύξηση διακίνησης πετρελαιοειδών

στον Αμβρακικό συνεπάγεται την αύξηση του κέρδους μόνο των εταιριών και

όχι την αύξηση των θέσεων εργασίας αφού οι εν λόγω υποδομές αποτελούν

αποθηκευτικό χώρο υγρών καυσίμων, πράγμα που συνεπάγεται τον ολιγάριθμο

και συγκεκριμένο αριθμό εργαζομένων. 

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Ο ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΔΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΣΤΡΟΦΩΝ

     Σε αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή την ''αειφόρο'' κερδοσκοπία της

λεηλασίας της φύσης, αρωγοί, εδώ και χρόνια, είναι οι τοπικοί και μη  άρχοντες που συναινούν και

 ενθαρυνουν τα σχέδια του κεφαλαίου για την καταλήστευση και

καταστροφή της φύσης.

Ο αδιαπραγμάτευτος, ακηδεμόνευτος, αδιαμεσολάβητος κοινωνικός αγώνας

 έξω

από και ενάντια στα σχεδία και τους μηχανισμούς της κυριαρχίας, ανοίγει

το δρόμο για μια κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση ανθρώπου από

άνθρωπο, χωρίς την κυριαρχία και εκμετάλλευση του ανθρώπου πάνω στη

 φύση. 

ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ  ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ

ΤΗ ΓΕΝΝΑ

ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΑΓΡΙΝΙΟ,

ΑΜΦΙΛΟΧΙΑ, ΑΡΤΑ