Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

Σαδισμός, το επώνυμο του πολιτισμού μας.






Αυτό το πράγμα δεν είναι Τέχνη, μοιάζει περισσότερο με ένα νέο
πείραμα στον πυρήνα της ηθικής του σημερινού πολιτισμού. Αν
ψάξει κάποιος στον χωρο της πληροφορίας θα βρει διάφορες
συζητήσεις που όλες και πολύ σωστά στρέφονται εναντίων της
ενέργειας αυτού του τύπου.

Ποια όμως είναι η ενέργεια;

Ένας τύπος βραβεύεται από τη "συνεργασία" του με ένα σκύλο. Τον
"εκθέτη" σε μια έκθεση (γκαλερι και βραβεύεται από τη μπιενάλε) και
ταυτόχρονα γίνεται "χρήση" toυ σαδιστικού του έργου σε ένα υπέρ
γιγαντωμένο δίκτυο πληροφόρησης (ιντερνετ και ΜΜΕ). Ο σκυλάκος
θα παίξει το ρόλο του βασανισμένου και ο τύπος τον ρόλο του
βασανιστή-σαδιστή, ντυμένου καλλιτέχνη.

Τα αποτελέσματα τρομακτικά, η πείνα του εκθεσιακού σκυλάκου θα
αλιεύσει συναισθήματα από δεκάδες ψυχές κυρίως στο Δυτικό κόσμο
που αδιαφορούσαν για την πείνα γενικότερα. Αυτός ο απαράδεκτος
σαδιστής έχει κάνει την απαράδεκτη δουλειά του, σε έναν απαράδεκτο
κόσμο.

Η ηθική θέαση της πείνας είναι σαδισμός;

Το σαδιστικό πείραμα έχει ολοκληρωθεί.
Ο τύπος σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες (από την ίδια την
ιδιοκτήτρια της έκθεσης) ταΐζει το σκυλάκο κατά τη μικρή διάρκεια
της έκθεσής αλλά και τον αφήνει ελεύθερο μετά το πέρας της
παγκόσμιας δοκιμασίας που έθεσε το αναμάρτητο δυτικό κοινό.
Ο
τύπος σαφώς και δεν έχει σχέση με την Τέχνη αλλά με το ΣΑΔΙΣΜΌ
κάτι που προκύπτει όχι μόνο από τη έτσι και αλλιώς απαράδεκτη
χρησιμοποίηση του σκυλάκου αλλά κυρίως από τη χρησιμοποίηση
ενός φαντάσματος που άνηκε σε αυτόν τον κόσμο και ακούει στο

όνομα Ηθική.

ΥΓ.1:Σχόλιο σχετικό με το βασανιστήριο που υπέστη ένας σκυλάκος στα ορια μιας σαδιστικής "έκθεσης".
2: Ιδιοκτητρια της εκθεσης,
http://harmonicminor.com/2008/04/07/the-guillermo-habacuc-vargas-hoax/

1 σχόλιο:

... είπε...

Ελα ομως που ο σαδισμος ειναι πληγη. Ειναι το κυριως στηριγμα καθε ανοητου. Θελει να κανεις πολλες διαδρομες για να καταλαβεις, και πολλες φορες ακομα κι οταν εχεις καταλαβει παλι στην κρισιμη στιγμη κανεις λαθη. Λαθη που οφειλονται στο σαδισμο που δινει η υπεροχή που πιστευεις οτι εχεις και πρεπει να την δειξεις για αν νιωσεις καλυτερα.. για να χωρεσει καπου κι αυτο το συναισθημα στο κοματι της ψυχης σου που ασχολειται με το πως βλεπεις και σε βλεπουν οι αλλοι που ενω ειν ομοιοι σου πρεπει να ειναι λιγο χειροτεροι απο σενα.
Ο σαδισμος ειναι παρον στην νεολληνικη κουλτουρα περισσοτερο απο ποτε. Ειναι ποτισμενος πιο πολυ και απο το αιμα ολων των αγωνιστων μαζι στις σημαιες στα βουνα. Ο σαδισμος βγαινει φυσικα απο ολους μας απο την ψυχη μας, δε χρειαζομαστε παρα μαθηματα μεσω της κουλτουρας μας για να τον εκφρασουμε αποτελεσματικα και να κανουμε αυτην την ανιερη συσχετιση μεταξη σαδισμου και αμεσης ικανοποιησης που κανει την ευχαριστηση της σεξουαλικης επαφης να ωχρεια μπροστα του. Στην ελλαδα που τα τελευταια 50 χρονια ειναι μια χωρα βασανιστων και μη παει το μυαλο σας στους αστυνομικους, απο τα σχολεια ξεκιναει αυτο και παει στο κρατος και ολο τον ιδιωτικο τομεα για να εδραιωθει στα μεγαλα και μικρα κομματα, εχουμε πολυ σαδισμο και το χειροτερο ειναι οτι οπου υπαρχει τοσος σαδισμος υπαρχουν και τοσοι μανδυες για να τον καλυψουν και να φαινομαστε οπως καποιοι παλια ονειρευτικαν και αφησαν στη διαθηκη τους μια ελλαδα ομορφη με φως που εξαγιαζει τις ψυχες διαλυοντας καθε αμαρτημα και καθε κριμα. Εχουμε την ανθρωπια και το φιλοτιμο να μας λουζουν ηδονικα οταν καταλαβαινουμε κατι οτι ειναι κακο και παμε να κανουμε κατι καλο με μια σχετικη ανιδιοτελεια στο στο μειγμα της εκβασης της νοητικης μας πορειας σε πραξεις. Στο απτο που τελικα θα θυμουνται ολοι λιγο διαφορετικα και τελικα θα σβησει σαν μια θολη επικεφαλιδα καποιου σαρακοφαγωμενου κεφαλαιου ενος βιβλιου που καποτε με αδιαφορια διαβασαμε.
Σαδισμος ειναι οταν η καταπιεσμενη μανα βγαζει τα απωθημενα της στο παιδακι που εκανε μια αταξια στο σχολειο που αν απλα ειχε αφιερωσει τον καταλληλο χρονο στο να του μαθει μερικα πραγματα δε θα συνεβαινε ποτε. Σαδισμος ειναι οταν περιμενεις στην ουρα στην εφορια για να σου πουν οτι εκανες λαθος σε ενα χαρτι που αυτο το λαθος προεκυψε απο κακη εξηγηση των οδηγιων απο τους υπευθυνους και τελικα η εκβαση της ισοριας ειναι να προσπαθουν να μειωσουν την νοημοσυνη σου και να δεις τις ατελιωτες ουρες σαν μορφη εξηλεωτικου κατεργου που απλα ερχεται σαν θεια δικη ενος αυστηρου θεου που δεν δερνει πια τα παιδια του αλλα τα σταυρωνει σε ατελιωτες ουρες και ολονυχτιες πανω απο το Ε9. Σαδισμος ειναι να δουλευεις δυο δουλειες για να αντιμετωπιζεις αμεσα την πιθανοτητα να σου παρουν το σπιτι και να γινεσαι ενας ακομα αριθμος στους δανειοληπτικους καταλογους για να ξεπληρωσεις το αυτοκινητο που δε θα επρεπε να χρειαζεσαι. Σαδισμος ειναι να δικαιολογεις την αναπτυξη της χωρας σου με βαση τις χαμηλες αμοιβες των μεταναστων που και οι ιδιοι υποφερουν απο τους συμπατριωτες νταβατζηδες τους που φτιχνουν τα ομορφα νουμερακια στα εγγληματολογικα γραφεια της αστυνομιας. Αν θες να φυγουν να εχεις το νευρο να δημιουργησεις πλειοψηφικα κυβερνηση να λαβει τα απαραιτητα μετρα για αυτο. Σαδισμος ειναι να προτειμας να μην πας για δουλεια σε καποια χειρονακτικη εργασια γιατι ξερεισ οτι αν τραυματιστεις αν δνε πεθανεις επι-τοπου θα μεινεις ισως ανυμπορος ζητιανος να τρεφεις τα χαμογελα των καφενοβιων που αμειναν πισω. Η δουλεια ειναι μετωπο, οτι δουλεια και να κανεις πρεπει να φας και να σε φανε. Και δειλιαζεις που θα σε φανε τοσο υπουλα και το ριχνεις σε λυσεις γραφειου-γραβατας-αηδιαστικα φτηνου καφε-εταιρικων σχεσεων-αδειων-χαμογελων και υπομονης με τον μη παραγωγικο προϋσταμενο.
Αλλα μην αφηνουμε την λεξη σαδισμος να παρει τοσο τρελλες διαστασεις.. δε χρεαζεται σε κανεναν. Υπαρχουν χιλιαδες αλλες λεξεις που μπορουν να περιγραψουν μεμονωμενα αλλα και πολλες μαζι τι μας τσιγκλαει το μυαλο και μας αλλιωνει την φυσιογνωμια με τροπο που να μην θυμιζει πια ανθρωπο. Υπαρχει το ρητο και το αρρητο. Πραγματα που απο περιγραφες μονο βιωνονται αλλα κανεις δε ξερει με σαφηνεια τι ειναι οπως ο θεος. Και θεος ειν μια απελπισμενη εκβαση της ψυχης μας που ψαχνει απελπισμενη ενα χερι βοηθειας που δε βρισκει πια στον υλικο κοσμο αλλα ουτε και στις ψυχες των αλλων.
Μερικες ψυχες ξεφευγουν απο τον μεσο ορο. Μερικες ψυχες αν τις αφηνες μονες τους να ζησουν σε μαι ζουγκλα ισως και να τα καταφερναν. Μερικες ψυχες νιωθεις οτι ξεφυγαν απο το μεσο ορο αλλα ειν προς κατι που εσυ αποστρεφεσαι και πιστευεις οτι ειναι αρρωστο. Ειναι μονες αδυναμες και αβοηθητες αλλα τσιμπανε αν δειξεις ενδοιαφερον και νομιζουν οτι μπορουν να σε κανουν ενα υποχειριο τους. Ειναι ψυχες που καπου καποιοι πεταξαν και αυτες βγαλαν αγγαθια φοβισμενες μην ξανα πεταχτουν απο καποιον που θα τις σηκωσει και τις περιεργαστει γελωντας με το παραξενο σχημα τους. Δε χρειαζεται να φανταζομαστε το σχημα τους σε συνηθησμενες 3 διαστασεις οπως αυτο που νομιζουμε οτι ειν το σχημα ολων των πραγματων στον κοσμο. Ουτε ομως και να αναπτυσουμε αλγεβρικα και διαφορικα μοντελα βασισμενα σε μονομερεις ερευνες του νευρικου συστηματος.. ειμαστε πολυ πρωτογονοι για αυτο.. δε θα καταφερουμε παρα μονο να αναπτυξουμε την δογματικη βλακεια μας.

παρμενο απο το το
http://tophtokaitoapphto.blogspot.com/2008/07/blog-post_23.html