23 Ιουλιου 1996, Οι μπάτσοι δολοφονουν τον Χριστόφορο Μαρίνο
?...Εκείνος που δέχεται να πεθάνει, να πληρώνει μια ζωή με μια ζωή, όποιες κι αν είναι οι αντιρρήσεις, υποστηρίζει συνάμα μια αξία που ξεπερνάει αυτόν τον ίδιο ως ιστορικό άτομο. Ο Καλάγιεφ αφοσιώνεται στην ιστορία μέχρι θανάτου και τη στιγμή που πεθαίνει τοποθετείται πάνω από την ιστορία...?
(Α. Καμύ: Ο επαναστατημένος άνθρωπος)
23 Ιουλίου 1996 Πειραίας, ένα πλοίο μεταφέρει την τραγική είδηση. Δολοφονείτε ο Χριστόφορος Μαρίνος, αναρχικός από τις πιο σημαντικές μορφές του αναρχικού κινήματος. Μια δράση που στρέφεται με κάθε μέσο ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο, μια ολόκληρη ζωή ταγμένη σε ένα σκοπό, στην κοινωνική απελευθέρωση από τους μηχανισμούς και τα ζώα του κράτους.
Συμπαγής πολιτικός λόγος, αταλάντευτος, με τρομερή δύναμη, οι νενέκοι του κράτους τον παρακολουθούν, του στήνουν υποθέσεις, αυτός απαντά με τη ζωή του,φυλακίσεις, απεργείες πείνας... Στη δική του δράση και πολιτική ζωή θα ωριμάσει ο σύγχρονος αναρχικός χώρος, η μορφή του είναι παρόν στους αγώνες, στους νέους συντροφους, στον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου