αφού τα καταφέραμε με τη Μακεδονία: Έξω και η Ελλάδα από το ΝΑΤΟ ή αλλιώς, Η συνέχεια της βαλίτσας

Πληροφορία:
Aπίστευτο ένας κάποιος κωστάκης, τρυφερούλης φίλος του ζαχόπουλου, ξεβράκωσε το ΝΑΤΟ. Ότι δεν κατάφεραν αριστεροί για δεκαετίες, για λογαριασμό της ελλάδας, κολυμπώντας στη Μακρόνησο, βασανιζόμενοι, αγωνιζόμενοι, με οξείες φαρυγγίτιδες, με λιωμένα παπούτσια, ξεπατωμένοι εραστές(βλ Ανδ Παπανδρεου) όλοι αυτοί απέτυχαν να μας βγάλουν από το ΝΑΤΟ.
Φλωράκης, Ζαχαριάδης, παπαρήγα, Ανδ Παπανδρεου, Πουλιόπουλος και τόσοι άλλοι αριστεροί, όλοι στην αποτυχία. Και τώρα ένας τόσος δα κωστάκης να δείχνει πώς μπορείς να μείνεις έξω από το ΝΑΤΟ. Ποιος να το πίστευε ότι εμείς θα μασταν μέσα και θα καταφέρναμαν να βγάλουμε τους άλλους έξω.
Ο απίστευτος Σουρεαλισμός αποτυπωμένος στο αρραγές εθνικό πρόσωπο της ελληνικής πολιτικής σκηνής.
Μέχρι πρίν από λίγο, που είχαμε επικοινωνία με λευκό πύργο(from USA), έτριβε ακόμα τα μάτια του ο αρχηγός της φυλής, ο Τζώρτζ Μπούς. Έσκουξε στο κλάμα, δεν το περίμενε, του χάλασε το πάρτυ, ο κωστάκης, του κλέψε το μπισκότο από το στόμα, ακόμα τρίβεται ο Μπούς, του τα βγάλε τα μάτια ο κωστάκης.
H ντορούλα σκυθρωπή και αυτή, σα νύφη δίχως άντρα, έμεινε να κοιτάει το νταβάνι, δεν είχε που να κρυφτεί, πώς να ξαναπάει για δουλειά στην πρεσβεία, πώς να ξανακοιτάξει κατάματα την κοντολίζα, έτσι όπως τα κατάφερε ο κωστάκις. Αστα να πάνε για το μητσοτακείκο, έριξε πλερέζες, τεντώθηκε στο κλάμα και η ντορούλα. Καλύτερα να την είχαν βάλει να παρακολούθαγε τηλέφωνα.

Αυτοκριτική:
Αλλά και μείς πέσαμε απ τα σύννεφα. Τι του χαμε σούρει τ΄ ανθρώπου, καραγκιόζη τον ανεβάζαμε καραγκιόζη τον κατεβάζαμε, αλλά αυτός εκεί, χτύπησε το χέρι στο τραπέζι.
Μπάμ.
Όχι όποιο να ναι τραπέζι, το τραπέζι του ΝΑΤΟ και πέσαμε όλοι κάτω, ποιος; Αυτός, ο τρυφερούλης φίλος του ζαχόπουλου.

Συμπέρασμα αυτοκριτικής:
Είναι ώρα να ρίξουμε τα μούτρα μας.
Όλο το υπαλληλικό προσωπικό, οι φιλότιμοι φίλοι, οι Raδιοφωναντζήδες, οι ακραιφνείς εχθροί, από χθές μασάμε τις γλώσσες μας, όλος αυτός ο συρφετός του .Raδιο Κλειδαρότρυπα στέκεται με δέος μπροστά στο ηρωικό και αρραγές εθνικό τιμ(αριστεροί δεξιοί και κεντρώοι όλοι εκτός του πολύδωρα) που άλωσε χθές το ΝΑΤΟικό Βουκουρέστι.
Οι έλληνες σήκωσαν το ανάστημα τους και απαίτησαν πρώτα τα βαφτίσια και μετά η είσοδος στο ΝΑΤΟ. Ακόμη δεν τον είδαμε Γιάννη τον βαφτίσαμε, λεει ο λαός του Μπιθουλα.
Ο άλλος ο λαός αυτούνος των πέριξ του κωλονακίου ο πάντα ετοιμοπόλεμος και με τα φυσεκλίκια φορτωμένα ή καλύτερα αρματωμένα, απάντησε ως σύγχρονη μπουμπουλίνα: Εμείς που πριν λίγα χρόνια σας βομβαρδίζαμε, εμείς που σας διαλύσαμε τις τότε κοινωνίες σας, εμείς που στήσαμε νέες βάσεις για να προετοιμάσουμε τη σφαγή σας, εμείς που σας διαπαιδαγωγήσαμε την ιστορία σας χρόνια τώρα, εμείς είμαστε τα αφεντικά της περιοχής. Εμείς ερχόμαστε στην περιοχή σας και επενδύουμε, εμείς θα σας βαφτιξουμε κιόλας, βροντοφώναξε ο τρυφερούλης φίλος του ζαχόπουλου.
Και έπιασε τόπο, η είσοδος στο ΝΑΤΟ θα πάει για αργότερα, αυτό από μόνο του μας είναι ευχάριστο, μακάρι την ίδια κατάληξη ευχόμαστε και για την Ελλάδα.


Προ επιλόγου:
Κατάπιαμε τη γλώσσα μας που ομολογουμένος δεν τον είχαμε άξιο, δεν είδαμε τις τόσες πιέτες της φουστανέλας του κωστάκη,το περάσαμε για παρεο και χαζολογήσαμε με το περιεχόμενο της βαλίτσας του. Που τον ταΐσαμε φρουτόκρεμα, που τον φτύνουμε αναντάμ παπαντάμ (όπως και θα συνεχίσουμε). Στεκόμαστε ταπεινά όντας λιγότερη των περιστάσεων, αυτης της μοναδικής εποχής των μεγάλων τούτων σουρεαλιστών ανδρών.

ΑΜΗΝ