Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2008

Η χαβούζα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Παρκιγκ, εκμετάλλευση καμένων δασών, δημόσιοι χώροι αποχαρακτηρίζονται και μετατρέπονται σε ιδιωτικούς.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει μετατραπεί σε ένα χρήσιμο εργαλείο για κάθε λογής λαμόγια που έχουν υφάνει ένα πρωτοφανές πλιάτσικο εναντίων των ανθρώπων και των τόπων τους.


Με αυτόν τον πολύ πετυχημένο τίτλο, κατά γενικήν ομολογία, χαρακτηρίζουμε με μεγάλη ακρίβεια έναν ακόμη μηχανισμό εξουσίας και διοίκησης που στριμώχνεται μέσα στα όρια των Δήμων, δομούμενο κυρίως με πρόσωπα από τις ίδιες περιοχές. Θα λέγε κανείς πως αυτό συνέβη για την καλύτερη διασφάλιση της επιτυχίας των όποιων διεφθαρμένων παρεμβάσεων και την καλύτερη οικονομική αφαίμαξη, αλλά αυτό θα ήθελε μεγάλη φαντασία.
Ο τυπικός λόγος ύπαρξης είναι ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση στελεχώνεται από ντόπιους, αθώους και ηθικούς υποψήφιους που ψηφίζονται για αυτούς και μόνο τους λόγους.
Η αναπαραγωγή της εξουσίας όμως έχει να μας υποδείξει άλλες διαδικασίες. Ποτέ η αστική δημοκρατία δεν προχώρησε στην εκλογή εξουσιαστών που ήταν αντίθετοι με τα συμφέροντα των λίγων, που κινούν τα πάντα. Ποτέ στα πλαίσια της ελληνικής αστικής δημοκρατίας δεν ξεχώρισαν πολιτικοί που να μην ήταν διεφθαρμένοι-σατράπηδες-φασίστες κλπ χαρίσματα της ράτσας που γεννιέται σε όλα τα αστικά κόμματα(δεξιά και αριστερά) . Τυχαίο ή απλά δείγμα της καλής λειτουργίας των μηχανισμών που φιλτράρουν και καταλήγουν τελικά στο ουσιώδες; Μάλλον το δεύτερο, έτσι και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση τα πράγματα είναι απλά και αναμενόμενα .

Τα στελέχη των σχημάτων εξουσίας της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι κατά γενικήν ομολογίαν(δις) κομματικά στελέχη με μικρή και μάλλον αδόκιμη διαδρομή στα κοινοβουλευτικά πράγματα. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε να κάνουμε με τελειωμένα κυνοβουλευτικα στελέχη που όμως ξέροντας τις μηχανορραφίες που χρειάζονται και πριν αλλά και μετά την εκλογή τους, αποδεικνύονται χρήσιμα. Υπάρχουν παραδείγματα πολλά και σε κάποια θα αναφερθούμε και παρακάτω.
Ένα δεύτερο φυτώριο είναι πάλι από τα κόμματα από δευτεροκλασάτα στελέχη που δεν έκαναν καθόλου καριέρα στον κοινοβουλευτισμό όχι λόγω ιδεολογίας αλλά λόγω..ανταγωνισμού. Αυτά τα στελέχη υστερούν από την πρώτη κατηγορία της κακής πρόσφυσης στο γνωστό πεδίο της κεντρικής κρατικής διαφθοράς που είναι γνωστό στους πρώτους.

Η χαβούζα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης τα τελευταία 10+ χρόνια ενισχύθηκε με πλασματικό κύρος από τα ΜΜΕ, με χρήμα από την υπέρ εκμετάλλευση 'αρμοδιοτήτων' αλλά ενισχύθηκε και νομικά προκειμένου να ενσωματωθεί καλύτερα στο πνεύμα της εποχής που θέλει την εξουσία και τα τσιράκια της, να λυμαίνονται τους ανθρώπους και την κοινωνία συνολικά, κατακλέβοντας τα πάντα. Ο νόμος των ΣΔΙΤ, όπως του γίνετε κριτική ανάλυση παραπάνω και σας παρακαλώ ειλικρινά να διαβάσεται αποτελεί και το πρώτο μέρος αυτής της παράξενης τριλογίας, ο νόμος λοιπών των ΣΔΙΤ είναι τυπικό μέρος του νομικού εξοπλισμού της διαφθοράς, του πλιάτσικου και της εκμετάλλευσης του δημόσιου πλούτου. Ο συγκεκριμένος νόμος προδίδει την πολιτική του άγριου νεοφιλελευθερισμού που εισήγαγε ο Σημίτης και βελτίωσε με συμπληρωματικό νόμο η ΝΔ. Ο συμπληρωματικός νόμος έρχεται να διευθετήσει γοργά και σταθερά ζητήματα αρχαιολογικών ζητημάτων και περιβάλλοντος κλπ .

Σας παραθέτω μερικές ελάχιστες (σε σχέση με την ένταση) αλλά ξεχωριστές περιπτώσεις από τη χαβούζα της τοπικής αυτοδιοίκησης, συμβατές απολύτως με το περιβόητο πνεύμα της εποχής.
Στο Δήμο Αθήνας οι δυο τελευταίοι δήμαρχοι συναινούν και παραδίδουν τεράστια δημόσια έκταση(και μικρές ιδιοκτησίες) σε εταιρείες των Βαρδινογιάννη και Βωβού. Η έκταση είναι μέρος του Βοτανικού με αρχαιολογική ενδιαφέρον, μέσα στην Αθήνα και μετά από υποσχέσεις ετών ότι θα μετατραπεί σε χώρο πρασίνου.
Επίσης ο Δήμος Ζαχάρως εμφανίζεται να υπονομεύει μεγάλο τμήμα από εκεί που έγιναν οι τεράστιες καταστροφές από φωτιά προς όφελος των εργολάβων αλλά και ξενοδόχων.
Τα Ιωάννινα όπου έδωσαν την κεντρική τους πλατεία και το χώρο του Ξενία σε ιδιώτες.
Η πόλη της Άρτας, σχεδόν ομόφωνα με ελάχιστες διαφωνίες και όχι ουσίας παραδίδει δημόσια γη σε οποίον δώσει τα περισσότερα, ....μόλις 68 χρόνια μετά το "ηρωικό έπος" του 40'.

ΥΓ: Η τριλογία συνεχίζεται ...

Δεν υπάρχουν σχόλια: