Σάββατο 31 Μαΐου 2008

Μεταλλαγμένα: Το ξεκλείδωμα του DNA



Πως γίνονται τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα;

Όπως έχω ήδη αναφέρει στο ποστ μου για την γέννηση της ζωής, η μάνα γη, χρειάστηκε 2 δισεκατομμύρια και 200 εκατομμύρια χρόνια για να διαμορφώσει έναν ευκαριώτη. Δηλαδή περισσότερο από τη μισή ζωή της!
Μετά από την εμφάνιση του πρώτου ευκαριώτη, η ζωή πήρε την ανηφόρα. Από τότε και μετά αρχίζει η ποικιλότητα. Επί 2 δισεκατομμύρια και 200 εκατομμύρια χρόνια η γη είχε κατακλυστεί από μονότονους προκαριώτες δηλαδή μονοκύτταρους οργανισμούς χωρίς πυρήνα με το DNA χύμα στο κύτταρο, σε αντίθεση με τους ευκαριώτες στους οποίους το DNA είναι κλειδωμένο στον πυρήνα του κυττάρου, πράγμα που συμβαίνει σε κάθε πολυκύτταρο οργανισμό.
Εδώ και ένα δισεκατομμύριο και 700 εκατομμύρια χρόνια το DNA παραμένει άρχοντας κλειδωμένος σε ένα Πύργο με εκατοντάδες χιλιάδες υπηρέτες όλους πολύπλοκους, δύστροπους, αμετακίνητους και κατά μια έννοια, της οποίας το νόημα μας ξεφεύγει, πολυδιάστατους, καθώς και δισεκατομμύρια άλλα άτομα σφιχταγκαλιασμένα μεταξύ τους σε μια δομή που η σημερινή επιστήμη αγνοεί παντελώς.
Το ανθρώπινο DNA έχει τρία δισεκατομμύρια ζεύγη βάσεων, έτσι για να πάρουμε μια ιδέα της εν λόγω πολυπλοκότητας. Είναι ενα διπλός έλικας που αν τον τεντώσουμε το μήκος φτάνει τα τρία μέτρα

Αν μπορούσαμε να αντιληφτούμε τη σοβαρότητα και τη μοναδικότητα αυτής της δομής, θα έπρεπε να είχαμε πάρει με τις πέτρες αυτούς που τολμούν να ξεκλειδώσουν αυτόν τον Πύργο και να πετάξουν μέσα σκουπίδια χύδην, όπως εντομοκτόνα, βολφράμιο και γονίδια σήμανσης, για να αναφέρουμε μερικά από δαύτα.
Η γενετική μηχανική βασίζεται στην Αρχή, ότι κάθε γονίδιο μέσα στο DNA είναι υπεύθυνο για μια και μοναδική πρωτεΐνη, δηλαδή, για μια και μοναδική λειτουργία του κάθε γονιδίου ξεχωριστά.
Επομένως, σκέφτηκαν αυτοί οι φωστήρες γενετιστές, αν προσθέσουμε ένα γονίδιο που παράγει μια συγκεκριμένη πρωτεΐνη, μπορούμε – έτσι απλά - να προσθέσουμε μια καινούργια επιθυμητή ιδιότητα, ας πούμε ένα παράδειγμα στο καλαμπόκι, που αποτελεί τη βασική τροφή για μερικά δις στον πλανήτη μας, και να μην παθαίνει βλάβη από τους επανειλημμένους ψεκασμούς με εντομοκτόνο.

Αυτή όμως η Αρχή δεν ισχύει. Όταν μετρήθηκαν τα γονίδια του ανθρώπου ήταν μόνο 30.000 ενώ με την παραπάνω λογική έπρεπε να είναι 100.000.


Δηλαδή τα γονίδια στην πλειονότητα τους κωδικοποιούν περισσότερες από μία πρωτεΐνη το καθένα.
Αλλά ούτε εδώ σταματάει η πολυπλοκότητα της λειτουργίας του κυττάρου. Η σειρά των γονιδίων είναι εξ ίσου σημαντική και η ένθεση ενός ξένου γονιδίου θα έχει διαφορετικά αποτελέσματα, ανάλογα με τη θέση που θα λάβει κατά την ένθεσή του μέσα στο κύτταρο.

Κάθε τύπος κυττάρου έχει ένα μοναδικό ρεπερτόριο από μοριακά προσαρτήματα, τα οποία διαταράσσονται πλήρως με το ξένο σκουπίδι.

Μέχρις εδώ συναντήσαμε κάποιες αρχειακές δυσκολίες, που δεν αποτελούν παρά ένα μικρό μόνο μέρος των δυσκολιών της επιχείρησης «ξεκλειδώνω τον Πύργο και πετάω μέσα χύδην γονίδια και λοιπά σκουπίδια»

Πριν συνεχίσουμε περί των δυσκολιών της ανόσιας αυτής επιχείρησης, δείτε καταρχήν με ποια συνταγή μαγειρικής, οι «επιστήμονες» των νέων Αουσβιτς και Νταχάου παρασκευάζουν ένα γενετικά τροποποιημένο προϊόν! Και μόνο η λέξη προϊόν σοκάρει

1. Παίρνουμε μερικά κύτταρα από το φυτό ή το ζώο που θέλουμε να μεταλλάξουμε
2. Βάζουμε τα γονίδια που θέλουμε να ενθέσουμε στο δύστυχο φυτό ή ζώο σε μια ισχυρή καραμπίνα, κάτι ανάλογο με το εργαλείο που γίνεται αμμοβολή.
3. Βομβαρδίζουμε τα υγιή κύτταρα με τα ξένα «γονίδια» τα οποία είναι περιτυλιγμένα σε χιλιάδες μικροσκοπικά σφαιρίδια από βολφράμιο ή χρυσό, με ταχύτητες πολλών εκατοντάδων χιλιομέτρων την ώρα .
4. Το ξένο γονίδιο εκτός από το χρυσό ή το βολφράμιο έχει μαζί του και ένα γονίδιο Σήμανσης Ανθεκτικό στα Αντιβιοτικά (ARM, όπως το λένε)
5. Εμβαπτίζουμε τα βομβαρδισμένα κύτταρα σε διάλυμα με πολύ δυνατή αντιβίωση
6. Διαχωρίζουμε τα πεθαμένα κύτταρα, από αυτά που δεν προσβλήθηκαν από την αντιβίωση και έστι παίρνουμε τα μεταλλαγμένα.

Τα κύτταρα που επέζησαν από το μπάνιο της αντιβίωσης είναι τα μεταλλαγμένα, αφού σε αυτά εισέβαλε το ξένο γονίδιο που είχε συντροφιά το ARM .

Τι παρατηρούμε από την παραπάνω διαδικασία;

Ότι, τα καινούργια είδη που παρασκεύασε ο άνθρωπος, ναι πρόκειται για καινούργια είδη που μέχρι σήμερα η φύση δεν θα μπορούσε σε καμία περίπτωση και με οποιαδήποτε φυσική επιλογή να είχε δημιουργήσει, καθόσον τα γονίδια που εντίθενται στα υγιή κύτταρα είναι τεχνητά ή από άλλο βασίλειο, αυτά λοιπόν τα καινούργια είδη έχουν ανοσία στην αντιβίωση!
Με άλλα λόγια η αντιβίωση δεν τα πιάνει. Καταλαβαίνουμε ότι

Όσοι καταναλώνουν μεταλλαγμένα

ζώα ή άνθρωποι

είναι ευάλωτοι σε ιούς και μικρόβια.

Αν το γονίδια ΑΡΜ μετακινηθεί απο το ένα είδος στο άλλο, τότε αυτο θα μπορούσε να οδήγησει σε νέες ασθένειες, ανθεκτικές σε αντιβιωτικά.

Ο κίνδυνος μιας ανίκητης πανδημίας είναι ορατός και ΚΥΡΙΩΣ αν αυτο δεν συμβεί σήμερα, καθόλου δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμβεί αύριο. Απο την στιγμή που αυτά τα μεταλλαγμένα είδη έχουν μπεί στη ζωή του πλανήτη, τίποτα εκτός απο μια ολοκληρωτική καταστροφή τους δεν μας εξασφαλίζει ένα αύριο χωρίς τον εφιάλτη της μετάλλαξης και εξαφάνισης ειδών με τα οποία εκατομμύρια τώρα χρόνια μοιραζόμαστε μια βιώσιμη συμβίωση.



Ας κάνουμε άλλη μια στάση, μέχρι το επόμενο ποστ, παραβάλλοντας μια μικρή ιστορία:

Αγνοούμενα κοτόπουλα

Σύμφωνα με τις ειδήσεις του BBC, 27 Απριλίου 2002
«Οι έλεγχοι της ασφάλειας σε γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι που καλλιεργείται σήμερα στη Βρετανία ήταν ελλιπής, όπως αποδείχτηκε.
Το φυτό το γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι Τ – 25, ελέχθηκε σε εργαστηριακά πειράματα σε κοτόπουλα. Κατά τους ελέγχους διπλάσιος αριθμός κοτόπουλων πέθαναν όταν σιτίστηκαν με το καλαμπόκι Τ-25 σε σύγκριση με εκείνα που σιτίστηκαν με κανονικό καλαμπόκι.
Αυτή η έρευνα φαίνεται ότι παραβλέφθηκε όταν το φυτό εγκρίθηκε για είσοδο στην αγορά το 1996»

ange-ta.blogspot.com

Παρασκευή 30 Μαΐου 2008

Αποκοιμήθηκαν με την καλομοίρα και ξύπνησαν με τον αθανασόπουλο









Μετά τη διακοπή του νερού. Πριν τη διακοπή του νερού




Αφού νέκρωσαν τη όποια ζωή στο ποτάμι από το φράγμα έως και τον Αμβρακικό υπήρξαν δύο μη απαντήσεις. Η μία είχε κάνει με την δικαιολογία ότι υπήρξε αίτημα προς τη ΔΕΗ από υπηρεσία της νομαρχίας για διακοπή της ροής και η ΔΕΗ το ικανοποίησε. Η άλλη αφορά σχόλιο σε σελίδα που υποστηρίζει ότι ο πρόεδρος είδε τα αποθέματα νερού στο πουρνάρι και του φάνηκαν λίγα, προφανώς για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε ότι θα συνεχίσουν να καταστρέφουν.

Στην πρώτη περίπτωση έχουμε έναν υπάλληλο της ΔΕΗ να παραδέχεται το ανόητο και επικίνδυνο μιας ολόκληρης κατάστασης, θα ήταν πολύ ενδιαφέρον αν μαθαίναμε αν το περιβόητο αίτημα των εργολάβων της νομαρχίας κατατέθηκε και εγγράφως. Τα αντλιοστάσια έχουν ειδικό μηχανισμό που διακόπτη τη ροή όταν δεν χρειάζεται και δεν κόβεται το νερό στο ποτάμι, αυτό ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ αδιανόητο. Η δέσμευση της ΔΕΗ για συνεχή ροή υπάρχει, αν θυμούνται οι παλαιότεροι την εποχή που γινόντανε λόγος για τα από σαθρωμένα θεμέλια του γεφυριού που είχαν φωτογραφίσει ντόπιοι φωτογράφοι τότε είχαν εκ νέου υποχρεωθεί οι παράγοντες να δεσμευτούν σε αδιάκοπη ροή του ποταμού μίας και οτιδήποτε άλλο θα ήταν καταστροφικό και για το γεφύρι. Ούτε το γεφύρι τους νοιάζει ούτε η ζωή του ποταμού, αυλάκι για τα σκουπίδια τους το θέλουν και τίποτε άλλο. Και κάτι άλλο πώς μπορεί η ίδια η νομαρχία να επιτρέπει την παραβίαση των περιβαλλοντολογικών όρων της ΔΕΗ ενώ θα έπρεπε να τους ελέγχει, σχετικά με την ολοκληρωτική και σε μεγάλη διάρκεια διακοπή της ροής του ποταμού θανατώνοντας τα ΠΑΝΤΑ.

Στη δεύτερη περίπτωση με τον πρόεδρο και τους παρατρεχάμενους να έχουν την ξετσίπωτη, την κυνική παραδοχή περί μειωμένων αποθεμάτων νερού όταν οι ίδιοι μεγαλοπαράγοντες της καταστροφής είχαν χρησιμοποιήσει τα νερά της λίμνης για υπερπαραγωγή τους τελευταίους μήνες του 2007. Τότε οι ίδιοι είχαν αυξήσει την λειτουργία κατά 70% περίπου όλων των φραγμάτων για να παρουσιάσουν κέρδη στη ΔΕΗ και βέβαια όχι για να καλύψουν ανάγκες που επίσης οι ίδιοι έκοβαν το ρεύμα από τα νοικοκυριά και το αυξάνανε στις επιχειρήσεις.


Το νερό ξανακύλησε στο ποτάμι αλλά η αναλγησία των παραγόντων είναι εδώ και θριαμβεύει. Με γελοίες δικαιολογίες σεβαστές λόγω του δικού τους ηλικιακού επιπέδου αλλά και μίας συντονισμένης σιωπής που συνόδευσε τη ζωή του ποταμού στην τελευταία της κατοικία.
Παράγοντες, σύμβουλοι, υπάλληλοι, κόμματα και στελέχια της αντιπολίτευσης των κινημάτων και της οικολογίας βεβαίως βεβαίως έβαλαν σιωπηλά τη σφραγίδα της αναλγησίας τους σε άλλο ένα έγκλημα κατά tου περιβάλλοντος. Η ζωή στο ποτάμι είχε εξαφανιστεί από τις πρώτες κιόλας ώρες της διακοπής του νερού σε μια πολύ μεγάλη διαδρομή από το φράγμα έως και τον Αμβρακικό. Οι υπηρεσίες έτρεχαν να συλλάβουν μαγιονέζες, ή να παίξουν στο «κυνήγι του χαμένου λαδιού» που δεν είχε περάσει στην Άρτα.
Και όμως μας έχουν συνηθίσει.
Πάνε αρκετές εβδομάδες(από τη μεγάλη Πέμπτη) από την μόλυνση που προκλήθηκε στον Αμβρακικό από λύματα και χημικά καθαριστικά που τα αποτελέσματα των ελέγχων ακόμα βγαίνουν.
Οι ίδιοι κάνουν παιχνίδι εδώ και χρόνια.
Είναι ανόητοι, πιστεύουν ότι τα παιδιά τους θα πίνουν νερό από τις πισίνες των «αφεντικών τους» θα αναπνέουν από τον αέρα των πούρων των αρχιστελεχών και θα τρων από το πιάτο σολομό των καθ ύλην «αρμόδιων» βολευτών, βεβαίως βεβαίως.
Δηλητηριάζουν τα πάντα, τα ξεπουλάν, χωρίς ντροπή, μισούν τους ανθρώπους, την κοινωνία, το λαό. Τα ζώα των υπηρεσιών και των κομμάτων της τοπικής αυτοδιοίκησης καθώς και οι φιλικές τους εφημερίδες έμειναν απαθείς μπροστά στο θάνατο της ζωής στον Άραχθο έστω και στο τμήμα από το φράγμα έως τον Αμβρακικό.

Κυριακή 25 Μαΐου 2008

Πρόβα θανάτου στον Άραχθο

Διέκοψαν εντελώς τη ροή των νερών του ποταμού Αράχθου.


Η εικόνα είναι από τον ποταμό Άραχθο στην γέφυρα της Άρτας, όπως ακριβώς είναι σήμερα και δείχνει εκτός των πολλών άλλων και το εξής ένα. Τη λεηλασία του υδάτινου πλούτου του ποταμού από τους εγκληματίες της ΔΕΗ και της… «αειφόρου» ανάπτυξης. Άδειος ο ποταμός Άραχθος, ένα από τα πιο σημαντικά και πιο πλούσια ποτάμια της Ηπείρου, σε μια περιοχή με συχνές και ποιοτικές βροχοπτώσεις.

Το ότι σήμερα είναι σε αυτή την κατάσταση είναι ευθύνη της ΔΕΗ(και των παραγόντων) που έχουν φέρει τον Άραχθο σε αυτή την κατάσταση με την απαράδεκτη λειτουργία των δύο φραγμάτων, πουρνάρι 1 και πουρνάρι 2. Είμαστε στα μέσα Μαΐου, αρχές καλοκαιριού και έχουν καταφέρει να διακόψουν εδώ και λίγες μέρες τη ροή του ποταμού προκαλώντας το θάνατο σε ότι είχε απομείνει μέσα στο ποτάμι. Ούτως ή άλλως η εικόνα είναι εικόνα θανάτου.

Πριν λίγους μήνες στο τέλος του προηγούμενου χρόνου με τις απεργίες των εργαζομένων της ΔΕΗ τα φράγματα αύξησαν τη λειτουργία τους κατά 70% περίπου. Αυτό έγινε για να μην καταγραφούν ζημιές στη ΔΕΗ και κάποιοι χάσουν το μέτρημα. Τότε χρειάστηκε ακόμη και η παρατήρηση του νομάρχη Άρτας(ακόμη και αυτός) για λελογισμένη χρήση των νερών της λίμνης προκειμένου να μείνει νερό και για το καλοκαίρι. Τότε στο όνομα του «συμφέροντος του λαού» έπρεπε να ποδοπατηθεί η απεργία των εργαζομένων και να καταγραφούν κέρδη στις στατιστικές της ΔΕΗ και έτσι το φράγμα δούλευε στο φουλ για να καλύπτει με ρεύμα και κέρδη αυτό που από τις απεργίες χανόταν. Το ποτάμι και οι άνθρωποί του δεν τους ενδιέφεραν.

Η σημερινή εικόνα του Αράχθου έχει επιπτώσεις και στις καλλιέργειες του κάμπου της Άρτας, που αυτή την εποχή χρειάζονται πότισμα και που ευτυχώς πριν δύο μέρες έβρεξε και βοήθησε την κατάσταση. Προβλήματα συνεχίζονται να παρουσιάζονται και στον Αμβρακικό που στα ήδη γιγαντιαία προβλήματα προστίθεται και η συνεχώς μειωμένη ροή νέων νερών.

Στις περιβαλλοντολογικές ευθύνες της ΔΕΗ είναι η συνεχής ροή του ποταμού. Όμως τα κατάφεραν, λίγο η ανεμελιά των ντόπιων υπαλλήλων, λίγο το ξεκούδουνο των ντόπιων παραγόντων και κατά πολύ η αδιαφορία όλων τους για το ποτάμι αλλά όχι και για τα κέρδη τους. Σε αυτούς κατοχυρώνεται πλήρως η ευθύνη της συγκεκριμένης εικόνας.

Σήμερα Κυριακή επισκέφθηκε την Άρτα ένας μεγαλοπαράγοντας της ΔΕΗ και μάλλον πρόεδρος και διευθυντής της, ένας κάποιος αθανασόπουλος. Έτρεξαν όλοι οι παρατρεχάμενοι της πόλης να τον συναντήσουν.

Παλιά αναλάμβαναν την μακάβρια υπόθεση της επίσημης υποδοχής ο δάσκαλος, ο παπάς και ο χωροφύλακας, σήμερα είναι ακριβώς οι ίδιοι με διαφορετικές στολές αλλά ίδιες αρμοδιότητες. Στη συνάντηση των ντόπιων παραγόντων με το αρχι-αφεντικό της ΔΕΗ, τα θέματα που ανοίχτηκαν δεν ακουμπούσαν ούτε στο ελάχιστο την εικόνα θανάτου που παρουσιάζει ο Άραχθος με τη λειτουργία των δύο φραγμάτων. Αντίθετα δόθηκαν υποσχέσεις για “κούνιες και τραμπάλες” και περαιτέρω αξιοποίηση με δρόμους και γέφυρες κατά μήκος του ποταμού και βέβαια στο μπαζωμένο μέρος του ποταμού που κυνικά αποκαλείται «παραποτάμιο πάρκο» ενώ είναι μπαζωμένο ποτάμιο «πάρκο».

Την ίδια ώρα που φωτογραφίζαμε την εικόνα του θανάτου του ποταμού τα διάφορα είδη “μεγαλοπαραγόντων” από την ομογάλακτη πανίδα, συνέτρωγαν από την «ανάπτυξη» της ΔΕΗ στον Άραχθο, μοιράζοντας σε αλλήλους συγχαρητήρια και “επικοδομιτικές” ευχές για το μέλλον που μας ετοιμάζουν.

Τρίτη 20 Μαΐου 2008

Οι κρατικές και παρακρατικές συμμορίες απειλούν τους χώρους μας, τους συντρόφους μας, Εμας τους ίδιους, συνολικά την κοινωνία.





Τη Δευτέρα τα ξημερώματα και το μεσημέρι της ίδιας μέρας χτυπήθηκε μια από τις πιο παλιές καταλήψεις αναρχικών/αντιεξουσιαστών στην Αθήνα, η Villa Amaliaς. Αυτό που πιστεύετε είναι ότι η επίθεση έγινε από ομάδα φασιστών υπό την εποπτεία(;) και οργάνωση αστυνομικών. Πρόκειται για μια παρακρατική επίθεση που αποτελεί συνέχεια άλλων επιθέσεων σε ανάλογους χώρους παντού στην Ελλάδα. Πριν λίγες μέρες τη Λάρισα με την επέμβαση της αστυνομίας γκρεμίστηκε μέρος κατάληψης που διατηρούνταν εκεί, προσπάθεια εμπρησμού έγινε και στο κτήμα Πραποπούλου στο χαλάνδρι. Η τελευταία επίθεση στη Villa Amalias γίνεται λίγες μέρες μετά την επίθεση στο αστυνομικό τμήμα Αιγάλεω υπεύθυνο για βασανισμούς μεταναστών και κάλυψη σε ομάδες φασιστών που ξυλοκοπούσαν μετανάστες μέσα στα σπίτια τους.

Σε κάθε περίοδο έντονων κοινωνικών αναταραχών(παιδεία, μαζικές καταλήψεις, αποκοινωνικοποίηση των θεσμών, κλπ) οι συμμορίες του κράτους απαντούν με κάθετη οργάνωση παρακρατικών ομάδων κυρίως από το χώρο της φασιστικής δεξιάς.
Μια πρώτη αντίδραση υπήρξε σήμερα με τη διοργάνωση πορείας και τη συμμετοχή 500 περίπου αλληλέγγυων ενώ μια δεύτερη αντίδραση θα είναι η συνεχής αλληλεγγύη και δημιουργία συνθηκών αντίστασης σε κρατικούς και παρακρατικούς δολοφόνους παντού μέσα στην κοινωνία

Τρίτη 13 Μαΐου 2008

Αμβρακικός, "πορεία" για την προστασία του.


Την Κυριακή 11 Μαΐου ολοκληρώθηκαν οι πρώτες δράσεις για την προστασία του Αμβρακικού όπως αυτές είχαν αποφασισθεί από την Συνέλευση για τον Αμβρακικό. Η Συνέλευση είχε ξεκινήσει μετά την εκδήλωση της Πρέβεζας(23 Μαρτίου) και είχε αποφασισθεί να οργανωθούν μικρές δράσεις σε γειτονικές περιοχές του Αμβρακικού για να προπαγανδιστεί και το επικίνδυνο σημείο που βρίσκεται σήμερα ο Αμβρακικός αλλά και η αναγκαιότητα για την ανάληψη κινητοπιήσεων με σκοπό την προστασία του.

Εκδηλώσεις έγιναν στο Αγρίνιο, στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας, στην Αρτα και η τελευταία κινητοποίηση η πιο κεντρική έγινε την Κυριακή(11/5) στην Αμφιλοχία, με πορεία στο δημαρχείο και σύντομο αποκλεισμό του κόμβου της Αμφιλοχίας. Συμμετείχαν σύντροφοι/σες απο Αμφιλοχία, Αγρίνιο, Πάτρα, Άρτα, Αθήνα κλπ. Επιλέχθηκε η Αμφιλοχία γιατί εκεί έχουν τις αποθήκες τους δύο εταιρείες πετρελαίου η SELL και η EKO και κατά τη γνώμη όλων μας αποτελούν μια σοβαρότατη εν δυνάμει απειλή για όλο το οικοσύστημα.

Στη διάρκεια αυτών των κινητοποιήσεων αναδείχθηκαν πολλά από τα μέρη που είναι υπεύθυνα για την μόλυνση του Αμβρακικού. Οι ιχθυοκαλλιέργειες, η οικιστική ανάπτυξη των γειτονικών πόλεων και χωριών, οι κτηνοτροφικές και πτηνοτροφικές επιχειρήσεις, τα φράγματα στον Άραχθο, η απουσία ή κακή λειτουργία των βιολογικών καθαρισμών. Στο Μενίδι μια μικρή κωμόπολη με μεγάλη τουριστική κίνηση και αναπτυγμένες τουριστικές επιχειρήσεις δεν υπάρχει βιολογικός καθαρισμός με αποτέλεσμα να δημιουργούνται σοβαρά προβλήματα.

Κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων προέκυψαν νέα περιστατικά μόλυνσης που άφηναν την εντύπωση ότι ούτε τυχαία είναι αυτά, ούτε «ακηδεμόνευτα», αντίθετα είναι περιστατικά που επαναλαμβάνονται συνεχώς με την ανοχή των φορέων που θα έπρεπε να τα ελέγχουν. Οι περιβαλοντικοί όροι των εταιρειών είτε είναι “ανύπαρκτοι” είτε απλά δεν τηρούνται, η λύση του ρίχνω τα λύματα μέσα στους τάφρους που οδηγούν στον Αμβρακικό είναι η πιο «αναπτυξιακή».

Μία άλλη διαπίστωση είναι ότι οι τοπικές κοινωνίες βρίσκονται εγκλωβισμένες σε ένα περιβάλλον ενημέρωσης, «προστασίας» και μόλυνσης του Αμβρακικού που μεταξύ τους έχει πολύ στενούς δεσμούς. Παρακολουθήσαμε τον τοπικό τύπο αυτών των περιοχών που απαξίωνε τις δράσεις μας έστω και αν ήταν μικρές ή μεγαλύετρες, ενώ αντίθετα διαγγέλματα διάφορων απίστευτων παραγόντων με απίστευτες και γενικόλογες σαχλαμάρες έβρισκαν πλούσιο χώρο στις τοπικές και ηλεκτρονικές τους σελίδες.

Η μόλυνση του Αμβρακικού δείχνει να είναι πολυσύνθετη και βέβαια δεν έχει να κάνει μόνο με τη μόλυνση ενός υδροβιότοπου αλλά ενός ολοκληρωμένου συστήματος που τη στηρίζει και την αναπαράγει. Αυτό το σύστημα αποτελείτε από εταιρείες, παράγοντες, υπαλλήλους, κόμματα, τοπικά ΜΜΕ κλπ.

Αυτές είναι μερικές μόνο από τις διαπιστώσεις που έγιναν σε όλο αυτό το διάστημα. Οι ντόπιοι όπου συναντηθήκαμε ήταν μόνο θετικοί απέναντί μας και μας ανέφεραν περιστατικά και εικόνες που μας ξεπερνούσαν. Έχουν σαφέστατη εικόνα και για το πώς ήταν ο Αμβρακικός και τι τους πρόσφερε αλλά και το πώς τον μετέτρεψαν σήμερα και ποιοι είναι αυτοί. Ένα ζήτημα είναι γιατί δεν αντιδρούν συγκεκριμένα, αλλά αυτό μάλλον είναι ένα γενικότερο κοινωνικό ζήτημα που αφορά πολύ περισσότερα, όπως ακριβώς και η μόλυνση του Αμβρακικού που δεν περιορίζεται στον υδροβιότοπο αλλά συνολικά στο σύστημα που γεννά αυτή τη μόλυνση.

Όλα συνεχίζονται…

Τρίτη 6 Μαΐου 2008

Διήμερο στο Αφγανιστάν εκεί που η "ανοικοδόμηση" άργησε μια μέρα.




Τουριστική ατραξιόν αποτελεί η πλανητική φρίκη που επιφυλάσσουν οι νέο σταυροφόροι της αμερικάνικης δεξιάς και των απανταχού διεστραμμένων εξουσιαστών. Το Αφγανιστάν είναι η Ντίσνευλαντ των κάθε είδους νεοπολιτικών καριέρας που ξεπερνώντας ιδεολογίες και προφάσεις ανοίγονται με τρόπο ριψοκίνδυνο για το μέλλον. Στηρίζουν τις ναζιστικές θηριωδίες της εποχής τους, τρώνε σολομό αλά κρέμ εκεί που οι λαοί πεθαίνουν από την πείνα. Επιχειρούν την "ανοικοδόμηση" εκεί που κατέσφαξαν και γκρέμισαν ολόκληρους λαούς και πολιτισμούς. Στέκονται περήφανοι πάνω στα άρματα των κατακτητών και κοκορεύονται, τιμές και ανδρείες επαινώντας αλλήλους για την τύχη τους να μην πέσουν πάνω σε αντάρτες της εκεί αντίστασης.

Αποστολή βουλευτών του κυνοβουλίου επισκέφθηκε το Αφγανιστάν, την Ντίσνευλαντ των δολοφόνων της παγκοσμιοποίησης. Η κατοχή και οι μαζικές δολοφονίες ενός ολόκληρου λαού έγιναν για αυτά τα καλόπαιδα το διήμερο μιας εκδρομής με πληρωμένα τα έξοδα. Όλοι τους ίδιοι ακριβώς, ο ένας με τον άλλο, αριστεροί της πλάκας, φασίστες, όλοι μαζί να γλεντούν και να γελούν εκεί που και σήμερα οι μισθοφορικές τους ορδές σφάζουν, βασανίζουν, βιάζουν, κατακλέβουν το φυσικό τους πλούτο και καταστρέφουν τα πάντα.
Στην επιστροφή τους, μοίρασαν και φωτογραφίες τους(στο φιλικό τους τύπο) με τα κατορθώματά τους και μας έλουσαν με τις αποκαλυπτικές τους αφηγήσεις για το τι ωραία πέρασαν.

Η εισβολή, η καταστροφή του Αφγανιστάν και η δολοφονία του λαού του σήμαναν την έναρξη ενός νέου πολιτισμού με ευθύνη κυρίως των Δυτικών. Τον πολιτισμό του γκουαντάναμο, των απάνθρωπων βασανηστηρίων, των μαζικών δολοφονιών, της υπεργιγάντωσης των υπηρεσιών των πρόθυμων δολοφόνων(στρατιωτικών/ αστυνομικών και μυστικών υπηρεσιών) παντού στον κόσμο. Οι λαοί σε όλο τον κόσμο τέθηκαν σε περιορισμό, σε κάποιους οι δολοφόνοι της παγκοσμιοποίησης επιτέθηκαν κιόλας. Η ναζιστική Νέα Τάξη επιβλήθηκε παντού, γιατί παντού βρήκε πρόθυμους γενίτσαρους.

Η ντροπή είναι μία λυτρωτική διαδικασία που η απουσία της μας δωρίζει ένα «δεδομένο ανάγνωσης» τεράστιας κοινωνικής και πολιτικής αξίας. Αυτό το δεδομένο που ΔΕΝ έχουν είναι η αρετή της κοινωνικής ευθύνης που κρύβεται σε κάθε πολιτική πράξη που εξελίσσεται στο πάλκο της κοινωνικής ζωής όλων μας.

Δευτέρα 5 Μαΐου 2008

Ενημέρωση από τις εκδηλώσεις σε Αγρίνιο και Μενίδι για τον Αμβρακικό.

Εκτός από την ενημέρωση των ίδιων των εκδηλώσεων επιλέγουμε να σας μεταφέρουμε και εικόνες που μας μετέφεραν κάτοικοι της περιοχής του Μενιδίου που βρίσκεται πάνω στον Αμβρακικό.


Το σαββατοκύριακο έγιναν οι πρώτες δύο εκδηλώσεις για τον Αμβρακικό, η πρώτη το Σάββατο στο Αγρίνιο και η δεύτερη την Κυριακή το πρωί στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας.

Το Σάββατο το απόγευμα στήθηκε στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου μια μικροφονική, δυο πάνο ενώ μοιράστηκαν και δεκάδες προκηρύξεις που προπαγάνδιζαν την κατάσταση που βρίσκεται ο Αμβρακικός καθώς και τις εκδηλώσεις που πρόκειται να γίνουν. Ο κόσμος που πέρασε ήταν σχετικά αρκετός. Να τονίσουμε εδώ πώς διαβάστηκε και ανακοίνωση καταγγελία από τους συντρόφους του Αγρινίου για κάποιους ΚΚΕδες που τις προηγούμενες μέρες είχαν χτυπήσει κάποιους συντρόφους.

Την Κυριακή το πρωί στήθηκε μικροφονική στην κεντρική πλατεία στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας, έγινε μοίρασμα κειμένων και αναρτήθηκαν πανό. Εδώ τα πράγματα ήταν διαφορετικά, καθώς ο κόσμος που ερχόταν σε μας είχε να μοιραστεί και κάποια εμπειρία πιο ζωντανή, μιας και η καθημερινότητά του μοιράζεται σε κατεξοχήν χώρο του Αμβρακικού. Για όσους δεν γνωρίζουν το Μενίδι είναι ένα χωριό που βρέχεται από τον Αμβρακικό. Τα τελευταία χρόνια στην περιοχή έχουν αναπτυχθεί μικρές τουριστικές μονάδες και αρκετές ψαροταβέρνες και καφέ, που βρίσκονται πλάι στη θάλασσα. Είναι πολύ όμορφο μέρος και οι κάτοικοί του είναι πράγματι ανήσυχοι με την κατάσταση που βλέπουν ότι διαμορφώνεται. Οι ίδιοι μας είπαν και για αγωγούς λυμάτων που ρίχνονται στη θάλασσα και για βόθρους που παρανόμως συνδέονται με τους αγωγούς όμβριων υδάτων και για υποθέσεις από επιχειρήσεις που σε συγκεκριμένα περιστατικά μόλυναν τον Αμβρακικό. Διακρίναμε τρία από αυτά τα περιστατικά.



Το πρώτο περιστατικό, πέρσι το καλοκαίρι οι ίδιοι οι κάτοικοι στην άκρη της παραλίας σε σημείο όπου κολυμπούσαν παραθεριστές, διαπίστωσαν ότι υπάρχουν βρωμιές από αίματα κλπ που όπως διαπιστώθηκε ήταν από παρακείμενο σφαγείο.

Το δεύτερο περιστατικό μας το ανέφερε κάτοικος του Μενιδίου που ασχολήτε με το ψάρεμα. Πηγαίνοντας σε περιοχή γειτονική από τις ιχθυοκαλιέργρειες χρειάστηκε να μπει στη θάλασσα, εκεί σε συγκεκριμένο σημείο το πόδι του βούλιαξε σε βούρκο ενός μέτρου περίπου. Ο βούρκος ήταν από υπολοίματα τροφών και ακαθαρσιών από τις ιχθυοκαλλιέργειες.. Να τονίσουμε ότι αυτή η διαπίστωση ταιριάζει και με επισημάνσεις επιστημόνων για την ποιότητα του βυθού που βρίσκεται κοντά σε ιχθυοκαλλιέργειες.

Ο ίδιος κύριος μας είπε πως ο βυθός μοιάζει με άσφαλτο.Τι σημαίνει αυτό; Μας το εξήγησε ο ίδιος. Παλαιότερα πρίν γίνει το φράγμα στον Άραχθο(Πουρνάρι) το ποτάμι, ο Άραχθος, κατέβαζε μέσα στον Αμβρακικό φερτά υλικά όπως κορμούς δέντρων, κλαδιά, μεγάλες ή μικρές πέτρες, χώματα, οτιδήποτε μεταβίβαζε η ίδια η φύση κατά τη ροή του ποταμού. Όλα αυτά τα υλικά αλλά και τα νερά του Αράχθου πλούτιζαν τον Αμβρακικό. Ο βυθός εμπλουτίζονταν με κορμούς και κλαδιά δέντρων δημιουργώντας ένα πάμπλουτο καταφύγιο για κάθε μορφή ζωής. Μας έγινε αναφορά για πληθώρα καλαμαριών, και γαρίδας, είδη που σήμερα τείνουν να αφανιστούν ενώ σίγουρα έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο.

Το τρίτο περιστατικό έχει να κάνει με τις ιχθυοκαλλιέργειες και τον τρόπο που λειτουργούν. Πρόσφατα βρέθηκαν δεκάδες νεκρά ψάρια στους κλωβούς. Θεωρήθηκε υπεύθυνος ο παγετός, αποκαλύφθηκε όμως ότι ο πληθυσμός των ψαριών ήταν πολύ περισσότερος από ότι έπρεπε να ήταν.



Να αναφέρουμε εδώ πως με όποιον κάτοικο μιλήσαμε ήταν εντελώς αρνητικός στην ύπαρξη των ιχθυοκαλλιεργειών.

Οι δράσεις θα συνεχιστούν στην κεντρική πλατεία της Άρτας την Παρασκευή(9/5) στις 7:00 το απόγευμα και την Κυριακή(11/5) στην κεντρική εκδήλωση στην Αμφιλοχία στις 11:00 το πρωί. .










Παρασκευή 2 Μαΐου 2008

Ο Αμβρακικός χάνεται. Οι τοπικές κοινωνίες αντιστέκονται.

Ο Αμβρακικός κόλπος χάνεται και μαζί του χάνεται και μια εικόνα σπάνιας ομορφιάς και ζωής. Η μόλυνση έχει προχωρήσει σε επικίνδυνο σημείο και η αντίδρασή μας πρέπει να είναι άμεση, διαρκείας, μαζική και όσο το δυνατό πιο δυναμική. Οι λόγοι για τους οποίους έχει προχωρήσει σε τέτοιο βαθμό η μόλυνση αυτού του σπουδαίου οικοσυστήματος είναι γνωστοί και τους συναντάμε παντού, όπου η σχέση κεφαλαίου-κέρδους και περιβάλλον εμφανίζονται σε κοινά πεδία. Η εφαρμογή διεστραμμένων κερδοσκοπικών πολιτικών τα τελευταία χρόνια φέρνει σήμερα μπροστά μας ορατότατα τα θλιβερά τους αποτελέσματα. Δεκάδες διαφορετικές επιχειρηματικές ιδέες βρήκαν χώρο εφαρμογής τους το πανέμορφο περιβάλλον του Αμβρακικού. Έχοντας την συνεργασία ντόπιων πολιτικών αξιωματούχων αλλά και την αμέριστη συμπαράσταση υπηρεσιών που οι υπάλληλοί τους είχαν βολευτεί από την προηγούμενη κατηγορία πολιτικών έδρασαν από κοινού με τους πάντα πρόθυμους “ιδιώτες” της ανάπτυξης δημιουργώντας σήμερα αυτή τη φοβερή προοπτική του Αμβρακικού.

Άνθρωποι από τις γύρω περιοχές βρέθηκαν και καλλιέργησαν αρχικά την ιδέα και στην συνέχεια τη συνεργασία για την δημιουργία από κοινού δράσεων στην προσπάθειά τους να σταματήσουν την επέλαση της μολυσματικής ανάπτυξης και την προπαγάνδιση της κατάστασης. Αποφασίσθηκε να οργανωθούν μικρές εκδηλώσεις (μικροφονικές, μοίρασμα εντύπων, προπαγάνδα) σε γειτονικές πόλεις όπως η Άρτα, το Αγρίνιο και στο Μενίδι (Αιτωλοακαρνανίας). Εκδόθηκαν μια κοινή προκήρυξη και μια αφίσα καταγγελίας. Το τέλος αυτών των δράσεων και η αρχή των επόμενων θα ολοκληρωθεί με μία κεντρική εκδήλωση στην Αμφιλοχία στις 11 Μαΐου. Στην Αμφιλοχία βρίσκεται ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον Αμβρακικό, βρίσκονται εκεί οι αποθήκες καυσίμων μεγάλων εταιρειών (ΕΚΟ και SHEL) που απειλούν με ολοκληρωτικό αφανισμό τον Αμβρακικό.

Το κάλεσμα είναι ανοιχτό και καλεί όλους και όλες να συμμαχήσουν με κείνες τις δυνάμεις που θα προστατέψουν τον Αμβρακικό. Καλούμε τον κάθε σύντροφο και συντρόφισσα να συμμετάσχει στις εκδηλώσεις που θα γίνουν στις παραπάνω πόλεις και να συναντηθούμε όλοι μαζί στην κεντρική εκδήλωση της Αμφιλοχίας στις 11 Μαΐου.

Παρακάτω ακολουθεί το πρόγραμμα των κυκλικών δράσεων με αποκορύφωμα την εκδήλωση στην Αμφιλοχία και η προκήρυξη που βγήκε.

Σάββατο 3 Μαΐου εκδήλωση(μικροφωνική, πανό, μοίρασμα προκηρύξεων κλπ) στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου στις 7:00 το απόγευμα.

Κυριακή 4 Μαΐου εκδήλωση στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας στην κεντρική πλατεία(μικροφωνική, πανό, μοίρασμα προκηρύξεων κλπ) στις 11:00 το πρωί.

Παρασκευή 9 Μαΐου στις 7:00μμ, εκδήλωση(μικροφωνική, πανό, μοίρασμα προκηρύξεων κλπ) στην Άρτα στην κεντρική πλατεία.

Κυριακή 11 Μαΐου η κεντρική εκδήλωση στην Αμφιλοχία, συγκέντρωση και πορεία στις 11:00 το πρωί.

ΥΓ: Αν αλλάξει κάτι με τις ώρες ή ημέρες των δράσεων θα υπάρξει άμεση ενημέρωση.



Ακολουθεί η κοινή προκήρυξη που εκδόθηκε

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΤΗ ΛΕΗΛΑΣΙΑ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ
     Οι πρόσφατες φυσικές καταστροφές (καύσωνες, πλημμύρες, φωτιές)
 στον
πλανήτη οφείλονται σε κλιματολογικές αλλαγές από την υπερθέρμανση του,
σύμφωνα με τη φιλολογία και προπαγάνδα των κρατών, των Μ.Μ.Ε. και
διάφορων περιβαλλοντικών Μ.Κ.Ο. Με αυτόν τον τρόπο προσπαθούν να
αποκρύψουν, να συσκοτίσουν και να μεταθέσουν τις ευθύνες και τις αιτίες
σχετικά με το ποιοι είναι πραγματικά οι υπεύθυνοι για την ΄΄εκδίκηση
 της
φύσης΄΄, για το θάνατο χιλιάδων  ανθρώπων από φαινόμενα που δεν είναι
καθόλου φυσικά, για την καταστροφή του περιβάλλοντος.
     Η ατέλειωτη κούρσα για τη συσσώρευση κερδών από το κεφάλαιο δεν
αφήνει άθικτη καμιά πλευρά της ανθρώπινης ζωής και της φύσης. Οι
κυβερνήσεις νομοθετώντας κατά παραγγελία των αφεντικών αυτού του κόσμου
διασφαλίζουν το ιδιοκτησιακό δικαίωμά τους πάνω σε αυτά που μας
 κλέβουν.
Η άγρια ζωή- τα ζώα, τα δάση, τα ποτάμια, υποφέρουν από τα ίδια
 αφεντικά, 
που αλαζονικά την καρπώνονται, την καταστρέφουν. Ο,τι μπορεί να
 αποφέρει
κέρδος λεηλατείται μέχρι τέλους. Από τους πολέμους που διεξάγονται για
την καταλήστευση των φυσικών πόρων, την καταστροφή των δασών και των
ποταμών της λατινικής Αμερικής, τη λιμοκτονία μιας ολόκληρης ηπείρου,
 της 
Αφρικής, μέχρι την ολοκληρωτική εξαφάνιση κάθε είδους ζωής και την
καταστροφή του ίδιου του πλανήτη.
     Κομμάτι αυτής της καταστροφής αποτελεί το χρόνιο έγκλημα στον
Αμβρακικό. Ο Αμβρακικός κόλπος αποτελεί ένα φυσικό κάλος για την
 περιοχή
της δυτικής Ελλάδας, τεράστιας ζωτικής σημασίας, με μεγάλη
 βιοποικιλότητα 
σε ψάρια και σπάνια είδη πουλιών, χλωρίδας και πανίδας γενικά.
Επιπρόσθετα αποτελούσε και αποτελεί πηγή ζωής για τους ανθρώπους των
παράκτιων και γύρω περιοχών, που αποκλειστική τους ενασχόληση ήταν
ανέκαθεν η αλιεία, η γεωργία και η κτηνοτροφία.
     Μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '60 άνθρωποι και περιβάλλον
χαρακτηρίζονταν από μια ισορροπημένη σχέση (με άλλα λόγια, η
 εκμετάλλευση 
των φυσικών πόρων, εκ των πραγμάτων, ήταν περιορισμένη πράγμα που η
 φύση
μπορούσε να ''αντέξει'' και να αναπληρώσει). Στις αρχές της δεκαετίας
 του 
'70 η έξαρση των καπιταλιστικών ρυθμών παραγωγής που επέβαλλαν τη
βιομηχανοποίηση κάθε έκφανσης της εργασίας και αντικατέστησαν το
ανταλλακτικό εμπόριο και την παραγωγή του υποκειμένου για την
 κατανάλωση
από αυτό, συντέλεσαν ώστε η κυριαρχία του ανθρώπου στη φύση (που έτσι
 κι
αλλιώς υπήρχε) να στραφεί ενάντιά της με ολέθρια αποτελέσματα.  
     Σήμερα σε αυτό το οικοσύστημα συντελείται μια μεγάλη καταστροφή
προερχόμενη από την καπιταλιστική λεηλασία. 
Η ζωή στον Αμβρακικό σβήνει...
... από τα φράγματα σε ζωτικούς για αυτόν ποταμούς όπως ο Λούρος και ο
 Άραχθος.
     Φράγματα που εμποδίζουν την πορεία των νερών στερώντας έτσι την
ανανέωση, την οξυγόνωση και τον εμπλουτισμό του κόλπου με ωφέλιμες
οργανικές και ανόργανες ύλες, για να ποτίζεται η όλο και αυξανόμενη
βιομηχανοποιημένη γεωργία.  
... από την αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων, 
από τα παντός είδους απόβλητα μικρών και μεγάλων επιχειρήσεων. 
     Αντίθετα ο Αμβρακικός “εμπλουτίζεται” με λιπάσματα και
φάρμακα από τις νέες καλλιέργειες καθώς και από τα λύματα
 ελαιοτριβείων,
κτηνοτροφικών μονάδων, και άλλων επιχειρήσεων που μέσα από τα ρέματα
διοχετεύουν τα λύματα τους, στο όνομα της ανάπτυξης, χωρίς κανένα
 έλεγχο
ή ενδοιασμό, μπρος στο τεράστιο πρόβλημα που δημιουργούν, σε έναν, από
 τη 
φύση του, κλειστό κόλπο που είναι σίγουρο ότι δε θα μπορέσει ποτέ να
 τις
μεταβολίσει. Εδώ αξίζει να αναφερθεί η τεράστια μόλυνση που προκαλεί το
εργοτάξιο κατασκευής γύψου της knauf, λίγο έξω από την Αμφιλοχία. Το εν
λόγο εργοτάξιο χρησιμοποιεί τον Αμβρακικό κόλπο αποκλειστικά σαν
σκουπιδοτενεκέ όλων  των άχρηστων υλικών, σκουπιδιών και μπάζων. Φυσικά
με την ανοχή των κρατικών και θεσμικών φορέων και εκμεταλλευόμενο την
ανοχή της έτσι κι αλλιώς ''τυφλής'' δικαιοσύνης.  
... από τη ζεύξη Ακτίου-Πρέβεζας και τις μαρίνες πολυτελείας που
εμποδίζουν την ανανέωση των νερών.  
     Η πολεοδομία της ''ανάπτυξης'' στοχεύει στην ολοένα γρηγορότερη
μετακίνηση των εμπορευμάτων, αδιαφορώντας για τις συνέπειες στο
περιβάλλον. Με την ίδια εγκληματική αδιαφορία ως προς τον Αμβρακικό και
ενάντια σε επιστημονικά πορίσματα και μελέτες κατασκευάστηκε η ζεύξη
Ακτίου-Πρέβεζας. Εξαιτίας του εν λόγο έργου η μόνη φυσική διέξοδος προς
τη θάλασσα έχει περιοριστεί σε βαθμό που τα θαλάσσια ρεύματα δε μπορούν
να κάνουν πλέον αυτό που η φύση είχε σοφά προβλέψει για τη διατήρηση
 της
ζωής στον κόλπο. Η κατάσταση αυτή κινδυνεύει να χειροτερεύσει, με
ανυπολόγιστες συνέπειες από την επικείμενη υλοποίηση των σχεδίων για
δημιουργία, στην είσοδο του Αμβρακικού, μαρίνας πολυτελείας για γιοτ
 και
θαλαμηγούς, που θα εξυπηρετούν τον “άγιο” τουρισμό για ''τα
πολλά χρήματα που θα φέρει'', αδιαφορώντας για τη καταστροφή που θα
προκαλέσει στον ήδη βεβαρημένο Αμβρακικό. 
... από τις ιχθυοκαλλιέργειες, την υπεραλιεία και τους ανύπαρκτους,
απαρχαιωμένους ή ανεπαρκείς βιολογικούς καθαρισμούς.
      Η όποια ζωή έχει απομείνει χάνεται σταδιακά από την υπεραλίευση,
 με 
νέα ολοκληρωτικά μέσα (τράτες) που οργώνοντας και ερημοποιώντας
κυριολεκτικά το βυθό, καταστρέφουν το γόνο των ψαριών και εκατοντάδες
είδη φυκιών και κοραλλιών, χωρίς να υπάρχει περιθώριο για τη
 δημιουργίας
νέας ζωής. Οι παραδοσιακοί ψαράδες που για χρόνια ζούσαν από αυτό το
επάγγελμα πλέον δεν έχουν κανένα μέλλον. Το κενό σε ψάρια έρχονται τώρα
να καλύψουν, με το χειρότερο τρόπο οι ιχθυοκαλλιέργειες, με κλειστά
συστήματα εκτροφής ψαριών, σε ελεγχόμενες συνθήκες, έτσι ώστε να
επιτευχθεί το μέγιστο δυνατό σε παραγωγή αμφιβόλου ποιότητας ψαριών. Τα
κατάλοιπα από τα ιχθυάλευρα που χρησιμοποιούνται για την τροφή των
 ψαριών 
σε τεράστιες ποσότητες (έτσι ώστε να υπάρξει ταχεία ανάπτυξή τους)
δημιουργούν ένα στρώμα επιβλαβούς ιζήματος, που απλώνεται με το χρόνο
 σε
όλη την έκταση του βυθού του κόλπου, συμπληρώνοντας την καταστροφή.
(Μεγάλο κομμάτι του επενδυτικού κεφαλαίου στις ιχθυοκαλλιέργειες,
επομένως και μεγάλο κομμάτι ευθύνης, κατέχει η εταιρεία
“Ανδρμέδα” που ανήκει σε όμιλο εταιρειών της Εurobnk.) 
... από τις δεξαμενές υγρών καυσίμων της Shell και Εκο, την επέκταση
 τους 
και το ενδεχόμενο ενός ''ατυχήματος''. 
      Τη μεγαλύτερη απειλή στην περιοχή αποτελούν οι δεξαμενές υγρών
καυσίμων της Shell και Εκο. Η αναμενόμενη επέκτασή τους και το
 ενδεχόμενο 
ενός ''ατυχήματος'' είναι ένα εν δυνάμει ολοκαύτωμα στην περιοχή (1979
πυρκαγιά στις δυο μονάδες,   ). Οι κάτοικοι των περιοχών πέριξ του
Αμβρακικού δεν μπορούν παρά να μην θέλουν αυτή την επέκταση αφού και οι
ίδιοι γνωρίζουν τις συνέπειες που θα επακολουθήσουν ενός τέτοιου
''ατυχήματος'' αλλά και τη μηδαμινή συνεισφορά αυτών των εταιριών στην
περιοχή, το μύθευμα της ανάπτυξης μέσω των επενδύσεων των εταιριών
πετρελαίου στην περιοχή  καθώς και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας
επιβεβαιώνεται ως τέτοιο, μιας και η αύξηση διακίνησης πετρελαιοειδών
στον Αμβρακικό συνεπάγεται την αύξηση του κέρδους μόνο των εταιριών και
όχι την αύξηση των θέσεων εργασίας αφού οι εν λόγω υποδομές αποτελούν
αποθηκευτικό χώρο υγρών καυσίμων, πράγμα που συνεπάγεται τον ολιγάριθμο
και συγκεκριμένο αριθμό εργαζομένων. 
 
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ Ο ΑΜΒΡΑΚΙΚΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΕΔΙΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΣΤΡΟΦΩΝ
     Σε αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή την ''αειφόρο'' κερδοσκοπία της
λεηλασίας της φύσης, αρωγοί, εδώ και χρόνια, είναι οι τοπικοί και μη  άρχοντες που συναινούν και
 ενθαρυνουν τα σχέδια του κεφαλαίου για την καταλήστευση και
καταστροφή της φύσης.
 
Ο αδιαπραγμάτευτος, ακηδεμόνευτος, αδιαμεσολάβητος κοινωνικός αγώνας
 έξω
από και ενάντια στα σχεδία και τους μηχανισμούς της κυριαρχίας, ανοίγει
το δρόμο για μια κοινωνία χωρίς καταπίεση και εκμετάλλευση ανθρώπου από
άνθρωπο, χωρίς την κυριαρχία και εκμετάλλευση του ανθρώπου πάνω στη
 φύση. 
 
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ  ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΣ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ
ΤΗ ΓΕΝΝΑ
 
ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΜΒΡΑΚΙΚΟ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΤΡΟΦΙΣΣΕΣ ΑΠΟ ΑΓΡΙΝΙΟ,
ΑΜΦΙΛΟΧΙΑ, ΑΡΤΑ